Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-12-13 11:47

Geplaatst: 25-12-13 11:47

Gini schreef:
Misschien over waarom er altijd zo lijnrechte vergelijkingen gemaakt worden met wilde paarden. Dat paarden dieren zijn met bepaalde behoeften ga ik niet ontkennen, maar om die behoeften maar zo lijnrecht door te trekken vanuit de wilde paardenwereld, dat snap ik nooit.
Honderden, duizenden jaren fokken op eigenschappen die de mens wil zien en niet volgens het principe "survival of the fittest", moet toch iets gedaan hebben met de soort 'huispaard'.

Nogmaals: die paar duizend jaar is echt helemaal niets. Evolutie duurt miljoenen, miljarden jaren. De verschillen tussen 'huispaarden' en wilde paarden zijn op z'n best marginaal. Zie hoe goed verwilderde paarden zich redden in onder andere de VS. De basale behoeften van 'huispaarden' verschillen niet of nauwelijks van die van wilde paarden. Hetzelfde geldt voor honden t.o.v. wolven. Hoe anders een mops er ook uit ziet vergeleken met een wolf; qua sociale en voedingsbehoeften is er weinig verschil.

**Geplaatst**: 25-12-13 11:54

Re: Paarden die altijd op stal staan?

Geplaatst: 25-12-13 11:54

Mijn paard staat in een hit actief, in een kudde van 25 paarden. In de zomer kunnen ze het land op - in hun geval een dijk van een km lang met bomen erop.

Er zijn drie hooi-/kuilstations met elk twee voerstallen en er is één krachtvoerstation. Er zijn slowfeeders met stro. Stro en voordroog komen van eigen land en zijn van hoge kwaliteit.

Er is een grote schuilstal met een rubberen ligmat (voorheen stro maar dat aten ze allemaal op en werd een zootje). De schuilstal wordt erg weinig gebruikt, die van mij tref ik er vrijwel nooit aan, ongeacht het weer.

Er staan allerlei typen paarden in onze hit, van recreatieve hafjes tot dressurende KWPNers en alles er tussenin.

**Geplaatst**: 25-12-13 11:55

Geplaatst: 25-12-13 11:55

Ik heb een oppervlakte van 900m2 waar de (inloop)stal op staat. zandpaddock is 450m2 rondom de stal is het bestraat met klinkers. Daar stasn ze altijd met droge voeten. de zandpaddock wordt met regen wel nat en staat soms echt deels onder water maar droogt ook weer gewoon op als het een halve tot hele dag droog is.

Nu is die door de helft. de ene helft met stal van 3,60 bij 6,20 en nog een afdak lopen een ijslander en shetlandertje. de andete helft 2 grote D-pony's en een paard met stal van 6,10 bij 7,20. hoewel ze allemaal genoeg ruimte hebben merk je dat dit saaier voor ze is dan wanneer ze de totale ruimte met elkaar zouden delen. Zou mooi zijn als ze straks samen kunnen lopen maar durf dat nu nog niet omdat de shet niet zo snel weg komt ivm chronische hoefbevangenheid. Eerst de pony's maar laten wennen aan de andere ruimte.

Verder krijgen de drie groten de bak er elke dag nog even een paar uur bij als extra uitloop en is er meer winteruitloop in de maak alleen is dat nog niet dubbel omheind dus ongeschikt voor de shetlander. die duikt dan zo onder het koord of lint door het gras in... 0:)

oh ja. tot vorige week liepen ze nog een dagdeel op de wei in het gras. 3HA voor weidegang en hooiwinning voor max 6 paarden. Weidegang zo lang het weer en de bodem het toelaten.

Meer zandpaden in de planning voor winteruitloop.

