Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-08-03 12:11

Geplaatst: 29-08-03 12:11

Ik ben nou wel erg benieuwd geworden naar statistieken (die we nooit zullen krijgen). Hoe vaak gaat inslapen fout (en hoe vaak wordt het gedaan), hetzelfde voor het schietmasker thuis en de slacht.
Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik nooit heb nagedacht over narcose/spierverslappers en dat terwijl ik wel meermaals bij het inslapen van een paard geweest ben. Ik heb er goede ervaringen mee, de paarden zakten heel rustig weg en het zag er erg vredig uit. NOoit nagedacht dat het misschien wel spierverslappers waren, dan kan het er heel vredig uitzien, maar is het in het hoofd van het paard heel anders. (Toch blijf ik (naief??) denken dat ik dat zou zien aan het paard.) Hij krijgt eerst een ontspanningsmiddel krijgt, waar hij lekker suf van wordt, dus misschien dat ze daardoor dat 'wegzakken' gewoon accepteren. Misschien gebruikte de dierenarts waarbij ik het gezien heb wel narcose, maar ik weet het niet zeker. Ik ga dat denk ik toch maar eens navragen.
Hoe dan ook, na wat ik gezien heb, wil ik mijn paardjes absoluut laten inslapen en wel op eigen terrein. Daar waar ze zich lekker voelen en ontspannen zijn. Mijn zieke paard hoeft echt niet meer op transport.
Niks ten nadele voor mensen die voor iets anders kiezen. Het blijft JOUW paard, dus JIJ mag kiezen!
Ik weet wel dat ik het voor mezelf het allebelangrijkste vind dat ik ook daadwerkelijk zie dat het paard echt dood is (en niet nog de handel in, of op transport naar Italie)

**Geplaatst**: 29-08-03 13:46

Geplaatst: 29-08-03 13:46

ik heb 2 paarden van mij laten slachten ik was nog jong en volgens de d.a .was een spuit toendertijd uit den boze ze zouden er tegen kunnen vechten en stikken.
ben beide keren meegeweest heb 1 x omgedraaid en paard in elkaar zien zakken en kreeg vervolgens van een man met bebloed schort een bebloed halster terug. De laatste keer was toen ik 18 was ben nu 25 nog steeds wel eens nachtmerries noooooit meer

**Geplaatst**: 29-08-03 14:30

Geplaatst: 29-08-03 14:30

Ik heb er 5 in de afgelopen jaren naar de slager gedaan, mijn man bleef er dan bij, voor mij was er geen andere optie, totdat .....

vorig jaar 8 oktober kom ik thuis, ligt mijn oude pony, 27 en een half jaar oud in de wei, schrik sloeg me om het hart, dit was het einde.
Na zeker een minuut lang verstijft achter het stuur te hebben gezeten, besloot ik de buurman te halen, durfde er niet alleen naar toe.

Daar aangekomen krabbelde hij overeind, maar ik zag wel dat het niet goed was.
Om een lang verhaal kort te maken, besloten we 2 uur later, samen met de dierenarts hem te laten inslapen.

Ik wilde weg, er niets mee te maken hebben, verdorie ik werd er nu toch echt mee geconfronteerd.
Kon niet weg, kon toch de pony niet alleen laten met de DA, laffaard die ik was. Ik bleef dus, samen met mijn moeder en de DA, hij kreeg een narcose en 2 dodelijke spuiten, met zijn hoofd in onze armen, ging hij heel rustig, het was goed zo

15 juli dit jaar, werd ik wederom geconfronteerd met een paard wat niet meer ging, 17 jaar oud. Raar maar waar, de keuze was simpel, met een spuitje dus, maar de Rendac, daar moest ik niet aan denken.

Na goed overleg met de DA zijn we naar de DA toegegaan, daar is het paard ingeslapen, iets minder rustig dan onze pony, maar wel erg oke.
Mijn man, ik en 2 vrienden van ons erbij, ook hem hebben we vastgehouden en op een waardige manier afscheid kunnen nemen.

De DA heeft voor de verdere afwikkeling met de Rendac gezorgd, uur later was het paard al weg.

Beetje struisvogelpolitiek is het wel, maar wij hebben het niet hoeven zien, voor ons zal het de volgende keer zeker weer zo gaan. Hulde aan onze DA, het rotste stuk nam hij voor zijn rekening.

En ja, ook ik zit hier verdorie weer met de tranen in mijn ogen, maar het is niet anders. Onze paarden hebben allemaal een respectabele leeftijd gehaald en een goed leven gehad. Dus nogmaals voor ons voelt het goed zo.

