Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-12-17 13:49

Geplaatst: 04-12-17 13:49

Pluisje88 ik ben erg onder de indruk van je post waar zoveel compassie en tja ik zou haast zeggen liefde uitspreekt. Je hebt er echt werk van gemaakt +:)+

TS ik hoop, dat je kunt voelen dat iedereen hier het heel erg goed met je meent en echt probeert mee te denken en jou zaken terug probeert te geven waar je echt wat aan hebt. "Go voor it" want je kunt het meid!

**Geplaatst**: 04-12-17 18:23

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 04-12-17 18:23

Ik denk dat beide partijen eens duidelijke afspraken moeten maken. Desnoods moet de beste man zelf mesten en zoveel vlas gebruiken als hij nodig acht. Dan kan TS eventueel andere dingen uit handen nemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-17 23:01

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-17 23:01

Dankjewel voor het delen van ervaringen, meningen en tips.
Ik heb hier veel van opgestoken en ga proberen wat minder onderdanig te zijn/op mijn kop te laten zitten. Al blijft het moeilijk.
Velen van jullie hadden het ook over hulpverlening: geen zorgen, ik word al 1 jaar begeleid door mijn huisarts die ik elke maand zie en een psychologe die me ontzettend helpt. Alleen is zo'n uurtje om de 3 weken (en nu heeft ze kerstvakantie dus kan ik er sinds begin december tot half januari niet terecht) niet genoeg om alles aan te kaarten.

Even een kleine update

Normaal gesproken zouden we vorige vrijdag (8/12) samenzitten. Dit is niet doorgegaan omdat hij het afbelde en daardoor zakte de moed al door mijn schoenen. Stresskipje als ik ben door mijn onzekerheid kreeg ik natuurlijk méér zenuwen omdat die al aan het opkroppen waren voor die vrijdag en nu moest ik nog langer wachten.. Ik had geen zin om dit langer door te laten gaan. Gelukkig belde zijn vriendin wel dat ze dinsdag tijd hadden. Daar had ik eigenlijk geen tijd voor, maar mijn plannen gecanceld zodat we toch eindelijk eens samen konden zitten.

Ondertussen heb ik nog altijd mijn paard gedaan en ook zijn paarden.. gelukkig geen gezeur mee gehad in de tussentijd. Ik heb niets "slechts" gedaan en hij zei ook dankjewel een keertje toen ik de avond deed voor hem met de sneeuwval.
Vorige woensdag was zijn vriendin ook even op het erf (echt maar 10min, heel kort) en ik kwam net buiten met een kruiwagen stront. Ik zei hoi tegen haar en ze zei meteen "je bent goed werk aan het doen" met een glimlach. Dat vond ik wel heel erg fijn. Zij is aardig en behulpzaam, jammer dat ze er bijna nooit is.

