Dat kun je dan meteen je hoefsmid vragen als die toch komt om de ijzers eraf te halen?
HolyPope
Berichten: 3381
Geregistreerd: 25-08-11
Woonplaats: Vlak voor m'n achtertuin
Geplaatst: 02-06-12 15:06
Je bedoelt waarschijnlijk hoe hij de achterste hoeven zal afslijten. Is niet een heel groot probleem, als hij maar twee uur per week op het harde loopt en de rest van de week in de wei dan groeit er voldoende aan om hem tzt corrigerend te bekappen.
Nee, ze staan nu redelijk hard naar binnen gericht...
LeenC
Berichten: 588
Geregistreerd: 22-04-10
Woonplaats: Vlaams-Brabant, België
Geplaatst: 05-06-12 14:32
Heb bij m'n merrie de ijzers er onderuit gegooid op haar 16de ongeveer. Ze had zo veel vergroeiingen etc. in de botten dat de DA niet eens meer kan bepalen waar ze nu van mankte. Ze had al in de gips gestaan, medicatie, aangepast beslag, vanalles... Ik werd er moedeloos van, want het arme beest bleef maar pijn hebben. Begon al richting inslapen te denken toen ik de knoop doorhakte om haar nog een half jaar te geven: ijzers eronderuit, geen medicatie meer, niks DA meer voor die benen, gewoon rust op de weide, m'n ogen sluiten voor het gemank en de gewone zorg geven (ze bleef wel op gewicht: anders had ik het wellicht anders aangepakt). Binnen de paar maanden begonnen haar hoeven helemaal te veranderen van vorm! Ze groeiden veel breder dan ze voordien met ijzers waren. Ok, er brak geregeld eens een stuk af, maar verder zagen ze er eigenlijk veel gezonder uit! Je kan het al raden: ze stopte ook met manken...
Wel had ze in het begin veel last van steentjes en oneffenheden: minste harde voorwerp wat ze tegenkwam, liep ze plots een pas stokkreupel op dat been. Denk dat je het een beetje kan vergelijken met mensen die plots zonder schoenen zouden moeten lopen: kan me voorstellen dat dat ook een hele aanpassing zou vragen van je voetzolen. Ze moesten dus uitharden... Eventjes voorzichtig zijn dat ze geen hoefzweren oplopen daardoor. Nadien ging het prima. De laatste jaren (ze werd 24) moest ik nog amper de smid laten komen: misschien eens om de 2 jaar en dan zei hij nog dat ze te kort waren om echt te kappen. Tussendoor passeerde ik af en toe eens met een vijl als ik losse stukjes zag. We gingen nog geregeld een uur wandelen: zowel op asfalt als in het bos: gaat dus prima. Ik zou zeggen: zeker eens proberen. Ijzers zijn eigenlijk gekke kosten op die leeftijd met weinig werk: kan je beter aan wat anders uitgeven. Sterker nog: misschien doet je paard het dus wel beter zonder!