Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-03-04 00:26

Geplaatst: 25-03-04 00:26

Natasha schreef:
Kinderen vanaf een jaar of 12 vind ik wel geweldig.( die kun je op een pony zetten) ~~}>

Die van mij zaten er al rond hun eerste verjaardag op maar voor ze er een beetje zelfstandig mee rond konden sturen waren ze vier Haha!

Het tempo is een beetje afgezakt Pellie, nu kunnen we het weer wat bijbenen Knipoog

Zoveel van iemand houden is inderdaad soms best eng, ik moet er niet aan denken dat ze iets zou overkomen, dan draait mijn maag al om.

**Geplaatst**: 25-03-04 08:18

Geplaatst: 25-03-04 08:18

Het leuke van kinderen is dat ze zicht ontwikkelen. Geen jaar is het zelfde en je ziet ze langzaam groeien/ontwikkelen tot echte mensen die bij je horen....
Dan is het hebben van kinderen, omdat ze groter zijn heel anders dan het opvoeden enz van een baby, kleuter enz.,
Kortom hoe ouder ze worden hoe leuker...tot nu toe bij ons dan wel... OK dan!

**Geplaatst**: 25-03-04 08:38

Geplaatst: 25-03-04 08:38

Zoals ik er nu over denk: liever een paard dan een kind.

Ik ben zelf nog helemaal niet klaar om moeder te zijn, ook al heb ik dat moedergevoel al vaker gehad, en heb weleens vaker te horen gehad dat ik een hele lieve moeder zou worden.

Maar emotioneel en geestelijk ben ik er nog lang niet klaar voor.
Moet eerst eens leren mezelf voorop te zetten, en in die trant past een paard beter dan een kind, een paard schaf ik echt voor mezelf aan, met een paard kan je maatjes worden, iig meer dan met een kind.
Voor een kind moet je jezelf 'wegcijferen', en dat is juist iets wat ik moet afleren.

Ik wordt ook ouder en ouder, maar de wens van een kind verdwijnt steeds meer.

Ik heb al een kind opgevoed, mezelf Knipoog

(Mijn jeugd en gebrek aan een moeder, en de gedachte aan wat ik dus een toekomstig kind niet wil geven speelt zeker ook mee).

**Geplaatst**: 25-03-04 08:42

Geplaatst: 25-03-04 08:42

Llewella schreef:
.

met een paard kan je maatjes worden, iig meer dan met een kind.
Voor een kind moet je jezelf 'wegcijferen', en dat is juist iets wat ik moet afleren.

.

Met je kind wordt je veel meer maatjes dan dat je ooit met een paard kan worden hoor, zelfs manlief zal het veld moeten ruimen voor het kind...........

Ik vind dat ik me meer voor het houden van een paard moet wegcijferen dan voor een kind. Kind kan mee op vakantie naar indonesie, paard niet bijvoorbeeld

**Geplaatst**: 25-03-04 08:45

Geplaatst: 25-03-04 08:45

Bij mij komen er zeker kinderen en mijn paard doe ik er niet voor weg.
Mijn nicht heeft er ook voor gekozen om geen kinderen te nemen, heel raar maar kinderen passen ook niet bij haar en ze vinden het wel goed zo.

**Geplaatst**: 25-03-04 09:01

Geplaatst: 25-03-04 09:01

gijsenkim"]
[quote="Llewella schreef:
.

met een paard kan je maatjes worden, iig meer dan met een kind.
Voor een kind moet je jezelf 'wegcijferen', en dat is juist iets wat ik moet afleren.

.

Met je kind wordt je veel meer maatjes dan dat je ooit met een paard kan worden hoor, zelfs manlief zal het veld moeten ruimen voor het kind...........

[/quote]

Dat is zo, paard / kind dat is niet te vergelijken. Als je eenmaal een kind hebt is dat alles in je leven. Maar dit kan je alleen ervaren als je een kind hebt.

