Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-05-16 21:01

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 04-05-16 21:01

Oh Sandra, niet twijfelen aan jezelf. Je doet de dingen naar eigen inzicht en eigen mogelijkheden.
Wel heel heftig!

Avaluna: dankje. Het is idd een pittig leventje. Geregeld heb ik wel een twijfel moment. Zeker in de wintermaanden.
Dan denk ik...ach de kleinste is al twee. Op de helft en dan gaat ze over twee jaar ook naar school. Wordt alles wat makkelijker.
Ben sinds de geboorte vd tweede echt mijn ritme kwijt. De ziekte en het overlijden van mijn moeder erbij. Probeer dus hard om mijn draai weer te vinden. Theoretisch lijkt het niet zo moeilijk. Praktijk wijst anders uit...

**Geplaatst**: 04-05-16 21:18

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 04-05-16 21:18

Is ook allemaal niet niks, Anke, maar komt wel; ik weet het soms ook allemaal niet; waarvoor bv? Maar ben nu niet in mijn normale doen en wil dan ook bepaalde beslissingen maken dus we gaan maar op dezelfde voet verder. We zien wel of en wat we ooit nog met de paarden doen. Het komt wel; ik ga ook ooit mijn ritme wel vinden. Heel ander leven dan voorheen, maar doseren en accepteren en daarbij af en toe zien wat we allemaal hebben, dat we best trots mogen zijn wat we bereikt hebben en tevreden zijn en genieten!

**Geplaatst**: 04-05-16 21:45

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 04-05-16 21:45

Hou je taai SandraVerl! Ik begrijp heel goed wat jij bedoelt;

Ik tob hier al zolang als dat ik beide paarden heb, met ongelukken/ziektes bij de paarden en ook al weet ik wat ze mankeren, is het tot dat besef en een diagnose van bv MiniMe te komen, een grote lijdensweg geweest. Ik werd gewoon ook niet geloofd, voor het hebben van munchhausen by proxy uitgemaakt, mij zwart gemaakt bij DA's, zodat ik niet het onderzoek kreeg wat ik wilde en weet ik wat nog meer en dat was nog niet eens op bokt maar IRL.
Het heeft mij ontzettend onzeker gemaakt met de paarden en ook al doe ik mijn stinkende best, voor mijn gevoel doe ik het ook nooit goed genoeg.
En het gekke is ook, dat ondanks dat ik onderhand heel goed weet dat als ik wat aan ze merk of zie, het eigenlijk 10 van 10 x ook gewoon iets blijkt te zijn (heb blijkbaar een neus voor ellende) maar toch twijfel ik dan altijd weer of ik mij weer niet van alles in mijn hoofd haal.

**Geplaatst**: 04-05-16 21:52

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 04-05-16 21:52

Dat is ook zo. Wennen aan een nieuw soort van leven.
Accepteren is de eerste stap. Dit vind ik zelf de moeilijkste ervan.
Beslissingen uitstellen heb ik hier ook gedaan. Nog steeds wel. Jammer dat niemand kan zeggen hoe lang het duurt voordat je weer in een eigen ritme en routine komt.

Ik zie hoeveel moois ik heb. Prachtig gezin en geweldige dieren.
daar wil ik me op focussen.

**Geplaatst**: 04-05-16 21:58

Geplaatst: 04-05-16 21:58

lekker naar het bos geweest!

Anke je hebt groot gelijk....

Sandra....
Als je uitrekent dat 35 paarden op twee hec staan....is dat ook maar 571 m2 per paard.... Dus als je er twee op 1000m2 hebt staan zit je op hetzelfde.
Je doet je best... Meer kun je niet doen!

