Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-19 15:19

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 15:19

Klopt Poes, pijn is een subjectief iets, maar leem op een been dat kan echt geen pijn veroorzaken. Wel een onplezierig gevoel en daar maakt Polie een drama van. Daar ga ik haar toch niet voor euthanaseren omdat ze mank dan loopt?

**Geplaatst**: 26-04-19 15:25

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 15:25

Nee omdat het pijn is waar je invloed op hebt. Leem weg = pijn weg.
Als je het niet meer kunt weghalen, moet je wel echt eerlijk blijven. En ik vind zeker niet dat je voor een beetje pijn moet laten inslapen, maar de waarheid is dat we pijn bij dieren ontzettend onderschatten.

Je ziet het pas als het al echt pijn doet.

**Geplaatst**: 26-04-19 15:29

Geplaatst: 26-04-19 15:29

Zoals uit je beginpost blijkt, zou ik het paard in ieder geval niet meer longeren en er al helemaal niet meer op gaan zitten. Als hij daarbij gaat manken, is het niet goed. Helaas kan een paard niet aangeven of hij pijn heeft. Je ziet zelf het beste of je paard nog happy is of niet, maar kan me niet voorstellen dat een continue kreupel paard nog gelukkig is. Hij heeft geen hulpmiddelen om lopen makkelijker te maken, zoals een mens.

**Geplaatst**: 26-04-19 15:32

Geplaatst: 26-04-19 15:32

Poes echt sorry, leem kan geen pijn doen op een paardenbeen. Echt niet. Het voelt wat strak en ongemakkelijk en daar maakt Polie een drama van. Voor haar zijn dat soort kleine dingen heel erg groot. Dat komt omdat ze super sensibel is.

Inderdaad pijn die er altijd is dat is niet goed. Maar zolang ik hier ons Saartje zo vrolijk zie rondhuppelen en ook iedereen mij bevestigd dat dit geen paard is dat pijn heeft, laat ik het zo. Wel geef ik haar een natuurlijke pijnstiller, juist omdat ze zo gevoelig is. Ik neem haar dus wel heel erg serieus hoor in haar gevoel.
Maar dat leem voorbeeld heeft mij en onze dierenarts (ik was zo blij dat hij erbij was) laten zien hoe sterk Polie reageert op iets dat ongemakkelijk aanvoelt.

Het niet recht lopen is een komen en gaan dat te maken heeft dat ze graag rond crosst en dan weer eens uitglijdt en dan beginnen we opnieuw met een blessure en die doen wel echt zeer. Dus osteopaat/ dierenarts wordt gelijk gehaald, pijnstilling etc etc. en de hele riedel begint dan weer van voren af aan (nu al 3 benen gehad die iedere keer weer helemaal opknappen en waar niets meer aan te zien is).

**Geplaatst**: 26-04-19 15:38

Geplaatst: 26-04-19 15:38

Staat het paard nu 24/7 buiten? Volgens mij niet toch? Ik denk dat daar de sleutel voor de oplossing ligt. Gooi hem de komende maanden 24/7 op het land, in de zomer zijn daar vaak meer mogelijkheden voor dan in natte perioden. En laat hem staan... Poetsen prima, maar ga niet wandelen/longeren/rijden. Ook het paard moet wennen aan een nieuwe levensstijl en voor nu is die nog zo energiek, omdat die meer werk gewend is. Dus het is logisch dat het een bommetje wordt als die nu opeens nog maar af en toe wat mag doen. Kijk deze periode aan en besluit dan richting de winter waar het paard behoefte aan heeft: misschien is die na een langere periode nog steeds zo energiek en is het dan eerlijker om hem in te slapen. Maar misschien went die en draait die bij en heb je straks wel de kans om lekker te wandelen met hem als zijn energielevel lager is.

Longeren met een paard dat mankt zou ik echt nooit doen. Longeren is zo’n onwijze belasting voor de benen...