Nou, terug naar het onderwerp. Dinsdag zaten we dus samen met z'n vieren. De man, zijn vriendin, mijn vriend en ik. En dat startte echt beroerd slecht. Ik vertelde hem dat ik me soms niet lekker voelde bij het werk dat ik deed, dat ik alles goed bedoelde en hij soms dan over me heen walst als hij commentaar heeft op de kleinste dingen en dat op een onaardige manier zei. Hij was best hard toen ik dat vertelde. Hij zei zo "ja dat is toch logisch, als je iets doet, dan moet je het ook wel juist doen en mag het netjes gebeuren," bijvoorbeeld. Nja, dat zat me niet lekker. Nogmaals aangegeven dat ik het geen fijne manier vind, ook dat ik hem niet ben en dat ik ook niet perfect ben. Ik kan de dingen niet doen zoals hij het zou doen, want ik ben geen kloon van hem. Ook kwam mijn vriend hierin tussen om aan te geven dat ik toch wel een beetje vrijwilligerswerk doe. Daarmee ook aangehaald dat ik dagelijks van maandag t.e.m. zondag 2u bezig ben 's ochtends op stal met de dagelijkse klusjes als voeren, eten klaarzetten, hooi klaarzetten, hooi geven, de stallen schoonmaken, het gebouw onderhouden, dekens wisselen, etc. dit nu al voor 4 maanden aan een stuk zonder ook maar 1x hem te hebben gezien 's ochtends... Toen mijn vriend dan aangaf dat ik eigenlijk werk voor minder dan een euro per uur, toen kwam er kanteling bij hem.
Hij krabde echt aan zijn achterhoofd en je zag hem denken.. hij zei gelukkig toen wel "ja, dat klopt wel."
Maar ja, hij zou zichzelf niet zijn als hij geen weerwoord had, "MAAR jij bent momenteel wel werkloos dus jij kan zoveel tijd erin steken."
Toen kwam ik even heel fel uit de hoek, wat ik van mijzelf niet verwacht had. "Maar ik heb 1 paard dat ik prima kan onderhouden zélfs met werk en jij werkt voltijds met 10 paarden*, maar het zijn wel JOUW paarden die jij moet onderhouden. Niemand anders zou daar in principe voor moeten opdraaien."
Ik krijg nu nog een beetje stressophoping als ik aan dat moment denk. :')

Mijn knieën knikken er alweer van!
Het zat bij hem tegen de lamp, maar zijn vriendin zei meteen: "ja dat klopt." En toen kon hij niet meer protesteren. Zijn vriendin heeft me ook nog bedankt voor het werk dat ik verricht en dat ze heel blij is ermee. Omdat ik echt heel veel werk uit hun handen neem. Toen was de man ook een beetje rustiger en heeft hij ook toegegeven dat hij misschien wat te hard is af en toe. Ook dat het hem speet dat hij me zo opjaagt.
De afspraak was in het begin dat ik af en toe klusjes moest doen maar in de voorbije maanden is dat alleen maar uitgebreid naar meer en meer en gingen ze er van uit dat ik dat zou blijven doen. We hebben afgesproken dat ik deze maand geen stalgeld moet betalen ter compensatie en dat ik gewoon verder doe met wat nu is afgesproken. De paarden voeren, buiten zetten en de stallen uitmesten en als de stallen te vuil zijn, leegmaken en verse bodem erin. De rest van het eten klaarzetten en onderhoud is terug voor hem.
Ik ben blij dat ik van het gesprek af ben. Ik kwam met knikkende knieën buiten en heb nog even zitten huilen in bed die nacht haha. :')

Ik kan nu met een gerust hart een stapje terug zetten. We gaan proberen beter en meer te communiceren via bellen en ook updaten als er iets anders zou mogen of als er iets gaat gebeuren die week (hoefsmid bezoekje of dierenarts bezoekjes etc.) zodat we allebei op de hoogte zijn. En hij gaat proberen niet zo perfectionistisch te zijn zodat hij me niet altijd opjaagt als ik iets fout leg of als ik 1x eens iets anders heb gedaan dan anders etc.

*Er staan 6 paarden op zijn oude boerderij waarbij mijn paard gestald staat en 4 paarden staan nog bij hem aan huis gestald. Deze verzorg ik niet, dat is 8km verderop + daar kom ik niet omdat ik natuurlijk enkel naar mijn paard ga..

**Geplaatst**: 13-12-17 23:17

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 13-12-17 23:17

top gedaan!

**Geplaatst**: 13-12-17 23:19

Geplaatst: 13-12-17 23:19

Goed gedaan Maraki, het is een hele grote stap die je hebt gezet voor jezelf én de stalhouder om beiden na te denken over de communicatie tussen jullie.
Heel knap dat je dat hebt gedurfd en nu zo volhouden en als het misgaat dat je denkt dit voelt niet goed, eerder aan de bel trekken.

**Geplaatst**: 13-12-17 23:47

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 13-12-17 23:47

Poeh knap hoor, de confrontatie aan gaan! Hopelijk gaat het nu wat verbeteren in de communicatie

en gauw weer aan de bel trekken als hij weer te ver gaat hè!