**Geplaatst**: 04-05-16 22:44

Geplaatst: 04-05-16 22:44

ohjajoh6 schreef:
Hou je taai SandraVerl! Ik begrijp heel goed wat jij bedoelt;

Ik tob hier al zolang als dat ik beide paarden heb, met ongelukken/ziektes bij de paarden en ook al weet ik wat ze mankeren, is het tot dat besef en een diagnose van bv MiniMe te komen, een grote lijdensweg geweest. Ik werd gewoon ook niet geloofd, voor het hebben van munchhausen by proxy uitgemaakt, mij zwart gemaakt bij DA's, zodat ik niet het onderzoek kreeg wat ik wilde en weet ik wat nog meer en dat was nog niet eens op bokt maar IRL.
Het heeft mij ontzettend onzeker gemaakt met de paarden en ook al doe ik mijn stinkende best, voor mijn gevoel doe ik het ook nooit goed genoeg.
En het gekke is ook, dat ondanks dat ik onderhand heel goed weet dat als ik wat aan ze merk of zie, het eigenlijk 10 van 10 x ook gewoon iets blijkt te zijn (heb blijkbaar een neus voor ellende) maar toch twijfel ik dan altijd weer of ik mij weer niet van alles in mijn hoofd haal.

Ik snap helemaal wat je wil zeggen, al had ik vorig jaar wel de steun van mijn oude DA die echt wel weet dat ik mijn mannen door en door ken. DA 3 belde ik op aanraden van de kliniek en tegen die tijd, wist ik via mijn oude wat ik allemaal moest vragen en moest laten testen. Tja, toen bleek zijn lymetiter iets verhoogd en was hij in pancytopenie, dus moest hij met spoed naar de kliniek. Daar had ik dan weer het geluk dat de internist mij heel serieus nam en die gemiste afgebroken tand, gaf ook wel geen goede indruk. Ook de hoofdchirurg was op dat moment woest op het geklungel thuis. Hij zei vlakaf dat dierenartsen veel te weinig naar de bazen luisteren en dat zij, in de kliniek, dan maar de rommel moeten opkuisen. Wat ook wel in mijn voordeel werkte, is mijn job. Ik ben verpleegkundige en blijkbaar merk ik ook bij mijn dieren snel dingen op. Was best wel trots op mezelf toen ik de internist stilletjes tegen de stagairs hoorde zeggen dat ze naar mij moesten luisteren omdat ik een eigenaar met een goede klinische blik ben.

Eigenlijk wil ik er echt niet bij stil staan hoe het gelopen zou zijn, als ik zoals jij zou varen. Dan denk ik dat ik mijn paard al lang kwijt zou zijn. Dus laat je niet kisten door die geleerde bollen, als jij zegt dat er iets mis is met je dieren, dan moeten ze serieus nemen, punt.

**Geplaatst**: 04-05-16 23:20

Geplaatst: 04-05-16 23:20

Ach het is bij mij al net zo een lang verhaal als bij jou uiteindelijk. Ik wilde je alleen maar een hart onder de riem steken, dat ook al weet jij voor 150% dat er iets niet goed zit, het in het paardenwereldje sterft van de betweters die je dus compleet onzeker kunnen maken, want triest genoeg voelde ik gewoon opluchting bij het verdriet van de ppid diagnose: zie je nou ik ben niet gek! Maar ik laat mij rustig nog vele malen voor gek verklaren door de wereld als het mijn dieren betreft, dat boeit mij dan weer net niet eigenlijk...

**Geplaatst**: 04-05-16 23:21

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 04-05-16 23:21

En zo hoort t ook, Ojajoh. Je kent m uiteindelijk het beste.

**Geplaatst**: 05-05-16 00:00

Geplaatst: 05-05-16 00:00

Alma is vanavond om 21.00 ingeslapen

Ze had een zware nekhernia waar weinig aan te doen was, dat samen met haar zwakke achterhand, maakte de beslissing duidelijk.
Ze zou geen waardig leven meer hebben en altijd pijn.
Ze kreeg het eerste spuitje en zakte gelijk in slaap en snurkte er heerlijk op los, eindelijk bevrijd van de pijn.
Na het tweede spuitje zuchte ze nog 1 keer en weg was ze.
Ze ligt nu in het bos, de andere honden hebben afscheid genomen.
Het is goed zo.

**Geplaatst**: 05-05-16 00:03

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 00:03

Veel sterkte spatter. :(:)

**Geplaatst**: 05-05-16 00:04

Geplaatst: 05-05-16 00:04

Ah nee Spatter! Wat verdrietig! Heel veel sterkte gewenst :(:)

**Geplaatst**: 05-05-16 00:05

Geplaatst: 05-05-16 00:05

Bedankt, was even heftig allemaal vandaag.

