Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Moderators: C_arola, Nicole288, Coby, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
lletam

Berichten: 623
Geregistreerd: 14-05-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 09:26

Met paard stress, zonder paard ongelukkig..

Wintu

Berichten: 3467
Geregistreerd: 30-01-23

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:02

Ik heb veel stress gehad op pensionstalling. De laatste 5 jaar, vier maal verhuisd. De eerste was onveilig voor mijn paard, hij veranderde daar ook weg van karakter. Tweede pensionstal leek mooi, maar was de basis niet ok, waardoor mijn paard nierfalen opliep. Stal drie bleek een sociaal gestoorde dronken eigenaresse te hebben, die me stalkte tot 4 uit in de nacht, me betichte van een relatie met haar man en dreigde mijn paard aan een boom te knopen of niet te voor zien van natje of droogje. De stalbaas geneerde zich enorm, heeft cameras opgehangen om mijn paard in de gaten te houden. Ik ben daar met spoed vertrokken, daarna is de stalkerij overgegaan op een jonge meid die hun paarden reed, echt heel triest. Momenteel sta ik fantastisch, mijn paard staat in een buitenstalling, grote stal, voetjes in het stro, van 8 tot 17 buiten sowieso, weer of geen weer. Er wordt mee gedacht omtrent je paard individueel, echt top, dus op die manier geen stress meer. Ik heb stress wanneer mijn paard het niet goed heeft, het werk wat ik hiervoor allemaal moest doen wat betreft verzorging hoort er bij, ja was wel eens passen en meten, maar zag dat niet als stress. Als ze ziek waren/ zijn of kwaaltjes hebben, dan heb ik stress. De wolf aan de rand van de weides of rondom stal in de nacht geeft stress.

Tinkermuts

Berichten: 9399
Geregistreerd: 08-03-03
Woonplaats: Erichem

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:16

Ik heb paarden in het verleden aan huis gehad.
Veel werk en kwam erg weinig aan rijden toe.
Nu op doe het zelf stal, nog lekker zelf mesten maar geen onderhoud aan land en stallen meer.
Ik heb nu zoveel meer plezier in mn paard omdat ik veel vaker met hem op stap kan.

Miss_Mii21

Berichten: 597
Geregistreerd: 08-03-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:27

xdesix schreef:
2,5 jaar geleden hebben wij een huis gekocht met 1,5 hectare grond en heb ik mijn 4 paarden aan huis staan.

Ik geniet ervan om ze te verzorgen en ze de hele dag om het huis te hebben, ze te zien spelen, de veulens heb ik geboren zien worden en hoe ze groeien enzovoorts.

Daarnaast ervaar ik helaas ook wel stress en zorgen. Hieronder wat voorbeelden:

- Het aantal wolven is behoorlijk hard gegroeid hier in de Drenthe. 3 jaar geleden nog een enkele zwervende wolf, nu al groepen van 6 en 8 op camera's hier op enkele kilometers afstand. -O-

- Zo zijn we dus ook begonnen met de bouw van een stal zodat alles binnen in boxen kan staan snachts. Ik hoop dat dit over enkele maanden helemaal gereed is. Project wat ook aandacht kost (en geld :') )

- modder is ook een terugkerend iets elke winter :'), gelukkig leer ik steeds beter mijn terrein kunnen en hoop ik daar komende winter vanaf te zijn. Maar weer met kruiwagens hooi door de modder heen is geen pretje

- een vriendin van mij zocht een nieuw plekje dus haar paard staat nu bij mij. Maar ik merk dat de verantwoordelijkheid voor een paard van een ander mij toch zwaarder valt als mijn eigen. Wat mij ook wat onrust en vragen door mijn hoofd oplevert helaas...

Van mijn man kreeg ik vandaag nog de opmerking dat een hobby toch ontspanning moet zijn -O-
Herkennen jullie de zorgen ook? En wat kan je er aan doen?



Vooral veel onbegrip, omdat het ALTIJD wat is en gigangisch veel geld kost....
Heel herkenbaar dus. Veelal onbegrip 'want je hebt toch een paard om te rijden', die vaker niet gereden wordt dan wel..
Heeft het geen maagzweren, dan waren het wondjes die gingen ontsteken, slechte stallen (overall veel te weinig voer, nergens onbeperkt waardoor je elke dag MOET gaan), onbegrip want mijn vriend wil op vakantie en ik wil niet langer dan enkele dagen weg want iemand moet m'n paard voeren(de stal geeft basis voer, maar voor de mijne is dat veel te weinig).. hij is weleens kreupel op stal gezet.. niemand had het gezien... dus ik wil elke dag kijken of het goed gaat en bijvoeren.
Extra hooi mag ik niet op stal kwijt, zij vinden het allemaal onzin.. dus tja, elke dag zelf gaan. De stallen zijn soms super smerig, mest wordt er niet uitgehaald, stro is helemaal verzadigd. Dat kan ook gewoon, als je er iets van zegt wordt je de stal uit gekiept.
Dus ja, het kost veel geld, veel zorgen, altijd struggels met slechte stallen... veel onbegrip van mensen om mij heen.. ruzies want ja een ander wil op vakantie en dan zeg ik tja ik kan niet want 1 de stal ontzorgd niet (nergens) en 2 ik wil het niet aan een onbekende overlaten want ja ongeluk zit in klein hoekje.. mensen doen gewoon wat ze zelf denken dat ok is. Extra voer? Mag niet op stal opgeslagen worden.. tja.. zoek het maar uit.
Mijn vriend hoort vaak dit soort verhalen, of dat er een dierenarts bij komt of een hoefsmid die te kort bekapt of een gewond paard, een te heet paard omdat ze in de winter veel te kleine paddocks hebben..