**Geplaatst**: 13-12-17 23:57

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 13-12-17 23:57

Goed van je hoor! En ook een dikke pluim voor je stalhouder en vriendin, omdat ze je serieus hebben genomen en willen veranderen.

Ik snap heel goed dat je knikkende knietjes had...
Nu is het wel zaak om jezelf en hem aan de afspraken te houden. En als hij weer eens uit de bocht vliegt, zul je hem er echt eerder op aan moeten spreken, maar als het even kan, bespreekbaar maken waar je moeite mee hebt, of waar het misverstand vandaan komt.
Succes en vergeet niet te genieten van je paard en het leuke stalwerk.

**Geplaatst**: 14-12-17 01:50

Geplaatst: 14-12-17 01:50

Als ik jouw was zou ik stoppen met het uitsloven voor zijn paarden en me enkel bezig houden met mijn eigen paard. Dat deed hij immers ook toen je zelf enkele dagen niet op stal kon zijn. Volgens mij neemt hij je "for granted" en hopelijk draait hij bij als hij inzien hoeveel hij aan je heeft gehad de afgelopen tijd.

Edit; ik had de update niet gezien! Nuja mijn comment houdt nog altijd stand. Breidt je taken niet stilletjesaan uit maar houd je aan de afspraken want voor je het weet doe je weer al het werk. Ook al bedoel je het goed

**Geplaatst**: 14-12-17 07:04

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 14-12-17 07:04

Fijn dat jullie een soort nieuwe start hebben gemaakt.

**Geplaatst**: 14-12-17 14:51

Geplaatst: 14-12-17 14:51

Wouw je mag trots zijn op jezelf en het lijken me fijne mensen.

**Geplaatst**: 14-12-17 14:58

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 14-12-17 14:58

Je kan heel trots op jezelf zijn! Ik snap dat zoiets heel lastig kan zijn en zou er zelf ook met knikkende knieen zitten

**Geplaatst**: 14-12-17 15:24

Geplaatst: 14-12-17 15:24

Ik vind het knap dat je het op deze manier aangepakt hebt en het nog een kans wil geven. Mijn korte reactie was: "Ik was allang weggeweest" en ik zou het deze kans niet meer geven. Omdat ik door ervaring weet dat veel mensen toch langzaam weer in oud gedrag terug vallen (een mens veranderd niet zomaar) en ik het pure uitbuiting vindt. Die man heeft niet flink tiegegeven dat ie daarmee "fout" zat of er misbruik van gemaakt heeft of echte spijt had, maar laat je gewoon doorgaan met klussen. Dan mag het een maand zonder stalgeld zijn, maar pas op wat er daarna gebeurt. Want je bent echt vreselijk onderdanig. Zo, dat was mijn negatieve kijk op mensen in de paarden. En voor jou TS, hoop ik dat het allemaal gaat lopen zoals je wil en dat deze meneer zich netjes aa de afspraken gaat houden. Ga nou niet meer de extra dingen doen, ook niet uit liefdadigheid, of omdat je toch tijd over hebt. Wees ook streng naar jezelf. En heb daar nog een fijne tijd!

**Geplaatst**: 14-12-17 15:29

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 14-12-17 15:29

Vind het stoer van je dat je voor jezelf opkomt. Het klinkt van de zijlijn altijd makkelijker dan in de praktijk. De eerste stap is gezet, knap gedaan $**\O/**$

**Geplaatst**: 14-12-17 15:47

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 14-12-17 15:47

Als dit allemaal niet helpt zou ik toch naar andere stal verhuizen anders gaat je plezier van je paard er ook een keer af en weet je schaf je een scooter aan kun je lekker op je scooter naar je paardje ik wens je veel succes

**Geplaatst**: 14-12-17 16:10

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 14-12-17 16:10

Wat knap van je dat je het gesprek bent aangegaan en voor jezelf bent opgekomen! +:)+

Ik hoop van harte dat de situatie nu inderdaad verbetert en jij weer lekker kunt genieten van je paard en de werkzaamheden die je zo leuk vindt om te doen.