Edit: is grondwerk wellicht een optie? Ik merkte dag mijn haflinger (toevallig afgelopen weekend voor het eerst een clinic mee gedaan) daar mentaal wel echt uitdaging had en daarna “moe” was. Dan houd je het paard wel soepel in zijn lijf en krijgt die wel “denkwerk”.

**Geplaatst**: 26-04-19 15:40

Geplaatst: 26-04-19 15:40

Pijn doet het vast niet, maar ze vindt het wel ongemakkelijk. En manken is voor een dier wel echt iets wat onnatuurlijk is in die zin dat het ontzettend kwetsbaar gedrag is. Natuurlijk zijn paarden niet meer compleet wild, dus ik kan me inbeelden dat een paard voldoende vertrouwen heeft om ongemak te laten zien, maar dan nog vindt ze het niet fijn.

Daarop verder gaand, zou ik dan ander ongemak, wat ik niet kan wegnemen, dus ook heel serieus nemen en zoals jij, pijnstiller voor geven

Dus daar ben ik het helemaal met je eens

Ik heb ook een erg lage pijngrens, en sorry, waar een ander nog prima doorkan, lig ik letterlijk op sterven te wachten tot iemand me soep komt brengen en mijn dekentje goed legt

**Geplaatst**: 26-04-19 15:56

Geplaatst: 26-04-19 15:56

poes schreef:
Heb je zelf al eens gemankt?

Ik loop al maanden met een blessure die aan en af pijn doet. Soms constant, soms niet, soms vrij aanwezig, soms niet. Altijd doenbaar. Maar wel pijn.

Er is geen kat die aan mij kan zien dat ik pijn heb of niet regelmatig loop. En ik kan het gewicht maar over 2 benen verdelen. Het is een milde blessure, maar ze doet soms wel gewoon pijn.

Van zodra manken zichtbaar is, doet het gewoon echt pijn. Niemand kan mij wijsmaken dat dat niet zo is, sorry.

Ik kan me zo voorstellen dat hij levendig en vrolijk is hoor! Maar je moet wel echt onder ogen zien dat hij wel degelijk regelmatig pijn heeft.

Pien: pijn en ongemak zijn voor iedereen anders. Wat bij jou geen pijn doet, kan mij omleggen zeg maar. Dat wil niet zeggen dat jij kan zeggen dat ik geen pijn of ongemak ervaar.

Zo denk ik er ook over. Zelfs nog meer, onregelmatig is kreupel en kreupel is pijn. En dat is inderdaad subjectief. De een kan meer hebben de ander minder. En omdat het subjectief is en omdat paarden niet kunnen praten moet je als eigenaar wel eerlijk zijn. Een kreupel paard ga je niet belasten. Punt.
Dan hoeft ie wat mij betreft ook niet in te slapen, maar kreupel in de wei zou voor mij ook de grens zijn.

Dat jij nog ritten gaat maken op een kreupel paard Pien, sorry maar dat vind ik echt niet oke.
Het is je bekend dat je pony artrose heeft, artrose is progressief. Paarden zijn hard voor zichzelf, zeker al ze al lange tijd pijn hebben. En als ruiter wen je ook aan onregelmatigheid als je paard al lange tijd zo loopt. Dus waar trek je dan een grens. Als je paard onder je vandaan zakt? Dan ben je in mijn ogen echt te laat.
Ik vind het ook altijd zo raar dat men zegt dat een sportpaard is afgeschreven op een onregelmatigheid of een blessure, maar nog wel geschikt zou zijn uren met ruiter in het bos rond te hobbelen. Ook een recreatiepaard moet gewoon gezond zijn.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:07

Geplaatst: 26-04-19 16:07

Babootje schreef:
Dat jij nog ritten gaat maken op een kreupel paard Pien, sorry maar dat vind ik echt niet oke.

Hoe kom jij daar nu bij?