Het is nooit goed en altijd kosten. Dus ja. Veel onbegrip. En veel stres, want door toedoen van slecht stalmanagement heb je continue veel kosten.

Onbeperkt hooi? Nergens. Geen zompige paddocks in de winter waar je niet tot je knieën in wegzakt - nergens.
Wondjes; bijtplekken van andere paarden, dik been door trap van ander paard.. het is altijd wat en je moet het allemaal maar pikken. Dierenarts advies? Onzin, want dat ik een volbloed heb ach die is niet anders dan andere paarden. Alle paarden 'zijn hier te dik', ja appelflap die van mij trekt ook wel bij als ik 5 kg hooi + emmer slobber per dag bijgeef. Goh wat gek, maar niet met dank aan de stal. Want dan staat hij paar uur zonder - waarvan de dierenarts zegt hij is maagzweer gevoelig- nooit zonder hooi.
Nou succes, de praktijk is dat ze nergens onbeperkt voeren. Fijn hoor. En maar betalen. En je mond houden, anders zetten ze je dezelfde dag nog op straat.

Begrijp mij niet verkeerd; elke dag dat mijn paard blij is dat ik extra voer en een borstel over hem heen haal en dat hij mag lopen, daar doe ik het voor. Dat het beestje een zo goed mogelijk leven heeft en gelukkig is. Maar man o man, het is altijd zorgen en gedoe.
Dan hoor ik vaak om mij heen 'jullie hebben pech', ja dat zal wel.
6 maanden a 600 euro per maand voor maagzweer medicatie; dierenarts kosten aan de lopende band door andere trappende paarden. Alle paarden doen het goed op 12kg hooi per dag, ja maar die van mij moet minstens 5 kilo extra hebben... gezeur dat het allemaal zwaar is omdat dat hooi veel troep geeft in de stal... stallen die amper opgestrooid worden... stalhouders die het allemaal onzin vinden..

Tja, ik wil ook het liefste zo een weekje weg kunnen en mijn paard met een gerust hart achterlaten. Maar ik heb inmiddels door dat dat niet kan.
En dan sta ik nog niet op een doe-het-zelf stal, want dat is met fulltime werken gewoon niet te doen.
Dan lees ik hier terug 'perfectionisme' , maar ik vind dierenarts advies om kosten te voorkomen leidend, en als die zegt hij is maagzweergevoelig en mag niet zonder eten... tja, dan lijkt mij dat niet 'perfectionisme' maar gewoon wét want dat is hoe de paardenmaag werkt. Maar dat is dus nergens.

Net zoals vrije beweging, dat zou mijn inziens de basis moeten zijn. Ook dat is op veel plekken amper op orde, of ze staan de hele dag in de modder. Dat is niet perfectionisme, nee droge voeten/droog kunnen staan en onbeperkt eten zou de basis van paardenwelzijn moeten zijn. Puur omdat de maag kapot gaat van zonder eten en omdat ze er niet op zijn gemaakt om tot de knieën in de modder te staan. En zelfs die basis, is nergens op orde. Dus betaal je maar weer kuurtjes omeprazol, middeltjes tegen rotstraal.... daar frustreer ik mij mateloos aan.

Dingen als een binnenbak is luxe, maar een droge bak om in te rijden is toch wel basis. Idem voer, zonder onbeperkt hooi krijgen ze maagzweren. En dan bedoel ik, continue eten. Dus nooit zonder. Om even de definitie van 'onbeperkt' aan te stippen, gewoon minstens elk uur/elke 2 uur kúnnen eten, of ze nou wel of niet willen. Ipv dat het op is, ze 3 uur zonder staan en tja niet KUNNEN eten want er ligt gewoon NIKS. En oja wetenschappelijk onderzoek toont aan dat ze wel even zonder kunnen, uur of 2-3 maar NIET voor een maagzweer gevoelig paard!
Maarja.. kost geld he. Net zoals kale stal waardoor je paard z'n knieën kapot heeft en je de stal uit gekiept wordt als je meer opstrooit.. tja kost ook geld he.

Inmiddels meerdere stallen gehad, het is overal wat.

Story of my life.