**Geplaatst**: 19-12-17 19:38

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 19-12-17 19:38

Wouw wat dapper van je. Benieuwd of het op de langere termijn gaat helpen, hij vervalt vast nog wel es in zijn oude gewoontes en jij vast ook (meer doen dan nodig). Maar als je hem en jezelf er dan weer aan herinnert...wie weet wordt het dan uiteindelijk okee voor jullie beiden. Lijkt me fijn!

**Geplaatst**: 19-12-17 20:41

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 19-12-17 20:41

Knap gedaan!

**Geplaatst**: 31-12-17 00:47

Geplaatst: 31-12-17 00:47

Als je weet dat je paard buiten gaat en zijn stal gedaan wordt moet je ook niet iedere dag te gaan

**Geplaatst**: 31-12-17 01:54

Geplaatst: 31-12-17 01:54

Ilona_gentle schreef:
Als je weet dat je paard buiten gaat en zijn stal gedaan wordt moet je ook niet iedere dag te gaan

Rare reactie? TS haalt plezier en ontspanning bij haar paard, logisch dat ze daar elke dag naartoe wil

**Geplaatst**: 31-12-17 08:29

Geplaatst: 31-12-17 08:29

Mijn pony word ook iedere dag buiten gezet en zijn stal word ook iedere dag gedaan!
En ook ga ik er iedere dag heen !
Omdat het mijn maatje is en ik het leuk vind.

Beetje rare opmerking hoor

**Geplaatst**: 31-12-17 09:13

Geplaatst: 31-12-17 09:13

Goed gedaan TS, is het nog hetzelfde want het is al een tijdje geleden dat je het gesprek heb gehad.

**Geplaatst**: 31-12-17 12:41

Geplaatst: 31-12-17 12:41

Ilona_gentle schreef:
Als je weet dat je paard buiten gaat en zijn stal gedaan wordt moet je ook niet iedere dag te gaan

Hoezo niet?
Mijn paard wordt ook gewoon iedere dag binnen en buiten gezet, stal wordt gedaan, wordt gevoerd.
Staat volpension!

Maar toch ga ik gewoon.... Heb geen paard gekocht om weg te blijven! :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-18 15:17

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-18 15:17

Hier ben ik weer, ik vond het wel een goed idee om een update te doen omdat de situatie helemaal geëscaleerd is.

Update 2

Tot eind januari ging alles heel goed. Ik kon weer genieten, was ontspannen, deed mijn "werk" wat ik moest leveren prima. Alles verliep zoals afgesproken en geen narigheden meer gehad. Tot ik mijn been brak begin februari. Sindsdien is alles in het water gelopen.

Ik brak mijn been in de piste tijdens een val omdat mijn paard schrok door een grote knal van een vrachtwagen die voorbijkwam. (Staleigenaar was toen ook op stal.) Het was duidelijk een breuk en ik moest lange tijd in het gips. Die avond had ik meteen gebeld naar de staleigenaar en toen afgesproken aan de telefoon met hem dat hij zeker voor twee maanden tijd de paarden zou verzorgen. Dit was voor hem prima, hij zou mijn paard verzorgen, voeren, buitenzetten, stal doen, etc etc. Aan de telefoon hebben we het niet over een prijsverhoging gehad (wat eigenlijk wel logisch is om te bespreken aangezien ik nu volpension zou nemen.. maar hij begon er niet over, dus ik ook niet. Beetje egoïstisch maar het geld groeit ook niet op mijn rug en aangezien ik al zoveel werk verricht heb op zijn stal vond ik dat in mijn mening wel gepast.)