Wij zijn volledig gestopt met rijden na weer een val drie weken geleden

. Ik heb zo gehuild. En besloten dat we volledig stoppen met rijden. MAAR vanwege de vermoedelijke artrose van de knie (waar ze altijd recht mee is geweest als we gingen rijden, anders rijd ik niet maar wandelde ik met haar), heeft de dierenarts wel me aangeraden om haar elke dag te laten bewegen. Aan de hand dus wel te verstaan. Hij denkt dat we wel nog kunnen rijden, maar wij hebben besloten dat we dat in principe niet meer gaan doen. Is ze ooit fantastisch, OK, dan gaan we wandelen en dan wil ik onderweg nog wel eens opstappen. Maar van mij hoeft dat niet meer, ook al vind zij dat wel erg tof baasje op de rug en geeft dierenarts in de toekomst waarschijnlijk weer groen licht. Ik wil het zelf niet meer en het voelt beter om het hele revalideren om te rijden in de toekomst los te laten. Sinds ik dat heb gedaan en mijn verdriet daarover hier heb geuit, geniet ik weer enorm van mijn gevoelig draakje en kan ik de zorg ook veel beter aan, want er liggen geen verwachtingen meer.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:11

Geplaatst: 26-04-19 16:11

@babootje: ik doe ook (soms ) nog een stapritje of een stapkoetstochtje met mijn "mank" paard. Weliswaar mijn ouder paard met artrose waar je in stap niks aan ziet, maar haar ene been minder ver naar voor kan brengen dan het andere. Dit zie/merk je niet in stap, in draf lijkt ze kreupel omdat ze aan de ene kant een langere pas maakt dan de andere kant. Maar in stap staan de oortjes erop en swingt ze onder je uit (en geloof me, ik heb een merrie met een heeeeel duidelijke eigen mening. Als ze pijn heeft en je dwingt ze tot iets te doen, dan zal je het heel duidelijk geweten hebben, dan heb je ineens een woeste stier onder of voor je ...).
Daarnaast is het voor een paard met artrose beter om regelmatig wel rustig te bewegen, ook al kan dit in het begin pijnlijk zijn.
Er zijn een heleboel oorzaken van mank zijn,en die uiten zich ook op verschillende manieren. Mank door een beperktere bewegingsvrijheid kan / is al heel anders dan mank omdat het neerzetten van dat been pijnlijk is. Mankheid van voorbijgaande aard die in periodes komt is ook al iets anders dan een dier dat constant kreupel is en pijn heeft. Ts kent haar paard het beste en kan het beste inschatten of het dier nog plezier heeft in het leven en kan omgaan met het ongemak.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:13

Geplaatst: 26-04-19 16:13

Babootje schreef:
Zelfs nog meer, onregelmatig is kreupel en kreupel is pijn. En dat is inderdaad subjectief. De een kan meer hebben de ander minder. En omdat het subjectief is en omdat paarden niet kunnen praten moet je als eigenaar wel eerlijk zijn. Een kreupel paard ga je niet belasten. Punt.
Dan hoeft ie wat mij betreft ook niet in te slapen, maar kreupel in de wei zou voor mij ook de grens zijn.

Dat jij nog ritten gaat maken op een kreupel paard Pien, sorry maar dat vind ik echt niet oke.
Het is je bekend dat je pony artrose heeft, artrose is progressief. Paarden zijn hard voor zichzelf, zeker al ze al lange tijd pijn hebben. En als ruiter wen je ook aan onregelmatigheid als je paard al lange tijd zo loopt. Dus waar trek je dan een grens. Als je paard onder je vandaan zakt? Dan ben je in mijn ogen echt te laat.
Ik vind het ook altijd zo raar dat men zegt dat een sportpaard is afgeschreven op een onregelmatigheid of een blessure, maar nog wel geschikt zou zijn uren met ruiter in het bos rond te hobbelen. Ook een recreatiepaard moet gewoon gezond zijn.