**Geplaatst**: 05-05-16 00:12

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 00:12

Heel veel sterkte Spatter!

**Geplaatst**: 05-05-16 00:17

Geplaatst: 05-05-16 00:17

Oh Spatter, ik was echt aan het duimen dat alles terug goed ging komen. Sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-16 00:41

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-16 00:41

Sterkte spatter! Y;(

Een keuze gemaakt uit liefde voor je dier!

Sandra, jij houdt zonder twijfel erg veel van jouw dieren, je hele manier van schrijven erover en de twijfels die je hebt maken dat al duidelijk. En het is natuurlijk dikke onzin om liefde voor de paarden evenredig te bedenken aan het aantal ha land. Dan zouden de kaarten toch eens heel anders geschud zijn. Twijfelen of je zelf niet iets verkeerd hebt gedaan, vind ik niet realistisch. Je hebt goed contact met meerdere artsen, geeft jouw paard zoveel mogelijk zorg. Misschien heb je onbewust iets niet handig gedaan, misschien had het paard dit bij iemand anders wel niet gekregen, maar misschien iets veel ergers (want ik zie op de rolfoto's gewoon een happy paard), misschien is het wel een fout van de fokker door een lichamelijk zwakke combinatie van ouderdieren. Je weet het toch nooit...

Nathalie, hoe oud is ze dan dat je geen magnesium wilt bijgeven? Ik heb daar eigenlijk nooit zo bij nagedacht. Mijne wordt deze maand 7 en ben ik het onlangs gaan bijvoeren. Ze vindt het eigenlijk niet zo lekker dus mijn jonkie eet vaak het laatste beetje, wat inhoud een onderhoudsdosis ongeveer.

Monmaster, als je zo basic voert, vanwaar de keuze voor een vitaminespuit? Dat is voor mij nog ver van mn bed show omdat mij is verteld dat dat geen nut heeft omdat alles wat je teveel geeft in zo'n boost gewoon weer uitgeplast wordt.

En laten we ons aub niets aantrekken van wat overal op bokt gezegd wordt. We hebben hier onderling een fijn clubje, waar discussie mogelijk is terwijl we elkaar in waarde laten en inzien dat al doet iemand het anders, dat ook dat goed kan zijn. Bokt bestaat doorgaans uit betweters die meer tijd op bokt doorbrengen dan bij hun paard. Een vriendin van mij is dierenarts/paardenarts, reageert hier ook nog best wat op bokt, maar heeft nergens staan dat ze DA is (bewuste keuze). Ook adviezen op medisch gebied etc. geeft ze geregeld, als je ziet hoe fel tegen haar advies in wordt gegaan soms... Ik kan dan gelijk relativeren welke bokkers ik nog serieus moet nemen :')

Wat stom dat sommigen hier zo hoog moeten springen willen ze serieus genomen worden. Gelukkig heb ik een DA die alles wel wilt proberen als ik het vraag, en betaal. Ze komt zelf zelfs ook met ideeën. Kan haar ook altijd appen en als ik buiten het spreekuur iets app belt ze me indien nodig dezelfde dag nog. Ik besef door jullie nog maar eens extra wat voor geluk ik met haar heb. En nee, dat is dus bewust niet die vriendin waar ik het hierboven over hebt

Zo, tijd om te gaan slapen, had ik ook nog niet gedaan vandaag -O-

Morgen een betere dag hoop ik...
Toen ik in de wei lag kwamen de dames wel heel lief bij me liggen trouwens. De jongste zelfs op schoot. Was al een tijdje geleden dat ze dat had gedaan, maar gelukkig nog niet er overheen gegroeid dus

**Geplaatst**: 05-05-16 01:06

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 01:06

Oh, wat verschrikkelijk; heel veel sterkte, Spatter, vreselijk groot verlies!

**Geplaatst**: 05-05-16 01:06

Geplaatst: 05-05-16 01:06

Lief dat filmpje!

**Geplaatst**: 05-05-16 06:20

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 06:20

Spatter. Heel veel sterkte..

