Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-10-12 00:13

Geplaatst: 11-10-12 00:13

@Cassidy, voorrecht is het nou ook weer niet hoor ;-)

Maar idd onze zoon is een fijne jongen. Wel heel erg verwend.
Wij cijferen onszelf wel degelijk weg voor hem en dat doe ik altijd al. Ik zou ook niets liever willen dan mijn best doen om hem gelukkig te maken en van alles te bieden.
Zo heeft meneer fanatiek gevoetbald en moet je daar flink voor rijden van hot naar her. Die leuke kleine pony van hem, ging voor het karretje en wordt alles aangeschaft. Dat gaat dus ook wel ten koste van andere dingen.
Wij gaan niet jaarlijks op vakantie. En dit jaar gingen wij op vakantie omdat meneer dat heel graag wilde en ook verdiende. Was een zwaar jaar. Ik heb zelf heimwee, dus ga net zo lief niet. ( maar wil wel graag dingen laten zien aan hem en wil zelf ook wel dingen nog zien)

Wat betreft je broer en gezin. Ik ben de oudste en 3 jaar na mij kwam mijn zwaar gehandicapte broer. Ik heb daar nooit last van gehad. Mijn moeder werkte tot mijn 4e en is toen ik 10 was weer een zaak begonnen. Dus ook nog eens een moeder die werkte.
Mijn ouders lagen krom voor mijn pony's en alles erbij. Maar ook hadden mijn moeder en ik quality time.
Ik heb jaren met haar samen gewerkt en gereisd naar de zaak. Mijn vader is dood en mijn broer, nu 35 woont thuis. We woonde op 200m en daarna 3 jaar op 200km. We zijn voor mijn moeder en broer naar hetzelfde dorp verhuisd als zij. Ik ben stapel gek met ze en zou het niet anders willen.
Ze verwennen onze zoon tot op het bot, we doen veel samen etc. Onze zoon is ook oprecht stapelgek op oma en oom.
Mijn ouders waren 30 en 33 toen ik kwam, moeders nu 69, dus echt niet de jongste. Maar ik bel dat ik haar nodig had en ze kwam vanmorgen. Vanmiddag had ik haar weer nodig en kwam ze meteen weer. Ook mijn tante die zelf 4 volwassen kids heeft en een fulltime job, ving mijn broer meteen op, omdat ik mijn moeder even nodig had voor m'n zoon.

Ik ken wel ouders of moeders die zo praten en zo denken, maar het lijkt mij zonde. Ik ben echt gelukkig als ik mijn zoon het beste leven kan geven. Ik moet idd mijn man niet vergeten soms, maar die staat er wel 100% achter.

VB voor TS. Ik was echt doodongelukkig in het Noorden, maar onze zoon was daar net aan het wennen. Van basisschool, naar middelbare. Van plaatselijke voetbalclub daar, naar een grotere en ook weer naar een andere middelbare vanwege sport. Steeds switchen. Wel voor zijn ambities, maar toch.........
Ik kwam na 3 jaar ermee dat ik het echt niet meer trok en toen moest hij weer wennen aan nieuwe school. We hebben het er lang over gehad en heel vaak.
We hebben hem laten wennen op de nieuwe school. Dat ging goed en toen zijn wij gaan solliciteren en een huis gaan kopen. Als hij niet had kunnen wennen, had ik nog een paar jaar in het Noorden gebleven. Maar ik heb alles voor hem over en hij dus ook voor mij. Het is geven en nemen in het leven.
Hij had nog liever terug gewild naar Almere, maar is nu wel tevreden en gewend.
Als ik me over een keus schuldig voel, spreek ik dat uit. Juist dan weet hij ook dat ik wel aan hem denk en van hem hou. Als je doet alsof het je niks kan schelen, is dat veel harder.

