Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-11 23:34

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 03-11-11 23:34

Idefix4: Dan leer je inderdaad wel relativeren ja. Blij dat je er nog bent

Goed nadenken inderdaad voor je iets besluit... maar ik heb nu nog van die doemdenkers in
mijn omgeving die zeggen: Ja maar alsss je je baan verliest?? Ja maar alsss je ooit gaat scheiden??
Ja maar, Ja maar....

**Geplaatst**: 03-11-11 23:44

Geplaatst: 03-11-11 23:44

Ja, inderdaad .. wat als ... Als je zo moet gaan leven

Je moet natuurlijk niks ondoordachts doen, als ik een ander loon zou hebben dan wat ik nu heb dan zou ik er niet eens over denken, maar nu heb ik zeg maar ruim het geld (ben niet stinkend rijk, dan kon ik een huis kopen

) en ik heb ook de tijd, zit er al 3 dagen constant over na te denken .. Heb vandaag wat met hem gewerkt (ging veel te goed naar mijn zin

) en de eigenaresse heeft al gezegd dat ze hem altijd wil terugnemen als het niet moest gaan. Nu ben ik niet van het principe van 'ik koop en ik probeer maar, als het niet lukt doe ik hem na een paar maanden terug', maar moest er dus echt iets mis lopen (werk verliezen of dergelijke) heb ik wel meteen een back-up zeg maar. En verder is het gewoon een superleuk paard, dus als het echt, echt, echt moet en de eigenaresse kan om de 1 of andere reden echt niet, kan er ook wel een leuke thuis voor gevonden worden (eerder voor hem als voor mijn varken denk ik

).

En Idefix, dat is inderdaad niet niks :oo

Jammer genoeg ben ik zelf ook al met dingen geconfronteerd waardoor ik heel sterk iets heb van: je moet in het nu leven ... want je weet nooit wanneer het voorbij is. Natuurlijk altijd goed nadenken etc., maar je snapt me wel

**Geplaatst**: 04-11-11 00:09

Geplaatst: 04-11-11 00:09

[***] schreef:
Ja, inderdaad .. wat als ... Als je zo moet gaan leven
Je moet natuurlijk niks ondoordachts doen, als ik een ander loon zou hebben dan wat ik nu heb dan zou ik er niet eens over denken, maar nu heb ik zeg maar ruim het geld (ben niet stinkend rijk, dan kon ik een huis kopen ) en ik heb ook de tijd, zit er al 3 dagen constant over na te denken .. Heb vandaag wat met hem gewerkt (ging veel te goed naar mijn zin ) en de eigenaresse heeft al gezegd dat ze hem altijd wil terugnemen als het niet moest gaan. Nu ben ik niet van het principe van 'ik koop en ik probeer maar, als het niet lukt doe ik hem na een paar maanden terug', maar moest er dus echt iets mis lopen (werk verliezen of dergelijke) heb ik wel meteen een back-up zeg maar. En verder is het gewoon een superleuk paard, dus als het echt, echt, echt moet en de eigenaresse kan om de 1 of andere reden echt niet, kan er ook wel een leuke thuis voor gevonden worden (eerder voor hem als voor mijn varken denk ik ).

En Idefix, dat is inderdaad niet niks
Jammer genoeg ben ik zelf ook al met dingen geconfronteerd waardoor ik heel sterk iets heb van: je moet in het nu leven ... want je weet nooit wanneer het voorbij is. Natuurlijk altijd goed nadenken etc., maar je snapt me wel

Nou lekker zelf weten, zolang je bij papa en mama woont maakt het niet uit, en je denkt er al drie hele dagen over na, dus ik zou hem gewoon kopen...

Ik vind persoonlijk pas dat je aan 1 (laat staan 2) paard (en) moet beginnen als je zeker weet dat je er de tijd, de kunde en het geld voor hebt, nu en in de toekomst. Als jij denkt dat je dat hebt, koop hem, als je twijfelt, doe het niet. Misschien kun je hem ook gewoon leasen en wanneer het dan niet meer zou passen, kun je hem altijd nog teruggeven.