**Geplaatst**: 25-03-04 09:10

Geplaatst: 25-03-04 09:10

Nou hier ik dan weer.
Heb eens op vakantie een hele discussie gehad met de bejaarde moeder van de vrouw in de tent naast ons.
Die vroeg waarom wij eigenlijk geen kinderen hadden.
Dus ik netjes uitleggen dat ik de wereld waarin we nu leven geen toekomst bied voor de toekomst van een kind imo, dat wij het financieel niet zo breed hebben dat wij ons een kind erbij kunnen veroorloven (als we dat zouden willen) omdat we dan mn paard moeten verkopen, groter moeten gaan wonen met alle financiele gevolgen van dien en dat we dat dus niet willen. Daarbij zijn we nog jong en beginnen net aan ons eigen leven, daar willen we graag van genieten voor we ons met het leven van een ander moeten gaan bemoeien (ons kind)..

Krijg ik me daar toch een tirade over me heen dat ik idd egoistisch was en alleen aan mezelf dacht (hallo mag ik..kind is er nog niet eens dus die heeft er geen last van) en dat zo'n kind toch handig was voor later als je oud bent dat er dan iemand is die voor je zorgt (hoe bedoel je egoistisch) enz enz....
Kinderen waren toch leuk... nou sorry mevrouw maar ik kan er niet warm of koud van worden.
Dat kwam wel als ik zo'n schattig beebietje zag.... nou nee hoor helaas die gevoelens blijven uit, veulentjes, puppies, kittens enz daarintegen....

Mensen MET kinderen snappen ons kinderlozen soms gewoon niet, echt heel vervelend. Je hoort niet bij de klup als je geen krijsjong naast je hebt lopen of voortduwt..
T was bij mn zwager zelfs zo erg dat we niet eens op kraamvisite mochten komen in het ziekenhuis onder het mom van jullie wonen zo ver weg (ja en daar heb je met verjaardagen doordeweeks ook nooit rekening mee gehouden en we zitten met de kerst toch al om de hoek (beebie was dag voor kerst geboren)) en jullie hebben een hekel aan kinderen (niet met zovee woorden helaas)....
AARRCCHHH dat wij zelf geen kinderen willen wil toch niet zeggen dat we jullie kinderen niet leuk vinden... is toen best wel bonje over geweest. Als we kadootjes meenemen worden die ook steevast in de kast gelegd voor later (Issie nog te klein voor, terwijl op de verpakking staat dat hij toch echt oud genoeg is), dus we nemen gewoon geen kadootjes meer mee, wordt toch niet gewaardeerd pech voor het ventje.
Bah wat baal ik van zulk soort mensen..... inmiddels is de boel wel weer een beetje gesust maar leuk is het niet dat je als kinderloze meteen voor kinderhater wordt aangezien.

Maarja zo zal de wereld wel in elkaar zitten...... Verward

**Geplaatst**: 25-03-04 09:13

Geplaatst: 25-03-04 09:13

mobick schreef:
[Dat is zo, paard / kind dat is niet te vergelijken. Als je eenmaal een kind hebt is dat alles in je leven. Maar dit kan je alleen ervaren als je een kind hebt.
[/quote]

Tsja je zal wel moeten want je kunt hem niet te koop zetten als hij je niet bevalt Haha!

.
Een paard daarintegen kun je wegdoen als het niet klikt of als het niet is wat je dacht of als je het financieel niet trekt

.
Een kind zit je de rest van je leven aan vast, of je nou wilt of niet.... Schijnheilig

Veel mensen vergeten dat wel eens voor ze eraan beginnen.

**Geplaatst**: 25-03-04 09:14

Geplaatst: 25-03-04 09:14

hier nog een twijfelaar, aan de ene kant vind ik mijn leven heel aangenaam zo, en aan de andere kant is het misschien hartstikke leuk.

als je ze zo goed mogelijk opvoed, dan hoef je niet echt een lastig kind te hebben. helaas schort het daar nog wel eens aan bij de meeste ouders.
ze krijgen wel voeding maar geen OPvoeding. en ik denk dat je er ook in mee groeit.

het kan natuurlijk onwijs leuk zijn als je kindje straks wat ouder is, om heerlijk samen te gaan paardrijden.
ik vind het zo'n grote beslissing om die te nemen, je leven draait 180 graden en er is geen weg meer terug.
moeders vinden hun kind altijd geweldig, zijn er nu echt geen ouders die spijt hebben dat ze een kindje hebben of durven ze daar niet mee naar buiten te komen??

