jwl schreef:Elise_0o schreef:Wat een negatieve reacties allemaal!
Ik heb hier dus wel een trekpaard staan dat echt een schatje is.
Hij is nu pas 2, nog erg schrikachtig, maar als hij dan schrikt en ik sta voor hem doet hij alles om ervoor te zorgen dat hij niet tegen mij aan loopt. Ook is het een enorme knuffelkont met een gouden hart.
Hij vind het leuk om te werken en de eerste keer schrikt hij, maar de 2e keer is het de normaalste zaak van de wereld.
Het ligt er dus maar net aan welk paard je uitzoekt en wat zijn achtergrond/opvoeding is.
Voor de rest eet die van mij samen met mijn pony in anderhalve week 200 kg hooi op. Ze krijgen daarbij wel een paar uur weidegang (hoewel dit meer voor het strekken van de benen is) en een schep brok voor het idee. (oh en de buurvrouw geeft ze appels en wortels). Ze staan nu in een paddock met inloopstal, aangezien hij anders tot aan zijn knieën in de modder zou staan met dit weer. Als het weer op dit moment weer wat warmer word staat hij flink te zweten door zijn dikke vacht en op stal staan is dus ook geen optie.
Ik heb hem dit jaar al moeten behandelen voor mijt in zijn sokken en let altijd erg goed op, aangezien trekpaarden wel bekent staan om die kwaaltjes.
Ook is het niet gemakkelijk om passende spullen voor hem te vinden, aangezien alles voor warmbloed paarden word gemaakt
Voor de rest, als je bedenkt dat elke boer vroeger trekpaarden had en de kinderen van die boer daar ook mee konden werken, wat is er nou dan zo veranderd dat een 14 jarige geen trekpaard meer zou kunnen houden (neem aan dat je hulp krijgt van je ouders als je dat nodig zou hebben)?
(Dit is trouwens ook mijn eerste trekpaard, heb hiervoor een haflinger gehad)
Je weet ook dat je paard nog niet aan het puberen geslagen is? Wat nu een beetje schrikken kan zijn is misschien over 2 jaar 800 kilo doorgedraaide knol.
We zullen zien wat er gaat gebeuren, doorgedraaid zal hij niet worden denk ik, is een beetje extreem.
Ik heb voor het trekpaard een haflinger gehad. Hem gekregen toen ik 11 was en hij was 3. Nooit pubertijd met hem mee gemaakt, was een super beestje, dol op buitenritjes, kinderen en 100% bomproof. Kon alles met dat dier en ben er regelmatig op in slaap gevallen terwijl hij stond te grazen in de wei.
Voor het trekpaard als maatje had ik een haflinger van 20 gekocht, die was nerveus, had een hekel aan werken, schrok van alles wat los en vast zat en beet en trapte naar mijn trekpaard zodra er aandacht of eten in het spel kwam. Deze vertrouwde ik ook voor geen meter met kinderen in de buurt. Deze haflinger heb ik daarom toen ook geruild tegen het weidemaatje dat hij nu heeft.
Beiden haflingers (hoewel de eerste een ouderwets type was en de 2e een luxe), maar zo'n enorm verschil in karakter en gedragingen.
Dat jij dus iets vervelends hebt mee gemaakt met een trekpaard betekend dus niet dat alle trekpaarden slecht en gevaarlijk zijn.. (gelukkig
