Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Depende schreef:Ja uhu want alle andere maatregelen die ik genoemd heb daar kunnen we totaal aan voorbij gaan. Je laat me overkomen alsof ik een koude paarden moordenaar ben en ze inwissel alsof het oud afgedankt speelgoed is. Ik zeg niet dat als ik morgen met mijn pony's op straat kom te staan dat ik dan direct de DA bel om hem af te laten spuiten. Ik zal er werkelijk alles aan doen om die situatie te verbeteren, maar als er geen vooruitzicht is op verbetering (bij mij of een ander baasje) en mijn dier voor altijd in een voor mij onacceptabele situatie zou moeten leven ja dan wordt hij salami. Ik wil geen paard dat uren en uren achter elkaar op stal moet staan en mijn pony gaat daar zeker niet beter van worden met zijn artrose. Dat vind ik nou paard onterend, niet een snelle pijnloze dood na een goed leven, daarbij heeft een paard niet een besef van leven of dood zoals wij dat hebben.
Toen ik te groot werd voor mijn New Forester en niet meer op hem kon rijden heb ik ook een nieuw baasje voor hem gezocht. Ja ik had hem kunnen houden en dan had hij lekker in de wei kunnen staan, maar hij was gek op werken en ik kon hem dat niet meer bieden. Had ik hem ook maar moeten houden dan? Ook al was hij 8 jaar oud en kon hij hier alleen maar grasmaaien of voor de wagen (wat hij niet leuk vond)
Ik zou ook de Sint Bernard niet morgen mijn huis uit schoppen ik zal hem net zo vaak uitlaten als hij nodig heeft en het proberen op die flat zo aangenaam mogelijk voor hem te maken, maar ondertussen ga ik wel op zoek naar een ander baasje voor hem. Dat mijn situatie veranderd daar heeft de hond geen boodschap aan.
barbar schreef:Fellor schreef:En dat veulen kon je ook weigeren. Niemand die jou dwong en de mensen die door overlijden een paard krijgen zijn echt maar een piepklein deel van alle eigenaren.
als ik dat veulen had geweigerd was het naar de slacht gegaan, en verder ik was 18 en wilde al jaren heel graag een paard.
Abiola schreef:barbar schreef:als ik dat veulen had geweigerd was het naar de slacht gegaan, en verder ik was 18 en wilde al jaren heel graag een paard.
Dat is geen excuus, maar een verklaring. Als je niet voor een paard kan zorgen zoals er voor gezorgd moet worden, moet je er niet aan beginnen
room10 schreef:Okee "het SINT BERNARD verhaal" is van mij, ik heb er echt bij gezet sint-bernard/ flat/ DE HELE DAG WERKEN ! Het lijkt nu alsog ik mensen met huisdieren in een flat boycot ofzo hihi. Ik benoem bewust een grote hond in een kleine ruimte de hele dag alleen en binnen, (en raar opkijken als ze flat-ondeugden gaan vertonen) tis geen yorkje die op een krantje pist. mijn moeder woont ook 7-hoog met een boxer, maar neemt m wel de hele dag overal mee naartoe en wandelt veel, ze is ook pas aan die hond begonnen toen ze is gestopt met werken . . .
Fellor schreef:Nee, het gaat er ook niet om of het in jouw geval een slechte keuze was, maar dat je het als onderbouwing tebruikteom aan te tonen dat je er soms niks aan kan doen dat je een paard neemt.
Nikass schreef:Maar wanneer beslis je dan dat er geen uitzicht meer is op verbetering? Want dat kan toch elke dag veranderen?
Nikass schreef:Ja, maar ik vind niet dat je een paard voor het leven koopt, ik heb hem gekocht en enorm veel met hem gedaan en van hem genoten en volgens mij heeft hij het hier goed gehad en een hoop geleerd. We hebben hem aangespannen beleerd en ik zou gaan mennen met hem, maar het verschil met de pony voor de wagen en de pony onder het zadel was zo groot dat dit m.i. de beste oplossing voor hem was. Geloof het of niet, maar ik heb 1 jaar gezocht naar een verzorgster voor mijn merrie (advertentie op marktplaats en in de supermarkt) en toen maar besloten het te laten zitten, verzorgsters en bijrijders zijn hier niet zoveel. Deze pony kan inmiddels ook wel afgemaakt zijn, als ik hem verkoop dan heb ik er niets meer over te zeggen.Wat je New Forester betreft: dat wist je dus van te voren, dat je er te groot voor zou worden, dus hoe voorbereid ben jij dan aan dat paardje begonnen? Je had ook een bijrijder kunnen zoeken. Maar ik ken die situatie (details) niet en als hij naar een goed adres is gegaan waar hij het naar zijn zin heeft dan lijkt me dat acceptabel. Maar dat is wat anders dan een paard laten afmaken.
