Bokt.nl

anneliesdj schreef:

Met schapengaas bedoel ik alle soorten gaas, het is allemaal slecht. Ik snap niet hoe paardeneigenaren zo kunnen afgeven op prikkeldraad maar wel pro-gaas zijn, echt niet

Sodeletuut schreef:

Als ik zelf mocht kiezen, zou ik kiezen voor een houten omheining met schriklint ervoor gespannen, en dan drie lagen horizontale planken en linten.

Wat nu de situatie is, en waar ik niet helemaal gelukkig mee ben;
prikkeldraad, met daarvoor prikpaaltjes en schrikdraad. Dat is dan ook het enige nadeel van waar ik sta..

scoxxx schreef:

(i.t.t. beoband en draden: daar slijt het ijzer wat erin verwerkt is met de jaren, waardoor de stroom niet meer goed geleid wordt)

DubbelDun schreef:

Ik bedoel ook niet dat een paard zijn been in een soort lus van één enkele draad koord of lint kan krijgen.
Het geval wat ik heb meegemaakt was het paard te dicht bij de omheining (dik koord) gaan rollen en met een achterbeen ónder het onderste koord doorgegaan en vervolgens aan de andere kant óver het bovenliggende koord gekomen. Toen heb op wilde staan zat het dus vast om het been.
Het dier is ter plekke afgemaakt omdat het voetje er haast helemaal was afgesneden.

DubbelDun schreef:

Het is niet de eerste keer dat ik hoor dat een paard verstrikt raakt in dik koord en zijn been kwijtraakt. Van 5x5 gaas is het mij minder bekend iig.

Verder blijft het koffiedik kijken wat er gebeurd zou zijn als...

Mijn meiden rollen regelmatig in de paddock en komen tegen het gaas aan. Er komen hooguit wat deuken in, maar er is nog nooit een voet door gegaan (afkloppen )

wuswa schreef:

Wat mijn oplossing voor het vastzitten in het lint en/of draad is, is het volgende.

Om de zoveel meter heb ik (al bij het aanleggen) het lint doorgeknipt en weer met elkaar verbonden (overlappend) verbonden door deze isolatoren:
http://www.wildkamp.com/wildkamp/Horizo ... _9614_WKNL

Het lint/draad schiet uit de isolatoren als er veel kracht op uitgeoefend wordt. Veilig zat.
Nadeel is wellicht het (ietsje) stroomverlies wat je erdoor krijgt.....

anneliesdj schreef:

Maar is dat niet heel zeldzaam? Ik heb al heel wat paarden gehad in mijn leven en er is er nog nooit één zo stom geweest pal naast de draad te gaan rollen (of bokken), als je er maar goed stroom op hebt.

maXcomX schreef:

DubbelDun schreef:

Goede houten palen gaan bijna net zolang mee als stalen (t-bars), tussen de 20 en 30 jaar.
Gaas is geen goed idee. Ik heb regelmatig paardenbenen daar uit moeten knippen of dat ze met de hoefijzers blijven hangen.
Lint kan ook snijden (laatst had ik er weer een met half doorgesneden pees van zo'n lint).
Kunststof palen breken sneller dan houten palen en buigen erg mee. (ik heb zelf een weide met die dingen, nooit meer!) Ze "zoeken' ook erg met het plaatsen. En zijn relatief duur (5-7 euro per paal)
Een houten afrastering is mooi, maar als je veel grond hebt, duur en arbeidsintensief.
Een natuurlijke afrastering is ook mooi, maar duurt lang minstens 5-7 jaar voordat er wat staat, arbeidsintensief en je bent relatief veel oppervlakte kwijt (ook ivm wettelijke afstand grens/beplanting).

Ik gebruik nu houten palen (druk geïnjecteerde Douglas) kost (2m x 9-12 cm) 3,50 euro per paal.
Voor de hoekpalen natuurlijk flinke dikke palen.
Als draad gebruik ik medium tensile draad met een doorsnede van 2,4 mm (4x) en 2x electro draad.
De palen staan om de 4 meter. De draadvolgorde is van onder naar boven 3 x tensile, 1x electro, 1x tensile en de bovenste is weer een electro.
Om de draden te verbinden gebruik ik gripples (geweldige uitvinding) en om het geheel op spanning te houden, gewone spanveren. de afstand tussen de draden is 6 x 15-20 cm.
Deze vorm van afrastering is goedkoop, sterk, redelijk paardvriendelijk, beproefd (australie en Nieuw Zeeland) en snel aan te leggen. Momenteel worden dit soort afrasteringen ook steeds meer toegepast in de US. Een ander voordeel: als de stroom uitvalt, dan is er niets aan de hand.
Eigenlijk dient de electro alleen om respect af te dwingen bij het paard. Zorg wel dat je een goed vermogen op je draad hebt staan (minstens 7 joule).

Dit soort afrastering ken ik helemaal niet. Heb je daar toevallig een foto van? Ben wel benieuwd namelijk.

DubbelDun schreef:

@neliesdj : dat laatste is kiezen uit 2 slechten en die keus zou je al helemaal niet moeten wíllen nemen.

Als een paard in lint of koort komt vast te zitten en gaat trekken (omdat er stroom op staat dus grote paniek !!) dan wordt het koort/lint strak getrokken. Hiermee wordt de 'ingang' dus kleiner en zal door het voortdurende trekken van het paard zo strak komen dat het zal gaan snijden in het vlees/pezen.

Zamu schreef:

Hahaha, oja ik haal 2 verhalen door elkaar.

Maar als ik het goed begrijp, zodra een paard met zijn been er doorheen komt dan slinger dit draad niet om het been, maar blijft wat stijf. Zodat ze er makkelijker van los zullen komen? Als ze er heel hard tegen aan komen met het hele lijf, zal het dan breken of snijd het dan en breekt het niet? (ga ondertussen nog wat door lezen op internet hier over)

DubbelDun schreef:

De treksterkte, ook wel breuklast genoemd is voor lint en draad/koord afhankelijk van de dikte en ook de kwaliteit/prijsverhouding zal er wel wat mee te maken hebben

Lint 20 mm = 90 kg - 125 kg
Lint 40 mm = 200 - 290 kg

Koord 2-3 mm = 90 kg
Koord 6-8 mm = 350 - 750 kg !!

Hoe dunner het materiaal hoe eerder het zal breken, waarbij dunner materiaal ook eerder zal snijden.

Dik koord breekt dus niet, maar als er stroom op staat en het paard raakt er met een been in verstrikt zal hij net zolang trekken om vrij te komen tot het been is afgesneden (van zeer dichtbij meegemaakt).
Breed lint zal minder snijden en heeft een lage breukgrens.

Voor lint en dun koord zijn er ook snijdoosjes te koop, voor dik koord zijn die er niet.