Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
ohjajoh6 schreef:Wat ontzettend prachtig van je zoontje Lynn Nikita.
Ik was zo groots niet toen ik op de kliniek mijn meiden moest laten gaan, ik heb voor mijn gevoel Lona ook niet goed begeleid op het einde, ik riep alleen maar dat het mij zo vreselijk veel speet, weet achteraf zeker dat ze daarom zo moeilijk ging.
Bij MiniMe was ik rustiger en heb haar oortjes gekriebeld, wat ze zo lekker vond, totdat ze weg was...
Lynn_Nikita schreef:ohjajoh6 schreef:Wat ontzettend prachtig van je zoontje Lynn Nikita.
Ik was zo groots niet toen ik op de kliniek mijn meiden moest laten gaan, ik heb voor mijn gevoel Lona ook niet goed begeleid op het einde, ik riep alleen maar dat het mij zo vreselijk veel speet, weet achteraf zeker dat ze daarom zo moeilijk ging.
Bij MiniMe was ik rustiger en heb haar oortjes gekriebeld, wat ze zo lekker vond, totdat ze weg was...
op dat moment reageer je wat je gevoel je ingeeft. Zoontje is 6, hij beseft het dan heel anders en weet niet exact wat erna gaat gebeurd, wij weten dat wel en reageren daardoor anders.
Je bent erbij geweest, ook al is het achteraf anders gegaan dat je wilde, jij hebt toen gedaan wat jouw gevoel zei, weet zeker dat dat belangrijkste is. je hebt gekozen om het paard pijnvrij te laten zijn, hebt een overwogen keuze gemaakt, ook voor Minime. geen spijt van dingen die gebeurd zijn, ze zijn gedaan en het is gebeurd hoe het toen ging en op dat moment reageerde je zo. Het is een hele korte moment opname tegen alle uren/ dagen / weken en jaren dat jij wel rustig naar jouw diertje reageerde. Hou dat gevoel vast en niet die paar laatste moeilijke minuten