Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-05-18 12:43

Geplaatst: 28-05-18 12:43

Maggy1989 schreef:
Hoi iedereen (ik hoop dat mijn bericht hier zo goed staat),

Ik heb jullie advies nodig. Mijn seniorenpaard (25) is begin mei verhuisd naar een nieuwe stal. Ik ben tot nu toe heel erg blij met hoe hij het doet omdat het toch altijd een risico is een ouder paard te verhuizen maar hij kijkt tot nu toe heel tevreden en rustig uit zijn oogjes en eet er op los $*\o/*$

Nu heeft hij tot vandaag alleen in een paddock gestaan - wel wordt hij omringd door andere paarden en kan hij altijd contact hebben over het draadje. Sinds vandaag staat hij bij een andere pony. Het eerste half uur ging erg goed ( kriebelen en snuffelen) maar langzamerhand werd mijn paard steeds bangiger en hij gaat nu de pony ook echt uit de weg. Als de pony 1 stap in zijn richting zet zet mijn paardje het op een lopen. Nu is mijn paard sociaal altijd al wat lastiger geweest, hij heeft een moeilijk verleden (mishandelt door mensen, jaren lang erg zwaar manege werk gedaan onder slechte omstandigheden). Hij is dus erg snel bang. Ik wil het een paar dagen aankijken of ze naar elkaar “toe groeien” maar vind het erg moeilijk om te oordelen. Vooral omdat hij eerst zo heerlijk rustig en tevreden stond in zn “eigen paddock” maar nu een erg gestrest koppie heeft, vraag ik me af of ik hier goed mee doe

Het is overigens niet de eerste keer dat hij dit heeft, bij zijn vorige stal heeft hij dit gedrag ook vertoond.

Hebben jullie nog tips of advies? Ik ben altijd van mening geweest dat paarden bij soortgenoten moeten staan maar misschien dat die van mij op zijn oude dag liever rust heeft en kriebelen over het draad voldoende voor hem is? Ik weet het niet meer...ik ben bang dat hij door het gestress en rennen zijn oude lichaam overbelast

Ik hoor graag jullie mening!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-18 12:48

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-18 12:48

Helaas is er op dit moment geen leeftijdgenoot beschikbaar om samen met die van mij te zetten

.

Hij vindt het wel altijd makkelijker om met merries om te gaan dan met ruinen. Misschien dat dat een optie is als dit helemaal niet werkt... Als de huidige situatie niks wordt laat ik hem eerst apart bijkomen en zodra hij aangeeft er weer aan toe te zijn kan ik misschien proberen hem met een rustige merrie samen te zetten. Er is gisteren een nieuwe merrie aangekomen op stal die geloof ik niet in de grote kudde gaat maar nog wel op zoek is naar een weide/paddock maatje.

Ik kreeg vannochtend van de staleigenaar bericht dat ze rustig staan te eten maar dat mijn paardje nog steeds de kat uit de boom kijkt. We kijken het nog even aan....

**Geplaatst**: 28-05-18 12:59

Geplaatst: 28-05-18 12:59

Mijn 24 jarige ppid merrie staat ook alleen. In het verleden in een kudde van 6 gestaan, ging prima. Ze had daar 1 grote vriend en verder bekeek ze alles vanaf de zijkant.Toen moest ik verhuizen en kwam ze alleen te staan. Ging prima en ze had toen ook nog geen ppid. Kwam een leuke shet bij en ging goed, shet was lager in rang. Shet moest helaas weg en ze stond weer alleen wat weer prima ging. Toch knaagde t bij mij. Mijn merrie had toen ook al ppid. Ik kwam een leuke shetruin tegen die ik kon overnemen. In t begin ging t prima, met draadje ertussen helmaal. Maar hij was dus dominanter. Wat resulteerde in opjagen en bijten naar mn merrie. Zij durfde niets terug te doen helaas maar ging rennen. Na 4 weken ging t nog niet. Was zelfs zo erg dat mn merrie geen rust kreeg om te plassen en ik haar dus met een hele natte achterkant op t land vond. Dat was de druppel. De shet terug gebracht en sindsdien staat ze alleen. In de winter heeft ze contact met de buurpony, in de zomer niet maar gaat prima. Het heeft al met al een jaar geduurd eer mn merrie weer zichzelf was. Dus ik durf inmiddels ook niet meer er iets bij te zetten. Rijden met andere vi d ze leuk maar t is geen drama om daarna weer alleen naar huis te gaan. Ik ben er dus i middels van overtuigd dat niet elk paard een maatje moet hebben, sommige staan echt liever alleen.

**Geplaatst**: 29-05-18 07:50

Re: Oud paard bang voor andere paarden, liever alleen?

