Ik heb een kleine paddock ter beschikking op stal die ondanks aanleg van drainage en dikke laag zand erop nog steeds een blubberzooi is. 1 helft is droog de helft aan de poort is ook tot over de kogel diep wegzakken en zuigt vacuüm. En het droogt erg lastig, ook met een paar dagen droog weer. Vorig jaar was het al een probleem dus pensionbaas deze investering gedaan. Balen we er allemaal hard van dat het dus niet veel verschil heeft gegeven, maar we zoeken samen alweer een oplossing voor volgend winterseizoen.
Het is misschien cru en jammer, maar ik zou paardlief binnenhouden tot de mok over is. Als het op de lymfeklieren slaat kan het een flink pak ernstiger worden en zich over het hele lichaam gaan verspreiden tot zelfs in de bloedbaan. eens het in de lymfeklieren zit ben je nog verder van huis en dat wil je echt niet. Gelukkig komt dat weinig voor maar je moet maar net de pech hebben. De terugkeer van mok blijft ook telkens een aanslag op de huid en het immuunsysteem van je paard, dat kost energie. Om maar te zwijgen over mogelijke (zware) blessures als ze een foute beweging maken of bij vriesweer. Dan worden dat gewoon bevroren gaten waarin ze zich kunnen vertrappen met alle gevolgen van dien.
Hoe lastig je pensionbaas ook is, ik zou toch gaan praten en eventueel kijken wat andere stalgenoten er van zeggen. Neem eventueel advies van een DA mee of jullie kosten de afgelopen maanden. Ben je bang dat hij je de deur wijst? Zoek dan eerst een alternatief qua stalling waar je gelijk heen kan als hij het zover zou laten komen. Het is voor hem ook geen goede reclame als de buitenwereld merkt dat de helft van zijn klanten in blubber moeten staan en hij de afspraak niet nakomt dat ze vaak buiten kunnen.
Succes in elk geval, maar ik zou hier wel werk van maken.