**Geplaatst**: 25-03-04 09:18

Geplaatst: 25-03-04 09:18

gijsenkim"]
[Met je kind wordt je veel meer maatjes dan dat je ooit met een paard kan worden hoor, zelfs manlief zal het veld moeten ruimen voor het kind...........
[/quote]

Dat ligt er helemaal aan wat voor kinderen je hebt, ken vele ouders die zouden willen dat ze er nooit aan begonnen waren.
Eneehh manlief moet ook veld ruimen voor knollie hoor....

[quote="gijsenkim schreef:
[Ik vind dat ik me meer voor het houden van een paard moet wegcijferen dan voor een kind. Kind kan mee op vakantie naar indonesie, paard niet bijvoorbeeld
[/quote]

Zonder kind op vakantie naar indonesie kan ook hoor, paard kan lekker thuisblijven. Paard kan bv weer wel mee op vakantie in NL (mocht je geen plannen hebben over de grens) ook erug leuk.....

**Geplaatst**: 25-03-04 09:21

Geplaatst: 25-03-04 09:21

helga schreef:
als je ze zo goed mogelijk opvoed, dan hoef je niet echt een lastig kind te hebben. helaas schort het daar nog wel eens aan bij de meeste ouders.
ze krijgen wel voeding maar geen OPvoeding. en ik denk dat je er ook in mee groeit.

Een lastig kind hoeft niet aan de opvoeding te liggen, denk maar eens aan ADHD of een autistisch kindje..... om maar even wat te noemen, kinderen die veel zorg nodig hebben en aandacht...

**Geplaatst**: 25-03-04 09:50

Geplaatst: 25-03-04 09:50

helga schreef:
....moeders vinden hun kind altijd geweldig, zijn er nu echt geen ouders die spijt hebben dat ze een kindje hebben of durven ze daar niet mee naar buiten te komen??

Daar mag je niet voor uitkomen,doe je het wel krijg je te horen "je hebt er toch zelf voor gekozen".
Alsof je ook maar een beetje weet waar je voor kiest.
Je krijgt alleen de rozewolk verhalen te horen en denkt dat dat waar is.(En dat het aan jou ligt als je dat niet meteen voelt)
Mijn ex-vriend dacht dat hij zou veranderen door een kind,hij ging z'n vrijheid alleen maar meer missen.
Hij had er echt spijt van, ik had het gevoel ermee opgescheept te zitten.
Maar in deze maatschappij is daar werkelijk totaal geen begrip voor,je hebt er zelf voor gekozen en hoe kun je nou niet van zo'n klein hummeltje houden?
Nu hou ik zielsveel van ze en ik zou er kapot aan gaan als er iets met ze is hoor,maar dat niet iedereen meteen dolgelukkig is met z'n kinderen mag wel eens wat meer begrip voor zijn.
En doordat je zo weinig begrip of hulp krijgt hoor je gefrustreerde moeders roepen dat ze wilden dat het kind niet geboren was.
Dan zijn dit geen slechte moeders,ik denk eerder moeders die niet meer weten hoe ze verder moeten.
En die hebben zeker geen baat bij mensen die afkeurend gaan staan kijken.
Bij mij heeft een moedergroep in het buurthuis heel erg geholpen,daar kon je je frustraties kwijt en zelfs als je zei dat je ze het liefst kwijt was keek niemand er van op.
Ook werden daar leuke dingen georganiseerd en kwam van tijd tot tijd maatschappelijk werk of een jeugdpsychologe langs.
Dat was dan weer prettig omdat het geen gesprek 1 op 1 was en je toch dingen kon vragen.
Nadat de tweede geboren was ben ik pas echt van ze gaan houden,toen ik zelf rust had in m'n leven.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:08

Geplaatst: 25-03-04 10:08

coydog"]
[quote="helga schreef:
....moeders vinden hun kind altijd geweldig, zijn er nu echt geen ouders die spijt hebben dat ze een kindje hebben of durven ze daar niet mee naar buiten te komen??