Geplaatst: 29-05-18 07:50

Mijn oudje van 27 is ook minder dominant dan vroeger en trekt zich eerder terug. Nog wel heel sociaal. Maar hij staat in de nacht apart zodat hij rustig onbeperkt kan bij eten en kan liggen waar hij wil. Overdag gaat hij bij mijn merrie (daar loopt hij voor weg, soms pest ze hem met drijven en bijten en "longeert" ze hem de paddock rond maar meestal loopt hij een rondje om haar heen en gaat aan de andere kant staan (verder eten). Hij staat nu nog alleen met merries. Een ander oudje is echt fijn er bij. Helaas is die verhuisd. Of rustige vriendelijke merrie.

**Geplaatst**: 29-05-18 16:59

Geplaatst: 29-05-18 16:59

NadjaxFleur schreef:
Maggy1989 schreef:
Hoi iedereen (ik hoop dat mijn bericht hier zo goed staat),

Ik heb jullie advies nodig. Mijn seniorenpaard (25) is begin mei verhuisd naar een nieuwe stal. Ik ben tot nu toe heel erg blij met hoe hij het doet omdat het toch altijd een risico is een ouder paard te verhuizen maar hij kijkt tot nu toe heel tevreden en rustig uit zijn oogjes en eet er op los $*\o/*$

Nu heeft hij tot vandaag alleen in een paddock gestaan - wel wordt hij omringd door andere paarden en kan hij altijd contact hebben over het draadje. Sinds vandaag staat hij bij een andere pony. Het eerste half uur ging erg goed ( kriebelen en snuffelen) maar langzamerhand werd mijn paard steeds bangiger en hij gaat nu de pony ook echt uit de weg. Als de pony 1 stap in zijn richting zet zet mijn paardje het op een lopen. Nu is mijn paard sociaal altijd al wat lastiger geweest, hij heeft een moeilijk verleden (mishandelt door mensen, jaren lang erg zwaar manege werk gedaan onder slechte omstandigheden). Hij is dus erg snel bang. Ik wil het een paar dagen aankijken of ze naar elkaar “toe groeien” maar vind het erg moeilijk om te oordelen. Vooral omdat hij eerst zo heerlijk rustig en tevreden stond in zn “eigen paddock” maar nu een erg gestrest koppie heeft, vraag ik me af of ik hier goed mee doe

Het is overigens niet de eerste keer dat hij dit heeft, bij zijn vorige stal heeft hij dit gedrag ook vertoond.

Hebben jullie nog tips of advies? Ik ben altijd van mening geweest dat paarden bij soortgenoten moeten staan maar misschien dat die van mij op zijn oude dag liever rust heeft en kriebelen over het draad voldoende voor hem is? Ik weet het niet meer...ik ben bang dat hij door het gestress en rennen zijn oude lichaam overbelast

Ik hoor graag jullie mening!

Ik krijg de indruk dat jou paard bij die andere in de paddock is gezet. Als dat zo is dan is het geen wonder dat jou paard bang is. Jou paard wordt wordt nl verplicht om in het territorium van het andere paard binnen te dringen. Het andere paard zal zijn stukje territorium verdedigen en zal proberen om jou paard daar uit te krijgen. Een oplossing kan zijn om ze allebei tegelijk in een vreemde paddock te zetten.

Een paard is inderdaad een kudde dier, maar een vreemd paard in het territorium van een ander paard of kudde wordt er uit gemept.
Probeer het maar als je ze allebei in een vreemde paddock zet dan is het opeens een kudde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-05-18 17:53

Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-18 17:53

Er is op het moment geen optie om ze in een “neutrale” paddock te zetten, alle paddocks/weide zijn vol. Daarnaast heeft mijn paard dit gedrag al een keer eerder laten zien toen er een paard bij hem in “zijn” paddock werd gezet.

Ik heb de dynamiek vandaag nog eens goed bekeken en heb besloten dat het niet gaat samen. Uit hun lichaamstaal blijkt heel duidelijk dat ze elkaar niet mogen. Hij wordt steeds weggejaagd of “gelongeerd”. Verder heeft mijn paardje vandaag een behandeling gehad van een cranio sacraal therapeut en normaal gaat hij na zo’n behandeling altijd even liggen en rollen maar dat mocht niet van de Welsh. Dit was voor mij de druppel, hij is 25 geen 10 meer en moet zn rust kunnen pakken. Ik heb daarom besloten dat hij voorlopig weer even “alleen” komt te staan. Wel met andere paarden om m heen zodat contact mogelijk is. Ik vind het erg jammer maar het is even niet anders, misschien komen we in de toekomst een beter maatje voor m tegen