Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ik ken hem het beste en kan aan zijn blik zien wat hij van plan is.
Deze stal is een combinatie van pensionstal en fokkerij (en dus zorgboerderij/dagbesteding). Iedereen doet er mee naar eigen kunnen, en er is dus een mix van medewerkers met allerlei beperkingen (van licht autistisch en licht verstandelijk beperkt tot niet-sprekend en mensen in een rolstoel/verlamd) en "gewone" medewerkers die de verantwoordelijkheid hebben over deze cliënten. De ene cliënt kan daar zelfstandig met bijna alle paarden lopen en rijdt zelfs paarden van de fokkerij voor bij verkoop, de andere cliënt kan enkel hooi opvegen en paardjes aaien, maar allemaal draaien ze volwaardig mee.
De cliënten zie ik opleven als ze meer verantwoordelijkheid krijgen en steeds meer durven met de paarden. De medewerkers zijn er overigens altijd bij, om ongelukken te voorkomen.
_suus19_ schreef:Zal voor de paarden ook heel onrustig zijn, ondanks eventuele 1 op 1 begeleiding.
Omdat de paarden overdag vaak op de wei staan en dus niet constant rondom cliënten zijn, ervaren zij ook geen constante prikkel. En pensionklanten komen juist vaak 's avonds, als de cliënten weg zijn, om te rijden. Dan hebben ze zelf geen 'last' van cliënten. ('last' is bovendien erg relatief: de cliënten die semi-zelfstandig met de paarden mogen werken zijn de hoogst functionerenden, en dus niet mensen waar je constant overlast van hebt). De medewerkers houden bovendien alles in de gaten, dus dat hoef je zelf niet te doen: pensionklanten of kopers aanspreken wordt zelfs ontmoedigd.
En ik denk dat zo'n initiatief staat of valt met de organisatie. Ik merk wel op mijn stalling dat bezuiniging in het personeel meteen effect heeft op de rust en regelmaat van de stal. alex66 schreef:Nee ik zou nooit mijn paard daar stallen, een paard in pension kost al genoeg en dan wil ik ook dat er alleen door deskundig personeel met mijn paard wordt gewerkt.
xyzutu2 schreef:Het lastige is inderdaad dat de groep zo breed is als het om mensen met een beperking gaat .
Op de stal waar ik eerder over schreef werd het voeren van krachtvoer door de begeleiding zelf gedaan omdat fouten daarin de grootste impact hebben. Het voeren van hooi werd dan begeleid gedaan, maar dat betekende niet dat er steeds iemand naast stond. De client die het hooi in de hooinetten deed en in de stallen hing had een beperkt concentratievermogen/geheugen, dus als op een stal '2 plakken' stond dan kon het zijn dat dat hooinet in de stal ernaast werd gehangen. Daarom werd er dus ook gecontroleerd. Die controle hield in dat iemand haar aan het begin van de stalgang een wagen met genoeg plakken hooi gaf, halverwege de stalgang kwam kijken of het goed ging (een ietwat ruim begrip) en een soort van te overhoren van waar ze op dat moment mee bezig was, en aan het eind van de gang werd de kar weer ingeleverd bij de begeleiding; als daar nog teveel hooi op lag, dan was het dus toch niet helemaal goed gegaan - maar op dat moment is in feite niet meer na te gaan welk paard dan teveel/te weinig heeft gehad. Deze jongeren waren vrij zelfstandig en moesten juist leren om taken zelfstandig te volbrengen, maar je hebt begeleiden en je hebt begeleiden, en deze manier van begeleiden was wel vrij los. Waarschijnlijk te los als je paard echt een bepaalde hoeveelheid hooi nodig heeft.
NathalietjeB schreef:waarom niet het zijn ook maar gewoon mensen beperking of niet, t is eerder zalig want je paard komt qua aandacht en liefde vaak niks te kort.