DorkyDweeb
Berichten: 85
Geregistreerd: 07-11-23

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:34

Miss_Mii21 schreef:
Vooral veel onbegrip, omdat het ALTIJD wat is en gigangisch veel geld kost....
Heel herkenbaar dus. Veelal onbegrip 'want je hebt toch een paard om te rijden', die vaker niet gereden wordt dan wel..
Heeft het geen maagzweren, dan waren het wondjes die gingen ontsteken, slechte stallen (overall veel te weinig voer, nergens onbeperkt waardoor je elke dag MOET gaan), onbegrip want mijn vriend wil op vakantie en ik wil niet langer dan enkele dagen weg want iemand moet m'n paard voeren(de stal geeft basis voer, maar voor de mijne is dat veel te weinig).. hij is weleens kreupel op stal gezet.. niemand had het gezien... dus ik wil elke dag kijken of het goed gaat en bijvoeren.
Extra hooi mag ik niet op stal kwijt, zij vinden het allemaal onzin.. dus tja, elke dag zelf gaan. De stallen zijn soms super smerig, mest wordt er niet uitgehaald, stro is helemaal verzadigd. Dat kan ook gewoon, als je er iets van zegt wordt je de stal uit gekiept.
Dus ja, het kost veel geld, veel zorgen, altijd struggels met slechte stallen... veel onbegrip van mensen om mij heen.. ruzies want ja een ander wil op vakantie en dan zeg ik tja ik kan niet want 1 de stal ontzorgd niet (nergens) en 2 ik wil het niet aan een onbekende overlaten want ja ongeluk zit in klein hoekje.. mensen doen gewoon wat ze zelf denken dat ok is. Extra voer? Mag niet op stal opgeslagen worden.. tja.. zoek het maar uit.
Mijn vriend hoort vaak dit soort verhalen, of dat er een dierenarts bij komt of een hoefsmid die te kort bekapt of een gewond paard, een te heet paard omdat ze in de winter veel te kleine paddocks hebben..

Het is nooit goed en altijd kosten. Dus ja. Veel onbegrip. En veel stres, want door toedoen van slecht stalmanagement heb je continue veel kosten.

Onbeperkt hooi? Nergens. Geen zompige paddocks in de winter waar je niet tot je knieën in wegzakt - nergens.
Wondjes; bijtplekken van andere paarden, dik been door trap van ander paard.. het is altijd wat en je moet het allemaal maar pikken. Dierenarts advies? Onzin, want dat ik een volbloed heb ach die is niet anders dan andere paarden. Alle paarden 'zijn hier te dik', ja appelflap die van mij trekt ook wel bij als ik 5 kg hooi + emmer slobber per dag bijgeef. Goh wat gek, maar niet met dank aan de stal. Want dan staat hij paar uur zonder - waarvan de dierenarts zegt hij is maagzweer gevoelig- nooit zonder hooi.
Nou succes, de praktijk is dat ze nergens onbeperkt voeren. Fijn hoor. En maar betalen. En je mond houden, anders zetten ze je dezelfde dag nog op straat.

Begrijp mij niet verkeerd; elke dag dat mijn paard blij is dat ik extra voer en een borstel over hem heen haal en dat hij mag lopen, daar doe ik het voor. Dat het beestje een zo goed mogelijk leven heeft en gelukkig is. Maar man o man, het is altijd zorgen en gedoe.
Dan hoor ik vaak om mij heen 'jullie hebben pech', ja dat zal wel.
6 maanden a 600 euro per maand voor maagzweer medicatie; dierenarts kosten aan de lopende band door andere trappende paarden. Alle paarden doen het goed op 12kg hooi per dag, ja maar die van mij moet minstens 5 kilo extra hebben... gezeur dat het allemaal zwaar is omdat dat hooi veel troep geeft in de stal... stallen die amper opgestrooid worden... stalhouders die het allemaal onzin vinden..

Tja, ik wil ook het liefste zo een weekje weg kunnen en mijn paard met een gerust hart achterlaten. Maar ik heb inmiddels door dat dat niet kan.
En dan sta ik nog niet op een doe-het-zelf stal, want dat is met fulltime werken gewoon niet te doen.

Story of my life.


Ik wordt er bijna bang van hoe erg jouw verhaal op mijn verhaal lijkt. Vooral de stallen waar je nooit het gevoel hebt dat ze 100% goed staan, of niet eens op z'n minst 60% goed staan. Het bijvoeren wordt ik ook scheef voor aangekeken, maar dan denk ik: ik heb liever boze en scheve blikken, waarbij er achter mijn rug om gepraat wordt over mij, dan een paard met maagzweren.

En inderdaad, het hebben van te dikke paarden. De mensen geven hun paarden amper beweging en ze staan op een kleine paddock, 'maar laten we maar gaan minderen met hooi geven. Dan vallen ze toch ook af?'...

Blessure opgelopen door een trappend paard. Niet ik die al maanden aan gaf dat het niet gaat met die twee samen, en nu zit ik met de gebakken peren. De DA rekeningen lopen maar op...

Soms wil ik gewoon mijn paard verkopen aan iemand die iets aan huis heeft en lekker recreatief wilt keuvelen..

Miss_Mii21

Berichten: 597
Geregistreerd: 08-03-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:52

DorkyDweeb schreef:
Miss_Mii21 schreef:
Vooral veel onbegrip, omdat het ALTIJD wat is en gigangisch veel geld kost....
Heel herkenbaar dus. Veelal onbegrip 'want je hebt toch een paard om te rijden', die vaker niet gereden wordt dan wel..
Heeft het geen maagzweren, dan waren het wondjes die gingen ontsteken, slechte stallen (overall veel te weinig voer, nergens onbeperkt waardoor je elke dag MOET gaan), onbegrip want mijn vriend wil op vakantie en ik wil niet langer dan enkele dagen weg want iemand moet m'n paard voeren(de stal geeft basis voer, maar voor de mijne is dat veel te weinig).. hij is weleens kreupel op stal gezet.. niemand had het gezien... dus ik wil elke dag kijken of het goed gaat en bijvoeren.
Extra hooi mag ik niet op stal kwijt, zij vinden het allemaal onzin.. dus tja, elke dag zelf gaan. De stallen zijn soms super smerig, mest wordt er niet uitgehaald, stro is helemaal verzadigd. Dat kan ook gewoon, als je er iets van zegt wordt je de stal uit gekiept.
Dus ja, het kost veel geld, veel zorgen, altijd struggels met slechte stallen... veel onbegrip van mensen om mij heen.. ruzies want ja een ander wil op vakantie en dan zeg ik tja ik kan niet want 1 de stal ontzorgd niet (nergens) en 2 ik wil het niet aan een onbekende overlaten want ja ongeluk zit in klein hoekje.. mensen doen gewoon wat ze zelf denken dat ok is. Extra voer? Mag niet op stal opgeslagen worden.. tja.. zoek het maar uit.
Mijn vriend hoort vaak dit soort verhalen, of dat er een dierenarts bij komt of een hoefsmid die te kort bekapt of een gewond paard, een te heet paard omdat ze in de winter veel te kleine paddocks hebben..