Eens dat je een kreupel paard niet moet belasten. Als je volop wil rijden moet je paard 100% in orde zijn. Want op dat moment kies jij, en niet het paard, in welke houding er gelopen wordt. En tijdens het rijden is het paard ook gewoon te doen wat hem gevraagd wordt.
Wat eventueel in sommige gevallen wel kan is heel rustige beweging, aangepast aan de beperking van het paard, liefst in samenspraak met de DA. Maar dan moet je wel heel alert zijn op signalen van het paard. Daarom ben ik er ook erg op tegen dat oudere paarden vaak als leerpaard verkocht worden aan beginnende ruiters. Juist een ouder paard heeft een ervaren ruiter nodig die op het moment dat er ouderdomskwaaltjes opduiken dit zo snel mogelijk merkt en er rekening mee houdt. En dan nog liefst iemand die het paard al kent sinds zijn jonge jaren.
Een paard met een blessure dat op de wei staat en helemaal zijn zin kan doen heeft het imo niet zo slecht. Je merkt wel heel gauw of het paard enkel ongemak heeft of echt pijn. In het laatste geval moet je uiteraard ingrijpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-19 16:18

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-19 16:18

Het woord euthanasie wil ik hier eigenlijk niet meer lezen omdat dit zoals meerdere keren gezegd, niet aan de orde is. Een beetje een disrespect naar mij en mijn paard toe vind ik het zelfs. Hij is speels, crosst en springt met zijn kuddemaatjes graag verder. Ook op wandeling en in de piste als we er nog op zitten is hij erg leuk en braaf, oortjes naar voren en ik ken mijn paard tenslotte het beste. Toen wij besloten hem te onderzoeken had hij duidelijk meer last, want toen toonde hij protest onder het zadel en singelnijd. Dit zijn echt duidelijke tekenen van pijn, en die merk je bij hem gemakkelijk. Diallo is geen binnenvetter, hij laat duidelijk merken wanneer er iets aan de hand is of hij niet gelukkig is, want dit hebben we een keer voorgehad in het verleden (niet medisch). Dit is nu dus ook helemaal niet het geval. Hij is energiek en soms wat dominant, maar niet boos of stout. Hij knuffelt nog altijd even graag en is lief. Alleen sterk aan de hand als hij bijvoorbeeld naar buiten mag. Tenslotte zijn wij meerdere keren naar de kliniek gegaan, er hebben meerdere deskundige naar hem gekeken, zowel onder het zadel als buisproeven etc. Op de buigproeven en onder harde ondergrond is hij ook 'geslaagd' het manken is pas vastgesteld aan de longe en onder het zadel. Ik weet wat ik doe, ik wil het beste voor mijn paard. En jullie vergeten soms dat jullie geen dierenartsen zijn en mijn paard helemaal nog niet gezien hebben. Trek niet te snel conclusies, want daar is bokt goed in. Mijn paard krijgt ook supplementen voor eventuele pijn, maar wij hebben daar nog weinig verschil gemerkt van met of zonder. Vanaf het geen paardwaardig leven meer is, dan laten we hem gaan, dat staat al heel lang vast. Maar op dit moment, geniet hij ten volste van zijn pensioen. Het is een karakter, altijd al geweest, ik vraag gewoon wat tips dat hij zijn energie wat beter kwijt kan, tenslotte heb ik weinig problemen met hem. Het is vooral mijn stalbazin die het moeilijk vind om hem aan de hand te houden. In stap en galop mankt hij btw ook niet, het valt vooral op in draf. Maar dan nog, 85% van de mensen die hier reageert zou het niet eens kunnen zien. Niemand bij mij op stal had het gezien...

Sclimpre schreef:
In een rustig groepje op een grote weide zetten. Krijgt hij nog krachtvoer?
Ik zou hem ook ofwel 24/7 buiten houden ofwel elke nacht op stal. Telkens je van routine verandert geef dat toch weer onrust.

Op dit moment wel nog, maar ben eventueel aan het kijken om iets van calmmix te gaan geven ipv. Gewoon krachtvoer? Als je suggesties hebt mag dat zeker!

