Daarom ben ik nogal vaag in het waar ik de grens trek, Gini

Die grens is namelijk niet voor iedereen gelijk.
Wanneer spreek je van verwaarlozing? Een paard dat 24/7 in een schone stal staat en voldoende hooi krijgt, maar voor de rest geen beweging en geen aandacht, is dat verwaarlozing? Voor mij wel, want je geeft hem geestelijk en lichamelijk niet genoeg uitdaging: geestelijke en deels ook lichamelijke verwaarlozing dus.
ik vind verwaarlozing ook je paard ergens op een weiland gooien en er 1x in de week een bezoekje tegenaan gooien.Er worden ook gewoon heel veel verwaarloosde paarden uit weilanden enzo gehaald er zijn inderdaad heel veel meer voorwaarden dan altijd vrije buitengang om ervoor te zorgen dat je paard het goed heeft Omgekeerd, een voorbeeld uit mijn praktijk: mijn buurman heeft twee shetlandpony's, die op zich krijgen wat ze nodig hebben: stal waar ze in en uit kunnen en een weiland, voldoende hooi. Maar, ze krijgen voor de rest geen aandacht, de hoefsmid is er volgens mij al meer dan twee jaar niet meer geweest, hun winterhaar hangt er halfweg de zomer nog in plukken aan, hun staarten hangen tot op de grond. Is dat verwaarlozing? Moet ik daarvoor de dierenbescherming bellen? Want ja, wie weet komen ze nóg slechter terecht. Bijvoorbeeld 24/7 in een kleine, vieze, donkere stal. Of misschien komen ze beter terecht, met een baasje dat wel naar hen omkijkt, de smid en de DA op tijd laat komen, enzovoort enzoverder.
Persoonlijk vind ik vier uur per 24u uit een box héél erg weinig, maar er zijn inderdaad nog altijd heel veel paarden die het, jammer genoeg, nog véél slechter hebben. Het is gewoon moeilijk, toch?