[***] schreef:@ Ninx: als het een paard is dat nog moet wennen ok, maar wat als die echt niet kan wennen? Wat als die helemaal niet weet hoe die zich in een kudde moet gedragen? Wat als die constant bang is dat er roofdieren over het hek springen? Elk geluidje wordt panisch op gereageerd, etc. Hoeveel tijd geef je zo'n paard? Moet die maar wennen omdat buiten "gewoon zo hoort"? Waar trek je de grens?
In het geval van dat ene paard op de duizend dat echt zo gestoord is, is er vast wel een oplossing te verzinnen. Maar je bent het vast wel met me eens dat dat echt een uitzondering is en dat veel 'gestoord' gedrag van paarden komt doordat de omstandigheden buiten niet goed genoeg zijn (of misschien heeft 'ie een magnesiumtekort, staat 'ie stijf van het krachtvoer, heeft ie inderdaad gewoon tijd nodig om te wennen, noem maar op).
Het lijkt me dat dit topic gaat over 'de grote populatie paarden' en niet over de uitzonderingen. Zelfde als dat ik zou roepen richting de stalpaardeneigenaars met paarden die slechts een dagdeel buiten komen: 'ja maar wat als hij luchtzuigt? of weeft? vind je het dan nog oké dat hij op stal staat?'. En verder is het in mijn geval niet zo dat ik de 'andere kant' niet begrijp, of het niet van hun kant kan bekijken, maar ik ben het er gewoon niet mee ééns
.
Heb oa om die reden besloten om hem ergens anders te zetten, waar hij alleen stond op de weide (wel paarden ernaast en contact over de draad mogelijk), dat is ook volgens heel veel not done en mishandeling, een paard alleen op een weide ... Hij is enorm opgeknapt, had veel meer rust in zijn koppie en was daardoor voor mij ook fijner om mee om te gaan. En hij kon nog contact maken met anderen hoor, zijn klappen genoeg uitgedeeld geweest 
).