Het is nooit goed en altijd kosten. Dus ja. Veel onbegrip. En veel stres, want door toedoen van slecht stalmanagement heb je continue veel kosten.

Onbeperkt hooi? Nergens. Geen zompige paddocks in de winter waar je niet tot je knieën in wegzakt - nergens.
Wondjes; bijtplekken van andere paarden, dik been door trap van ander paard.. het is altijd wat en je moet het allemaal maar pikken. Dierenarts advies? Onzin, want dat ik een volbloed heb ach die is niet anders dan andere paarden. Alle paarden 'zijn hier te dik', ja appelflap die van mij trekt ook wel bij als ik 5 kg hooi + emmer slobber per dag bijgeef. Goh wat gek, maar niet met dank aan de stal. Want dan staat hij paar uur zonder - waarvan de dierenarts zegt hij is maagzweer gevoelig- nooit zonder hooi.
Nou succes, de praktijk is dat ze nergens onbeperkt voeren. Fijn hoor. En maar betalen. En je mond houden, anders zetten ze je dezelfde dag nog op straat.

Begrijp mij niet verkeerd; elke dag dat mijn paard blij is dat ik extra voer en een borstel over hem heen haal en dat hij mag lopen, daar doe ik het voor. Dat het beestje een zo goed mogelijk leven heeft en gelukkig is. Maar man o man, het is altijd zorgen en gedoe.
Dan hoor ik vaak om mij heen 'jullie hebben pech', ja dat zal wel.
6 maanden a 600 euro per maand voor maagzweer medicatie; dierenarts kosten aan de lopende band door andere trappende paarden. Alle paarden doen het goed op 12kg hooi per dag, ja maar die van mij moet minstens 5 kilo extra hebben... gezeur dat het allemaal zwaar is omdat dat hooi veel troep geeft in de stal... stallen die amper opgestrooid worden... stalhouders die het allemaal onzin vinden..

Tja, ik wil ook het liefste zo een weekje weg kunnen en mijn paard met een gerust hart achterlaten. Maar ik heb inmiddels door dat dat niet kan.
En dan sta ik nog niet op een doe-het-zelf stal, want dat is met fulltime werken gewoon niet te doen.

Story of my life.


Ik wordt er bijna bang van hoe erg jouw verhaal op mijn verhaal lijkt. Vooral de stallen waar je nooit het gevoel hebt dat ze 100% goed staan, of niet eens op z'n minst 60% goed staan. Het bijvoeren wordt ik ook scheef voor aangekeken, maar dan denk ik: ik heb liever boze en scheve blikken, waarbij er achter mijn rug om gepraat wordt over mij, dan een paard met maagzweren.

En inderdaad, het hebben van te dikke paarden. De mensen geven hun paarden amper beweging en ze staan op een kleine paddock, 'maar laten we maar gaan minderen met hooi geven. Dan vallen ze toch ook af?'...

Blessure opgelopen door een trappend paard. Niet ik die al maanden aan gaf dat het niet gaat met die twee samen, en nu zit ik met de gebakken peren. De DA rekeningen lopen maar op...

Soms wil ik gewoon mijn paard verkopen aan iemand die iets aan huis heeft en lekker recreatief wilt keuvelen..


Tja, precies dit. Je wil het goed doen, maar enige optie om het goed te doen is dat je alles zelf doet. En die energie en tijd is er niet met fulltime werken. Dan kan je werken, 18 uur thuis, stal mesten en dan weer naar huis om veel te laat te eten en dan is gewoon m'n energie op om 21.00 uur. En dan heb ik m'n paard nog niet eens beweging gegeven, dan is het al snel 22h en dan ben ik de volgende dag helemaal gebroken.
Minder werken kan niet, want ja er gaat een godsvermogen aan kosten achter m'n paard aan, moet ergens van betaald worden...

Dus dan maar paard dichterbij, zelf bijsturen.... tot het moment dat je een kind wil en dan keuzes moet maken. Want dit is niet te combineren zo. Ontzorgd worden? Nergens. Paar dagen niet gaan? Dan staat m'n paard met maagzweren omdat hij te weinig voer krijgt. Niemand durft iets te zeggen, dan worden ze (ook) de stal uit gegooid. Elders is het nog slechter.

Ideaal plaatje: paard lekker aan huis, iemand inhuren die de stallen mee mest / meehelpt, bijrijder die je vertrouwt. Alles zelf in de hand.
Maarja, als je overdag van huis bent om te werken, is dat ook niet alles. En je ziet dat mensen toch weer van aan huis naar pension gaan , omdat het toch erg arbeidsintensief is.

