Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Depende schreef:Hoewel GamblersCup het misschien niet altijd even aardig brengt vind ik wel dat zij gelijk heeft. Jij neemt als paardeneigenaar genoegen met een bepaalde situatie, dan ligt het aan jouw eigen grenzen en normen, wat jij goed genoeg vind voor je paard. De een neemt genoegen met 2 uur buiten, de ander met niet minder dan 10 of 12 uur en weer anderen nemen alleen genoegen met 24 uur buiten.
Dat heb ik zelf ook, ik wil alleen paarden hebben als ze 24 uur per dag zelf kunnen beslissen over binnen of buiten staan, niets anders en ik draag er dus zorg voor dat dat kan omdat ik dat wil en anders verkoop ik ze, zo simpel is het voor mij uiteindelijk wel. Neem jij genoegen met mindere of andere situaties, prima, maar dat is dan ook omdat je niet anders wil.
Sammyoo schreef:Tot een paar jaar geleden had ik mijn paarden in pension staan. Ze hadden een ruime, schone box en kwamen een paar uur per dag buiten. Ik dacht dat ze het goed hadden.
Sinds vier jaar staan de paarden aan huis. Omdat we niet veel ruimte hebben, hebben we een kleine actiefstal gebouwd. Ik kan ze vanuit mijn keukenraam zien. Het is een hechte groep geworden, de onderlinge verhoudingen zijn duidelijk en er zijn vriendschappen. Ze zijn de hele dag in beweging (de een wat meer dan de ander) en bezig: met eten, met elkaar spelen en kroelen, of dicht bij elkaar in het zonnetje liggen.
Als je paard het grootste deel van de dag in een box staat, net als de andere paarden op stal, dan vind je dat gewoon. Voor mij werd het pas duidelijk dat het niet gewoon was nadat ik langere tijd onze paarden in meer natuurlijke leefomstandigheden heb kunnen observeren.
Depende schreef:Hoewel GamblersCup het misschien niet altijd even aardig brengt vind ik wel dat zij gelijk heeft. Jij neemt als paardeneigenaar genoegen met een bepaalde situatie, dan ligt het aan jouw eigen grenzen en normen, wat jij goed genoeg vind voor je paard. De een neemt genoegen met 2 uur buiten, de ander met niet minder dan 10 of 12 uur en weer anderen nemen alleen genoegen met 24 uur buiten.
Dat heb ik zelf ook, ik wil alleen paarden hebben als ze 24 uur per dag zelf kunnen beslissen over binnen of buiten staan, niets anders en ik draag er dus zorg voor dat dat kan omdat ik dat wil en anders verkoop ik ze, zo simpel is het voor mij uiteindelijk wel. Neem jij genoegen met mindere of andere situaties, prima, maar dat is dan ook omdat je niet anders wil.
paulinebes schreef:Volgens mij is dat niet wat Depende (en GamblersCup) aangeven; tenminste zo lees ik het niet.
Jij bepaalt de maat, de basis, de standaard voor jouw paard. En natuurlijk kunnen er in specifieke gevallen onvoorziene omstandigheden plaatsvinden waardoor je eigenlijk niet meer voor je paard kunt zorgen op de wijze die jij wenst. Dan is het wikken en wegen wat het zwaarst voor jou weegt. Maar feit blijft dat jij die norm bepaalt. En die onvoorziene omstandigheden (met bijna geen uitweg) zijn natuurlijk in het merendeel van de gevallen niet aan de orde (gelukkig); de discussie richt zich denk ik vooral op de grote groep.
In jouw geval is het misschien niet jouw ideale situatie maar je neemt er wel genoegen mee, toch? Je vindt het dus kennelijk goed genoeg voor je paard. Voor jou is aan een aantal basisvoorwaarden voldaan. Bij jou zijn die basisvoorwaarden dus overdag buiten winter en zomer met minimaal 1 paard erbij en 's nachts op stal. Dat je niet naar het bos kan is kennelijk niet zo'n belangrijke voorwaarde voor je dat je niet aan een paard zou beginnen of je paard zou verkopen. Depende geeft alleen haar eigen norm aan.
Depende schreef:Precies Paulinebes, niemand anders moet aan mijn standaard voldoen daarom plaats ik mijn post vanuit het ik perspectief, mijn standaard en met minder neem ik geen genoegen. Ik kan niemand verplichten om zijn paard zo en zo lang buiten te hebben. Net zoals je geen paard moet hebben als jij hem niet kan bieden wat je zou willen, niemand verplicht je om het dier te kopen of te houden.
Komende oktober heb ik mijn ene pony 17 jaar, in die 17 jaar heeft hij geen dag (of nacht) verplicht binnen gestaan, hij is altijd vrij geweest om te kiezen en ik ga het hem nu niet meer aandoen om dat te veranderen. Dus als ik ze niet meer kan betalen en ze moeten verkassen (wat vrij onwaarschijnlijk is aangezien de vaste kosten een euro of 50 in de maand bedragen, als het zo ver komt dan zou ik de eventuele DA rekening ook niet meer kunnen betalen en zouden ze dus sowieso al weg zijn) dan volgt er of een enkeltje kennissen die hem al heel lang graag willen hebben omdat hun dochter gek op hem is of de slager ja.