**Geplaatst**: 04-11-11 00:17

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 04-11-11 00:17

Je hebt er zelf ook 1 zie ik. Ben jij zeker dat je er de tijd, de kunde en het geld voor hebt, nu en in de toekomst?

Verder vind ik de toon van je bericht(en) erg naar moet ik zeggen ...

**Geplaatst**: 04-11-11 00:18

Geplaatst: 04-11-11 00:18

Caro18 schreef:
Soms moet men inderdaad niet te ver in de toekomst kijken. Gezien je situatie nu zou het geen probleem zijn toch.... Bij wijze van spreken kun je over 2 jaar onder de trein komen!!! Je moet ook kunnen genieten van het NU.

$_/-\o_$
carpe diem

**Geplaatst**: 04-11-11 00:44

Geplaatst: 04-11-11 00:44

[***] schreef:
Je hebt er zelf ook 1 zie ik. Ben jij zeker dat je er de tijd, de kunde en het geld voor hebt, nu en in de toekomst?

Verder vind ik de toon van je bericht(en) erg naar moet ik zeggen ...

Ik heb mijn eerste paard pas gekocht toen ik 36 jaar oud was. Ik wilde dus zeker weten dat ik het kon betalen, er de kunde voor had en de tijd. Toen ik 36 was, was mijn kin 17, ik had (en heb) een goede baan, en ik zit dus okee. Maar mocht ik onverhoopt mijn paard niet meer kunnen betalen, is zij de eerste die exit is. Klinkt misschien banketstaaf, maar ik ga niet naar de voedsel bank en aan de andere kant honderden euro's voor een luxe hobby neertellen. Mijn katten zou ik er overigens ook uit doen. Ook niet leuk, maar ik denk niet dat het ooit zover komt.

**Geplaatst**: 04-11-11 09:48

Geplaatst: 04-11-11 09:48

De levende wezens waar ik bewust verantwoording voor heb genomen zou ik toch echt niet zo makkelijk 'exit' kunnen doen :')

Dieren zijn geen wegwerp-artikel.

Dus TS mocht je er inderdaad net als Abiola over denken (vast niet

) Zou ik er inderdaad niet aan beginnen...

**Geplaatst**: 04-11-11 10:00

Geplaatst: 04-11-11 10:00

kimberley82 schreef:
De levende wezens waar ik bewust verantwoording voor heb genomen zou ik toch echt niet zo makkelijk 'exit' kunnen doen
Dieren zijn geen wegwerp-artikel.

Dus TS mocht je er inderdaad net als Abiola over denken (vast niet ) Zou ik er inderdaad niet aan beginnen...

Ik lees nergens dat Abiola haar dieren "gemakkelijk" wegdoet, maar wel dat ze haar prioriteiten duidelijk voor ogen heeft. Persoonlijk denk ik dat ze gelijk heeft dat haar kind een hogere prioriteit heeft dan haar paard, maar dat betekent niet dat ze haar dieren in een opwelling wegdoet. Eerder het tegenovergestelde, ze heeft eerst heel goed nagedacht over haar mogelijkheden voordat ze aan een paard begon.

**Geplaatst**: 04-11-11 10:14

Geplaatst: 04-11-11 10:14

Ts ik denk dat je het idd goed moet overleggen want je hele toekomst ligt nog open voor je.Wat als je toch plots het huis uit wilt of moet?Wat als je je baan verliest?Wat als je zelf een tijdje uit de running komt?(laten we hopen dat het nooit gebeurd!)

Nu heb je je vaste ritme,ritme in het werk,in het eigen leven en in het verzorgen/rijden van je paard.Als er nóg een beestje bijkomt veranderd dat allemaal en in het begin is alles leuk omdat het nieuw is maar zodra de "problemen" komen begint de ellende want je hecht je toch ook aan zo'n beestje.

Begrijp me niet verkeerd ik gun je een 2e paardje van harte hoor echt waar maar in de huidige tijd moet je toch echt 6x goed nadenken voor je iets aanschaft.
Als IK het voor je mocht zeggen dan zou ik zeggen geniet met volle teugen van je huidige paardje en neem geen 2e paard erbij,houd het leuk voor jezelf en je beurs.