Dan is het ideaal misschien toch een stal die binnen - / buiten zet; geen al te natte paddocks in de winter, minimaal 8 uur buiten per dag, onbeperkt hooi. En dan ook niet nog een halfuur rijden om er te komen, dat kost te veel tijd.... zoiets..

Mensen hebben ook geen idee, mijn paard staat samen met eentje die super heftig is, die twee spelen regelmatig maar ik houd m'n hart vast. Kosten zouden niet de eerste keer zijn. Dat beestje staat hoog in het voer/suiker, maar hij krijgt amper beweging. Dus die gaat op de weide vooral uit z'n plaat en in de winter als ze even zonder eten staan, gaat hij gewoon klieren. Die van mij wil wel meespelen, met wondjes en blessures weer als gevolg...
Niemand die zegt goh geef dat beest OF meer beweging OF minder voer.. mag je je natuurlijk niet mee bemoeien.... tja... je mag alleen maar slikken als je de zoveelste dierenarts factuur krijgt en thuis mededeelt dat je toch niet op vakantie gaat... waarna je relatie vervolgens onder druk staat...
Laatst bijgewerkt door Miss_Mii21 op 24-05-24 10:54, in het totaal 1 keer bewerkt

Zonnetje81
Berichten: 18798
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:54

Ik heb mijn pony's nu bij iemand in training staan. Ik mis het op en neer rijden, het plannen, de blubber, regen, stallen mesten totaal niet. Best dubbel want ik heb bij mij mijn ouders alles wat je zou wensen. Mooie stallen, warm water, 3 hectare gras, mijn eigen eb en vloed bodem laten aanleggen. Dat loopt allemaal niet weg, mocht ik mezelf ooit bedenken dan kan het wel weer. Maar het blijft wel heel dubbel. Ik heb mijn hele leven al paarden en misschien kom je ook wel eens op een leeftijd dat het: mooi is geweest. Wie herkent dit?

Alleen hebben we nu bij haar de stress met het ontvangen van klanten, regen en blubber, ongelopen rijbak. Maar dat is hopelijk tijdelijk.........hoewel die regen gewoon niet stopt.

Het idee dat ik vd zomer weer dekens moet wisselen, ze snachts naar buiten moeten, het plannen met heet weer, te heet om te rijden, dazen...........blehhhh en dan daarna weer regen, sneeuw en vorst. Nee het voelt echt als: dat wil ik NIET meer.

DorkyDweeb
Berichten: 85
Geregistreerd: 07-11-23

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 10:56

Zonnetje81 schreef:
Ik heb mijn pony's nu bij iemand in training staan. Ik mis het op en neer rijden, het plannen, de blubber, regen, stallen mesten totaal niet. Best dubbel want ik heb bij mij mijn ouders alles wat je zou wensen. Mooie stallen, warm water, 3 hectare gras, mijn eigen eb en vloed bodem laten aanleggen. Dat loopt allemaal niet weg, mocht ik mezelf ooit bedenken dan kan het wel weer. Maar het blijft wel heel dubbel. Ik heb mijn hele leven al paarden en misschien kom je ook wel eens op een leeftijd dat het: mooi is geweest. Wie herkent dit?

Alleen hebben we nu bij haar de stress met het ontvangen van klanten, regen en blubber, ongelopen rijbak. Maar dat is hopelijk tijdelijk.........hoewel die regen gewoon niet stopt.

Het idee dat ik vd zomer weer dekens moet wisselen, ze snachts naar buiten moeten, het plannen met heet weer, te heet om te rijden, dazen...........blehhhh en dan daarna weer regen, sneeuw en vorst.


Ik ben 21 en heb dat al bereikt. Het is voor mijn gevoel op dit moment ook even mooi geweest. Misschien in de toekomst weer, als ik meer te besteden heb, mijn toekomstige kinderen wat ouder zijn en ik een vaste baan heb. Overigens is mijn paard nu nog wel van mij, dus het is allemaal nog niet zeker.

Tancreda4

Berichten: 24209
Geregistreerd: 12-01-03
Woonplaats: ZuidHolland

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:01

lletam schreef:
Met paard stress, zonder paard ongelukkig..


Ik denk dat dat het hier ook is :=

Sanet

Berichten: 8057
Geregistreerd: 10-10-04
Woonplaats: Fryslan!

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:09

Maar ook als je de paarden aan huis hebt, is het echt niet zaligmakend.
Ik heb geen invloed op het weer, ik heb ook geen geldboom en ik heb ook geen onuitputtelijke bron aan tijd of energie. Dus ik kan het wel meer doen zoals ik zelf wil, maar ook echt geen 100%.
Ik kan niet alles zelf, ik kan niet alles betalen, ik kan er niets aan doen dat de eendjes in het weiland zwemmen en het gras wel doorgroeit en straks dus te lang is en dan moet ik het alsnog maaien anders worden de paarden ook ziek en…

Ik ervaar echt veel stress van de paarden. Zelfs als ik dingen zelf kan bepalen, zoals dat mijn hengstveulentje thuis blijft omdat ik opfok heel spannend vind en dat we er nog 1 bij kopen. Maar het extra werk geeft me dan ook weer stress, mijn man is helemaal niet van de paarden, maar moet wel mee helpen, anders red ik het ook niet.