Denise_Storm schreef:
Staat het paard nu 24/7 buiten? Volgens mij niet toch? Ik denk dat daar de sleutel voor de oplossing ligt. Gooi hem de komende maanden 24/7 op het land, in de zomer zijn daar vaak meer mogelijkheden voor dan in natte perioden. En laat hem staan... Poetsen prima, maar ga niet wandelen/longeren/rijden. Ook het paard moet wennen aan een nieuwe levensstijl en voor nu is die nog zo energiek, omdat die meer werk gewend is. Dus het is logisch dat het een bommetje wordt als die nu opeens nog maar af en toe wat mag doen. Kijk deze periode aan en besluit dan richting de winter waar het paard behoefte aan heeft: misschien is die na een langere periode nog steeds zo energiek en is het dan eerlijker om hem in te slapen. Maar misschien went die en draait die bij en heb je straks wel de kans om lekker te wandelen met hem als zijn energielevel lager is.

Longeren met een paard dat mankt zou ik echt nooit doen. Longeren is zo’n onwijze belasting voor de benen...

Edit: is grondwerk wellicht een optie? Ik merkte dag mijn haflinger (toevallig afgelopen weekend voor het eerst een clinic mee gedaan) daar mentaal wel echt uitdaging had en daarna “moe” was. Dan houd je het paard wel soepel in zijn lijf en krijgt die wel “denkwerk”.

In de zomermaanden staat hij 24/7 buiten, hij heeft nu ook heel de week buiten gestaan. Bij slecht weer of koud weer binnen s'nachts. Ook omdat het belangrijk is dat we in zijn geval zijn spieren goed warm houden omdat het anders voor ongemak kan zorgen. Bij grondwerk vind hij het lastig om zijn aandacht bij mij te houden, hij is het alfamannetje in de kudde dus staat vaak te roepen en te kijken naar zijn merries. Maar ik kan het met een lesgever altijd een kans geven, die kennen er ook meer van dan ik.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:23

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 16:23

Als hij 24/7 op de wei staat zou ik het krachtvoer helemaal afbouwen. In de zomer haalt een paard dat niet moet werken genoeg uit het gras. Als je blijft voeren zoals wanneer hij moest werken is het logisch dat hij teveel energie heeft.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:26

Geplaatst: 26-04-19 16:26

Duhelo schreef:
Daarnaast is het voor een paard met artrose beter om regelmatig wel rustig te bewegen, ook al kan dit in het begin pijnlijk zijn.
Er zijn een heleboel oorzaken van mank zijn,en die uiten zich ook op verschillende manieren. Mank door een beperktere bewegingsvrijheid kan / is al heel anders dan mank omdat het neerzetten van dat been pijnlijk is. Mankheid van voorbijgaande aard die in periodes komt is ook al iets anders dan een dier dat constant kreupel is en pijn heeft.

Klopt dat heeft de dierenarts mij ook uitgelegd, dus hij en ik, hebben een verschil van mening. Hij wil dat ik er straks wel weer op ga en aangepast ga stappen temeer daar ik best wel een beetje goed kan rijden

en hij aan het paard zijn bespiering kan zien dat het haar goed deed die staprondjes. Ik liep altijd 20 minuten met haar ad hand, 20 minuten erop en stappen en kon ik haar met correct rug gebruik rijden, 20 minuten eraf en naar huis weer terug lopen. We hebben ook nog een paard van 24 jaar die regelmatig graag wil bewegen en dat was mede de reden dat we iedere keer gingen revalideren om te rijden. Dat doen we dus nu niet meer.

Sclimpre schreef:
Wat eventueel in sommige gevallen wel kan is heel rustige beweging, aangepast aan de beperking van het paard, liefst in samenspraak met de DA. Maar dan moet je wel heel alert zijn op signalen van het paard.

Sclimpre schreef:
Daarom ben ik er ook erg op tegen dat oudere paarden vaak als leerpaard verkocht worden aan beginnende ruiters. Juist een ouder paard heeft een ervaren ruiter nodig die op het moment dat er ouderdomskwaaltjes opduiken dit zo snel mogelijk merkt en er rekening mee houdt. En dan nog liefst iemand die het paard al kent sinds zijn jonge jaren.

en ik ben er ook altijd erg op tegen dat er dan maar een veulentje van getrokken moet worden. Dan denk ik och germ, paard ervaart al ongemak en dan moet het ook nog een zwangerschap aan. En dan heb ik het nog niet over erfelijkheid van de volgende generatie, daar ik vind dat je alleen met de beste paarden (fysiek en karakter) moet fokken.

