. Lijkt bijna een sekte
.Niks op tegen om sociaal te zijn, maar ik wil toch heel graag zelf bepalen tot hoever ik in die sociale contacten tijd steek. Mijn gewone vriendinnen hebben ook niet te eisen dat ik mij ten alle tijden beschikbaar voor hun stel, denk dat dat bij vele andere niet verschillend is.
Ik vraag me echt af wat werkelijk het probleem is als jij niet elke keer meepraat of meegaat? Drama omdat je niet meebent met de laatste roddels? Drama omdat ze niet meezijn met jouw roddels? Drama omdat ze dan niet weten of jij wel of niet moet uitgenodigd worden op verjaardagsfeestjes en ze denken dat je hun daarop gaat terugpakken? Drama omdat ze denken dat je misschien wel een vriendschap gaat sluiten met 1 of 2 stalgenoten en ze denken dat je hun "grote gezellige groep" zo uit elkaar gaat scheuren? Waarom moet je in hemelsnaam je hele stal graag als 1 grote wij-kunnen-niet-zonder-elkaar vriendinnenclubje zien? Ik kan niet veel nuttigs bedenken
) en de rest van de bende ook. Regelmatig met koffie en vlaai en we trekken er ook wel eens samen op uit (en vaak ook spontane ritten met de paarden.) maar als ze echt uitjes gaan doen waar iemand geen zin in heeft dan is dat helemaal prima. Het wordt aangeboden om mee te gaan, niet geëist.

worden ook dingen bijgehaald van voor dat ik op deze stal kwam dus ik bemoei me er niet meer mee...wat een kleutergedrag
). Daarbij verhuisden de leuke stalgenootjes allemaal
en of zagen we elkaar juist weinig omdat de één de paarden buitenzetten en ik ze bijv. weer binnenhaalde. 