Daar mag je niet voor uitkomen,doe je het wel krijg je te horen "je hebt er toch zelf voor gekozen".
Alsof je ook maar een beetje weet waar je voor kiest.
Je krijgt alleen de rozewolk verhalen te horen en denkt dat dat waar is.(En dat het aan jou ligt als je dat niet meteen voelt).
[/quote]
Ik had eigenlijk ""belooft" niet meer te reageren,maar goed,nog eentje om het af te leren.Ja hoor,deze moeders zijn er en nogmaals,ja hoor,dit mag je niet uiten en zeker niet hardop zeggen.Dit is nog 1 van de taboes in deze samenleving. Knipoog

(met een vriendelijke glimlach erbij)

**Geplaatst**: 25-03-04 10:23

Geplaatst: 25-03-04 10:23

coydog"]
[quote="helga schreef:
....moeders vinden hun kind altijd geweldig, zijn er nu echt geen ouders die spijt hebben dat ze een kindje hebben of durven ze daar niet mee naar buiten te komen??

Daar mag je niet voor uitkomen,doe je het wel krijg je te horen "je hebt er toch zelf voor gekozen".
Alsof je ook maar een beetje weet waar je voor kiest.
Je krijgt alleen de rozewolk verhalen te horen en denkt dat dat waar is.(En dat het aan jou ligt als je dat niet meteen voelt)
Mijn ex-vriend dacht dat hij zou veranderen door een kind,hij ging z'n vrijheid alleen maar meer missen.
Hij had er echt spijt van, ik had het gevoel ermee opgescheept te zitten.
Maar in deze maatschappij is daar werkelijk totaal geen begrip voor,je hebt er zelf voor gekozen en hoe kun je nou niet van zo'n klein hummeltje houden?
Nu hou ik zielsveel van ze en ik zou er kapot aan gaan als er iets met ze is hoor,maar dat niet iedereen meteen dolgelukkig is met z'n kinderen mag wel eens wat meer begrip voor zijn.
En doordat je zo weinig begrip of hulp krijgt hoor je gefrustreerde moeders roepen dat ze wilden dat het kind niet geboren was.
Dan zijn dit geen slechte moeders,ik denk eerder moeders die niet meer weten hoe ze verder moeten.
En die hebben zeker geen baat bij mensen die afkeurend gaan staan kijken.
Bij mij heeft een moedergroep in het buurthuis heel erg geholpen,daar kon je je frustraties kwijt en zelfs als je zei dat je ze het liefst kwijt was keek niemand er van op.
Ook werden daar leuke dingen georganiseerd en kwam van tijd tot tijd maatschappelijk werk of een jeugdpsychologe langs.
Dat was dan weer prettig omdat het geen gesprek 1 op 1 was en je toch dingen kon vragen.
Nadat de tweede geboren was ben ik pas echt van ze gaan houden,toen ik zelf rust had in m'n leven.
[/quote]

Ja ook de moeder van mijn beste vriendin riep bij ruzie dingen als was je maar nooit geboren enz enz...... Huilen

Ik ben er nog steeds vol van en als ik er teveel aan denk dan barst ik in tranen uit. De moeder had geen keus als je een vriend had moest je trouwen en na trouwen kwamen kindern liefst zo veel mogelijk. Zij had de kracht niet om ertegenin te gaan en daar zijn 5 levens voorgoed mee beschadigd dus --> ik denk er nog 1000000000x heel goed over na of ik echt iets in het leven wil zetten zeker met de vooruitzichten van terreur/amerika noem maar op!!!

Ik heb de neiging om op heel veel berichten te reageren --> waar ik het mee eens ben of juist helemaal niet

maar ja dat is wel een beetje teveel van het goede dus zal hier nog een demensieverschil aangeven.