Ik heb gelukkig geen kinderwens… :D

DuoPenotti

Berichten: 30590
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:20

Denk dat vele die hier zeggen pensionstal dit en dat aan huis is heel relaxed van een koude kermis thuiskomen als ze dat zouden gaan hebben. Zo ken ik er dus ook een paar die dus geen paarden meer in eigen beheer of aan huis hebben. Die hadden het te veel geromantiseerd.

En wat is stress?
Ja ik baal, het gras is lang, mag echt gehooid worden. Maar hier in het zuiden zwemmen eenden op plaatsen waar het anders al 3 maanden stoft.
Maar zal vast nog wel een keer droog worden...

De bak is nat, soms 2 daagjes droog en weer nat...in 20 jaar tijd nog nooit gehad, wel dat ik al moet sproeien in maart omdat het stoft...
Daarvan kun je stressen of zeggen, het is niet anders...

Maar een eb en vloed bak ja dat trekt de portemonnee ook niet, overigens de sloten lopen over dus of die nu nog zou werken?

Je kan het nooit doen zoals je wilt, of je moet de loterij winnen, dan misschien. Of ook iet want dan zit je weer met vergunningen of die mogen enz.
Maar aan huis is echt niet alles opgelost.
En de uren die je er dan insteekt zijn vele malen hoger dan bijvoeren op pension.

Zonnetje81
Berichten: 18798
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:22

Precies ik merk juist rust als ze ergens anders staan, thuis kan je ook niet altijd de juiste deken keuze maken. Leg je de ene deken op ga je werken en breekt de zon uit......... Thuis kan je nooit een dag overslaan OOK NIET als je het in je rug hebt, doodziek bent.........Of eigenlijk geen tijd hebt omdat je met je werk een lange werkdag hebt. Alles moet gepland een dagje weg maar de paarden moeten ook een keer naar binnen. Heel vaak een kwestie van plannen, omkleden, etc.

josien_m_
Berichten: 2463
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:25

Geen stressvolle hobby maar een levenswijze al 50 jaar sinds ik als stadsmeisje op mezelf in een boerderijtje woon vanaf mijn 17e. Ik weet niet anders dan altijd zelf voor mijn dieren kunnen zorgen dus alle pensionstalperikelen ken ik niet. Maar het wil niet zeggen dat wanneer je alles zelf in de hand hebt (erg relatief uiteraard) het makkelijker is. Ook dan heb je te maken met te nat of te droog weer, duur hooi of overlast van bedenk het maar. Ik heb 11 pony's, er dus dus geen sprake van onbeperkt voeren, dus dat geeft werk en nadenken, afwegen en risico's nemen. Want niet alle dieren kunnen even veel of even weinig voer aan. Vaak gaat het goed maar niet altijd. Ik weet niet anders dan zo te leven en in de verschillende relaties, werksituaties en woonplekken zijn de pony's de constante aanwezigheid. De pony's blijven hier tot het eind, bij sommigen de 4e generatie familie waarbij zij ook al 24 is inmiddels. Natuurlijk zijn er wel een zieken en gewonden, ook is een aantal dieren natuurlijk al overleden bij mij. Dat geeft zorg en verdriet maar dat hoort erbij en gaat weer over. De herinneringen aan ze blijven me wel bij. Nu ik met pensioen ben, heb ik alle tijd voor al het onderhoud. Ik vraag me wel eens af hoe het leven zou zijn zonder die vastigheid en regelmaat van de verzorging. Ik kan het me niet voorstellen want ik heb het nooit meegemaakt. We hebben wel door al die jaren heen zo nu en dan oppas gehad zodat we even op vakantie konden. Daar heb ik geen enkel probleem mee en denk dan ook niet aan de dieren. Wel verbaas ik me er dan over hoeveel tijd er in zo'n dag zit dan... haha!

DuoPenotti

Berichten: 30590
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:28

Zonnetje81 schreef:
Precies ik merk juist rust als ze ergens anders staan, thuis kan je ook niet altijd de juiste deken keuze maken. Leg je de ene deken op ga je werken en breekt de zon uit......... Thuis kan je nooit een dag overslaan OOK NIET als je het in je rug hebt, doodziek bent.........Of eigenlijk geen tijd hebt omdat je met je werk een lange werkdag hebt. Alles moet gepland een dagje weg maar de paarden moeten ook een keer naar binnen. Heel vaak een kwestie van plannen, omkleden, etc.

Toen ik nog ochtenddiensten draaide en om 10 voor half 7 in Eindhoven moest staan was aan huis zo fijn niet hoor...
Maar wel zorgen dat de paarden buiten stonden, hooi hadden.
Dan omkleden naar werkkleding. dus om kwart over 4 stond ik op.
Vanuit een nachtdienst was ik om half 8 thuis, ik chronisch zieke was dan brak, maar toch eerst de paarden doen.... enz enz.

Zonnetje81
Berichten: 18798
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:33

DuoPenotti schreef:
Zonnetje81 schreef:
Precies ik merk juist rust als ze ergens anders staan, thuis kan je ook niet altijd de juiste deken keuze maken. Leg je de ene deken op ga je werken en breekt de zon uit......... Thuis kan je nooit een dag overslaan OOK NIET als je het in je rug hebt, doodziek bent.........Of eigenlijk geen tijd hebt omdat je met je werk een lange werkdag hebt. Alles moet gepland een dagje weg maar de paarden moeten ook een keer naar binnen. Heel vaak een kwestie van plannen, omkleden, etc.

