Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Eindelijk toen ik 15 was mocht ik dan toch met een vriendin mee naar de manege en vanaf die dag is er geen week meer voorbij gegaan zonder paarden
Inmiddels zit ik bijna elke dag bij de paarden, ik zou niet weten wat ik anders met mijn vrije tijd moet doen
Ook heb ik sinds kort mijn moeder zover dat ze ook aan het paardrijden is begonnen


, dus toen ik 10 jaar oud was ben ik gaan lessen tot mijn 12 jaar en toen kreeg ik mijn verzorgpony (die eigenlijk van mij was, alleen niet betaald).
dat elk paard liefis tegen mij of minder bang. dat ik onder het zadel van elk paard meer voor elkaar krijg dan dat het paard eigenlijk zou kunnen. Zelf geloof ik hier niet zo in ik denk dat het eenkwestie van een gezond verstand is en beetje als het paard waar mee bezig bent te vertrouwen en tedenken als hem. MAar mijn paardevirus neem ik mee het graf in want die zal nooit maar ook nooit over gaan..
, zag mezelf al door het bos galopperen op zo`n wit Shetje. Ik mcht ze wel verzorgen maar niet rijden. een half jaar later ging ik op les en twee jaar later kwam Beau. Beau heb ik inmiddels alweer 3 jaar en hij gaat niet meer wag. Daarnaast rijdt ik nu nog op Pjelk en in de winter ga ik mijn zus helpen met haar paard.
) welsh pony's gehad en gefokt, daar zat ik zolang als ik em kan herinneren altijd wel eens op. Toen ik een jaar of 7 was ben ik echt gaan rijden, wat een drama's moeten dat geweest zijn }> . Ik durfde niks, maar wou alles, elke les huilen omdat ik bang was maar de volgende keer er gewoon weer op klimmen. Eerst van manege naar manege, allemaal hetzelfde verhaal, ik was bang, de instructrice wed kwaad en ik weer janken
Toen ik een jaar of 12 was ben ik bij ene boer die een paar pony's had gaan rijden, heb ik zelfs op een groot paard gereden (was ik al were bijna vergeten!) en toen ik dertien jaar was begon het bij mijn mams ook weer erg te kriebelen en zijn we maar op zoek gegaan naar een paardje. Een beetje impulsieve aankoop gedaan, niet echt verstandig misschien(jonge pony die bijna niks kon, ik toch niet veel ervaring, ondaks alle jaren en een vreselijke schijterd) Maar met de nodige dipjes is het toch min of meer geod gekomen. Inmiddels zijn allebei mijn broertjes ook besmet

Alleen nu zien we elkaar eigenlijk haast nooit meer..
\


Zo, dit is echt een heel lang verhaal geworden, was het niet van plan maar het gebeurt je gewoon.