Zelf ben ik een moeilijke puber geweest, dus ik begrijp de pubers erg goed. Ook wel de jongere kids. Ik vind dat veel teveel volwassene vergeten hoe het was om kind, tiener en puber te zijn. En juist als het bij jou niet fijn was, moet je het zelf anders willen.
Want ondanks mijn verhaal, heb ik behoorlijke problemen gehad in mijn jeugd door omstandigheden en dat heeft me erg getekend. Ik ben niet weg gezakt in het negatieve en doe het allemaal zoals ik denk dat goed is. En zal alles doen om het zo goed mogelijk te doen. Dat voelt heel goed als moeder zijnde.

@Cassidy, dat is geen persoonlijke aanval op jou, maar iedereen heeft een andere mening/ervaring. Ik hoop echt dat sommige mensen ook eens dingen van de andere kant bekijken. Je kan je kind ''kwijtraken'' door een verkeerde aanpak. Juist meisjes!

**Geplaatst**: 11-10-12 00:19

Geplaatst: 11-10-12 00:19

Nooit pony's gehad, oudste van 4 kinderen, jongste was degenen met de geestelijke handicap. Ouders die wel financieel alles boden maar niet krom wilden liggen voor de pony van de oudste (onder het mom, we willen de rest niet financieel tekort doen). Fijne jeugd gehad, alleen dat wat ik het liefste wilde, namelijk een eigen paard, dat kwam er niet. Terwijl er in mijn ogen wel financiele ruimte voor was. Verder wel financieel de ruimte gekregen om te leren wat ik het liefste wilde. Maar wat ik het liefste wilde, dat paard, dat kwam er niet. Beloftes te over, aan eisen voldaan om dat paard of die pony te krijgen, maar het kwam er niet....

**Geplaatst**: 11-10-12 00:25

Geplaatst: 11-10-12 00:25

Voor degenen die vinden dat dochter teveel inspraak heeft; hoe zou je het zelf vinden als je verplicht moet verhuizen naar een stal waar je niemand kent terwijl je een ontzettend leuk clubje had op je oude stal? En dat op je nieuwe stal niemand van jouw leeftijd te vinden is, alleen maar jonge tienermeiden?
Denk niet dat iemand het hier leuk zou vinden. Vind het dus helemaal niet raar dat TS rekening met haar dochter houdt +:)+

Ik zou met je dochter rond de tafel gaan zitten en alle voors en tegens op een rijtje zetten. Denk van tevoren even na over wat ze als tegenargumenten kan geven zodat je die kan weerleggen (als de stal dichtbij is kan ze makkelijk af en toe langs op de fiets, ze kunnen eens in de maand bijvoorbeeld afspreken om samen buiten te gaan rijden, ze kunnen hier in een JHK gaan zitten

). Benadruk ook dat je graag samen op stal wilt blijven, om gezellig buiten te kunnen rijden. Dat is fijn om te horen voor je dochter! Iets wat je sowieso al van plan was geloof ik: ga samen met haar zoeken naar een stal en luister naar haar mening.

Probeer er in elk geval niet met een insteek in te gaan van 'dit is mijn keuze en nu moet ik haar nog overtuigen'. Denk dat je dan heel ver komt

Succes! En veel plezier gewenst op je ritten!

**Geplaatst**: 11-10-12 00:26

Geplaatst: 11-10-12 00:26

Snap niet wat dit te maken heeft met de vraag van TS.
Als je ergens mee zit kan je misschien beter zelfs een topic starten Cassidy

**Geplaatst**: 11-10-12 00:28

Geplaatst: 11-10-12 00:28

Magrathea schreef:
Voor degenen die vinden dat dochter teveel inspraak heeft; hoe zou je het zelf vinden als je verplicht moet verhuizen naar een stal waar je niemand kent terwijl je een ontzettend leuk clubje had op je oude stal? En dat op je nieuwe stal niemand van jouw leeftijd te vinden is, alleen maar jonge tienermeiden?
Denk niet dat iemand het hier leuk zou vinden. Vind het dus helemaal niet raar dat TS rekening met haar dochter houdt

Het ligt aan het character van de dochter van TS. Sommigen zijn heel behoudend en moeten tot hun geluk gedwongen worden. Nieuwe vrienden maak je zelf, en als je niet helemaal contactgestoord bent, is dat snel genoeg bekeken.