Nikass schreef:En als je dat baasje voor je Sint Bernard niet kan vinden, kan het zijn dat je heel lang in een situatie blijft zitten die niet aan jouw standaardnormen voldoet. En hoewel jij er alles aan doet om de hond gelukkig te maken en ondertussen steeds bezig blijft met het vinden van een ander goed adres wordt je op bokt al in de pan gehakt omdat je een hond op een flat houdt, terwijl niemand je situatie kent.
En zo gebeurt het nu ook met de mensen die bezig zijn met het vinden van een betere plek voor hun paard en er alles aan doen om het in de tussentijd zo leuk mogelijk te maken voor hun paard. Maar ze zijn al veroordeeld want ze voldoen niet aan de standaard norm van jou of van GamblersCup of van wie dan ook en dus wordt er zo bot en kil gereageerd dat er mensen zijn die niet eens meer hun mening durven geven in dit topic.
You won't know me, or understand my blues;
until you have walked awhile in my shoes.
Nikass schreef:Fellor schreef:Nee, het gaat er ook niet om of het in jouw geval een slechte keuze was, maar dat je het als onderbouwing tebruikteom aan te tonen dat je er soms niks aan kan doen dat je een paard neemt.
Het gaat er niet om dat je r niks aan kan doen, maar je kunt wel een inschattingsfout maken, of de veranderde situatie niet hebben overzien. Iets kan op je pad komen en dan moet je beslissen, soms heb je ook de tijd niet om alle opties na te gaan. Het is zo'n dooddoener om steeds maar te zeggen "dan had je er niet aan moeten beginnen". Als je er al aan begonnen bent, om wat voor reden dan ook, dan heb je daar toch geen moer aan?
Nikass schreef:room10 schreef:Okee "het SINT BERNARD verhaal" is van mij, ik heb er echt bij gezet sint-bernard/ flat/ DE HELE DAG WERKEN ! Het lijkt nu alsog ik mensen met huisdieren in een flat boycot ofzo hihi. Ik benoem bewust een grote hond in een kleine ruimte de hele dag alleen en binnen, (en raar opkijken als ze flat-ondeugden gaan vertonen) tis geen yorkje die op een krantje pist. mijn moeder woont ook 7-hoog met een boxer, maar neemt m wel de hele dag overal mee naartoe en wandelt veel, ze is ook pas aan die hond begonnen toen ze is gestopt met werken . . .
Dat is toch prima dan? En ik zie het verschil niet met een york, dat is namelijk ook een hond die lekker veel uitgelaten moet worden en niet op een krant zou moet hoeven piesen.
Ik weet wat jij geschreven hebt over de SB en wij zijn er een beetje mee aan de haal gegaan, maar niet ten nadele van jou hoor.
joyce B schreef:Er zit een heel groot groen gebied tussen het ideale "natuurlijke" plaatje en waar een paard gelukkig mee kan zijn omdat aan zijn basisvoorwaarden wordt voldaan. 23/7 op stal kan in mijn ogen nooit aan die basisvoorwaarden voldoen.
Echter wil een 23/7 stal, niet perse betekenen dat het paard ook echt 23/7 op stal doorbrengt. Dat is afhankelijk van de inzet van het baasje om er voor te zorgen dat er beter voldaan wordt aan die voorwaarden.
Nadeel van het bestaan van dit soort stallen is echter dat als zo'n paard de pech heeft een baasje te hebben die daar geen oplossing voor heeft, dat zo'n dier dus echt al die uren, en met pech zelfs weken lang 24/7, de stal niet uit komt.
Uit oogpunt van paardenwelzijn zou het goed zijn als stallen mogelijkheid moeten hebben om elk paard minimaal een bepaald aantal uren (4 is een mooi minimum in mijn ogen, maar een stal die 's ochtends de paarden een uur in de stapmolen zet en 's middags 2 uur in een paddock of wei geeft in elk geval ook al afwisseling en beweging door de dag heen) op een fatsoenlijke manier buiten te kunnen hebben. En er op toezien dat dit ook echt gebeurd. Dus kan iemand niet zelf buitenzetten, dan moet er iets geregeld worden. Net zoals dat je een paard niet mag laten verhongeren of in een laag stront mag laten staan.
Het baasje kan dan zelf zorgen voor de aanvullende beweging.
Verder zijn er, naast de meest "natuurlijke manier", verschillende ideeen over het ideaalplaatje per paard.
Mijn ideaal kan zijn 24/7 op de wei, maar voor mijn merrie met insulineresistentie is dat absoluut niet het meest ideale plaatje. Ook de aanwezigheid van ongedierte en slechte weersomstandigheden en bodemgesteldheid maken 24/7 op de wei minder ideaal.
Je kunt je ideaalbeeld dus aan passen aan je paard. In mijn ogen heb je dan pas het welzijn van je paard voorop.
Maar 23/7 op stal? Nee dat past niet in een geschikt plaatje...
joyce B schreef:Mijn ideaal kan zijn 24/7 op de wei, maar voor mijn merrie met insulineresistentie is dat absoluut niet het meest ideale plaatje. Ook de aanwezigheid van ongedierte en slechte weersomstandigheden en bodemgesteldheid maken 24/7 op de wei minder ideaal