Kala schreef:Paarden weten heel goed dat het slecht is voor hun gezondheid om dicht bij hun eigen mest te eten. Dit vergroot namelijk de kans op wormen en andere ziektes. Een paard daartoe dwingen is niet eerlijk.
Gewoon de wei een maand rust geven. Dan kan het proces opnieuw beginnen. Heb je daar geen ruimte voor, deel de weide dan in tweeën en geef ze de ene week het ene stuk en de andere week het andere stuk.
De wei rust geven verkleint de mest/plasplekken helaas niet. Ik heb de paarden nu 8 jaar aan huis en die plekken blijven als je er verder niets aan doet en worden steeds groter. Ook met rust geven. Ik heb 3 ha voor 4 paarden in gebruik en het krijgt rust genoeg. Je ziet het verschil ook met hoe het gras teruggroeit na het maaien. Hier wordt ELKE dag de wei uitgemest. Bemesten en bekalken maakt de verschillen kleiner, en tussendoor hooien. Dat kan ook alleen maar met rouleren van stukjes en tussendoor rust geven.
Nu heb ik de paarden er te vlot weer opgezet na bemesten met eigen mest, maar als je het einde van de zomer doet en er gaat een winter overheen, of in het voorjaar en je maait het eerst een keer, dan hebben ze er geen last meer van. Met bemesten probeer ik de al bestaande mestplekken te ontzien. Met gieren wordt alles gelijkmatig bemest. Van gieren knapt je wei erg op. De kaalgegeten overbelastte stukken kunnen dan ook weer goed bijgroeien zodat je daar tenminste weer wat gras krijgt. Scheelt je in fructaan en in onkruid. En de paarden hebben meer gras dat ze wel lekker vinden.
Het zit niet zozeer in de grasmat, het zit in de grond. Het gras neemt de smaak en geur over van de bodem. Alleen afmaaien verandert de bodem niet. Het verschil tussen onbemeste grond en de bemeste grond wordt met de jaren steeds groter als je er niets mee doet.
Als je tegen bemesten met mest bent zou je ook kunnen composteren. Kost meer tijd, maar is ook beter voor je bodem en geen/minder risico op wormbesmettingen.