CalipsoLover schreef:
Het woord euthanasie wil ik hier eigenlijk niet meer lezen omdat dit zoals meerdere keren gezegd, niet aan de orde is.

Dat idee heb ik ook, je paard voel je zelf het beste aan.

CalipsoLover schreef:
Op dit moment wel nog, maar ben eventueel aan het kijken om iets van calmmix te gaan geven ipv. Gewoon krachtvoer? Als je suggesties hebt mag dat zeker!

Onze paarden hebben we van het krachtvoer afgehaald en krijgen maar één handje muesli. Jouw paard mag waarschijnlijk welveel meer eten als die van mij, net als onbeperkt hooi gras eten denk ik zo. Je zou in zijn wei een vitamine mineralen emmer kunnen zetten waar hij uit kan likken. Dat zal hem ook bezig houden en mijn paarden zijn er gek op.

CalipsoLover schreef:
Diallo is geen binnenvetter, hij laat duidelijk merken wanneer er iets aan de hand is of hij niet gelukkig is,

Fijn is dat Calipso. Je komt er wel uit met je paard. Het klinkt allemaal heel goed en doordacht hoe je ermee bezig bent!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-19 16:33

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-19 16:33

We hebben zijn krachtvoer sowieso al verminderd. Normaal kreeg hij bij intensief werk 3 scheppen per dag. Nu eentje ALS ze naar binnen gaan, als ze 24/7 buiten staan krijgt hij niets bij. Verder krijgt hij op stal nog wat luzerne en een Himalaya liksteen. In de winter krijgt hij 24/7 hooi ter beschikking. Ik zou dan inderdaad eerder afbouwen naar een handje per dag, omdat hij wel zijn supplementen nog moet krijgen.

**Geplaatst**: 26-04-19 16:36

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 16:36

Een handje per dag, gewoon om van te genieten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-19 16:38

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-19 16:38

Sclimpre schreef:
Een handje per dag, gewoon om van te genieten

En dan als hij s'nachts binnen staat ook? Of dan weer 1 volledige schep?

**Geplaatst**: 26-04-19 16:42

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 16:42

Dan zou ik ook maar een handje geven, natuurlijk wel hooi geven 's nachts.
Het verschil met vroeger is dat hij nu niet meer moet werken en de extra energie voor het werk niet meer nodig heeft.

**Geplaatst**: 26-04-19 17:12

Geplaatst: 26-04-19 17:12

Misschien is horse agility een leuk idee?
Je kan van alles doen en er is veel variatie maar hier even een voorbeeld:

https://www.youtube.com/watch?v=lF8U16IqepQ

**Geplaatst**: 26-04-19 17:28

Geplaatst: 26-04-19 17:28

CalipsoLover schreef:
Sclimpre schreef:
Een handje per dag, gewoon om van te genieten

En dan als hij s'nachts binnen staat ook? Of dan weer 1 volledige schep?

Kijk naar je paard. Wat heeft ie nodig, wordt ie te dik, te mager of goed? Een hele schep vind ik heel erg veel, MAAR ik heb hele sobere bergpaarden en die worden al dik van een slok water bij wijze van spreken. Mijn vriendin met paarden die ook op rust zijn en genieten van hun oude dag, KWPN-ers, geeft haar paarden in mijn ogen erg veel eten. Maar ze zijn echt niet te dik. Als ik mijn paarden 1 of 2 scheppen geef, dan ontploffen ze, zo dik. Maar ze geeft geen krachtvoer want de paarden werken niet meer.

1 handje minimaal geef ik elke dag al is het alleen voor het fijn gevoel en geven van supplementen en zn medicijnen.

**Geplaatst**: 26-04-19 22:37

Geplaatst: 26-04-19 22:37

We hebben al even contact gehad via PB. Ik zet een stipje, dan beschrijf ik morgen uitgebreid de situatie met mijn paard.

