Jessol schreef:Ja, ponylief heeft hem ook bezeerd, dus die wondzorg nemen ze ook op hun. Ik ben echt dolgelukkig met hun maar voel mij tegelijkertijd ook immens schuldig. Heb het er best moeilijk mee. Het gaat hier ondertussen al over twee weken, en dat zal wss nog tot het einde van de maand zijn, ik zit nog in de gips en mag nog niets heffen met mijn gebroken sleutelbeen.
Hier ben ik single en is mijn papa eigenlijk meer tegen mijn paarden dan voor mijn paarden. Daarnaast heb ik eigenlijk best weinig vriendinnen en zijn er veel die zeggen "Wij helpen je als er iets is." als het gebeurd maar niemand die echt concreet is, "Wat moet ik doen?" Ik vind het heel erg moeilijk om hulp te vragen dus dit valt mij allemaal best zwaar.
Ja,soms moet je die trots even inslikken en gewoon hulp vragen hoor. Ik zou naar vriendinnen altijd aanbieden om iets te betalen ervoor of aanbieden om tijdens hun volgende vakantie hun paarden te gaan doen in ruil.
Er zijn ook een aantal mensen die vakantie verzorging aanbieden. Liberty dogs and horses bv, wel geen idee of dat in jouw regio is. Die komen dan tegen betaling de klusjes doen. Dit kan handig zijn om achter de hand te hebben.