Toen ik nog ochtenddiensten draaide en om 10 voor half 7 in Eindhoven moest staan was aan huis zo fijn niet hoor...
Maar wel zorgen dat de paarden buiten stonden, hooi hadden.
Dan omkleden naar werkkleding. dus om kwart over 4 stond ik op.
Vanuit een nachtdienst was ik om half 8 thuis, ik chronisch zieke was dan brak, maar toch eerst de paarden doen.... enz enz.


Aan huis is ook nog het een maar er zullen er meer zijn zoals ik die ze niet aan huis hebben staan maar wel in eigen beheer. Dat is NOG lastiger.

DuoPenotti

Berichten: 30590
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:36

zeker, dat had ik dan niet getrokken

pmarena

Berichten: 48498
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 11:52

Hier sinds een paar weken nu geen paarden meer. Heb Mareentje 23 jaar gehad, sinds 2008 aan huis en daarvoor op doe-het-zelf stallen. Ik vond het behoorlijk wat stress geven eerlijk gezegd, al die verantwoordelijkheid die alleen op jou valt.

In het begin met daarnaast een full-time baan en daarnaast nog het opbouwen van een eigen bedrijf en een eigen huishouden. Later nog een kind erbij. Van rijden kwam al snel niet veel meer dus het was eigenlijk voornamelijk heel veel stront ruimen en gesleep en gezeul met het mooi maken en onderhouden van een fijne plek.

Nu ze er niet meer is (ingeslapen paar weken geleden, ze at ineens niet meer, het was haar tijd met 30-33 jaar) mis ik natuurlijk wel dat "mijn paardje" dat ik door en door ken, er niet meer is. Dat gehinnik en gepruttel, dat op je af komen rennen, dat lieve koppie dat blij is om je te zien :+:

Maar dat is ook echt alles dat ik mis. Ik ben nu aan het afkicken ofzo, heel apart gevoel, er moet vanalles een andere instelling vinden. Niet meer 24-7-365 je voelsprieten uit of alles wel goed gaat met die knollies. Niet meer constant dat af- en aanslepen van allerlei zooi en plannen van allerlei dingen die echt moeten gebeuren.

Niet meer bij buitenkomst dat gehinnik en meteen even dit-of-dat doen. Of na zwemles van die kleine (of allerlei andere dingen) de stress van nog moeten koken EN paarden eten geven EN.... oja de paarden hoeven niet meer.....

Tijdens boodschappenrondjes "oja die kant hoef ik helemaal niet op want geen voer nodig" ehhhh.... even denken hoe ik dan dit rondje ga doen.

Het is nu vooral nog heel raar. Ik mis ze wel, maar het is ook goed zo. Het is eigenlijk best een opluchting :o Maar het is vooral ook raar en onwennig ofzo, mijn automatische instellingen kloppen niet meer zeg maar :=

Op dit moment denk ik niet dat ik nog een keer een paard / pony zal kopen. Aan huis is wel leuk omdat het wel lief is om dat zo rond te zien scharrelen. Maar al dat onderhoud.... := En de zorgen.... pffffft.

Op pension heb je dat ook maar weer op een andere manier, dat trekt me ook niet.
Op dit moment vind ik de zorgen, het werk, de verantwoordelijkheid, risico's en de kosten niet opwegen tegen het plezier dat je er van zou kunnen hebben eerlijk gezegd. Voor Mareentje had ik dat over, maar om nu weer opnieuw te beginnen dat zie ik op dit moment niet zitten :o

pateeke
Berichten: 2298
Geregistreerd: 12-05-06

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 12:00

Enkel de OP gelezen.
Hoewel mijn pony niet aan huis staat, ervaar ik ook wel stress van het hebben van mijn eigen pony, ondanks dat ik ontzettend blij met m ben. Voor mij een reden om na hem geen nieuw paard te kopen.

DJZ

Berichten: 3161
Geregistreerd: 30-12-08
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 12:13

Eigenlijk heb ik zelden stress rondom de paarden. Ik huur een stukje, doe de verzorging en alles erom heen zelf en moet ervoor zorgen dat er op tijd hooi en voer gehaald is.
Ik vind het heerlijk om voor (en soms na) het werk te beginnen met mest scheppen. Lekker gedachteloos bezig zijn of juist ideeën opdoen of frustraties van je af werken.
De paarden, 2 grote E pony's en een AMHA (binnenkort nog een klein paard erbij), lopen 24/7 buiten, kunnen naar binnen als ze willen, lopen op een track systeem en er is altijd hooi beschikbaar. Als ik er ben, mogen ze het gras op.
Het voordeel is dat ik per dag kan kijken wat het voerbeleid is. Worden ze een beetje te rond, dan voer ik minder van het goede hooi en krijgen ze meer graszaad hooi en/of stro. Is het weer nat/koud, dan krijgen ze meer van het goede hooi.