Weet je wat zo fijn is aan het paard de keuze geven waar hij staat, het is schuldgevoel vrij paarden houden, ik hoef mij nooit af te vragen of pony niet liever binnen staat of buiten, want als hij naar buiten wil dan gaat hij en als het dan buiten te hard regent en hij heeft het koud dan kan hij lekker naar binnen. Sinds de verharde paddock hier is aangelegd (13 jaar geleden) voel ik me ook totaal niet schuldig als ik ponylief van top tot teen onder de modder aantref, hij had immers op het verharde kunnen gaan staan en niet in de wei hoeven blijven als hij er last van had. Ben ik een keer laat omdat ik de bus gemist heb of langer moet werken of of of, dan staan ze niet aan het hek te wachten tot ik eindelijk kom voeren of ze naar binnen kom brengen. Nee ik zou echt niet anders meer willen.
Depende schreef:Als jij vind dat er aan de basis welzijns voorwaarden wordt voldaan is het toch goed, waarom voel je je dan zo aangevallen dat ik dat niet goed genoeg vind voor mijn eigen dieren. Ik wil niet minder dan optimale omstandigheden bieden en die heb ik m.i. op dit moment, had ik dat niet dan had ik ze nooit gekocht (of in het geval van de shet gekregen van mijn ouders, want die denken er gelukkig hetzelfde over) en mocht ik op geen enkele manier meer mogelijkheden zien om die optimale omstandigheden te blijven geven dan verkoop ik (wij) ze weer. Wat een ander doet daar heb ik misschien wel een mening over, maar die veroordeel ik niet, zoals ik al zei je hoeft niet aan mijn standaard te voldoen, als jij je goed voelt bij jouw situatie dan is dat helemaal prima. Voel je je er echter niet goed bij (zo kom je heel eerlijk gezegd een beetje over, niet banketstaaf bedoeld) dan zou ik daar persoonlijk iets aan willen veranderen en daar heb ik dan weinig grenzen in (afstand, geld etc.), ik zou dus zo ver gaan als verkopen.
Depende schreef:Als jij vind dat er aan de basis welzijns voorwaarden wordt voldaan is het toch goed, waarom voel je je dan zo aangevallen dat ik dat niet goed genoeg vind voor mijn eigen dieren. Ik wil niet minder dan optimale omstandigheden bieden en die heb ik m.i. op dit moment, had ik dat niet dan had ik ze nooit gekocht (of in het geval van de shet gekregen van mijn ouders, want die denken er gelukkig hetzelfde over) en mocht ik op geen enkele manier meer mogelijkheden zien om die optimale omstandigheden te blijven geven dan verkoop ik (wij) ze weer. Wat een ander doet daar heb ik misschien wel een mening over, maar die veroordeel ik niet, zoals ik al zei je hoeft niet aan mijn standaard te voldoen, als jij je goed voelt bij jouw situatie dan is dat helemaal prima. Voel je je er echter niet goed bij (zo kom je heel eerlijk gezegd een beetje over, niet banketstaaf bedoeld) dan zou ik daar persoonlijk iets aan willen veranderen en daar heb ik dan weinig grenzen in (afstand, geld etc.), ik zou dus zo ver gaan als verkopen.
Nikass schreef:Depende schreef:Als jij vind dat er aan de basis welzijns voorwaarden wordt voldaan is het toch goed, waarom voel je je dan zo aangevallen dat ik dat niet goed genoeg vind voor mijn eigen dieren. Ik wil niet minder dan optimale omstandigheden bieden en die heb ik m.i. op dit moment, had ik dat niet dan had ik ze nooit gekocht (of in het geval van de shet gekregen van mijn ouders, want die denken er gelukkig hetzelfde over) en mocht ik op geen enkele manier meer mogelijkheden zien om die optimale omstandigheden te blijven geven dan verkoop ik (wij) ze weer. Wat een ander doet daar heb ik misschien wel een mening over, maar die veroordeel ik niet, zoals ik al zei je hoeft niet aan mijn standaard te voldoen, als jij je goed voelt bij jouw situatie dan is dat helemaal prima. Voel je je er echter niet goed bij (zo kom je heel eerlijk gezegd een beetje over, niet banketstaaf bedoeld) dan zou ik daar persoonlijk iets aan willen veranderen en daar heb ik dan weinig grenzen in (afstand, geld etc.), ik zou dus zo ver gaan als verkopen.
Waar het om gaat, al de hele tijd, is maar 1 ding, namelijk dat jij en vooral GamblersCup aangeven dat de ideale omstandigheden hebben voor je paard alleen een kwestie is van willen. Dus drie kwart van Nederland - of meer - wil geen perfecte omstandigheden voor zijn paard blijkbaar. Ik bestrijd dat, ik ben van mening dat er meer factoren spelen omdat de ideale omstandigheden niet voor iedereen realiseerbaar zijn, hoe hard je dat ook wil. Dit staat los van mijn persoonlijke situatie, maar als ik dan te horen krijg dat ik dan mijn paard maar zou moeten verkopen dan gaan mijn nekharen overeind staan ja. Waar ik GC al eerder op aansprak: er wordt te gemakkelijk ge- en veroordeeld. Je kent een anders situatie niet, weet niet hoe die is ontstaan en wat iemand er aan doet om die te verbeteren. Ik ben ook voorstander van paarden veel naar buiten, ben niet voor niks een paar keer verhuisd (dan ben je hier op bokt al direct een "stalhopper") en ik erger me ook aan mensen die het niets kan schelen. Maar er zijn nog een heleboel tinten grijs tussen dat zwart en wit denken hoor.