**Geplaatst**: 29-08-03 16:00

Geplaatst: 29-08-03 16:00

ik heb gekozen voor laten inslapen en erbij blijven, maar wat ik op het moment dat ik de keuze moest maken zou iezen weet ik echt niet. De afweging die je op zo'n moment maakt, zal waarschijnlijk anders zijn dan nu. Ik heb regelmatig gehoord van paarden die vechten tegen het laten inslapen, dus dan wil ik wel eerst onder narcose als dat kan, dat ze rusitg slapen voordat ze moeten sterven.

**Geplaatst**: 29-08-03 16:11

Geplaatst: 29-08-03 16:11

Helaas is voor mij en mijn (8-jarige!) paard zeer binnenkort ook zo ver Huilen

Het gebeurt op stal en we blijven er bij.................. zie er vreselijk tegenop.

Ik ga hem echt niet met zijn kreupele been op de trailer zetten en naar een of ander akelig slachthuis brengen.

**Geplaatst**: 29-08-03 16:12

Geplaatst: 29-08-03 16:12

Ik heb 5 jaar geleden me paard laten inslapen
Het is het ergste wat ik ooit gezien heb, ze heeft er zo tegen gevochten en wil dat echt nooit nog eens meemaken
Dus als ik ooit voor de keuze sta dat ik mag kiezen zou ik niet weten wat ik zal doen
Maar het ligt ook aan de rede waar het paard moet afgemaakt worden
Als het uit ouderdom is dan een spuit omdat ze dan er gewoon aan toegeven en er niet tegen vechten
Maar een jong paard gaat toch naar de slacht wat die ook mankeert
Me vorige paard was 13 jaar heb der 9 jaar gehad en was echt afschuwelijk om te zien hoe ze er tegen gevochten heeft

**Geplaatst**: 29-08-03 16:18

Geplaatst: 29-08-03 16:18

Citaat:
Ik ben nou wel erg benieuwd geworden naar statistieken (die we nooit zullen krijgen). Hoe vaak gaat inslapen fout (en hoe vaak wordt het gedaan), hetzelfde voor het schietmasker thuis en de slacht.

Dat zou ik ook wel willen weten.
Misschien dat je er dan anders over gaat denken.

**Geplaatst**: 29-08-03 16:21

Geplaatst: 29-08-03 16:21

Ik zou voor slager gaan, en dan iemand anders vragen om te kijken of ze hem daadwerkelijk meteen de knal geven...
Scheve mond

zou zelf niet willen zien dat hij het schot krijgt, maar wel zo lang mogelijk er bij blijven.
Zou hij niet meer in staat zijn goed vervoerd te worden, dan inslapen, en dan zou ik er wel bijblijven

**Geplaatst**: 30-08-03 18:41

Geplaatst: 30-08-03 18:41

runningkawa schreef:
Dat zou ik ook wel willen weten. Misschien dat je er dan anders over gaat denken.

als ik ze had zou ik ze jullie graag geven. maar ik heb het hele topic gelezen en het blijkt wel dat het geen indianen verhalen zijn en dat meer mensen die ervaring hebben.

**Geplaatst**: 31-08-03 09:27

Geplaatst: 31-08-03 09:27

Het gaat meestal fout als het paard een sterk hart heeft
Zoals mijn vorige paardje ze was zwaar hoefbevangen maar haar hart was goed
En als het hart dus nog goed is gaan ze vechten tegen de dood
dus dan kan je ze beter naar de slacht brengen
Tenzij je ze niet kan vervoeren natuurlijk dan niet of door de medicijnen dat het niet zou kunnen

**Geplaatst**: 31-08-03 10:37

Geplaatst: 31-08-03 10:37

Afmaken, en ik wil buiten blijven wachten tot het gedaan is. Helaas heeft een vriendin van mij dit vorige week moeten doen. Een zware taak, maar het moest gebeuren...

Als je je paard laat inslapen, moet het nadien met de trekker naar de weg gesleept worden, dan komt een destructorwagen, pakt het paard bij zijn benen met die tang en kwakt hem bij de rest. Bij het destructiebedrijf gaat hij op de grote hoop en dat vind ik ook geen waardig afscheid.

Het blijft een moeilijk en gevoelig onderwerp...

**Geplaatst**: 31-08-03 11:19

Geplaatst: 31-08-03 11:19

imker schreef:
Als je je paard laat inslapen, moet het nadien met de trekker naar de weg gesleept worden, dan komt een destructorwagen, pakt het paard bij zijn benen met die tang en kwakt hem bij de rest. Bij het destructiebedrijf gaat hij op de grote hoop en dat vind ik ook geen waardig afscheid.

dan is het paard al wel dood en gestorven op een plaats waar het paard zich het prettigste voelde! Daarom heb ik gekozen bij laten inslapen en erbij blijven!

