Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-04-19 11:37

Geplaatst: 11-04-19 11:37

En als je 't nu eens gewoon probeert voor een tijdje ? Hem bij de kudde zetten dus.

Want wat je schrijft over jezelf, schrijf je ook over je paardje. Ik lees dus vooral veel onrust bij de eigenaar

Je ziet wel waar 't schip strandt, toch ? Paarden spreken echt wel paardentaal onder elkaar.

**Geplaatst**: 11-04-19 11:41

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 11-04-19 11:41

Ik had vroeger ook zo'n aso, maar in een stabiele kudde waar niet iedere dag paarden in en uit gingen, was het al heel snel een uitermate sociaal paard. Ook als ze dat vroeger niet geleerd hebben, pikken ze het later alsnog prima op.
Neem anders eens contact op met een wat grotere pensioenstal om naar hun ervaringen te vragen.

Ik ken de eigenaresse van de Wildtshof hier om de hoek, en ik heb echt nog nooit gehoord van problemen met het inscharen van nieuwe pensionado's - die zijn daar allemaal heel snel op hun plek, er is altijd wel een groep waar een nieuw paard goed in aardt.

**Geplaatst**: 11-04-19 12:23

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 11-04-19 12:23

Zeker veel onrust

Omdat het gewoon allemaal zo moeilijk en onduidelijk is.
Iets zit hem niet lekker, maar ik kan niet vinden wat. En dat is frustrerend, ook omdat hij dan heel wisselende dagen heeft en je op die manier nergens naartoe kan werken. Ik kan al jaren niet meer denken 'oh, het is zo'n lekker weer vandaag, ik ga fijn een bosritje doen' want het is altijd maar afwachten hoe je paard zich voelt. En dan is het nog de kunst om dat juist in te schatten, want denk je dat het wel kan terwijl het toch niet kan merk je dat onderweg wel (en dan niet altijd op een leuke manier).

Maar de laatste posts gaan dan over verhuizen, want hier is geen stabiele kudde en staan er verder geen paarden op zand. Dat is voor nu nog even een brug te ver, want heb nog een pony staan en daarvoor is verhuizen helemaal moeilijk. Om 2 paarden op 2 plaatsen te hebben zie ik niet zitten. Als ze samen zouden kunnen staan zou het al heel veel oplossen, maar dat is al een aantal keer geprobeerd op verschillende manieren en op verschillende plaatsen maar het gaat altijd ergens wel verkeerd.

**Geplaatst**: 11-04-19 12:33

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 11-04-19 12:33

Bij ons lopen de gepensioneerden gewoon bij de rest (5 in totaal ts 6 en 25 jaar). De oudste krijgt altijd wel privileges en wordt 'tuinman m/v'. Ttz. die mag dan af en toe in de tuin het gras afeten, terwijl de rest heel jaloers toekijkt vanop de wei. Ook proberen we wel taken te geven, bv. om een jonger paard rustig te houden.

**Geplaatst**: 11-04-19 15:14

Geplaatst: 11-04-19 15:14

mijn pony, turf van net iets meer als een meter, 17 jaar jong en mankeert nogal wat ,staat in een rusthuis.....ik bezoek wanneer ik kan of zin heb, er wordt eigenlijk gewoon niks met haar gedaan, ze loopt in een kudde, ze heeft een flink weiland met gras, zand en schuilstal.

**Geplaatst**: 11-04-19 18:59

Geplaatst: 11-04-19 18:59

BarbaLala schreef:
CalipsoLover schreef:
Idem ditto, mijn paard is dus met vervroegd pensioen. Wij kunnen nog wel vanaf de grond werken en wat gaan wandelen maar dat zijn mijn ambities niet en ik ga licht uitgedrukt echt kapot als ik niet fanatiek dressuur kan rijden.