Maar uiteraard heb ik niks te zeggen en bepaal je dat lekker zelf,wat ik zeg zijn gedachten effe hardop gezegd.
In ieder geval veel succes met welke beslissing je ook neemt.

***edit*** ohhhhh die foto van je paard in je profiel whahahahaha hilarisch! _O-

**Geplaatst**: 04-11-11 10:20

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 04-11-11 10:20

Ik zou het niet doen. Zou er eerder voor kiezen om op mezelf te gaan dan een tweede paard te nemen.
Ook al zou ik financieel en kwa tijd kunnen hebben.
Lekker een plekje voor jezelf is echt heerlijk. En als je dan afwisseling wilt ga dan 1x id week ergens anders rijden manege/vriendinnen ofzo. Of probeer af en toe een eens andere instructrice

voor de Afwisseling

**Geplaatst**: 04-11-11 10:24

Geplaatst: 04-11-11 10:24

Enkele maanden geleden zat ik met exact hetzelfde: [PP] Van één paard naar twee paarden gaan, ervaringen?

Ik heb het toen gedaan (zie onderschrift) en er geen seconde spijt van gehad. Op dat moment was ik ook aan het kijken samen met mijn vriend om een huis te kopen (nu nog steeds trouwens, nog niks gevonden) dus ondanks dat ik ergens in mijn hart wel wist dat Soldier (paard nr 2) sowieso zou komen, ik twijfelde omdat het een serieuze kostenpost bij is.

Moest het Soldier niet geweest zijn, had ik dan ook geen tweede paard erbij genomen. Eén paard kost al zoveel tijd, aandacht en geld, en je kan toch niet rijden met twee paarden tegelijk. Mijn aandacht verdelen nu lukt redelijk goed, omdat Sol met pensioen is en dus niet gewerkt hoeft te worden. Maar dat neemt niet weg dat mijn eerste paard toch een beetje jaloers is en vaak nogal beledigd staat te kijken als ik het andere paard aan het poetsen ben. Ook schrik ik ervan hoe snel mijn geld erdoor gaat, nu is paard nr 2 wel een heel groot zorgenkindje, maar toch. Het scheelt echt wel veel in de portomonnee, 1 of 2 paarden.

Ik ben het er wel mee eens dat je 'nu' moet leven, en problemen pas moet aanpakken als ze er zijn. Daarom ben ik er toen ook voor gegaan. Maar dat was enkel omdat ik met dat paard al 8 jaar lang een diepe band voelde... Anders denk ik, dat er nooit een tweede zou zijn gekomen. Moest ik dus in jouw plaats zijn, zou ik het niet doen. Maar ik weet natuurlijk niet in hoeverre je een connectie met dit paard hebt.

**Geplaatst**: 04-11-11 10:28

Geplaatst: 04-11-11 10:28

Ik kocht mijn tweede paard als veulen toen ik nog thuis woonde, en 1 jaar later kocht ik een huis. Hij stond toen in de opfok, dus de kosten waren het niet, zomer 90, en winter 145. Ik heb de mazzel dat ik een paard voor iemand ook anders ernaast rijd, en die staat aan huis, en zodoende kon ik mijn jonge paard daar ook stallen. Maar voorheen stond mijn oude paard op een stal waar ik 420 per maand betaalde, keer 2 = 840 euro in de maand, en dan nog mijn huiskosten. Het kon wel (anders had ik het niet gedaan) maar je moet je goed beseffen of het je waard is als je straks wel het huis uit wilt. Is het je waard om dan een dubbeltje in de maand om te moeten draaien omdat je twee paarden wilde?

Ik moet zeggen dat het bij mij wel krap is kwa tijd... Ik werk tot 6 a half 7, ga dan snel naar huis, stofzuig dan snel en eet snel, dan naar mijn paarden, en ik ben elke avond rond 10 uur thuis... Mits ik eerder van huis wegga... Het is best aanpoten! Mijn oudste paard is met pensioen dat scheelt, maar het paard dat ik voor een ander rijd, train ik elke dag... dus ik doe twee paarden elke dag!