Twee weken heb ik ook last gehad van een hersenschudding, twee weken mijn paard niet gezien. Mijn vriend ging wel 3x in de week na het werk gauw even checken, paard stond er dan niet super goed bij (natte stalbodem en vuile stal en ook ons hooinet werd niet opgehangen /geen hooi als hij ging kijken) dat liet me al twijfelen en slecht voelen. En toen ik op een middag rond half drie (14 dagen later dus) naar de stal ging, stonden alle paarden nog binnen.. geen idee of ze eten hadden gehad. Mijn vriend en ik hebben toen paarden buitengezet en meteen had ik gebeld (geen reactie) en toen geappt met de vraag waarom dat de paarden niet buiten stonden. Geen reactie. De rest van de week gingen we elke avond na mijn vriend zijn werk naar de paarden toe. Ze stonden gelukkig wel buiten, maar mijn paard zijn deken was weg. Het was toen ook super ijskoud en mijn paard stond de bibberen. Hij is niet dik (ook niet dun) en heeft ook niet zo heel veel reserve. Ik ken de eigenaar zijn methodes dus ik wist dat ze die ochtend maar voor 2uurtjes aan hooi hadden gehad. Dat is echt niet genoeg ruwvoer om het kacheltje aan te houden van een paard tijdens zo'n weer. Mijn paard stond te shaken en zag er verwaarloosd uit! Ik vroeg mijn vriend om hem uit de wei te halen.. normaal gezien komt hij op je af en laat hij zich vangen, nu liep hij weg! Hij was zo bang! Mijn alarmbellen begonnen serieus te werken en ik vroeg me af wat er gaande was. Uiteindelijk ben ik met mijn krukken en gebroken been in de weide gegaan en heb ik mijn paard kunnen geruststellen en hem mee kunnen nemen. Hij was zo bang.. ik voelde me zo gek en verdrietig.
Na vijf minuutjes in mijn buurt was hij gelukkig weer rustig. We hebben zijn stal schoongemaakt, zijn deken opgedaan en genoeg hooi gegeven voor de rest van de avond. Toen viel het me ook op dat hij zich ongemakkelijk voelde in de stal. Hij voelde zich echt niet lekker.
Die avond nog zo'n 3x gebeld op verschillende tijdstippen. Geen reactie.. daarna, boze apps gekregen. Rustig op gereageerd en toen ook de melding gekregen dat ik meer moest betalen. Ik vroeg het exacte bedrag, maar toen reageerde hij weer niet.
Mijn vriend en ik hebben het met elkaar erover gehad en zolang hij niet normaal kon reageren op telefoontjes (en apps) zouden we niet meer betalen dan eerst afgesproken. Ik heb het afgesproken bedrag in het kastje gelegd en hoewel meneer niet kon reageren op andere apps kon hij de avond erop opeens wel sturen "dit is te weinig, ik zei nog dat je meer moest betalen nu". Ik was totally pissed off.
De volgende dag sprong ik meteen op het internet om een nieuwe stal te zoeken, mijn paard moest en zou daar weggaan. De dagen erna werden ook alleen maar erger en erger. Ik zette altijd voer klaar voor mijn paard voor in de ochtend en avond. De dag erop was al snel duidelijk dat mijn paard geen eten had gehad, hij stond ook binnen. Weer boos zitten bellen, geen reactie. Ik stuurde uiteindelijk een bericht met "wat heb ik fout gedaan? Ik begrijp niet wat er aan de hand is?" Krijg ik doodleuk de reactie terug "doe eens een gok :-)