I feel you! Heb voor mijn merrie (ze was mijn vroegere verzorgpony) mijn dressuur ambities aan de wilgen gehangen toen ik haar kocht, en met liefde hoor. Maar ik mis de dressuur sindsdien onwijs. En nu ze met pensioen is wordt dat alleen maar meer merk ik, droom regelmatig over dat ik dressuur rijd op een machtig sportpaard

En wat hierboven staat, paard op eigen tempo laten bepalen is inderdaad een mooi idee als dat mogelijk is.
Helaas is het bij mijn merrie hollen of stilstaan, die heeft zo'n "go", dat ze zichzelf daadwerkelijk stuk loopt, voor ons helaas geen optie daardoor.

Ja ik ben nu opzoek naar een bijrijpaard, maar eentje vinden in de buurt is een uitdaging

En ik spaar voor een tweede paard, maar of die er ooit gaat komen is een beetje een vraagteken.

**Geplaatst**: 12-04-19 10:06

Geplaatst: 12-04-19 10:06

Citaat:
Interessant, dat klinkt als die van mij.. En daardoor twijfel ik dus aan alles. Soms draaft hij de sterren van de hemel, soms houdt hij het na 3 passen voor bekeken. Wandelen wil hij wel maar als ik een pad in wil stopt hij, een ander pad is dan wel weer ok. Soms loopt hij vanzelf naar buiten, andere keren wil hij niet voorbij de poort. Etc.

Misschien gewoon wat meer naar hem luisteren dan.. Heb dan ergens toch steeds het idee als ik niet doorvraag dat we uiteindelijk nergens meer gaan komen...

Hier staan ze voor 250 volpension. Een gedeelte van het voer zit erin, extra's (vitaminen ed) koop ik zelf maar geven ze wel.

Begrijp je gevoel heel goed. Ik had dat zeker in het begin ook. Je wilt zelf graag nog meer. Dus ik heb heel vaak tegen mezelf moeten zeggen dat het niet meer uit maakt. Ze hoeft geen conditie meer op te bouwen of te behouden voor onze buitenritten, want die gaan we niet meer maken. Ook voor haar was het echt wel wennen in het begin. Maar nu zijn we er beide aan gewend en het plezier is ook bij beide weer terug. Het moeten is er af. Het alternatief is inderdaad helemaal niets meer doen, dat heb ik in het begin ook wel geprobeerd maar daar werd ze niet gelukkig van. Misschien als ik niet zal komen of niet zo vaak wel. Maar ik heb dus nog een ander paard, en ze ziet mij dus iedere dag en met een aai is ze dan niet tevreden. En iedere dag uitgebreid poetsen zie ik ook niet zitten haha.

Wel jammer dat jou paard wat lastiger is in een groep. Dat lijkt mij nog moeilijk om de keuze te maken om op pensioen te zetten. Ik denk wel dat het uiteindelijk lukt om hem in een kudde te houden, het went wel. Hij leert het vanzelf, zolang ze maar wel de ruimte hebben en een stabiele kudde. Maar ik begrijp ook dat verhuizen er niet in zit, dus dat maakt het wel lastig.

**Geplaatst**: 12-04-19 16:03

Geplaatst: 12-04-19 16:03

Ik heb vandaag toch ook contact met iemand gehad die eventueel misschien geïnteresseerd is om mijn paard te leasen als therapiepaard. Dit waren vroeger heel goede vrienden van mijn ouders, samen nog op vakantie geweest etc. Maar contact is door de jaren heen verwaterd. Aangezien mijn paard zo ontzettend braaf is en heel erg goed gevoelens aanvoelt zou hij hier echt ideaal voor kunnen zijn. Als het aanbod komt, zou dit een ideale oplossing zijn maar ook wel iets waar ik twee keer over moet nadenken. Ik zou het erg moeilijk vinden om hem uit handen te geven, ook al blijft hij van mij. Maar het is ook zo lastig om een paard te onderhouden dat nog zo jong is en al niet meer bereden kan worden als je zelf ambities hebt...