hmm ik heb er ook nog een

Ik denk dat ik 10 jaar was, op de manege, en zadelde altijd een aantal ponies op voor de les. Een lieve welsh merrie, liep altijd een rondje in de stal als je het hoofdstel om wilde doen. Je moest uitkijken dat je geen kont naar je toe kreeg, dus iedereen vond haar dus altijd eng. Maar het was een kwestie van het rondje mee lopen, en dan stopte ze en kon je het hoofdstel om doen. Ik wist dat, dus ik deed altijd die pony.
Totdat ze op een keer haar neus tussen de staldeur stopte, de deur open duwde en keihard de stal uit racede. Stond ik daar met mijn hoofdstel

De buitendeur was gewoon open enzo, ze had zo naar de wei kunnen rennen of de straat op

Gelukkig sprintte ze in volle galop de binnebak in, die gelukkig leeg was. Ze stond te neuzen stegen haar spiegelbeeld en ik kon haar zo (met mn hoofdstel, ik was vergeten in mijn haast een halster te grijpen) pakken.
Ik laat in iedergeval nooit meer de staldeur open als ik het hoofdstel om ga doen.