Het verschil tussen mensen die kinderen willen en die dat juist niet willen zit erg in de beleving. Zo vond ik tante worden niks bijzonders en niet interessant (OK dat laat ik niet merken want zo bot ben ik nou ook weer niet) en lees ik hier van iemand die dat toch wel aanstekelijk vond. Ook vind ik alle baby's lelijk (klein, rood/blauw en opgefrommeld) en vind een ander het net rozijntjes --> dat is denk ik gewoon het verschil en dat zal niet snel op één lijn komen, omdat je het gewoon helemaal anders ziet. Net zoals er mensen zijn die helemaal niks met dieren hebben en ik beter met dieren dan met mensen overweg kan dus .....
Ik ben trouwens ontzettend blij dat ik in een tijd geboren ben/leef waarin over deze zaken gepraat kan worden (anders was ik misschien wel als die moeder van mijn beste vriendin geworden--> mijn grootste nachtmerrie!!!) GELUKKIG HEBBEN WIJ NU DE KEUS!!!

Laatst bijgewerkt door grid op 25-03-04 10:25, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-03-04 10:24

Geplaatst: 25-03-04 10:24

Nee, klagen mag niet, Alleen wordt het hele realistische verslag er van te voren niet bij verteld.

Ik heb liefde, liefde tegeven, liefde voor mijn paard, waar ik intens ontroerd van kan raken. Had nooit verwacht dat een paard zo'n gevoelige snaar bij mij kon raken.
Mijn hond, waar ik om moet lachen en af en toe op mopper (maar ondertussen weer moet grinniken), ik vind haar de mooiste en de leukste hond van de wereld.
Toen werd ik 'moeder', hoe ik dat precies in moest vullen dat was mij niet helemaal duidelijk. Kreeg een klein ventje op mijn buik, die mij zeer ernstig aankeek. En ik bekeek hem heel verwonderd, en zei: hallo.. ben jij het nou, die al die maanden in mijn buik heeft gezeten.
Ik legde dat kleine lijfje tegen mij aan en snoof een keer diep zijn zoete luchtje op. Ik was verbaasd hoe vertrouwd het voelde (want hier had ik best tegenop gezien)
De volgende dag kwam er een tante (van vriendlief) op visite, en wilde hem overduidelijk van mij overnemen... en ik veranderde spontaan in een leeuwin... ze mocht van een afstandje kijken, maar uit handen geven nee..

Mijn oudste is nu 8, niets menselijks is mij vreemd, soms verzucht ik wel eens, het had een stuk makkelijker/simpeler geweest zonder... maar ik zou nooit in mijn leven dat gevoel kwijtraken (dat leeuwinnen gevoel zeg maar)
Ik ben heel streng voor ze en consequent, wil ook niet dat andere last hebben van mijn kids, mochten ze met hun fiets tegen een auto aanvallen, dan laat ie alles liggen en komt ie naar mij en gaan we samen op zoek naar de eigenaar of laten een briefje achter. Maar berg je maar, als iemand 1 vinger naar ze uitsteekt... hoe klein ik ook ben dan heeft diegene een groot probleem.
Probeer ze normen en waarden bij te brengen, opdat zij later een zelfstandig individu worden die (hopelijk) met plezier in het leven staan..

**Geplaatst**: 25-03-04 10:31

Geplaatst: 25-03-04 10:31

jessiejanes"]
[quote="coydog"][quote="helga schreef:
....moeders vinden hun kind altijd geweldig, zijn er nu echt geen ouders die spijt hebben dat ze een kindje hebben of durven ze daar niet mee naar buiten te komen??

Daar mag je niet voor uitkomen,doe je het wel krijg je te horen "je hebt er toch zelf voor gekozen".
Alsof je ook maar een beetje weet waar je voor kiest.
Je krijgt alleen de rozewolk verhalen te horen en denkt dat dat waar is.(En dat het aan jou ligt als je dat niet meteen voelt).
[/quote]
Ik had eigenlijk ""belooft" niet meer te reageren,maar goed,nog eentje om het af te leren.Ja hoor,deze moeders zijn er en nogmaals,ja hoor,dit mag je niet uiten en zeker niet hardop zeggen.Dit is nog 1 van de taboes in deze samenleving. Knipoog

(met een vriendelijke glimlach erbij)
[/quote]

Gelukkig leef ik dan in een omgeving waar het wel gezegd mag worden!!