"
Ik ben nog altijd zo pissed hierover. Ik METEEN na dat appje bellen bellen bellen bellen. Geen reactie. Gelukkig heb ik een lieve vriend. Hij heeft het de volgende dag op zich genomen om voor zijn werk (om half zes 's ochtends) mijn paard buiten te zetten en eten te geven. Ik ben hem nog altijd zo dankbaar voor alles wat hij voor mijn hobby heeft gedaan nu!
Op één dag tijd had ik gelukkig al een stal gevonden waar mijn paard tijdelijk naartoe kon. Deze staleigenaars kwamen heel begripvol, communicatief en aangenaam over. We zijn dezelfde avond van toen meneer stuurde "doe eens een gok", meteen nog gaan kijken. Om 22u 's avonds. De staleigenaren begrepen mijn situatie en vonden het prima dat ik nog zo laat langskwam. Ik kon bijna huilen van geluk dat we heel snel een oplossing gevonden hadden.
Alles was prima op de stal. Zes voederbeurten per dag, zelf kiezen hoeveel je paard op de wei staat, drie keer per dag worden de stallen geruimd, etc.. het klonk als muziek in de oren. De stallen van alle paarden lagen er subliem bij. Het hooi zag er geweldig uit van kwaliteit. De weides en piste hebben we niet bekeken omdat het al zo donker was. Maar als tijdelijke oplossing was de stal en voeding perfect.

We mochten meteen verhuizen. De volgende dag hebben we alles ingepakt op stal en naar mij thuis gebracht. Alles was in een wip en een flip weg uit de zadelkamer. Toen we klaar waren kwam opeens meneer eraan... ik zei eerst hoi, geen reactie van hem. Toen is mijn hemel opengebroken en heb ik gevraagd wat er aan de hand was; Toen hebben we knallende ruzie gehad, zelfs mijn vriend heeft zich erbij gemengd. De man begon mij de "les te lezen" dat dit onze afspraken niet waren, ik natuurlijk erop gevlogen met dat ik hem gebeld had de avond toen ik mijn been brak en dat we toen hadden afgesproken dat HIJ alle paarden ging verzorgen, zo ook de mijne. Hij zou alle stallen mesten, eten geven, etc etc. Toen kwam het er ineens op neer dat ik mijn eigen paard niet zou mogen binnenzetten en eten geven en begon hij te muggenziften. Het was echt ridicuul voor woorden. Oude koeien werden uit de sloot gehaald, alles was mijn schuld, hij had nooit iets fout gedaan. Ik deed nooit iets goed. Dan was het opeens weer dat we nog nooit akkefietjes op stal hadden gehad. Toen veranderde hij dat "die week" de reden was dat ik moest vertrekken. Daarna moest ik weer niet vertrekken. Toen hadden we weer plotseling meerdere akkefietjes gehad en toen zei ik "maar je zei net dat we nooit akkefietjes hebben gehad en dat we om de gebeurtenissen van deze week wegmoeten?" Jezus. Ik ben instabiel en in een depressie, maar deze man is nog achterlijker en instabieler dan mijn emotionele toestand.

Nu goed. Uitendelijk zei ik heel sarcastisch dat dit een zeer fijne manier was om af te sluiten. Ik heb mijn rug gekeerd, zei nog vriendelijk "daag" en we zijn vertrokken. In de auto barstte ik wel uit in tranen van alle emoties die opwelden. Gelukkig heb ik me sterk gehouden voor die vreselijke vent zodat hij mijn zwakte niet zag. De volgende dag zijn we vliegensvlug weggegaan. Ik wilde de man absoluut niet meer zien.

Ondertussen staan we al anderhalve maand op onze "tijdelijke" plek. Dit gaat ook onze permanente plek worden. Ik ben zo tevreden over de mensen die er hun hart en ziel in steken. Mijn paard zit zo heerlijk in zijn velletje. Hij is terug wat joliger en vrolijker, heeft al enkele vriendjes gemaakt en ziet er weer gelukkig en gezond uit. Dit is de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb!
De communicatie loopt ook erg vlot. Ook als ik er ben, maken we heel vaak een praatje met de staleigenaars en ook alle stalgenootjes zijn aangename, vlotte mensen. Heerlijke plek is dit.