Laatst bijgewerkt door joyce B op 25-12-13 12:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-12-13 11:57

Geplaatst: 25-12-13 11:57

Interessant concept, zo'n hit-actief, maar is het hooi dan wel vrij verkrijgbaar zeg maar? Of moeten ze daarvoor ook in zo'n ruimtetje staan? Komt het nooit voor dat jouw paard bijv. het deurtje openmaakt en dat er dan een dominanter paard bij de ingang staat en dat 'ie er dan niet in durft en niet kan eten terwijl zijn tijd wel voorbij gaat? Dat zijn bezwaren die ik hoor bij dit systeem, terwijl het me verder wel ideaal lijkt om op de behoeften van je paard in te spelen enzo

**Geplaatst**: 25-12-13 13:08

Geplaatst: 25-12-13 13:08

Mijn paard staat met twee maatjes op drie hectare land. Eén paard aan de andere kant van de sloot ivm herstellende van blessure. Helaas komt aan het land mogelijk binnenkort een einde (nog niet zeker wanneer) omdat de eigenaar het nu mogelijk te nat begint te vinden (rotregen van afgelopen dagen

) Mocht dit het geval zijn dan gaan ze twee aan twee in de zandpaddock. Ze hebben dan per twee een ruimte van 20x20 m met oneperkt hooi. Op het land wordt nu ook hooi bijgevoerd. Er is geen schuilmogelijkheid. Paarden staan van 8 tot 5 buiten. 's nachts op stal (3x4) met onbeperkt hooi.

Mijn wensen zouden zijn: een mogelijkheid om ze 24/7 buiten te houden dmv schuilstal en meer ruimte in de paddock. Ben heel benieuwd hoe het zal gaan. Tot op heden heeft mijn paard een dag in de paddock staan altijd veel te lang gevonden. Maar op stal is het ook niet. Er wacht mij dus een schone taak om te bedenken hoe ze het in dr paddock tijd het leukste kan hebben.

**Geplaatst**: 25-12-13 13:12

Geplaatst: 25-12-13 13:12

VogeltjeM schreef:
Interessant concept, zo'n hit-actief, maar is het hooi dan wel vrij verkrijgbaar zeg maar? Of moeten ze daarvoor ook in zo'n ruimtetje staan? Komt het nooit voor dat jouw paard bijv. het deurtje openmaakt en dat er dan een dominanter paard bij de ingang staat en dat 'ie er dan niet in durft en niet kan eten terwijl zijn tijd wel voorbij gaat? Dat zijn bezwaren die ik hoor bij dit systeem, terwijl het me verder wel ideaal lijkt om op de behoeften van je paard in te spelen enzo

Je mag helemaal zelf bepalen hoeveel minuten per dag jouw paard hooi mag eten. Daarvoor moeten ze inderdaad in een voerbox staan, maar die is van achteren afgesloten (poortje met stroom erop). Een ander paard kan jouw paard er niet zomaar uit jagen. 'Voorpikken' kan wel, maar gebeurt weinig als het aantal voerstations voldoende is ten opzichte van de kudde. Bij ons wordt niet of nauwelijks gevochten om eten, enkel bij het krachtvoerstation is wel eens wat gehannes. Ik heb dat ook heel anders meegemaakt, maar dat was bij een stal waar simpelweg veel te veel paarden stonden en waar de poortjes vaker niet dan wel werkten door gebrek aan onderhoud.

De tijd kan niet voorbij gaan als jouw paard niet in het voerstation staat. Zijn chip moet namelijk eerst langs de sensor en die komt pas langs de sensor als het paard werkelijk in het station staat. Zou je paard eerder dan dat zijn tijd op is het voerstation uitlopen, dan gaat de schuif weer dicht en worden zijn minuten bewaard voor de volgende keer. Als er voorgepikt wordt, kost dat het 'verliezende' paard dus ook geen minuten en kan hij alsnog op zijn beurt wachten.

De bezwaren die je hoort bij het systeem berusten dus op misverstanden / niet weten hoe het werkt.

We hebben nu een nieuw merrietje dat moeite heeft om voor zichzelf op te komen. Die wordt nu nog een paar keer per dag de voerstations in geholpen. Is heel grappig, als je de hit in loopt, komt ze naar je toe en 'vraagt' ze of je haar naar een station wilt brengen. Ze weet al dondersgoed hoe de stations werken, maar durft nog niet haar beurt op te eisen omdat ze erg laag in rang is. Maar heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen, ze heeft alleen wat tijd nodig omdat ze erg verlegen en onderdanig is.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:05

Geplaatst: 25-12-13 14:05

Dat lijkt mij dus ook heel lastig. Mijn paard is ook zo eentje die laag in rang staat en dan niet aan de beurt komt. Ik zou me daar toch niet prettig bij voelen.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:25