en waar ze je begrijpen dat je (nog) niet aan kinderen denkt en waar ze je niks proberen op te leggen, want als ik ergens laaiend van wordt, is als er gezegd wordt, wordt het niet eens tijd..... maakt niet uit of ze zeggen: tijd om te trouwen, tijd voor een eigen huis, tijd voor kinderen enz. --> gewoon dat iemand anders dat tegen jou roept daar gaan mijn haren al van overeind staan --> mag iedereen dat alstublieft voor zichzelf bepalen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

**Geplaatst**: 25-03-04 10:32

Geplaatst: 25-03-04 10:32

Ik kies er voor geen kinderen te willen.... of dat door mijn paard komt... ach weet het niet. Weet wel dat ik eerst wil kijken wat ik uit mijn paard kan halen qua wedstrijden eer ik ooit aan kinderen wil gaan denken, maar of ik (al heb ik het uiterste met mijn paard bereikt) alsnog kinderen wil.... denk het niet, weet het gewoon nog niet. Weet alleen dat ik nu zeker nog geen kinderen wil

**Geplaatst**: 25-03-04 10:34

Geplaatst: 25-03-04 10:34

Ik heb alle reacties eerst even bijgelezen(nou ja even???) Erg leuk om de verschillende meningen en opvattingen te lezen.
Wat ik nog wil toevoegen is dat mijn zoontje uiteraard een kleine pony heeft. Maar daar blijft het ook bij. Hij is gek op het beestje in zijn hartje maar doet er weinig mee. Soms maar er is geen regelmaat in te ontdekken. Gelukkig gebruiken we de pony elke dag voor onze ponyclub, dus ze komt niets te kort. Ik geloof dat hij het rijden alleen zo af en toe leuk vind en ik zie dus ook geen ruiter in hem. Overigens heeft hij een prima zit en gaat hij ook op alle paarden zitten groot of klein. Soms loopt hij ook met ze over balkjes of helpt hij voeren of uitmesten(?). Hij voelt dus wel degelijk de passie van mijn man en mij goed aan en begrijpt dus ook veel van alles er om heen. Wel heeft hij als de telefoon gaat, zichzelf(net als andere kinderen van een stal) aangeleerd om te zeggen dat wij er niet zijn....gewoon omdat meneertje geen zin heeft om ons te gaan zoeken of op te halen Haha!

Al met al zijn wij erg gelukkig met onze situatie. Van ons hoeft hij niet te gaan rijden als hij het gevoel maar wel heeft. Dat vind ik wel belangrijk.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:39

Geplaatst: 25-03-04 10:39

Sjuimpje schreef:
Mijn ervaring is dat ik van het ene paard/hond/kat net zo veel kan houden als van een ander. Dus eigenlijk zijn wel voor mij wel degelijk vervangbaar.

Wat betreft jouw laatste regels ben ik het helemaal met je eens!

Hmmm... ik kan ook van het ene paard/kat/hond even veel houden als van een ander... maar ik geloof ook dat mensen met kinderen even veel van het ene kind houden als van het andere kind maar dat ze toch ook onvervangbaar zijn... Ik zou ongetwijfeld heel veel van een ander katje kunnen houden, maar ik zal een andere kat nooit als vervanging kunnen zien voor mijn rode monstertje. Het zou een nieuwe kat zijn die er bij komt in mijn leven, niet eentje die komt in plaats van... Lachen

Dus voor mij blijven mijn dieren onvervangbaar... Haha!

... mede omdat ze ieder hun eigen lieve en leuke (dieren)persoonlijkheden hebben waardoor ze voor mij net als mensen een individu zijn, niet 'zomaar een dier'.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:43

Geplaatst: 25-03-04 10:43

Ik lees nu veel over hoe fijn het is om met je kind te knuffelen, en pony te rijden, en dat ze komen zeggen dat ze van je houden.....