**Geplaatst**: 26-04-19 22:52

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 26-04-19 22:52

Het paard dat ik 18 jsar gereden heb toonde ook ongemak op zn 26e. Maar toen we foto's lieten maken bleek bleek hij toch echt 3cm ipv 2 mm artrose te hebben. De va had nog nooit zulke erge artrose gezien.
Paard stond hoog in het bloed en deed waarschijnlijk een hoop in zn adrenaline.
Onze keuze is wel geweest inslapen.

Je vraagt hoe doen jullie het? Wij hebben het niet gedaan.

Ieder zijn eigen keuze en vanaf de pc is het lastig oordelen. Ik denk dat je beter aan de va kan vragen wat je nog met hem kan doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-19 11:58

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-19 11:58

Muffin01 schreef:
Misschien is horse agility een leuk idee?
Je kan van alles doen en er is veel variatie maar hier even een voorbeeld:

https://www.youtube.com/watch?v=lF8U16IqepQ

Lijkt me inderdaad heel leuk. Wel moeilijk om daarin een goede lesgever in de buurt te vinden. Had al contact gehad met 2 personen die hier les in geven, maar vroegen beide meet dan 60 euro voor een les. En dat heb ik er eerlijk gezegd niet voor over.

Nicje87 schreef:
Het paard dat ik 18 jsar gereden heb toonde ook ongemak op zn 26e. Maar toen we foto's lieten maken bleek bleek hij toch echt 3cm ipv 2 mm artrose te hebben. De va had nog nooit zulke erge artrose gezien.
Paard stond hoog in het bloed en deed waarschijnlijk een hoop in zn adrenaline.
Onze keuze is wel geweest inslapen.

Je vraagt hoe doen jullie het? Wij hebben het niet gedaan.

Ieder zijn eigen keuze en vanaf de pc is het lastig oordelen. Ik denk dat je beter aan de va kan vragen wat je nog met hem kan doen.

Paard is hier ook volledig RX op de foto's gezet een dikke maand geleden, met het advies dat als we merken dat het erger wordt, we hem terug op de foto laten zetten. Advies van de DA in de kliniek was dat we elke week gerust nog mochten gaan wandelen in stap en elke dag weidegang. Een paar weken later heeft mijn eigen DA gezegd dat we maar terug een beetje aan het werk mochten gaan (stap, draf, galop, geen oefeningen, gewoon rechtuit, lange teugel). Ik heb dit 1x gedaan, dit ging best goed. Juist als ik iets te veel been gebruikte gingen zijn oren naar achter. Heb dan ook nog contact gehad met een DA gespecialiseerd in revalidatie, die ook zijn verslagen en foto's heeft bekeken. Hij zei dat we eventueel nog TENS therapie konden proberen, zodat ze nog zo'n 2x per week konden rijden. Ik heb dit (nog) niet gedaan.

**Geplaatst**: 27-04-19 12:52

Re: Paard met vervroegd pensioen, hoe doen jullie het?

Geplaatst: 27-04-19 12:52

Ehm een paard niet meer laten bewegen bij artrose is juist enorme achteruitgang, lichte beweging en een goed management daar houd je ze het langste mee goed.

TS, ik zou me gewoon aan het advies van de DA houden..als hij zegt dat je nog kunt rijden rechtuit en je kunt je paard zo de nodige beweging geven dan zou ik dat doen.

Grondwerk en lange lijnen werk (rechtuit) kan inderdaad ook interessant zijn voor jullie, stap/ bosritjes etc. Gewoon kijken naar wat hij aan kan en waar hij niet slechter van word.

**Geplaatst**: 27-04-19 13:09

Geplaatst: 27-04-19 13:09

Mijn paard staat sinds vorig jaar stil met een chronische peesblessure, ze is nu 15.

Na een periode van behandelen heeft de DA aangegeven dat het eindstadium was bereikt. Er is sprake van een dermate hoeveelheid littekenweefsel dat ze nooit meer rad zal lopen. De DA heeft aangegeven dat mijn paard geen pijn lijkt te hebben, ikzelf denk het ook niet. De pees is alleen zo stug dat ze nu altijd een beetje beweegt alsof ze spierpijn heeft.