**Geplaatst**: 04-11-11 10:40

Geplaatst: 04-11-11 10:40

Bij mij is het ook zo gelopen..Ik had een veulen en kon 2 jaar later zijn moeder erbij kopen. Net als Solleke_Noah zou ik er niet aan begonnen zijn als het een ander paard was geweest.
Al met al kost het een hoop tijd en geld, maar ik zou het ook niet anders willen. Ik merkte dat ik in het begin even moest wennen aan hoe ik de tijd moest inplannen, maar je vindt daarin vanzelf je weg.

Ook ik werk hele dagen en ben dan hele avonden op stal, meestal tot een uur of 10. Het scheelt denk ik wel of je een fanatieke rijder bent en elke dag een uur op je paard zit. Ik doe dat niet en zou dat ook niet redden, maar een ander rijdt er zo 4 op een dag bij wijze van.
Wat ik nu doe, is of 1 rijden en 1 longeren/dag vrij of beide longeren. En dat gaat prima.

Citaat:
Maar voorheen stond mijn oude paard op een stal waar ik 420 per maand betaalde, keer 2 = 840 euro in de maand, en dan nog mijn huiskosten. Het kon wel (anders had ik het niet gedaan) maar je moet je goed beseffen of het je waard is als je straks wel het huis uit wilt. Is het je waard om dan een dubbeltje in de maand om te moeten draaien omdat je twee paarden wilde?

Je hebt hier een goed punt hoor! Ik ben om en nabij de 700 euro per maand kwijt aan stalling. Het kan idd wel en het is het me ook waard, maar het valt af en toe ook best zwaar dat je altijd moet nadenken op voorhand of iets wel of niet kan. Ik klaag niet (mijn vriend wel, haha!) omdat ik het zo wil en achter mijn keuze sta. Maar je moet je wel afvragen of en hoe lang je zo 'afhankelijk' wil zijn van je paarden.

**Geplaatst**: 04-11-11 11:38

Geplaatst: 04-11-11 11:38

Misschien kan je je afvragen: had ik het paard ook zo gewild als het nu niet te koop stond?

en op basis daarvan kijken wat je wilt

**Geplaatst**: 04-11-11 12:24

Geplaatst: 04-11-11 12:24

Heb hier niet het hele verhaal staan maar zal even een samenvatting proberen te geven: paard in kwestie heb ik echt leren kennen (vond het al een leuke zo op de weide) op een moment dat ik die 2x op 1 avond gevangen heb (uitgebroken, niet zijn schuld, heel de kudde lag overhoop zeg maar dus hij was niet de enige die ging

) en toen bleek dat dit echt wel bijzonder was, aangezien hij zich niet/heel moeilijk laat pakken. En ik liep er bij wijze van zo naartoe om hem te pakken. Ook heb ik er toen wat mee rondgewandeld enzo en het klikte wel, hij leek zoveel op die van mij in z'n reacties. Toen stond ik daar al: moest die ooit te koop komen ....

En tja, toen gebeurde dat, en nu zit ik hier

Ik heb gisteren wat met hem gewerkt, ging hallo zeggen in de weide, kreeg een begroetingsmurmel terug (dan sta je daar

), ging de weide in, halster aan, paard mee, draad open & dicht en toen ik uit de weide kwam kwam ik de eigenaresse tegen 'oh, heb je hem ZO snel al te pakken?' .. Poetsen helemaal prima, loswerken helemaal super, rondje in het bos ging zoals niks .. Dus ja, laten we zeggen dat het wel klikt

Dus ik wil hem zo graag een goede thuis geven, eigenaresse zou ook het liefste zien dat ik hem koop (omdat hij dan daar kan blijven staan en ze weet dat hij goed is bij mij). Dus ja ...