**Geplaatst**: 11-10-12 00:29

Geplaatst: 11-10-12 00:29

Ik vond (en vind) het geweldig dat mijn vriendinnen op dezelfde stal staan. Zeker in mijn (pré) pubertijd, ik sta er nu 15 jaar. Hele dag een beetje tutten met de pony's, patat halen bij de snackbar en verstoppen in het stro als de moeders kwamen :')

Ik heb daar vriendschappen gesloten die nu nog steeds intact zijn.

Ik zou het lang zo leuk niet vinden bij mijn paard als ik er geen sociale contacten had, zeker niet toen ik echt begon te puberen.

**Geplaatst**: 11-10-12 00:30

Geplaatst: 11-10-12 00:30

cam schreef:
Snap niet wat dit te maken heeft met de vraag van TS.
Als je ergens mee zit kan je misschien beter zelfs een topic starten Cassidy

Ik zit nergens mee, dat is een gepasseerd station.
Of toch niet helemaal: mijn ervaringen zijn niet uit te wissen, en hoewel ik van mening ben dat je open moet staan voor meningen van een ander en alle kanten moet belichten en moet discussieren met anderen, is in deze mijn mening toch aardig gevormd....

**Geplaatst**: 11-10-12 00:31

Geplaatst: 11-10-12 00:31

lieveli schreef:
Ik vond (en vind) het geweldig dat mijn vriendinnen op dezelfde stal staan. Zeker in mijn (pré) pubertijd, ik sta er nu 15 jaar. Hele dag een beetje tutten met de pony's, patat halen bij de snackbar en verstoppen in het stro als de moeders kwamen Ik heb daar vriendschappen gesloten die nu nog steeds intact zijn.

Ik zou het lang zo leuk niet vinden bij mijn paard als ik er geen sociale contacten had, zeker niet toen ik echt begon te puberen.

En wat zou er gebeuren in jouw ogen als je nu door je werk zou moeten verkassen? Of omdat je het financieel niet meer trekt een goedkopere stal moet zoeken. Je hebt jezelf mee, en het ligt aan jouw hoe snel je nieuwe contacten kunt leggen.
De tijd dat je ergens op een stal staat is geen maatstaf voor de band die je met de mede stalgenoten hebt.
Op het moment dat je gaat verkassen zouden de "vriendschappen" die je hebt zomaar op kunnen drogen....

**Geplaatst**: 11-10-12 00:36

Geplaatst: 11-10-12 00:36

Cassidy schreef:
lieveli schreef:
Ik vond (en vind) het geweldig dat mijn vriendinnen op dezelfde stal staan. Zeker in mijn (pré) pubertijd, ik sta er nu 15 jaar. Hele dag een beetje tutten met de pony's, patat halen bij de snackbar en verstoppen in het stro als de moeders kwamen Ik heb daar vriendschappen gesloten die nu nog steeds intact zijn.

Ik zou het lang zo leuk niet vinden bij mijn paard als ik er geen sociale contacten had, zeker niet toen ik echt begon te puberen.

En wat zou er gebeuren in jouw ogen als je nu door je werk zou moeten verkassen? Of omdat je het financieel niet meer trekt een goedkopere stal moet zoeken. Je hebt jezelf mee, en het ligt aan jouw hoe snel je nieuwe contacten kunt leggen.
De tijd dat je ergens op een stal staat is geen maatstaf voor de band die je met de mede stalgenoten hebt.
Op het moment dat je gaat verkassen zouden de "vriendschappen" die je hebt zomaar op kunnen drogen....

