Toen ik nog heel klein was mocht ik op de manege helpen met tuig schoonmaken. Een grote eer in die tijd.
Tuigvet en een kwast, en ik voelde me als de prinses van de ponies. Ze vroegen zich opeens wel af waarom het zo lang duurde... Maarja, ik was dan ook ijverig alle stoffen springteugels in zijn GEHEEL te voorzien van zo'n stoer laagje.De middag voor een "school dansfuif" verzorgpony MET schoft toch zonder zadel gaan rijden met een zweepje. Iemand zwaait, en ik zwaai (dom dom) met mijn zweephand terug, waardoor pony denkt dat hij gemept gaat worden en dus op hol slaat. Na 30 rondjes zadelloos door de wei crossen is hij de stal in gerend en kon ik er verkrampt afglijden. Uiteraard durfde ik tijdens de dansfuif niet van mijn stoel te komen omdat ik zwaar spastisch liep...
De dag voor de wedstrijd enthousiast je zadel schoonmaken. De voormalig Grand Prix rijdende moeder van een vriendin zou ook komen kijken. Hoewel ik er vreselijk zenuwachtig van werd, had ik besloten om een verpletterende indruk achter te gaan laten...
Enne..dat is gelukt! Ze kon eerst op de dag zelf met de auto terug naar stal op en neer rijden om mijn vergeten stijgbeugels te gaan halen die nog netjes op het rek lagen te drogen... Om even later te stoppen met filmen tijdens de proef omdat de jury me uittoeterde omdat mijn zwarte paard zijn zwarte peesbeschermers nog om had.
hehehe oeps
)


Tja het was of vasthouden of loslaten, en zie hem dan maar eens te pakken te krijgen met teugels die los over de grond slierten...
Ik doe halster af, draai me om om draadje los te maken en meneer draait zich om en peert em. Kwam gelukkig al vrij snel terug met zn hoofd laag over de grond. Ik snel draadje maar losgemaakt en hij vloog de wei in
Alles gecontroleerd, maar gelukkig niets aan over gehouden, behalve wat schrik
(Ook geen chronologische volgorde 
& nog wl meer foutjes. haha
en ik om me heen slaan. ja hij schrok natuurlijk. arm beest.
dom beest.