Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Jimbo schreef:Toch denk ik dat het paard van rijden niet per se gelukkig wordt. Elke keer na het rijden en tijdens het rijden krijgt een paard beloning (in de vorm van aandacht)
Een paard is een kuddedier, dus zodra hij/zij jou als onderdeel van zijn/haar kudde ziet zal hij zijn best doen om erbij te horen.
Daarbij kan ik me voorstellen dat als je elke dag rijdt of om de dag, het paard verwacht dat je dan ook elke dag weer komt. Het zijn gewoontedieren.
Nu lees ik hier dat paarden ook vervelend kunnen worden van niet werken. Een paard is van nature zo lui mogelijk. Zoveel mogelijk gras eten om een vetreserve te krijgen voor de winter. En energie sparen voor die keren dat er een roofdier langskomt die het op ze voorzien heeft.
Paarden zijn ook niet gemaakt voor de mens om op te rijden, anders hadden we niet eens een zadel hoeven hebben.
Het nut van paarden is dat ze ons vermaken, ze helpen de mens om plezier te hebben. Of ze verzetten echt nog werk in de bosbouw of voor de ploeg bijvoorbeeld.
Renske1987 schreef:Er zijn zat paarden die het hele jaar op het land staan en nu dus ook prima de hele dag op het land kunnen.
Maar de mensen die dat niet hebben en nu ineens van 0 naar 100 gaan met weidegang, die hebben kans op een bevangen paard door de eiwitten idd.
karuna schreef:Ik denk dat wat welzijn is voor elk paard anders is. Onze oude merrie was het gelukkist alleen of hooguit met een vriendin op een wei overdag en s nachts in haar stalletje helemaal alleen ver van de rest vandaan. Werken of rust maakte haar niets uit, als wij maar kwamen. Onze merens liep het liefste continue buiten maar werd ongelukkig met te weinig beweging.
Onze tinker is het blijst met vrije uitloop, af en toe even alleen op stal bijsnurken. En met minstens een weimaatje dat wil spelen. Ruin of merrie maakt hem dan niks uit. Een niet al te grote groep zonder stress om eten of water. Waar hij zonder erg op te letten kan eten en drinken en vooral spelen en de pootjes kunnen strekken. Wel met eten bij de hand, bij voorkeur grof hoog gras en rare stukken land wegeten. Vooral afwisseling van dingen doen, grasjes die hij mag eten, stukken land waar hij mag staan enz en van ons er gewoon zijn. Niet teveel aantutten maar bijvoorbeeld er bij gaan zitten in de wei of stal. Af en toe even kriebelen en hij is gelukkig. Maar vooral rustig terrein zonder al te veel drukte eromheen. Aan zijn blauwe oogkleur kan ik zien of hij lekker in zijn vel zit. Hoe viezer hij zich ook maakt hoe gelukkiger hij is.
sanso schreef:super gaaf dat je je gedrag van je paarden zo goed kent!
Ibbel schreef:Ik heb ooit de boeken van Henri Blake gelezen (de min of meer eerste paardenfluisteraar).
Hij zei heel simpel: paarden willen maar een paar dingen: eten, drinken, veiligheid/schuilgelegenheid, seks, en vooral niet werken. Want werken is energie verspillen/inboeten op de opbouw van je reserves voor de winter, dus energie verspillen betekent meer moeten eten, en eten kost tijd en inspanning.
Een gelukkig paard heeft als je het hem vraagt (daar ben ik van overtuigt) niet meer nodig dan voldoende eten en drinken, schuilgelegenheid/stal om naar keuze gebruik van te maken, een stabiele kudde, en verder zo min mogelijk menselijke inmenging. Wij maken er een huisdier van. Dat paard hoeft echt niet zo nodig hoor. Vreten, drinken, gezelschap, veiligheid, rust en een droge plek om te slapen, en dan is het wel goed.
Alles wat ze in de natuur ook tegenkomen, min de roofdieren en de honger en kou tijdens de winter. Paradijs...
Tamara_Macy schreef:Renske1987 schreef:Er zijn zat paarden die het hele jaar op het land staan en nu dus ook prima de hele dag op het land kunnen.
Maar de mensen die dat niet hebben en nu ineens van 0 naar 100 gaan met weidegang, die hebben kans op een bevangen paard door de eiwitten idd.
Mijn pony staat ook dag en nacht, het gehele jaar door op het land. Maar: In het voorjaar is het fructaan gehalte soms erg hoog en daar kunnen ze, mijn pony zeker, bevangen van raken. Dat heeft niets met eiwitten te maken maar met suikers!
