Bokt.nl

Wintu schreef:

Ik snap de anonieme zoekertjes wel. Ik sta nu op een stal die echt fijn is en waar ik rustig kan zeggen als iets me dwars zit en dat daar dan een open gesprek over komt. Maar ik heb een paar stallen gehad, daar kon je dat niet zeggen, want dan kreeg je als antwoord dat je dan maar verder moest zoeken. Een stalhouder duldde helemaal geen tegenspraak, dan werd ie ronduit kwaad. Een andere pension had enorm veel verloop in de paddock en mijn paard ging zienderogen achteruit, heb toen een andere stalling gezocht, maar eenmaal aangegeven dat ik ging verhuizen, waren paard en ik persona non grata en kreeg ik een narekening van 10 euro, omdat paard op de eerste van de maand, van middernacht tot 7 uur nog daar had gestaan. En dan had ik nog een stalhouder die drie liter wijn per dag dronk en me stalkte tot half vier in de nacht en maar bleef schelden. Tot op het punt dat ze in de nacht mn paard aan de weg wilde zetten, er is nog politie en al bij geweest, drama...
Dus ik snap die zoekertjes wel, want eerlijkheid naar je stalhouder pakt vaak ook niet ok uit.

Ibbel schreef:

Team_Sublime schreef:

het is een eeuwige strijd ik weet het, maar toen ik 11 jaar geleden begon leek het allemaal zo veel simpeler

Ik pik deze er even uit. Ik biedt zelf af en toe een plek aan, voornamelijk aan bekenden die al dan niet tijdelijk omhoog zitten, dus zit min of meer aan de kant van de stalhouder, maar ben geen pensionhouder.


Ik denk dat er nog wat anders speelt in vergelijking met 11 jaar (of langer) geleden.
'We' zijn niet meer gewend om fac-to-face te praten. Zelfs bellen doen we niet meer, we sturen een appje, als we dat al doen, als we wensen hebben.

Ik denk dat iemand in persoon aanspreken om wat te bespreken, zeker als dat iets is dat je anders zou willen als klant, een steeds grotere drempel wordt als je hele dagelijkse communicatie uit WA begint te bestaan.
'De jeugd van tegenwoordig' heeft weer dezelfde bel-angst als mijn oma uit 1898. Ik vermoed dat daar ook gewoon, in ieder geval een deel, van het 'waarom vragen ze het gewoon niet/waarom komen ze niet bij mij als ze iets willen' vandaan komt.

En ook een deel van het anoniem plaatsen op FB. Je kunt je overal achter je toetsenbord verschuilen, en dat doe je dus ook. Vooral jezelf niet bloot geven, want dan moet je écht gaan praten


Ik overdrijf (een beetje), dat snap je

Wat ik overigens een oplossing zou vinden, is 1x per maand of zo even een 'stalvergadering' houden. Koffie met koek erbij, misschien meteen even gezamlijk de zadelkamer uitspitten/opruimen en gewoon even een rondje: heeft iemand nog wat? Hoeft zeker niet iedereen altijd bij te zijn, maar regelmatig even een groepsgevoel/groepoverlegje lijkt mij de sfeer, zeker op wat grotere stallen, bevorderen. Valt het op dat iemand daar nóóit bij is, dan is dat ook een signaal trouwens.

DuoPenotti schreef:

Even andersom

Denk dat het een beetje is zoals dat de meeste ook niet aan hun werkgever laten weten dat ze elders aan het solliciteren zijn.
En dat pas vertellen als ze wat anders hebben.

En dat hoeft niet eens grote onvrede te zijn.
Maar een beetje polsen wat is er in mijn buurt.
Wat kost dat dan hoe staan de paarden voor die prijs.
En dan misschien ook wel denken: wat sta ik hier goed!
Blij dat ik de pension eigenaar niet "ongerust" heb gemaakt en een gevoel gegeven dat het niet goed zou zijn.

Steppe schreef:

Toen ik op zoek was naar een andere stal dit gemeld bij mijn stalhouder en ze begreep waarom ik wat anders zocht en ze ging zelfs met me meezoeken.

Vriendin stond op andere stal en vertelde ook dat ze op zoek was naar wat anders en waarom, laat ik het zo zeggen dat ze 3 dagen na het gesprek vertrokken is omdat haar leven op stal vreselijk werd en belangrijker haar paard werd niet meer verzorgd, buiten gezet, geen voldoende hooi enz.
Dan ben je eerlijk en geef je duidelijk aan waarom je wat anders zoekt en dan krijg je zo'n reactie, dus ja ik snap het.

Maar hier op bokt zijn we toch ook grotendeels anoniem, kijk maar naar welke namen we onszelf geven.