@ Nens77: Ik heb al eerder gezegd dat ik het heel goed vind dat je deze pony een kans wilt geven op een beter leven. Maar.... Het probleem is zoveel groter dan dat. Al die andere tienduizenden manegepony's dan? Ik begrijp best dat een betere wereld bij jezelf begint, maar het probleem ligt niet alleen maar bij iedere individuele paardenhouder op zich. Sorry voor het hele verhaal wat nu gaat komen, maar ik ga toch proberen mijn punt duidelijk te maken
Geschat wordt dat er een half miljoen paarden leven in Nederland. Het merendeel komt niet meer dan pak 'm beet 6 tot 8 uur buiten (plus het merendeel van de buitenpaarden die 24/7 in de drek staat te koekeloeren), mede omdat er in veel gebieden in Nederland simpelweg de plek er niet voor is. Zeker in de winter. Veel paarden op kleine stekkies, ja die lopen de boel kapot. Conclusie die ik hieruit kan trekken is dat er meer paarden zijn dan Nederland aan kan. Oftewel: Nederland houdt teveel van paarden in een bepaald opzicht. Exacte cijfers weet ik niet, maar er zijn blijkbaar teveel mensen die een paard willen houden terwijl daar eigenlijk de plek niet voor is. Een oplossing die als eerste in mij opkomt is: minder paarden. Maar ik betwijfel of dat de kern van het probleem wel aan zou pakken, ik denk zelfs eerder van niet. Dat komt denk ik omdat we met z'n allen zo vastgebakken zitten in hoe wij denken paarden te kunnen houden. Bijna heel Nederland houdt haar paarden het grootste gedeelte van de dag op stal, dus het is de normaalste zaak van de wereld. Tenminste, dat is wat er wordt aangenomen. Als we er dieper over na gaan denken komen we tot de conclusie dat het toch niet zo simpel ligt, maar sluiten we onze ogen voor de beperkingen die we onze paarden opleggen omdat het anders zou betekenen dat we massaal onze paarden weg moeten doen. En omdat we met zo'n gigantisch paardenoverschot zitten zou dat betekenen dat 90% van deze paarden richting de salami-fabrieken in Italië gaat. En dat kunnen we onze trouwe viervoeters toch niet aan doen? Waarom wordt er in de winter op wild gejaagd? Omdat er anders teveel komen en er ziektes uitbreken. Dit wordt algemeen geaccepteerd en is niet zielig, waarom een inkrimping van de paardenstapel dan wel? Even heel nuchter geredeneerd is het leven van een haas niets minder waard dan dat van een paard toch? Wij mensen vinden het leven van onze paarden meer waard omdat we een emotionele band met ze opbouwen, maar in wezen is ieder leven evenveel waard.
Dus... *Ja we komen nog wel ergens*... denk ik niet meteen dat inkrimping van de paardenstapel de oplossing is, omdat de mentaliteit er niet mee wordt veranderd. Terwijl ik vind dat we zo anno 2013 toch echt wel over voldoende wetenschappelijke kennis beschikken om inmiddels beter te weten in plaats van vast te houden aan imo achterhaalde ideeën over het houden van paarden.
Dan wil ik ook nog even wat kwijt over het wel of niet hebben van kinderen. Je hoeft heus geen kinderen te hebben om te begrijpen dat veiligheid van een kind op nummer een staat, want dat kan ook ik alleen maar met je eens zijn. Maar als dat dan betekent dat ik mijn paard niet op een fatsoenlijke accommodatie kan stallen, dan kun je ook beslissen om geen paard aan te schaffen.
maar het paard stond daar al en mijn dochter reed daar al dus ik hoefde mijn paard niet op een accommodatie te stallen ik heb hem simpelweg op zijn vertrouwde stekkie laten staan. Mijn dochter krijgt hierdoor vier keer per week les en kan ook rijden met toezicht zonder dat ik er bij hoef te zijn. Zodra zij oud genoeg wordt kan ze zelf aan de slag, is ze niet meer van mij afhankelijk en heeft ze zoveel ervaring dat ik ze ook zelf kan laten begaan (ze is nu net 11). Daarmee zet jij de veiligheid van je kind niet op de tweede plaats. Terwijl, als je verder gaat redeneren over veiligheid, je het beste je kind kunt aanmelden op de lokale dam- en schaakclub, want paardrijden is nou niet een van de meest veilige sporten. Hiermee wil ik niet zeggen dat ouders die hun kind überhaupt op de rug van een paard laten klimmen de veiligheid van hun kind niet hoog in het vaandel hebben staan, maar dat veiligheid voor je kind niet op dezelfde lijn staat als de manier waarop je je paard houd. Oftewel: Als ik de veiligheid van mijn kinderen niet kan garanderen op een plek waar mijn paard een fatsoenlijk paardenleven kan leiden, schaf ik geen paard aan. Klaar. Als heel Nederland dat massaal zou gaan beseffen, ja dan gaan er een heleboel paarden naar de slacht. Tijdelijk. Tot het moment dat er een bepaalde hoeveelheid aan paarden is overgebleven en de mentaliteit dusdanig is veranderd dat per paard plus/minus een hectare grond is 'gereserveerd'.
Dat is mijn droom, maar voor nu kan ik alleen maar tegen mezelf zeggen: "Keep on dreaming" want ik zie de mentaliteit nog niet zo 1.2.3. veranderen helaas
Daarbij ben ik van mening dat ik mijn handjes mag klappen met hoe mijn ouders het tien jaar geleden hebben aangepakt toen ze besloten dat er bij ons aan huis wel een paardje kon komen voor mij. Het verstand van een negenjarige gaat namelijk niet veel verder dan: "Papa en mama ik wil een paard." Mijn ouders: Nul verstand van en nul ervaring met paarden, mijn moeder zelfs doodsbang voor de Shetlanders, en toch hebben ze zich zodanig in de behoeften van een paard verdiept dat er eerst werd gezorgd voor een degelijke huisvesting. In onze nabije omgeving is er zelfs echt wel de plek voor de paarden die er staan (op twee handen te tellen) en toch is er niemand die zich ook maar in het 'grijze gebied' bevindt. Daardoor hadden mijn ouders wel dat beeld van 'hoe een paard te houden' en toch hebben ze eerst zelf nagedacht en zich verdiept in plaats van de meute achtervolgen en doen wat algemeen geaccepteerd wordt. Voor mij echt een voorbeeld
Geplaatst: 18-11-13 22:08 
nodig denk ik? Ik zie ze ook niet. 
vind het wel niet echt netjes dat je me zo noemt 