Geplaatst: 25-12-13 14:25

Waarom zijn die duizend jaar helemaal niets? Eigenschappen kunnen binnen drie generaties er vast ingefokt worden. Die duizend jaar hebben ervoor gezorgd dat er een hoeveelheid rassen en types bestaan, niet normaal. Enkel de hondenwereld doet het beter. Het karakter van het gemiddelde huispaard is intens liever en rustiger dan het karakter van een wild paard. Alles hebben wij naar onze hand gezet, maar qua behoeften zou er niets veranderd zijn. Geloof ik niet. En nogmaals: wanneer is iets een behoefte? Dat wilde paarden 55 km per dag lopen is misschien een noodzaak, iets dat ze liever niet doen, maar dat wel moet, want anders hebben ze geen eten. Misschien stopt de behoefte wel bij 10 km en is de rest gedwongen - door de natuur. Wie bepaalt wat een behoefte is?

Nog een mooi voorbeeld uit een ander topic.

Citaat:
Bokker A zegt: Ik denk niet dat je een paard met een mens kunt vergelijken.Een paard wat al 24 uur weinig of geen vocht en geen voedsel tot zich heeft genomen heeft serieus veel kans op een maagzweer.
Een mens slikt steeds speeksel door,een paard doet dat alleen tijdens eten.

Waarop bokker B antwoordt: Zou het echt? Wilde paarden hebben ook niet altijd water tot hun beschikking.

En dan denk ik: wat is dat nou eigenlijk voor een argument? Wie weet hoe erg wilde paarden afzien, wie weet met hoeveel maagzweren die rondlopen.

Is iets automatisch ideaal omdat het bij wilde paarden ook zo is? Dat gaat er bij mij niet in.

En daar wil ik in een speelse noot ook nog aan toevoegen dat de echte wilde paarden eigenlijk uitgestorven zijn: de tarpan al meer dan honderd jaar geleden, prezwalski 50 jaar geleden, gelukkig gered door dierentuinen. Dus of het nu zo een ideaal doel is om daarnaar toe te werken.

En bestaat er zoiets als een wild paard. Zet een Arabische volbloed in de eigenlijke leefomgeving van een Shetlander en damn, ik geef het dier een week.

Laatst bijgewerkt door Gini op 25-12-13 14:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-12-13 14:27

Geplaatst: 25-12-13 14:27

Alle paarden komen aan de beurt bij ons, ook de ranglagere paarden. Er staat namelijk niet zo vaak een 'rij' bij de stations omdat er voldoende stations zijn en er ook nog slowfeeders zijn. Dit paardje is alleen nieuw en moet nog wennen, ze staat net een paar weekjes in de hit.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:33

Geplaatst: 25-12-13 14:33

Gini schreef:
Waarom zijn die duizend jaar helemaal niets? Eigenschappen kunnen binnen drie generaties er vast ingefokt worden. Die duizend jaar hebben ervoor gezorgd dat er een hoeveelheid rassen en types bestaan, niet normaal. Enkel de hondenwereld doet het beter. Het karakter van het gemiddelde huispaard is intens liever en rustiger dan het karakter van een wild paard. Alles hebben wij naar onze hand gezet, maar qua behoeften zou er niets veranderd zijn. Geloof ik niet. En nogmaals: wanneer is iets een behoefte? Dat wilde paarden 55 km per dag lopen is misschien een noodzaak, iets dat ze liever niet doen, maar dat wel moet, want anders hebben ze geen eten. Misschien stopt de behoefte wel bij 10 km en is de rest gedwongen - door de natuur. Wie bepaalt wat een behoefte is?

Ik zou zeggen, verdiep je eens in biologie en de evolutieleer, dan zou je die vragen niet hoeven stellen. Ik ontken niet dat er verschillen zijn, maar die verschillen zijn marginaal. Zo marginaal, dat als onze paarden verwilderen, ze binnen een generatie of twee weer prima functioneren in het wild.

Het 'karakter' dat jij noemt is grotendeels nurture. Wij beleren onze paarden. Dat kun je ook doen met een volwassen mustang en dan functioneert hij net zo als een 'huispaard', wordt zijn karakter net zo 'lief' en 'rustig' als elk ander 'huispaard'.

Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat maagzweren bij wilde paarden niet of nauwelijks voorkomen. Wilde paarden ervaren namelijk niet het type zinloze stress dat paarden in gevangenschap wel ervaren. Stress heeft een nut: je klaarmaken voor de vecht-of-vlucht-reactie. Daar heb je niets aan als je opgesloten staat in een stal of onder druk wordt gedwongen om te presteren, dan is het zelfdestructief.

