Vroeger toen ik nog klein was jaar of 8 en er een pony wild was werd ik er meestal opgezet. De pony's waren dan gelijk rustig, meestal bleven ze gewoon stil staan of een sukkelstapje. Heb ik een bepaalde gave, nou het verre van dat. Op 8-jarige leeftijd heb je het geluk geen angst te kennen om van je paard te vallen. Je bent gelukkig als je een keer op een pony mag zitten. Het dier hoeft niet aan de teugel of niets. Zelf denk ik dat het door de onbevangenheid komt als je jong bent. De dochter van een vriending van mij (2 jaar) loopt op onbewaakte momenten zo tussen de paarden. Geeft ze hooi uit de hand. Gelukkig is het altijd goed gegaan, als je naar het gedrag van mijn paard kijkt zie je dat ze heel rustig blijft staan en bij elke poot die ze verzet nadenk waar ze hem neer kan zetten.