Vandaag een vrije dag van het werk. Dacht even een uurtje langer te slapen ( niet dus).
Ga zo de paardjes en al de rest van beestjes eten geven en dan eens beginnen bij te lezen zijn weer een hoop pagina's.
Allemaal een fijne zonnige dag {:}

**Geplaatst**: 05-05-16 06:45

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 06:45

Even een kort berichtje voor het werk. Gelukkig maar tot 10.30 daarna gaan we bezig met het vervangen van het dak van de nieuwe stal.

Sandra, wat ik heb opgemaakt uit je verhaal hier en via PB zorg je ontzettend goed voor je paard. Je kijkt realistisch en bedenkt ook wat paard waardig is. Snap dat je soms onzeker wordt daar over maar dat is echt niet nodig! Ik vind dat je super goeie keuzes hebt gemaakt en er alles aan gedaan hebt :(:)

!

Spatter: pfff nee.. wat ontzettend sneu! Heel veel sterkte en hopelijk kan je het een plekje geven :(:)

.

Caily: wat ontzettend lief en gezellig

**Geplaatst**: 05-05-16 06:49

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 06:49

Sterkte spatter, maar als het beter is zo, is het niet voor niets.

Er zullen ook best wel mensen zijn die commentaar hebben op onze manier van paarden houden. Zielig zonder deken buiten om maar wat te noemen.
Ieder z'n ding, en tenzij de gezondheid er geen schade van ondervind, moet iedereen lekker z'n eigen ding doen.

**Geplaatst**: 05-05-16 07:39

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 07:39

Mensen wat het beter denken te weten wat betreft mijn paarden. Vraag ik altijd heel vriendelijk om dit bordje te lezen.
Iedereen hier heeft het beste met zij/haar paarden voor. En als iemand om hulp vraagt geef je die als je kunt helpen en anders doe je dat niet. Maar je begint niet te zeuren over vanalles en nog wat dat zogezegd niet goed is voor het dier ed. En dat merk ik in Veel topics dat dat wel gebeurd en dat is jammer..
Afbeelding

**Geplaatst**: 05-05-16 07:39

Geplaatst: 05-05-16 07:39

Ahh..wat sneu Spatter. Heb ook al wat honden moeten laten gaan pffff....maken zo'n deel uit van je gezin en van je leven. Heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 05-05-16 07:50

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 07:50

Het enige waar ik me aan stoor wat paarden houden betreft is als mensen het verdedigen als hun paarden 23 uur per dag binnen staan. Met creativiteit ,goede wil, afspraken met mede paardeneigenaren of desnoods van stal veranderen valt er nog veel te verbeteren. Als de keuze zou moeten zijn wel of geen paard op een ouderwetse traditionele stalling, zou ik geen paard meer nemen.
Wel of niet 24/7 op de wei, ik heb helaas geen wei aan huis dus verhuizen ze in de zomer naar de wei en oktober haal ik ze weer op. Voelt dan wel als vakantie, voor de paarden als voor de baas

**Geplaatst**: 05-05-16 07:52

Geplaatst: 05-05-16 07:52

Sterkte Spatter. Vreselijk, maar wel de beste keuze.

En Sandra, niet teveel aantrekken van anderen die het allemaal beter weten. Ik vind twijfelen aan jezelf nooit slecht. Niet omdat je het niet goed zou doen, maar omdat dat je open houdt voor nieuwe opties/ ideeën. Mensen die alles zo zeker weten (zoals de mensen die je beschrijft) zullen dan (imo) sneller ieys over het hoofd zien. Maar bij het twijfelen moet je wel realistisch kunnen blijven. En volgens mij lukt dat jou prima.

**Geplaatst**: 05-05-16 07:57

Re: Het paarden-aan-huis-tips-topic deel 3!

Geplaatst: 05-05-16 07:57

Ik moet ineens (door jouw onderschrift, Jadybabe) denken aan vroeger op mijn eerste manege. Ik was 10 en als ik dan les had, stonden er oudere kinderen langs de bakrand te vertellen dat alles wat wij als beginners deden heel zielig was voor t (hun lievelings)paard. Daar werd ik toen ookniet vrolijk van. Maar blijkbaar zijn er mensen die zich pas goed gaan voelen als ze een ander afzeiken. Zegt toch meer over hen dan over jou, zou ik zeggen.