Vergelijk het met 'primitieve' volkeren in de Amazone waar allerlei 'westerse' ziekten in het geheel niet voorkomen. Die mensen kennen namelijk geen stress zoals wij die kennen en ze eten geen rommel zoals wij dat doen.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:38

Re: Paarden die altijd op stal staan?

Geplaatst: 25-12-13 14:38

Beetje googlen leert dat er nog nooit een maagzweer is aangetroffen bij een wild paard.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:39

Geplaatst: 25-12-13 14:39

Ik denk dat je gelijk hebt Isegrim

**Geplaatst**: 25-12-13 14:40

Geplaatst: 25-12-13 14:40

Hoe marginaal die verschillen ook zijn, ze zijn er en juist en in de biologie is dat belangrijk. Grote verschillen zouden zijn dat we van een paard een roofdier gemaakt hebben en dat is uiteraard niet zo. Maar een lijnrechte vergelijking gaat dus niet op. Ook een mustang is een verwilderd paard en dus kan je het ook zo zien: ons menselijk inbrengen gaat zo verregaand dat die dieren nooit meer echt wild worden, ze blijven gemakkelijk tembaar. Is geen feit en puur een speculatie van mijn kant, maar ook het tegendeel kan niet bewezen worden. Wat was er eerst: de kip of het ei?

Met handen in het vuur ben ik niet impressed, sorry.

Maagzweren ging trouwens niet over stress, maar over het onvoldoende binnen krijgen van vocht.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:46

Geplaatst: 25-12-13 14:46

Gini schreef:
Hoe marginaal die verschillen ook zijn, ze zijn er en juist en in de biologie is dat belangrijk. Grote verschillen zouden zijn dat we van een paard een roofdier gemaakt hebben en dat is uiteraard niet zo.

Sorry, maar door dergelijke opmerkingen laat je merken dat je van biologie echt geen kaas gegeten hebt. Je overschat de invloed van de mens schromelijk.

Citaat:
Maar een lijnrechte vergelijking gaat dus niet op. Ook een mustang is een verwilderd paard en dus kan je het ook zo zien: ons menselijk inbrengen gaat zo verregaand dat die dieren nooit meer echt wild worden, ze blijven gemakkelijk tembaar. Is geen feit en puur een speculatie van mijn kant, maar ook het tegendeel kan niet bewezen worden. Wat was er eerst: de kip of het ei?

Elk wild paard kan op dezelfde wijze getemd/beleerd worden. Verwilderd is niet essentieel anders dan wild, het gedrag is exact gelijk aan dat van 'echte' wilde paarden.

Citaat:
Met handen in het vuur ben ik niet impressed, sorry. Maagzweren ging trouwens niet over stress, maar over het onvoldoende binnen krijgen van vocht.

Zoals gezegd, een beetje gedegen googlen levert allerlei bronnen op die aangeven dat bij wilde paarden geen maagzweren worden aangetroffen terwijl 80-90% (!) van de stalpaarden aan maagzweren lijdt.

Stress speelt ook een rol, maar het allergrootste probleem is urenlang zonder voedsel staan. In het wild is een paard ongeveer 18 uur per dag bezig met eten. Er zit dus altijd eten in de maag en dit beschermt de maagwand tegen het maagzuur. Een lege maag is zeer schadelijk voor een paard.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:49

Geplaatst: 25-12-13 14:49

Isegrim schreef:
Sorry, maar door dergelijke opmerkingen laat je merken dat je van biologie echt geen kaas gegeten hebt. Je overschat de invloed van de mens schromelijk.

Ik heb inderdaad geen masterdegree in de biologie. Ik wist niet dat dat een vereiste was.
Maar je hebt gelijk, de invloed van de moderne mens op de natuur is absoluut niet groot, een peulenschil.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:50

Geplaatst: 25-12-13 14:50

En veel water drinken kan natuurlijk zorgen dat het zuur wat minder schade toebrengt, maar dat is symptoombestrijding en het negeren van de oorzaak.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:53

Geplaatst: 25-12-13 14:53

Gini schreef:
Ik heb inderdaad geen masterdegree in de biologie. Ik wist niet dat dat een vereiste was.
Maar je hebt gelijk, de invloed van de moderne mens op de natuur is absoluut niet groot, een peulenschil.

