Hilli schreef:Op elke stal waar je gaat staan als pensionklant moet je visie aansluiten bij het beleid wat de stalhouder hanteert.
Het beleid wat de TS schetst past niet bij mijn visie, omdat ik eigenlijk vooral moeite heb met de manier waarop bepaalde ideeën worden gepresenteerd. Als de ideeën bestaan uit vastgeroeste principes (voor mijn gevoel), dan betekent het vaak ook dat er weinig overleg mogelijk is op die vlakken met de stalhouder. Dat is voor mij een no-go.
Zo ben ik, voordat ik verhuisde naar mijn huidige stal, ook gaan kijken op andere stallen. Op sommige plekken waren er inflexibele openingstijden, op andere plekken (te) weinig weidegang, op weer andere plekken alleen krachtvoergift naar inzicht van de stalhouder - en dat was ook onbespreekbaar of zeer beperkt bespreekbaar. Die stallen zijn het dus ook niet geworden, omdat dat ook niet aansluit bij mijn visie.
Het hebben van achterijzers (of niet) an sich zegt niks. Het karakter van een paard wel, en de manier waarop het dier gesocialiseerd is ook. Daarbij komt de stabiliteit van een groep en de manier waarop een paard geïntroduceerd wordt. Het vermogen van een stalhouder om hier een goed plan voor te maken en in te schatten hoe een paard in een groep gaat passen is wel heel waardevol en absoluut onmisbaar. Daar lost een regel niks aan op.
Kan het hier alleen maar mee eens zijn.