Dinopino schreef:en heleboel kippen en konijnen ook niet

. dus eigenlijk moet je ook geen kippeeieren meer eten en ook geen kip. Of konijn. Of varkens. Want wat is het verschil. Je wilt een paard alleen maar houden wanneer je hem een paardwaardig bestaan kunt bieden, maar ondertussen gebruik je wel producten van de bioindustrie. Waarom staat een paard zoveel hoger op de ladder. Waarom zijn mensen die door omstandigheden hun paarden zo houden zoveel verkeerder bezig dan anderen die van de bioindustrie profiteren. Ik begrijp dat is de discussie nu niet. Maar anderen aanspreken om hun gedrag omdat jezelf de paarden wel denkt een paardwaardig bestaan te geven maar de rest aan je laars lapt is ook niet geloofwaardig toch?
Mijn paarden zijn van mij. Daar heb ik de verantwoordelijkheid voor en ik wil ze het leven bieden waarin ze het meest paard kunnen zijn.
De dieren in de bioindustrie zijn niet van mij. Die zorg kan ik dus niet op me nemen. Wat ik wèl kan bijdragen, is geen bioindustrie vlees en eieren eten en dat doe ik dus ook niet.
Waarom mijn paarden zo hoog op de ladder staan. Even simpel: het zijn mijn dieren en ik hou van ze. Dáarom staan ze bij mij hoog op de ladder.
Moet ik nu – volgens jou – omdat de dieren het in de bioindustrie zo slecht hebben, mijn paarden dan maar, net als die dieren, opsluiten in een hokje?
Citaat:
En dan is er weer de makkelijke redenatie, je zou ook zoveel km voor je paard kunnen rijden, maar dat is zó makkelijk gezegd als het jezelf niet aangaat.
Als we allemaal even serieus nadenken dan weten we allemaal dat het naast een fulltime baan vrijwel niet mogelijk, maar ook financieel erg lastig wordt om dagelijks 60 km heen en weer te rijden. En ik geloof er eerlijk gezegd ook niets van dat vanuit mijn positie iemand dat wél zou doen.
Ik ken mensen die dat wèl doen en ook ik heb mijn paard niet bepaald dicht bij huis. Doordeweeks moet ik elke dag 58 km rijden om bij ze te zijn, in het weekend 46 km. En ik doe het met liefde. Ik kan ze ook honderd meter verderop zetten hoor, geen probleem, pensionstallen genoeg in de buurt. Maar daar hebben ze geen 24/7 weidegang, geen onbeperkt ruwvoer, noem het maar op.
_Martine_ schreef: Zou een paard dit niet 'afleren'? Dat grazen? Als een paard gewend is om dit in de zomer te doen en in de winter niet, vanaf zijn geboorte, zou hij dan denken: "Goh, waarom graas ik eigenlijk niet in de winter?" En zo maak ik van een paard weer een mens. Ik denk zelf, dat paarden heeel gauw gewend zijn, wat betreft dagelijkse gewoonten. Misschien denken zij lang niet zo ver als wij.
Nee zo denkt een paard niet. Een paard leeft in het hier en nu en neemt het zoals het is. Daarom hebben wij ze ook kunnen domesticeren.
Dat neemt niet weg dat we onze verantwoordelijkheid hebben voor onze dieren. De voorbeelden van een hond 24/7 in een kleine bench, een dolfijn in een badkuip of vijvertje, een olifant in een tuintje zijn al genoemd. Dat zijn dingen die niet door de beugel kunnen; 23/7 stalopsluiting voor een paard kan ook niet, óók niet als hij het ‘geaccepteerd’ heeft. Dat is mijn mening.
_Martine_ schreef:Ik denk dat wij teveel proberen te denken voor een paard. Dat is natuurlijk prima, als je het beste met je paard voor hebt, maar als het een paard nou niet uitmaakt!
Kijk, als ze ongelukkige symptomen beginnen te krijgen a la, dan doe je er wat aan. Maar wat als dat niet zo is? .
We moeten ook niet voor ons paard denken, maar ons in ons paard verplaatsen. Wat voor dier is een paard eigenlijk? Wat zijn z’n natuurlijke behoeftes? Wat doet hij van nature? Hoe is hij gebouwd? Wat beweegt hem in zijn gedrag? Als je dat allemaal weet, dan is “het beste met hem voor hebben” toch vast iets anders dan hem desondanks toch 23/7 opsluiten, afzonderen, stilzetten etc etc.
_Martine_ schreef:Als je in de randstad woont heb je evenveel recht op een paard als iemand anders, waar dan ook. Maar, ik vind dat je je wel moet realizeren, dat sommige paarden het niét leuk vinden 24/7 op stal en dat het anderen niet uitmaakt. En dat je dan naar zó'n paard op zoek moet gaan.
Als iedereen recht heeft op een paard, dan heeft ook iedereen recht op die mooie dolfijn, dat lieve hondje en die leuke olifant.
Wanneer je vindt dat je recht hebt op een dier, dan heb je tevens de verplichting om zoveel mogelijk aan de natuurlijke behoeftes van dat dier tegemoet te komen.