Het enige beetje stress wat ik ervaar is of ik wel altijd bij de trailer kan, als ik hm nodig heb.. Er wilt nog wel eens een auto voorstaan :o

Wintu

Berichten: 3467
Geregistreerd: 30-01-23

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:02

Zonnetje81 schreef:
Ik heb mijn pony's nu bij iemand in training staan. Ik mis het op en neer rijden, het plannen, de blubber, regen, stallen mesten totaal niet. Best dubbel want ik heb bij mij mijn ouders alles wat je zou wensen. Mooie stallen, warm water, 3 hectare gras, mijn eigen eb en vloed bodem laten aanleggen. Dat loopt allemaal niet weg, mocht ik mezelf ooit bedenken dan kan het wel weer. Maar het blijft wel heel dubbel. Ik heb mijn hele leven al paarden en misschien kom je ook wel eens op een leeftijd dat het: mooi is geweest. Wie herkent dit?

Alleen hebben we nu bij haar de stress met het ontvangen van klanten, regen en blubber, ongelopen rijbak. Maar dat is hopelijk tijdelijk.........hoewel die regen gewoon niet stopt.

Het idee dat ik vd zomer weer dekens moet wisselen, ze snachts naar buiten moeten, het plannen met heet weer, te heet om te rijden, dazen...........blehhhh en dan daarna weer regen, sneeuw en vorst. Nee het voelt echt als: dat wil ik NIET meer.


Dit is mijn laatste paard. Hierna kap ik er mee, bijna 30 jaar paarden gehad, maar ik stop. Het afhankelijk zijn van anderen, de wolf, de kosten, voor mij is het klaar als mijn stoere vent er niet meer is.

c_alsemgeest

Berichten: 20870
Geregistreerd: 18-01-04
Woonplaats: Ergens tussen Den Haag en Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:08

lletam schreef:
Met paard stress, zonder paard ongelukkig..

Same :')
Na elk paard die overleed geroepen dat ik nooit meer een paard zou nemen. Maar zonder ben ik echt niet mezelf. Zelfs mijn man zei, ga alsjeblieft weer kijken voor een paard _O-

Ir111

Berichten: 12016
Geregistreerd: 06-04-04
Woonplaats: home is where the heart is...

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:11

Ik herken een heleboel dingen dingen wel die hier genoemd worden als zorgen maar zo ervaar ik ze meestal niet. Soms stress over hooi (kan ik t juiste vinden, eten ze het). Maar verder? Heerlijk! Tuurlijk is het druk maar ik hou van de klussen die paarden houden met zich meebrengen. Kan me geen leven zonder voorstellen.

Toen ze nog op pension stonden had ik er wel regelmatig héél veel stress van. Vooral stress over het gebrek aan voldoende tijd op een voldoende plek buitenstaan. Nu ze aan huis staan 24/7 buiten en valt die stress dus weg.

c_alsemgeest

Berichten: 20870
Geregistreerd: 18-01-04
Woonplaats: Ergens tussen Den Haag en Rotterdam

Re: Is een paarden hobby een stressvolle hobby?

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:17

Ik heb ook geen stress over "gewone" dingen hoor... maar vooral medische zaken.
Uni heeft altijd kolieken en heftige wonden gehad. We noemden hem ook stef stuntpiloot als hij weereens het weiland uit gesprongen was de mestput in oid :')
Jam had ik nooit zorgen om, tot op het laatst, toen hij trigeminaal headshaking kreeg. Een jaar lang alles geprobeert, veel stress en uiteindelijk hem ook moeten laten gaan.

Popstra
Berichten: 13986
Geregistreerd: 21-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:34

Ideale plaatje paarden aan huis????

Dat kan je nog eens vies gaan tegen vallen en terug doen verlangen naar dat ze in pension stonden!

Je kunt ook over alles gaan zeiken natuurlijk maar daar heb je enkel jezelf mee. Al die gestreste baasjes hebben die paarden ook niks aan. Beetje water bij de wijn doen maakt je vaak al een leuker mens.
En ohja, met de paarden aan huis word je enkel maar gemakkelijker daar waar je op een pension zo moeilijk over doet. Gewoonweg omdat sommige dingen nu eenmaal niet anders gaan. Onmacht. Zoals bijv door de vele regen van de laatste 8 maanden.
Dan is ze thuis hebben dubbel zo hard werken!

Wintu

Berichten: 3467
Geregistreerd: 30-01-23

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-24 13:44

Popstra schreef:
Ideale plaatje paarden aan huis????

Dat kan je nog eens vies gaan tegen vallen en terug doen verlangen naar dat ze in pension stonden!

Je kunt ook over alles gaan zeiken natuurlijk maar daar heb je enkel jezelf mee. Al die gestreste baasjes hebben die paarden ook niks aan. Beetje water bij de wijn doen maakt je vaak al een leuker mens.
En ohja, met de paarden aan huis word je enkel maar gemakkelijker daar waar je op een pension zo moeilijk over doet. Gewoonweg omdat sommige dingen nu eenmaal niet anders gaan. Onmacht. Zoals bijv door de vele regen van de laatste 8 maanden.
Dan is ze thuis hebben dubbel zo hard werken!


In welk opzicht verlang je terug naar het pension dan. Vanwege de hoeveelheid werk? Werk maak ik me niet druk om. Mijn paard staat nu top, maar heb nog geen stal gehad waar niet wat was en dan ben ik geen zeikerd. Wens alleen dat paard niet op beton staat, bed een beetje netjes is, voldoende hooi en weidegang. Paard hoeft niet constant met wonden te staan of in dusdanig veel onrust of te verdrogen omdat men de voorzieningen niet op orde heeft. Water bij de wijn heb ik iig genoeg gedaan. Moet wel van 2 kanten komen .