Het is inderdaad ook zo, het is niet dat ik EEN tweede paard wil, maar wel dat ik deze tegengekomen ben, en dat maakt het moeilijk ....
Ik heb trouwens ook geen stalling van € 400 per maand, voor dat geld kan ik ze allebei in alles voorzien

Maakt ook een verschil natuurlijk

Ben verder ook totaal geen fanatieke rijder, ik haal mijn plezier uit het met de paarden bezig zijn in de weide (zelfs gewoon het voeren & mesten zeg maar) en vanaf de grond. Dus daar kruipt al minder tijd in dan dat je elk paard elke dag een uur zou willen rijden natuurlijk

**Geplaatst**: 05-11-11 09:48

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 05-11-11 09:48

Ik denk dat ik ook zeker aan de 700 per maand zit voor beide paarden. En dan heb ik het nog niet over de aanschaf van de zadels, maar puur stal, hoefsmid, da en voer. In de zomer is het iets minder, maar nog steeds een hele kluif. Ons huis is gekocht obv het bezit van 2 paarden (destijds had mijn merrie een adoptieveulen) dus daar is rekening mee gehouden. Mijn dochtertje is inmiddels 3. Het is financieel een hele kluif. Maar een beetje schuldgevoel tegenover mijn gezin heb ik ook altijd. Als ik immers niet al dat geld uitgaf zouden we een stuk luxer kunnen leven. Echter ik weet ook dat paarden mijn lust en mijn leven zijn en zonder hun kan ik niet de gelukkige persoon en moeder zijn die ik ben.

Wat mij echter het allermeest moeite kost is je aandacht verdelen over de paarden. De ene is mijn soulmate, heb ik inmiddels bijna 11 jaar en kan ik mee lezen schrijven. De ander heeft zich zo snel aan mij gehecht en mij zijn volledige vertrouwen geschonken dat ik hem niet kon weigeren toen ik zijn vorige eigenaar hem naar de rookworst wilde brengen (paard is fysiek 100% goed maar klikte niet met zijn eigenaar). Beide moeten hun beweging wat de ene laat zich niet met pensioen zetten en de ander wordt slap in zijn achterhand (hij is 1.80) als hij te weinig doet. En dat vind ik echt het meest moeilijke eraan. Hoewel beide paarden weleens moet wijken voor de ander vind ik dat aan mezelf moeilijk te verkopen.
Heb geprobeerd (de 20 jarige) merrie met pensioen te zetten, maar dat werd me absoluut niet in dank afgenomen. Dat verdelen van tijd en dergelijke... dat vind ik het allermoeilijkst.

**Geplaatst**: 05-11-11 17:40

Geplaatst: 05-11-11 17:40

[***] schreef:
Dus als je van het 3dubbele niet alleen kan wonen dan kan kan je toch ook niet alleen wonen als je geen paarden zou hebben? Het is dat waar ik mee zit ... de kans dat je het alleen redt is in deze tijd sowieso al heel miniem, moet ik daarom 'alles' maar opgeven en niks meer doen of proberen? Die vraag stel ik mezelf momenteel ... Maar ik kan niet in de toekomst kijken ...

Zeker niet opgeven...juist niet ! Maar als jij geen "last" hebt van thuis te wonen, volg dan sávonds cursussen/opleidingen omjezelf te verbeteren een een beter betaalde baan te krijgen ! Veel luxer kan niet, je hoeft zelf geen boodschappen te doen, niet te koken en alle rompslomp die bij een huishouden hoort, maak dan gebruik van die extra tijd.

als je net als ik de droom hebt om een eigen huis te hebben met "room for a pony" (of genoeg financiele ruimte voor er 2 op pension te zetten) ga er dan voor. Het kan wel, als jer maar hard genoeg voor vecht.

**Geplaatst**: 05-11-11 17:47

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 05-11-11 17:47

Voor mij ontstond er een situatie waardoor ik moeilijk "nee" tegen het tweede paard kon zeggen, of m.a.w. ik kon het gewoon niet pruimen dat ze anders naar iemand anders zou gaan, dus verkocht zou worden. Ze is helemaal geweldig ... en rijdt heerlijk. Gevolg is dus wel dat ik bijna niet meer op m'n andere paard rijd, kom sowieso al ernstig tijd te kort en mijn "eerste" paard rijdt nu eenmaal lang niet zo makkelijk en lekker als nummer twee. Probleempje dus ... Sinds ik een baan erbij heb kom ik helemaal niet meer aan paard nummer 1 toe ... dat is dus een direct gevolg van de aanschaf van paard nummer 2. Geen tijd voor beide en geen typ om twee dingen half te doen.