Nou mijn vriendschappen drogen doorgaans niet op. Ik sta op een basic stal, puur omdat het zo gezellig is. Financieel kan er niet zoveel misgaan aangezien we met z'n drietjes zijn. Verkassen voor werk doe ik niet, waar ik voor studeer is een gevraagde functie. Maar dit was de vraag van TS niet, en het topic draait niet om mij. Toch vraag ik me af waarom je vriendschappen tussen haakjes hebt gezet?

Voor een 15jarige zijn vriendschappen heel belangrijk en zeker een motivatie om met rijden door te gaan.

**Geplaatst**: 11-10-12 00:38

Geplaatst: 11-10-12 00:38

Door sommige van deze reacties ben ik haast blij dat mijn ouders niets van paarden weten :Y)

Ik denk dat je natuurlijk een balans er in kan zoeken, het is natuurlijk super leuk dat jullie samen een hobby delen
dus het is ook belangrijk dat jullie daar beiden plezier in houden. Misschien kan je het met je dochter hebben over
dat je het mist om naar buiten te gaan en of zij wil meedenken over andere stallen die zowel zij als jij leuk vinden.

En 2 stallen zou ook nog kunnen maar lijkt me wat onhandig en ongezellig.

Mijn ouders en ik hebben alles altijd in overleg gedaan, aangezien zij betalen is hun mening heel belangrijk maar ik mocht
ook altijd mijn visie uitleggen en we zijn het altijd prima eens geworden.

We hebben maar 1 keer echt een meningsverschil gehad, dat was over mijn allereerste stal. Ik wilde graag naar een stal
die wat dichterbij was, maar achteraf heb ik echt 2 geweldige jaren daar gehad en super veel leuke mensen ontmoet.
(al ben ik daarna alsnog naar de stal gegaan die oorspronkelijk mijn eerste keuze was toen het erg druk werd met school, en weggaan was toen super moeilijk)

**Geplaatst**: 11-10-12 00:39

Geplaatst: 11-10-12 00:39

Als de liefde voor paarden en het rijden echt is, en goed diep zit, mogen vriendschappen of vluchtige kennismakingen ab-so-luut geen criterium zijn om wel of niet door te gaan met de paardensport. Als je van stal verandert en vriendschappen opdrogen, zijn ze de naam 'vriendschap' niet waard.
Als door gebrek aan vriendschappen de paardensport vaarwel wordt gezegd, dan is de liefde voor de paarden niet diep genoeg....

**Geplaatst**: 11-10-12 00:41

Geplaatst: 11-10-12 00:41

Cassidy schreef:
JessAndHope schreef:
Whoa... wat een reacties zeg! 'Jezelf wegcijferen terwijl je kind dat niet waard is...' excuzie!!! Mijn inziens is je kind je alles... En IN PRINCIPE zou ze voor alles moeten gaan, helaas krijg je dan zo'n verwend nest

Geen kinderen hier (gelukkig niet) maar een kind is het ab-so-luut niet waard om je voor weg te cijferen...niet ieder kind is het waard of weet het te waarderen....

Hier ook geen kinderen, maar ik sluit me wel aan bij wat Cassidy zegt.. Ik kom zelf uit een gezien waaruit ik dit kan beamen gezien mijn zus en broertje...

@TS: Lastige situatie.. Ik snap je punt. Vriendinnetjes zijn niet voor altijd, andere interesses kunnen straks ook om de hoek komen kijken, ongeacht de leeftijd.. Het is leuk dat het gezellig is met die meiden, maar het moet niet een prioriteit zijn om naar stal te gaan.. Je gaat naar stal om je fijne viervoeter op te zoeken en met hem actie te ondernemen.. Leuke bijkomstigheid als het zo leuk klikt met de andere meiden..