**Geplaatst**: 31-08-03 15:42

Geplaatst: 31-08-03 15:42

Voor mij is waardig afscheid nemen van mijn paard dat ik er bij ben en hij rustig is ingeslapen. Dat ik hem tot zijn laatste adem heb begeleid. Dat is voor mij het waardig afscheid nemen.
Op het moment dat hij niet meer leeft ben ik niet meer zo gevoelig wat er daarna mee gebeurd. (Heb ik ook naar mensen toe hoor).
iedereen mag zelf weten wat hij een waardig afscheid vind. Ik ben blij geweest met het inslapen.
En of hij na de slager nu gegeten wordt of in lijm verwerkt vind ik trouwens ook geen waardig afscheid als je het vergelijkt met zo'n knijper.

**Geplaatst**: 31-08-03 16:01

Geplaatst: 31-08-03 16:01

Het klopt dat we heel weinig weten van hoe het bij de slager gaat - maar mijn paard wil niet eens onder narcose (verzet zich werkelijk uit alle macht) en is als de dood voor spuitjes, dus als het enigszins kan wil ik haar dat niet aandoen en gaat ze toch naar de slachter.
En ik ben het met je eens SisLeone, wat er gebeurt nadat ze dood zijn - 't is allemaal niet geweldig, maar ik maak me daar dan ook niet meer zo druk over. Wat moet dat moet.

**Geplaatst**: 31-08-03 16:33

Geplaatst: 31-08-03 16:33

dat is wel iets waar je over na gaat denken. ik heb gekozen voor het eerste. het lijkt me toch wel heel moeilijk zo bij je paard blijven als hij gaat inslapen, maar ondertussen als je een hele goede band hebt kan het een enorme steun zijn voor je paard!!! dit kan echt erg zijn je paard zo zijn laatste adem zien uitblazen, maar mss wel het beste, beter dan hem te laten rondlopen en afzien, vind ik...

**Geplaatst**: 31-08-03 16:43

Geplaatst: 31-08-03 16:43

okej ik weet nier wat is zou doen maar ik zou hem denk laten inslapen maar ik zou er wel bij blijven !

**Geplaatst**: 06-09-03 15:39

Geplaatst: 06-09-03 15:39

Ik heb beide verschillende keren meegemaakt, maar ik laat een pony liever afmaken dan een spuitje te geven. Met afmaken is het gelijk gebeurd, geef je ze een spuitje, dan gaan ze liggen suiptrekken enzo, en als het nodig is dan moet er nog een spuit overheen, en ze blijven stuiptrekken Scheve mond

Nee, als het moet, dan rijden we niet naar de DA....

**Geplaatst**: 06-09-03 16:11

Geplaatst: 06-09-03 16:11

Ik heb mijn eerste paard laten inslapen en ik zou het terug opnieuw doen als ik moest, ik ben erbij gebleven tot het einde. Ik zou mijn paard het niet kunnen aandoen van in een slagerij waar hij zich totaal niet op zijn gemak voelt en de dood kan ruiken, te laten sterven. Hij heeft altijd zijn best gedaan voor mij en het enige wat ik voor hem kan terug doen is hem een waardige dood te geven. En hem niet op iemand zijn bord te serveren. Ook al kreeg ik er 2000 euro voor ik zou hem nooit naar een slager doen.

**Geplaatst**: 06-09-03 16:15

Geplaatst: 06-09-03 16:15

Trouwens nog iets die mensen die zeggen dat ze niet direct dood zijn bij een dierenart hebben ongelijk. Eerst krijgen ze een spuitje waardoor ze in een soort van coma gaan en van niks meer iets merken en daarna krijgen ze pas een spuitje voor in te slapen. Van dat eerste spuitje zijn ze eigenlijk al hersendood. Ik ben aan het studeren voor dierenartsassisten en ga regelmatig met de dierenarts mee en kan het dus weten. Na dat eerste spuitje hebben ze geen pijn meer en geen besef meer van wat er nog rondom hun gebeurd.

**Geplaatst**: 08-09-03 18:45

Geplaatst: 08-09-03 18:45

Ik zou B'elanna laten inslapen in de wei. En wel zo dat haar pony-maatje Seven en de andere paarden waar ze mee in de wei staat ook afscheid kunnen nemen. Begrijpen dat ze dood is. Zeker Lanna en Seven zijn onafscheidelijk. Toen Lanna een weekje wegmoest is Seven een week niet hanteerbaar geweest. En ik ben er van overtuigd dat paarden dit begrijpen en op hun manier afscheid moeten nemen.... Net zoals de hele stal een gigantische begroetingshinnik deed op het moment dat Wizkid werd geboren. Zulke momenten blijven je bij!