Lees de wiki er maar op na. Het heeft er dus ook niks mee te maken dat je van 0 naar 100 gaat. Wel moet je met een stal of paddock paardje "weilandgang" opbouwen. Bij deze is dat even getekkelt![]()
Ik zie aan mijn pony of ze gelukkig is. We doen eigenlijk alleen maar relaxte dingen. Naar het bos, zwemmen, wandelen of soms ook gewoon helemaal niks. Dan chillen we gewoon lekker met z'n twee in het land. Als er wel iets is zie ik dat ook meteen! Maar ik heb haar al 11 jaar vanaf dat ze een veulen is....
Ibbel schreef:Ik heb ooit de boeken van Henri Blake gelezen (de min of meer eerste paardenfluisteraar).
Hij zei heel simpel: paarden willen maar een paar dingen: eten, drinken, veiligheid/schuilgelegenheid, seks, en vooral niet werken. Want werken is energie verspillen/inboeten op de opbouw van je reserves voor de winter, dus energie verspillen betekent meer moeten eten, en eten kost tijd en inspanning.
Een gelukkig paard heeft als je het hem vraagt (daar ben ik van overtuigt) niet meer nodig dan voldoende eten en drinken, schuilgelegenheid/stal om naar keuze gebruik van te maken, een stabiele kudde, en verder zo min mogelijk menselijke inmenging. Wij maken er een huisdier van. Dat paard hoeft echt niet zo nodig hoor. Vreten, drinken, gezelschap, veiligheid, rust en een droge plek om te slapen, en dan is het wel goed.
Alles wat ze in de natuur ook tegenkomen, min de roofdieren en de honger en kou tijdens de winter. Paradijs...
Jimbo schreef:Toch denk ik dat het paard van rijden niet per se gelukkig wordt. Elke keer na het rijden en tijdens het rijden krijgt een paard beloning (in de vorm van aandacht)
Een paard is een kuddedier, dus zodra hij/zij jou als onderdeel van zijn/haar kudde ziet zal hij zijn best doen om erbij te horen.
Daarbij kan ik me voorstellen dat als je elke dag rijdt of om de dag, het paard verwacht dat je dan ook elke dag weer komt. Het zijn gewoontedieren.
Nu lees ik hier dat paarden ook vervelend kunnen worden van niet werken. Een paard is van nature zo lui mogelijk. Zoveel mogelijk gras eten om een vetreserve te krijgen voor de winter. En energie sparen voor die keren dat er een roofdier langskomt die het op ze voorzien heeft.
Paarden zijn ook niet gemaakt voor de mens om op te rijden, anders hadden we niet eens een zadel hoeven hebben.
Het nut van paarden is dat ze ons vermaken, ze helpen de mens om plezier te hebben. Of ze verzetten echt nog werk in de bosbouw of voor de ploeg bijvoorbeeld.
Nikass schreef:Jimbo schreef:Toch denk ik dat het paard van rijden niet per se gelukkig wordt. Elke keer na het rijden en tijdens het rijden krijgt een paard beloning (in de vorm van aandacht)
Een paard is een kuddedier, dus zodra hij/zij jou als onderdeel van zijn/haar kudde ziet zal hij zijn best doen om erbij te horen.
Daarbij kan ik me voorstellen dat als je elke dag rijdt of om de dag, het paard verwacht dat je dan ook elke dag weer komt. Het zijn gewoontedieren.
Nu lees ik hier dat paarden ook vervelend kunnen worden van niet werken. Een paard is van nature zo lui mogelijk. Zoveel mogelijk gras eten om een vetreserve te krijgen voor de winter. En energie sparen voor die keren dat er een roofdier langskomt die het op ze voorzien heeft.
Paarden zijn ook niet gemaakt voor de mens om op te rijden, anders hadden we niet eens een zadel hoeven hebben.
Het nut van paarden is dat ze ons vermaken, ze helpen de mens om plezier te hebben. Of ze verzetten echt nog werk in de bosbouw of voor de ploeg bijvoorbeeld.
Paarden zijn ook niet gemaakt om in een kudde op een land van een paar hectare te staan. Paarden horen rond te trekken, eindeloos kilometers te maken, steeds nieuwe gebieden te zien en af en toe flink opgejaagd worden door een roofdier waardoor de adrenaline door het lijf giert.
Met alleen in een kudde elke dag op dezelfde wei staan voldoe je daar niet aan hoor. Dan is het leven bloedje saai. Oja, geef hem een "paardenspeeltje" daar bloeit ie vast van op
MirandaFuego schreef:Mijn paarden zijn het 'blijste'als ze altijd loslopen.
Mindim schreef:Als je paard happy is, dan is het goed toch? Bij ieder paard bereik je dat op een andere manier. Maar je weet toch wel wanneer je eigen paard het naar zijn zin heeft. Mijn oude paard vind het heerlijk in de wei, wel met haar beste vriend trouwens. De ander komt er juist met heel veel plezier uit. Er is geen algemene vuistregel voor het geluk van paarden. Ze zijn gewoon niet allemaal hetzelfde.