Wat ik veel zie is dat mensen hun sociale contacten op gaan zoeken op stal, bakkie koffie, koekje erbij.. En ondertussen staat het paard nog op stal. Nu veronderstel ik niet dat dit zo gaat gebeuren, maar blijf het wel in het juiste context zien en kijken waar je paard het beste staat en waar jij kan doen wat je zo graag met hem doet.. Niet waar de meeste sociale contacten liggen.. Als je blijft voor mensen wordt dat best een teleurstelling, want ook zij kunnen vroeg of laat van stal verhuizen en het daar heel leuk hebben..
Ik denk dat het 't beste is als je met je dochter om de tafel gaat zitten en een rustig gesprek aangaat over het gelukkig zijn met wat je doet met je paard en dat jij dat op dit moment niet bent en het heel erg mist.. Succes TS, komt goed en nee.. jij hoeft jezelf niet aan de kant te zetten voor de sociale contacten van je dochter, die heeft ze daar gemaakt en zal ze ook wel weer ergens anders maken

.

**Geplaatst**: 11-10-12 00:47

Geplaatst: 11-10-12 00:47

Cassidy schreef:
Als de liefde voor paarden en het rijden echt is, en goed diep zit, mogen vriendschappen of vluchtige kennismakingen ab-so-luut geen criterium zijn om wel of niet door te gaan met de paardensport. Als je van stal verandert en vriendschappen opdrogen, zijn ze de naam 'vriendschap' niet waard.
Als door gebrek aan vriendschappen de paardensport vaarwel wordt gezegd, dan is de liefde voor de paarden niet diep genoeg....

De vriendschappen zijn na 15 jaar zo verdiept dat van opdrogen geen sprake is, maar dit was natuurlijk anders op mijn 16e. En hoe diep de liefde voor paarden zijn... Ik heb een heftige pubertijd gehad, daarbij kwam Valiant niet altijd op de eerste op de eerste plek, dat lijkt me niet meer dan logisch als je naar de ontwikkeling en autonomie van een puber kijkt. Ik mis een beetje inlevingsvermogen hier.

**Geplaatst**: 11-10-12 00:56

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 11-10-12 00:56

Inlevingsvermogen in de situatie van anderen is niet mogelijk als je als puber de kans niet krijgt op dat wat je het liefste wilt, wat anderen krijgen en niet weten te waarderen: een eigen paard.
Terugblikkend heb ik dan ook nog steeds absoluut geen begrip voor jongvolwassenen die dat wat ik graag wilde in de schoot geworpen hebben gekregen en dat uiteindelijk ver van zich af hebben geduwd.
Genoeg meegemaakt hoor, op een gegeven moment wordt uitgaan, jongens en lekker chillen belangrijker dan het paard....ik snap ze niet. En aan de andere kant weer wel. Waarom weten te waarderen wat je zonder al te veel moeite voor te hoeven doen, in de schoot geworpen krijgt?

**Geplaatst**: 11-10-12 00:56

Geplaatst: 11-10-12 00:56

lieveli schreef:
Cassidy schreef:
Als de liefde voor paarden en het rijden echt is, en goed diep zit, mogen vriendschappen of vluchtige kennismakingen ab-so-luut geen criterium zijn om wel of niet door te gaan met de paardensport. Als je van stal verandert en vriendschappen opdrogen, zijn ze de naam 'vriendschap' niet waard.
Als door gebrek aan vriendschappen de paardensport vaarwel wordt gezegd, dan is de liefde voor de paarden niet diep genoeg....

De vriendschappen zijn na 15 jaar zo verdiept dat van opdrogen geen sprake is, maar dit was natuurlijk anders op mijn 16e. En hoe diep de liefde voor paarden zijn... Ik heb een heftige pubertijd gehad, daarbij kwam Valiant niet altijd op de eerste op de eerste plek, dat lijkt me niet meer dan logisch als je naar de ontwikkeling en autonomie van een puber kijkt. Ik mis een beetje inlevingsvermogen hier.

Zo.. ben ik het even NIET eens met wat je hier zegt..