Ik heb het niet over 'de natuur', ik heb het over de soort 'paard'. Of de soort 'hond'. Of elke andere soort waar de mens aan gesleuteld heeft. De erin gefokte eigenschappen zorgen slechts voor (biologisch gezien!) marginale verschillen met de wilde versie van het dier. En te denken dat een 'huispaard' heel andere behoeften heeft dan een wild paard is een grote misvatting en de oorzaak van bijvoorbeeld het feit dat het merendeel van de gebruikspaarden last heeft van maagzweren. Omdat wij weigeren te voldoen aan de natuurlijke, fysiologische behoeften van het dier.

Ga dan een paard fokken dat veel minder maagzuur produceert, dát zou een nuttige eigenschap zijn voor een 'huispaard'.

**Geplaatst**: 25-12-13 14:55

Geplaatst: 25-12-13 14:55

Nergens, maar dan ook nergens en dan meen ik ook echt nergens

heb ik gezegd dat een gedomesticeerd paard compleet andere behoeften heeft dan een wild paard. En nou ga ik even al mijn berichten nalezen, want moest ik dat wel ergens gezegd hebben, dan is mij dat ontgaan en heb ik inderdaad een grove fout gemaakt.

**Geplaatst**: 25-12-13 15:10

Re: Paarden die altijd op stal staan?

Geplaatst: 25-12-13 15:10

Dat is toch echt wat ik uit jouw hele verhaal lees, dat een 'huispaard' anders in elkaar steekt dan een wild paard en daarom mogelijk andere behoeften heeft. Terwijl uit alles blijkt dat huispaarden gewoon dezelfde behoeften hebben als wilde paarden, namelijk sociale omgang met andere paarden (zo niet: gedragsproblemen), een ruime hoeveelheid beweging (zo niet: stalbenen, gedragsproblemen, blessures etc.), continu ruwvoer (zo niet: maagzweren, verveling, stal'ondeugden' etc.)...

En dan kun je discussiëren over hoeveel beweging 'voldoende' is, maar als je een paard op een zo natuurlijk mogelijke manier huisvest (in een kudde, met voldoende ruimte) hóef je daar niet over na te denken, want dan reguleert hij dat gewoon lekker zelf.

(Dat is in mijn ogen ook een groot voordeel van huisvesting zoals een hit actief of een PP: als ik drie weken niks doe met mijn paard, is hij nog steeds prima op conditie. Dat regelt 'ie namelijk lekker zelf.)

**Geplaatst**: 25-12-13 16:48

Geplaatst: 25-12-13 16:48

Isegrim schreef:
Gini schreef:
Waarom zijn die duizend jaar helemaal niets? Eigenschappen kunnen binnen drie generaties er vast ingefokt worden. Die duizend jaar hebben ervoor gezorgd dat er een hoeveelheid rassen en types bestaan, niet normaal. Enkel de hondenwereld doet het beter. Het karakter van het gemiddelde huispaard is intens liever en rustiger dan het karakter van een wild paard. Alles hebben wij naar onze hand gezet, maar qua behoeften zou er niets veranderd zijn. Geloof ik niet. En nogmaals: wanneer is iets een behoefte? Dat wilde paarden 55 km per dag lopen is misschien een noodzaak, iets dat ze liever niet doen, maar dat wel moet, want anders hebben ze geen eten. Misschien stopt de behoefte wel bij 10 km en is de rest gedwongen - door de natuur. Wie bepaalt wat een behoefte is?

Ik zou zeggen, verdiep je eens in biologie en de evolutieleer, dan zou je die vragen niet hoeven stellen. Ik ontken niet dat er verschillen zijn, maar die verschillen zijn marginaal. Zo marginaal, dat als onze paarden verwilderen, ze binnen een generatie of twee weer prima functioneren in het wild.

Het 'karakter' dat jij noemt is grotendeels nurture. Wij beleren onze paarden. Dat kun je ook doen met een volwassen mustang en dan functioneert hij net zo als een 'huispaard', wordt zijn karakter net zo 'lief' en 'rustig' als elk ander 'huispaard'.

Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat maagzweren bij wilde paarden niet of nauwelijks voorkomen. Wilde paarden ervaren namelijk niet het type zinloze stress dat paarden in gevangenschap wel ervaren. Stress heeft een nut: je klaarmaken voor de vecht-of-vlucht-reactie. Daar heb je niets aan als je opgesloten staat in een stal of onder druk wordt gedwongen om te presteren, dan is het zelfdestructief.

Vergelijk het met 'primitieve' volkeren in de Amazone waar allerlei 'westerse' ziekten in het geheel niet voorkomen. Die mensen kennen namelijk geen stress zoals wij die kennen en ze eten geen rommel zoals wij dat doen.

In het wild tref je sws geen maagzweren of andere kwalen aan, want paarden die in het wild leven gaan gewoon dood als ze iets gaan mankeren.... Die verzwakken namelijk en worden opgevreten door roofdieren.
Dus dat is weer een vergelijking die niet op gaat....

**Geplaatst**: 25-12-13 18:00

Geplaatst: 25-12-13 18:00

Nens77 schreef:
In het wild tref je sws geen maagzweren of andere kwalen aan, want paarden die in het wild leven gaan gewoon dood als ze iets gaan mankeren.... Die verzwakken namelijk en worden opgevreten door roofdieren.
Dus dat is weer een vergelijking die niet op gaat....

Een maagzweer is niet levensbedreigend en geeft zelfs niet altijd symptomen, dus een wild paard met een maagzweer gaat daar heus niet dood aan. Maar zoals gezegd krijgen paarden in het wild geen maagzweren en we weten ook heel goed waarom niet.

**Geplaatst**: 25-12-13 18:15

Geplaatst: 25-12-13 18:15

Isegrim schreef:
Nens77 schreef:
In het wild tref je sws geen maagzweren of andere kwalen aan, want paarden die in het wild leven gaan gewoon dood als ze iets gaan mankeren.... Die verzwakken namelijk en worden opgevreten door roofdieren.
Dus dat is weer een vergelijking die niet op gaat....

Een maagzweer is niet levensbedreigend en geeft zelfs niet altijd symptomen, dus een wild paard met een maagzweer gaat daar heus niet dood aan. Maar zoals gezegd krijgen paarden in het wild geen maagzweren en we weten ook heel goed waarom niet.

Als maagzweren geen symptomen geven, hoe weet men dan of paarden in het wild daar wel of geen last van hebben ?
Of schieten ze dan een hele kudde neer om ze te onderwerpen aan endoscopisch onderzoek ?

**Geplaatst**: 25-12-13 18:20

Re: Paarden die altijd op stal staan?

Geplaatst: 25-12-13 18:20

Maagzweren geven wel degelijk sympthomen, maar biet elk paard geeft dit aan.
Daarnaast zullen alleen de paarden onder toeziend oog van de mens verdacht worden op maagzweren.

**Geplaatst**: 26-12-13 07:32

Geplaatst: 26-12-13 07:32

Isegrim schreef:
Dat is toch echt wat ik uit jouw hele verhaal lees, dat een 'huispaard' anders in elkaar steekt dan een wild paard en daarom mogelijk andere behoeften heeft. Terwijl uit alles blijkt dat huispaarden gewoon dezelfde behoeften hebben als wilde paarden, namelijk sociale omgang met andere paarden (zo niet: gedragsproblemen), een ruime hoeveelheid beweging (zo niet: stalbenen, gedragsproblemen, blessures etc.), continu ruwvoer (zo niet: maagzweren, verveling, stal'ondeugden' etc.)...

Dan heb je mijn berichten helemaal verkeerd geïnterpreteerd. Nergens heb ik ontkend dat een paard geen beweging of sociaal contact nodig heeft. Dat heeft ieder dier nodig, dus dat zou gewoon een stomme, onjuiste uitspraak zijn waarvan ik zeker weet dat ik ze niet gedaan heb.

**Geplaatst**: 26-12-13 09:12

Geplaatst: 26-12-13 09:12

Isegrim schreef:
Beetje googlen leert dat er nog nooit een maagzweer is aangetroffen bij een wild paard.

De gevoeligheid voor het ontstaan van maagzweren is ook erfelijk.
De paarden die die gevoeligheid hadden hebben inmiddels allemaal het loodje gelegd. Denk ik dan...is niet aan te tonen uiteraard.