Als ze in de puberteit zitten doen ze dat niet meer. Tegenwoordig zijn kids van die leeftijd soms zelfs in staat om hun ouders met geweld te benaderen als ze niet genoeg zakgeld krijgen, of niet uitmogen. En wat met kinderen die op hun 12e al drugs gebruiken, en criminele activiteiten ondernemen? Ik zou niet verantwoordelijk willen zijn voor zoiets , maar dat ben je als ouder dus wel.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:46

Geplaatst: 25-03-04 10:46

Vippie schreef:

Dat ligt er helemaal aan wat voor kinderen je hebt, ken vele ouders die zouden willen dat ze er nooit aan begonnen waren.
Eneehh manlief moet ook veld ruimen voor knollie hoor....

Zonder kind op vakantie naar indonesie kan ook hoor, paard kan lekker thuisblijven. Paard kan bv weer wel mee op vakantie in NL (mocht je geen plannen hebben over de grens) ook erug leuk.....

Ik kan Sanne ook wel eens achter het behang plakken, maar ik heb net zoals ik dat in mijn relatie wel eens heb, of met de paarden for that matter effe geen zin in....... soms duurt dat een uur, soms duurt dat een dag. Ik neem aan dat jij ook wel eens iets heb van bah nu even niet, dus dat is niks vreemd.

Als ik op vakantie ga dan wil ik geen paard hoeven zien

**Geplaatst**: 25-03-04 10:48

Geplaatst: 25-03-04 10:48

Scum schreef:
Ik lees nu veel over hoe fijn het is om met je kind te knuffelen, en pony te rijden, en dat ze komen zeggen dat ze van je houden.....

Als ze in de puberteit zitten doen ze dat niet meer. Tegenwoordig zijn kids van die leeftijd soms zelfs in staat om hun ouders met geweld te benaderen als ze niet genoeg zakgeld krijgen, of niet uitmogen. En wat met kinderen die op hun 12e al drugs gebruiken, en criminele activiteiten ondernemen? Ik zou niet verantwoordelijk willen zijn voor zoiets , maar dat ben je als ouder dus wel.

Ik wil ook geen kinderen (nu zeker niet, misschien wel nooit) maar vind dat HOE je kind terecht komt en hoe het zich gedraagd toch ook wel een beetje aan jezelf ligt hoor! Ik ben toch ook niet aan de drugs enzo gegaan, terwijl een vriendin van mij wel en we zijn ook heel anders opgegroeid. Ik ben dus van mening dat als je kinderen verkeerd terecht komen het geheel aan jou (de ouders dus) te wijten valt. Dus als je idd denkt een crimineel op de wereld te gaan zitten moet je het niet doen nee.
(dus als jij denkt die verantwoording niet aan te kunnen, neem dan maar liever geen kids Knipoog

)

**Geplaatst**: 25-03-04 10:52

Geplaatst: 25-03-04 10:52

Als ik heel eerlijk ben zie ik het probleem niet zo goed. Ik vraag me af of het uitblijven van die moedergevoelens wel direct verband houdt met je paard.

Ik denk dat je gewoon op je eigen gevoel af moet gaan. Als je nu geen enkele goede reden hebt om een kind op de wereld te zetten, doe het dan vooral ook niet!

Het idee van achteraf spijt vind ik ook altijd een beetje eng. Als je nu een bewuste keuze maakt, kun je hooguit het jammer vinden dat die keuze niet anders is geweest, maar de keuze zelf heb je gemaakt, er over nagedacht en dat is dan waar jij op dat moment van je leven voor staat/stond.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:52

Geplaatst: 25-03-04 10:52

Omgeving doet ook veel hoor.
Het komt vaak voor dat in een gezin het ene wel aan de drugs gaat en het andere niet.
Dat ligt dan echt niet aan de opvoeding.

**Geplaatst**: 25-03-04 10:55

Geplaatst: 25-03-04 10:55

Zep schreef:
...Het idee van achteraf spijt vind ik ook altijd een beetje eng. Als je nu een bewuste keuze maakt, kun je hooguit het jammer vinden dat die keuze niet anders is geweest, maar de keuze zelf heb je gemaakt, er over nagedacht en dat is dan waar jij op dat moment van je leven voor staat/stond.

Helaas kiest niet iedereen even vrijwillig.
Soms neem je het leven zoals het komt.