Dat er andere interesses komen is volkomen normaal, absoluut en dat mag ook, je mag ook gaan ontdekken en leuke dingen gaan doen... daarnaast is het ook een tijd van normen en waarden leren kennen, je verantwoordelijkheden leren en deze ook nemen..
Niet op de eerste plek.. wat is niet op de eerste plek? Het niet erg vinden als hij een dag niet de stal uit komt... 'Even een dagje niet, zo moe na het stappen van gister'.. Dacht het dus niet! Hoe jij je pubertijd hebt doorgebracht mag geen vrijbrief zijn voor de zorg of niet gegeven zorg aan je paard..

Ik ben opgegroeid met de leus 'Weer of geen weer.. ziek of niet ziek.. je gaat!'.. Dit hoefde mijn ouders mij niet eens te vertellen, want dat besef had ik al vrij jong meegekregen: het paard kan niet kiezen of hij uit z'n stal komt, een schone stal heeft en er genoeg uit is geweest.. En dus zelfs als ik er om 06.00 uur in lag na een avond stappen, stond ik er om 09.00 uur om de paarden te voeren. En ik vind dat ouders hier zeker zeer streng op mogen zijn.. Je verantwoordelijkheden nemen of een goed tehuis, het paard mag het er niet minder om hebben.

**Geplaatst**: 11-10-12 01:02

Geplaatst: 11-10-12 01:02

@Wolinlotte: ik vind het een typisch voorbeeld van de patatgeneratie dat er weinig ruggegraat getoond wordt op het moment dat je er echt voor moet knokken. Door weer en wind naar je paard of pony toe, dat zijn kids met echte liefde voor hun pony.

Dat gezeur over wel of niet gezellige stalling, wel of niet vriendjes om lekker mee te chillen, te MSN-en en een keertje lekker te gaan winkelen of een Breezah te gaan drinken: who cares?
Of je vriendjes "hot" zijn of niet, daar heeft paardlief geen boodschap aan.
Die wil liefde, aandacht, beweging, zijn natje en zijn droogje, en het kan hem toch echt niet bommen of jij de dooor de puber zo gewenste sociale contacten op stal hebt....of je vriendje "hip" is, UGGS draagt, stoer is, mooie ogen heeft en wat een puber nog meer bezig kan houden bij het bepalen van zijn of haar sociale contacten....

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 11-10-12 01:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-10-12 01:03

Geplaatst: 11-10-12 01:03

Cassidy schreef:
@Wolinlotte: ik vind het een typisch voorbeeld van de patatgeneratie dat er weinig ruggegraat getoond wordt op het moment dat je er echt voor moet knokken. Door weer en wind naar je paard of pony toe, dat zijn kids met echte liefde voor hun pony.

Dat gezeur over wel of niet gezellige stalling, wel of niet vriendjes om lekker mee te chillen, te MSN-en en een keertje lekker te gaan winkelen of een Breezah te gaan drinken: who cares?
Of je vriendjes "hot" zijn of niet, daar heeft paardlief geen boodschap aan.
Die wil liefde, aandacht, beweging, zijn natje en zijn droogje, en het kan hem toch echt niet bommen of jij de dooor de puber zo gewenste sociale contacten op stal hebt....

AMEN!

**Geplaatst**: 11-10-12 01:03

Geplaatst: 11-10-12 01:03

Je hoeft het niet met me eens te zijn. Ik heb het ook niet over stappen, ik heb nooit mijn paard laten staan omdat ik hangovered was. Desnoods stond ik na het voeren m'n kater eruit te gooien op de wc.

Maar ik was een puber inclusief boze buien en alle puberdrama die er mee samen gaat. Had ik geen vriendinnen op stal gehad dan was ik echt minder geneigd geweest om er heen te gaan, in ieder geval met minder plezier. In mijn pubertijd deed ik niets liever dan met de meiden het bos in en zeiken over onze ouders

. En Valiant heeft er nooit om geleden, net zoals Abel nu niet lijdt onder mijn drukke studentenleven met colleges en stages. Wij hebben als gezin een paard.