Ik heb in de voorbije weken al meerdere keren gepolst wat de nieuwe staleigenaar vind van mijn paard en ook hoe hij het doet, hoe hij zich gedraagt en of hij wel braaf is bij hen in de buurt etc. Hij heeft er nooit moeite mee gehad zei hij toen haha. Mannen treden vaak ook niet zo in detail, maar dit weekend was zijn vrouw er nog eens. Toen heeft zij mij wel uitgebreid uitgelegd dat hij inderdaad in het begin banger was, beetje onzeker/moeilijker in de stal als je de stal uitmestte met hem er in, etc etc. Maar dat hij zich nu echt thuis voelt en ontzettend braaf is met alle dagelijkse dingen. Ook op de wei laat hij zich weer braaf pakken door de eigenaars en ondertussen loopt hij al enkele weken weer vrolijk naar de omheining toe als ik op het erf verschijn. Hij vertoont geen angsten meer en vertrouwt de staleigenaar en -eigenares. Ook ik heb weer enkele weken mijn vertrouwde goedzak terug. Mijn lieve, vertrouwde viervoeter. Dit luchtte me zo enorm op. Ik ben deze mensen ook echt zo dankbaar, dit heb ik ook al meerdere keren gezegd tegen ze. Het zijn mijn reddende engeltjes!

Jammer genoeg kan ik niet meer heel de ochtend klusjes doen op de stal en ben ik die routine wel kwijt. Maar langs de andere kant is het ook niet meer nodig. Zodra ik uit mijn been kom, heb ik werk! Ik heb ondertussen gesolliciteerd en ik ga weer werken. Alles valt zo lekker op zijn eigen plekje.

Achteraf zijn we erachter gekomen we dat de vorige staleigenaar in de weken dat ik er niet was, mijn paard ook zwaar geslagen heeft. Mijn paard misdroeg zich opeens op de weide. Hij liet zich niet meer vangen en liep als een gekke rond om maar niet gevangen te worden. Mijn paard was plotseling erg onzeker, als je je hand optilde om door je eigen haar te gaan of zo, ging hij meteen met zijn hoofd in de lucht en was hij bang van je. Ook op stal voelde hij zich bedreigt en was hij erg bang, hij bleef zo ver mogelijk van je weg en zo zijn er nog meer dingetjes... Dit gedrag vertoonde hij minder extreem bij mij, maar bij mijn vriend (die er maar 4x per maand kwam voordien) was het duidelijk dat hij echt schuchter was geworden en bang van vreemde mensen. Ik vind het vreselijk dat ik niet eerder ben weggegaan. Ik vind nu wel vrede in het weten dat mijn paard zich nu lekker in zijn vel voelt en niet meer bang/schrikkerig is van mensen.

Bedankt voor alle tips voorheen, maar uiteindelijk was verhuizen dus toch echt wel de beste optie.

Mijn advies voor iedereen; Eenmaal de communicatie stopt, moet je serieus aan de alarm trekken. Mensen die jou wat raadseltjes geven om op te lossen ipv fatsoenlijk rond de tafel te zitten, ben je liever arm dan rijk. Bespaar jezelf heel wat stress en moeite door dit soort mensen in je vrije tijd de rug toe te keren.

**Geplaatst**: 27-03-18 15:40

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 27-03-18 15:40

Man, man, man wat en die vent een eikel zeg. Jammer dat het zo is gelopen. Maar wat fijn dat je er nu weg bent.

Het is zo naar als je twijfels gaat trekken met betrekking op de verzorging van je paard. Fijn dat hij nu een goed plekje heeft.

En mocht je nog wat werk op stal willen doen kun je altijd nog eens rondkijken voor wat vrijwilligers werk op een manege of iets. Maar succes met je sollicitaties.

**Geplaatst**: 27-03-18 21:20

Re: Andere stalling zoeken?

Geplaatst: 27-03-18 21:20

Pfoe wat een (flinke) staart heeft dit verhaal gekregen zeg. Super dat jullie nu een fijn plek hebn gevonden, dit was een flinke levensles.

Oh en super gefeliciteerd met je baan!