Nu heb ik dus twee paarden die ik nauwelijks kan betalen, maar JA! Paard nummer 1 doe ik sowieso niet weg, hij is al 20 en een schat (wel een arrogant schatje dat wel, maar toch een schat). Paard nummer 2 doe ik ook niet weg, ik ga toch echt niet het ene paard wegdoen die heerlijk , nee ZALIG rijdt.

Dilemma dus ... of moet je zeggen: pat-stelling

**Geplaatst**: 05-11-11 23:03

Geplaatst: 05-11-11 23:03

Mist schreef:
[***] schreef:
Dus als je van het 3dubbele niet alleen kan wonen dan kan kan je toch ook niet alleen wonen als je geen paarden zou hebben? Het is dat waar ik mee zit ... de kans dat je het alleen redt is in deze tijd sowieso al heel miniem, moet ik daarom 'alles' maar opgeven en niks meer doen of proberen? Die vraag stel ik mezelf momenteel ... Maar ik kan niet in de toekomst kijken ...

Zeker niet opgeven...juist niet ! Maar als jij geen "last" hebt van thuis te wonen, volg dan sávonds cursussen/opleidingen omjezelf te verbeteren een een beter betaalde baan te krijgen ! Veel luxer kan niet, je hoeft zelf geen boodschappen te doen, niet te koken en alle rompslomp die bij een huishouden hoort, maak dan gebruik van die extra tijd.

als je net als ik de droom hebt om een eigen huis te hebben met "room for a pony" (of genoeg financiele ruimte voor er 2 op pension te zetten) ga er dan voor. Het kan wel, als jer maar hard genoeg voor vecht.

Zo, deze reactie vind ik nogal wat.. Dus als ik het goed begrijp denk jij dat ik gewoon studies heb gedaan, dat ik een basisloon heb en dat ik thuis geen bal uitsteek in het huishouden. Of zie ik dit verkeerd?

**Geplaatst**: 05-11-11 23:32

Geplaatst: 05-11-11 23:32

Het is heel leuk hoor om meerdere paarden te hebben. Ik kreeg de eerste van mijn ouders, kocht er een paar jaar later nog een bij en inmiddels zijn het er 3 en een pony..

Het is bijna verslavend!

Hier zit wel echt mijn grens, financieel en wat tijd betreft. Maar als ik de loterij win dan breid ik mijn kudde zeker uit!!

Ik moet er dingen voor laten en het kost me klauwen met geld. Maar het is mijn lust en mijn leven! Wat er over 10 jaar gebeurd? Geen idee. Ik leef nu en over 10 jaar kan ik er wel niet meer zijn. Ik zeg dus volg je hart en maak je dromen waar.

**Geplaatst**: 05-11-11 23:40

Re: Een 2e paard erbij, hoe gedaan?

Geplaatst: 05-11-11 23:40

Haha, dit zou al mijn grens zijn hoor, heb echt de behoefte niet aan een hele kudde paarden

Deze heeft gewoon wat, alles wat er gebeurd is bijna te toevallig

Vandaag heb ik hem samen met die van mij in de piste gezet, dat was wel een voorwaarde, dat die van mij ermee moest kunnen opschieten, want ik wil ze dan wel samen op de weide, en die van mij is niet meneer simpel ... Maar dat ging gelijk niks, er is geen bok of steiger aan te pas gekomen en snel liepen ze al samen de piste rond op zoek naar knabbels langs de piste

De nieuwe mocht die van mij gewoon zelfs bijten en die van mij had iets van 'ok, als jij je dan goed voelt', terwijl een ander paard al lang de andere kant van de piste zou ontdekt hebben

Ik snapte er gewoon echt niks van ...

Maarja, het is allemaal beetje hectisch verlopen ineens, en vanaf nu heb ik hem een maand op proef. Ik mag er een maand mee doen wat ik wil zeg maar en aan het einde van de maand beslissen of het lukt om hem erbij te hebben of niet. Dus dat vind ik wel super, kan ik alles rustig uittesten (en ik laat hem in die periode ook keuren)