**Geplaatst**: 09-09-03 15:37

Geplaatst: 09-09-03 15:37

Ik kies voor inslapen en erbij blijven, gewoonweg omdat Dikke helemaal in paniek raakt als hij de trailer op moet Scheve mond

!
Als er iemand met een schietmasker bij hem in de wei zou komen, zou dat voor mij ook een optie zijn; misschien zelfs wel mijn eerste keus!
Het voordeel daarvan is, dat hij dan naar de dierentuin kan, om als voer voor de roofdieren te dienen !
Dat is eigenlijk een einde, waar ik het meest vrede mee kan hebben! In de natuur is het ook niet anders als "eten-en-gegeten-worden" en op zo´n manier weet ik iig dat de leeuwen, tijgers, adelaars en-wat-weet-ik-nog-meer, een hele goede, verantwoorde maaltijd hebben Knipoog

!
Ik weet niet, maar gevoelsmatig zou ik het heel erg vinden als hij bij iemand op z´n bord zou belanden (slacht), maar het idee dat je later met hem onder de douche staat (in de vorm van een zeepje of shampoo bij inslapen) vind ik ook niet fijn Scheve mond

!

Beer is in Jan. dit jaar geopereerd en tijdens de operatie hebben we hem moeten laten inslapen. Voor hem een "fijne" oplossing; hij heeft er immers niets van gemerkt!
Omdat de DA daarna nog autopsie op hem heeft verricht, is hij verbrand en niet in de afvalverwerking terecht gekomen! Ik moet heel eerlijk zeggen, dat deze wetenschap (dat hij verbrand is) voor mij een last van m´n schouders was!

**Geplaatst**: 09-09-03 16:45

Geplaatst: 09-09-03 16:45

Ik denk dat ik Dennis naar de slager zou brengen maar weet het niet zeker.
Een pony aan de kant van de weg is echt een rot gezicht. Ik heb het nu een keer mee gemaakt dat er een pony aan de weg moest komen te liggen(omdat hij verdronken was) en toen was er een hele lieve buurman(een koeboer, die ook al een kalf had liggen) die hem bij hem neer gelegt heeft zodat wij er zelf niet steeds langs hoefde.

**Geplaatst**: 09-09-03 17:29

Geplaatst: 09-09-03 17:29

Hoi

Het belangrijkste vind ik of je nou je paard nou laat slachten of inslapen dat je zelf of een bekende van het paard er bij blijft.Zodat er niet allemaal onbekende mensen bij je paard zijn.Ik heb het meegemaakt dat een paard bij ons op stal werd mee genomen door de verzekering.
Dit gebeurd echt niet vriendelijk.En dan staat je paard in zijn uppie weet niet wat hem/haar overkomt.
Dat vind ik nog erger dan slachten of inslapen.

**Geplaatst**: 09-09-03 17:35

Geplaatst: 09-09-03 17:35

Met inslapen duurt het inderdaad wel langer, maar het is wel in een vertrouwde omgeving, en naar de slacht.. dan is je paard in een onbekende omgeving, ik weet echt niet wat ik zou doen. Ik denk toch inslapen, wat er daarna met 'm gebeurd dat maakt ie niet meer mee, en het lijkt me voor 't paard ook niet fijn om in een onbekende omgeving afgemaakt te worden, waar die geur van de slacht hangt enzo..

Ik denk dat ik er trouwens wel bij wil zijn..

**Geplaatst**: 09-09-03 17:45

Geplaatst: 09-09-03 17:45

Als ik de keus ooit moet maken dan gaat Miro naar de slager, ik blijf er zelf niet bij want dat zou ik niet kunnen denk ik....ik ga wel mee maar niet de "plaats" in waar het gebeurd. Een goede vriend van mij heft al vaker paarden weggebracht en Miro kent hem ook goed dus er is iemand bij die bekend is (als ik tegen die tijd nog bevriend met hem ben natuurlijk Tong uitsteken

) Als Miro niet meer vervoerd kan worden omdat hij bijv een gebroken schouder/rug heeft dan laat ik hem natuurlijk inslapen en blijf ik erbij.... Scheve mond

Pfff wel zware vraag trouwens, Miro moet nog minstens 15 jaar bij me blijven hoor Knipoog

(hij is nu pas 9) En wie weet denk ik er dan heel anders over...

Een meisje bij ons op stal heeft vorige week haar 3 jarige paard in laten slapen en ze heeft zelf de verlossende spuit leeggespoten en geluisterd tot ze geen hartslag mee hoorde....dat meisje is 12! Echt heel knap van haar en ze heeft een goede beslissing genomen, haar paard zou nooit meer bereden mogen worden en moest 6 weken in zijn box in banden gehangen worden Verdrietig

Dit vind ik dan wel weer een mooi verhaal en je bent er wel bij tot het laatste moment.....ach we zien wel wanneer de tijd daar is Knipoog

-X-Anja

Bokt.nl

Paard helpen met overlijden. Hoe??

Als jou paard om bepaalde reden dood moet, hoe zou je dat dan het liefste zien gebeuren