**Geplaatst**: 11-10-12 01:05

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 11-10-12 01:05

En jij hebt het voordeel dat jullie als gezin een paard hebben.

En er zijn genoeg paarden die blijven staan omdat kindlief na een avondje uit een kater heeft omdat ze net even over de schreef is gegaan....

**Geplaatst**: 11-10-12 01:06

Geplaatst: 11-10-12 01:06

Cassidy schreef:
@Wolinlotte: ik vind het een typisch voorbeeld van de patatgeneratie dat er weinig ruggegraat getoond wordt op het moment dat je er echt voor moet knokken. Door weer en wind naar je paard of pony toe, dat zijn kids met echte liefde voor hun pony.

Dat gezeur over wel of niet gezellige stalling, wel of niet vriendjes om lekker mee te chillen, te MSN-en en een keertje lekker te gaan winkelen of een Breezah te gaan drinken: who cares?
Of je vriendjes "hot" zijn of niet, daar heeft paardlief geen boodschap aan.
Die wil liefde, aandacht, beweging, zijn natje en zijn droogje, en het kan hem toch echt niet bommen of jij de dooor de puber zo gewenste sociale contacten op stal hebt....

Maakt het paard zich er druk om als je wel vrienden op stal hebt waar je goed mee op kunt schieten?

TS heeft het er nergens over dat het paard van haar dochter geen verzorging of aandacht genoeg krijgt, omdat ze daar goede vriendinnen heeft.
Dus óf het paard moet er problemen mee hebben dat de dochter van TS bevriend is met iemand daar op stal, óf het paard interesseerd het geen zak.

En zo te lezen heeft TS de paarden ook samen met haar dochter, met het gezin dus.

**Geplaatst**: 11-10-12 01:08

Geplaatst: 11-10-12 01:08

Zie niet waarom niet beide zou kunnen. Leuke stal met vrienden en goed voor je paard zorgen.
Erg naïef om te denken dat je alleen goed voor je paard bent als je door wind en regen op de fiets naar je paard gaat. Ik vind dat alleen maar dom. Kijk even op buienradar en kies de tijd dat het droog is om dan samen met je beste vriendinnetje op de fiets lekker giechelend naar stal te gaan

**Geplaatst**: 11-10-12 01:09

Geplaatst: 11-10-12 01:09

Idd. Dochter heeft bepaald dat dit een gezellige stal is, en moederlief voegt zich naar de eisen van de dochter.

Vraag is dan, waarom kiest dochter voor deze stal?

Ook al komt paardlief niet te kort, de gezinsleden in dit geval wel...

En zou dochterlief daar dan ook geen rekening mee mogen houden?

**Geplaatst**: 11-10-12 01:10

Geplaatst: 11-10-12 01:10

Cassidy schreef:
En jij hebt het voordeel dat jullie als gezin een paard hebben.

En er zijn genoeg paarden die blijven staan omdat kindlief na een avondje uit een kater heeft omdat ze net even over de schreef is gegaan....

Ja. Maar dat is bij ons niet het geval en ook niet bij de Ts geloof ik.

**Geplaatst**: 11-10-12 01:11

Geplaatst: 11-10-12 01:11

TS vind dit ook een leuke stal. Alleen mist ze het buitenrijden.
Nergens staat dat TS het een vreselijke stal vind en dat ze er slecht voor de paarden zijn.

**Geplaatst**: 11-10-12 01:12

Geplaatst: 11-10-12 01:12

Cassidy schreef:
Idd. Dochter heeft bepaald dat dit een gezellige stal is, en moederlief voegt zich naar de eisen van de dochter.

Vraag is dan, waarom kiest dochter voor deze stal?

Ook al komt paardlief niet te kort, de gezinsleden in dit geval wel...

En zou dochterlief daar dan ook geen rekening mee mogen houden?

Ik zie nergens staan dat de dochter van TS niet weg wil... Wel dat TS twijfeld of ZIJ wel weg wil, omdat haar dochter het daar leuk vind.