Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-02-14 21:34

Geplaatst: 21-02-14 21:34

Solleke_Noah schreef:
calippe schreef:
Een pensioen is echt een mensending. Paarden hebben er niets mee.

Mijn paard heeft zijn pensioen nochtans wel verdiend na meer dan tien jaar hard manegewerk Is misschien inderdaad een mensending, maar ik merk wel dat hij echt kan genieten van de hele dag niks doen, zich vol vreten en staan slapen op de wei Hij was nog 'maar' 20-21 toen hij hier op pensioen kwam, maar lichamelijk al vrij 'op', oa door z'n COPD. Sommige paarden zijn vroeger ouder dan andere paarden. En ik denk dat manegepaarden na al die jaren het werk ook wel beu kunnen zijn.

Daar kan ik me iets bij indenken. Situaties zijn niet allemaal hetzelfde, en paarden ook niet.

**Geplaatst**: 21-02-14 21:38

Re: Als je paard oud wordt

Geplaatst: 21-02-14 21:38

Dat ben ik met je eens solleke noah.... Als ik alleen al hier in de wei kijk vind ik de Fries van 20 op het oog sneller ouder worden dan de pony van 28

**Geplaatst**: 21-02-14 21:47

Geplaatst: 21-02-14 21:47

Ouderdom komt met gebreken... Het ene paard is nog jong met 25 en de ander is oud met 18.

Ik kende manegepony's die de 40 haalden... Ja toen waren ze echt oud. Maar op hun 20e liepen die nog net zo kwiek als op hun 10e.

Een van onze 2 pony's had altijd al kwaaltjes (zomereczeem, risico op hoefbevangenheid, artrose op meerdere plekken). Ze is nu 19 en niet zo lang geleden ging het duidelijk minder met haar. Stijver, meer weerstand met opzadelen, dat soort dingetjes. Toen hebben we haar een tijdje 'pauze' gegeven. We begonnen met duivelsklauw extract. Pony leefde helemaal op! Nu kunnen we op goede dagen zelfs weer rijden! Verder is het vooral in beweging houden... lange wandelingen, longeren of losgooien.

Pony blijft zolang het voor haar leuk is. De verkoop hoeft ze in ieder geval niet in.

**Geplaatst**: 21-02-14 22:28

Geplaatst: 21-02-14 22:28

Bij mij is het iets anders gegaan.

Ik heb een oudere pony overgenomen (pony was toen eind 20tig.)

Pony was mijn verzorgpony vroeger geweest en heb er genoeg leuk op rondgereden toen ik klein was.
Toen de eigenaar vanwege ziekte de pony zou verkopen heb ik geen moment getwijfelt.

Vervolgens heb ik hem gekregen van de eigenaar

Als een klein kind zo blij ben ik met hem geweest die laatste paar mooie jaren die ik hem heb mogen geven en hij mij.

Hebben veel gewandelt , vrijheidsdressuur gedaan , lange lijnen afentoe liet ik hem wat rennen.
En verder vooral als poets en knuffel pony gedient.
En het onafscheidelijke maatje van één van mijn andere pony's.

Helaas is het al bijna 2 jaar geleden dat ik hem in heb moeten laten slapen.