Paard stond ivm de behandeling op speciaal beslag maar dat heb ik er onder weg laten halen. Met het speciale beslag kon ze volgens de DA nog wel licht aan het werk, maar haar hinkje zit mij dusdanig “niet lekker” dat ik haar niet meer aan het werk zet.

Inslapen heeft absoluut door mijn hoofd gespookt, want wat moet ik nu met een enorm dure grasmaaier? Maar ik kan de keuze niet maken. Qua beweging is ze wat stijf maar zowel ik, als ook de DA, denken niet dat dit haar een pijnlijk ongemak geeft.

Ze staat op een super fijne stalling en ik heb gekeken naar goedkopere opties maar deze opties sluiten niet aan bij mijn wensen en/of verdere behoeften van mijn paard. Dus ik laat haar staan waar ze staat.

Ik probeer regelmatig een rondje met haar te wandelen maar ze is buiten vrij vlot (ze is altijd al redelijk heet geweest met buitenritjes) dus dat is wel lastig. Ik heb ook nog wel eens gedacht dat als we kunnen stappen aan de hand, dit ook wel onder het zadel kan. Daar ben ik van terug gekomen, dan gaat haar werkmodus “aan”, en passageert ze het bos door.

Qua voer krijgt ze 2x per dag 1/4 schep en natuurlijk ruwvoer. Overdag staat ze buiten, in de nacht binnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-19 14:41

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-19 14:41

Snorlex schreef:
Mijn paard staat sinds vorig jaar stil met een chronische peesblessure, ze is nu 15.

Na een periode van behandelen heeft de DA aangegeven dat het eindstadium was bereikt. Er is sprake van een dermate hoeveelheid littekenweefsel dat ze nooit meer rad zal lopen. De DA heeft aangegeven dat mijn paard geen pijn lijkt te hebben, ikzelf denk het ook niet. De pees is alleen zo stug dat ze nu altijd een beetje beweegt alsof ze spierpijn heeft.

Paard stond ivm de behandeling op speciaal beslag maar dat heb ik er onder weg laten halen. Met het speciale beslag kon ze volgens de DA nog wel licht aan het werk, maar haar hinkje zit mij dusdanig “niet lekker” dat ik haar niet meer aan het werk zet.

Inslapen heeft absoluut door mijn hoofd gespookt, want wat moet ik nu met een enorm dure grasmaaier? Maar ik kan de keuze niet maken. Qua beweging is ze wat stijf maar zowel ik, als ook de DA, denken niet dat dit haar een pijnlijk ongemak geeft.

Ze staat op een super fijne stalling en ik heb gekeken naar goedkopere opties maar deze opties sluiten niet aan bij mijn wensen en/of verdere behoeften van mijn paard. Dus ik laat haar staan waar ze staat.

Ik probeer regelmatig een rondje met haar te wandelen maar ze is buiten vrij vlot (ze is altijd al redelijk heet geweest met buitenritjes) dus dat is wel lastig. Ik heb ook nog wel eens gedacht dat als we kunnen stappen aan de hand, dit ook wel onder het zadel kan. Daar ben ik van terug gekomen, dan gaat haar werkmodus “aan”, en passageert ze het bos door.

Qua voer krijgt ze 2x per dag 1/4 schep en natuurlijk ruwvoer. Overdag staat ze buiten, in de nacht binnen.

Idem, maar ik kan het gewoon niet over mijn hart krijgen. Ik zou het ook niet eerlijk naar hem toe vinden, want hij geniet echt heerlijk van zijn pensioen en hij is zo blij. Ik zou hem eventueel wel nog naar een 24/7 weide kunnen brengen voor 150 euro minder maar dan moet ik alles zelf gaan doen, en daar heb ik eerlijk gezegd nu geen zin in. De mensen op zijn huidige plek zijn super behulpzaam en gemakkelijk, laat ik het dan nu ook zo houden.