Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-10-12 09:48

Geplaatst: 12-10-12 09:48

Nou ik schikte mij naar mijn ouders hoor..
Diep respect voor ze nu ik ouder ben..
Ze hebben krom gelegen om mijn paarden te betalen.. Het hield me van de straat en heb nooit verkeerde dingen gedaan.. Terwijl ik op school best een rebel was..
Maar waarom zou ze op 15 jaar de paarden niet zelf kunnen betalen of mee kunnen betalen..
Ik werkte toen al en vanaf mijn 16 de heb ik mijn paarden altijd volledig zelf betaald ( heb er altijd 2 gehad )

Nu ik zelf mama ben heeft mijn dochter ( bijna 4 jaar ) ook een paard naja pony haha..
Ik heb eigen stallen en dus geen pension klanten oid.. Geen vriendinnetjes daar etc.
Ze mag een vriendinnetje mee nemen van mij..

Maar ik bepaal waar de paarden staan ik betaal het..
Ben van mening dat ze in deze tijd sowieso blij moeten zijn dat ze een eigen paard hebben.. Het is niet niets en het kost een hoop.. Zodra ik merk dat mijn dochter daar zonder respect mee omgaat gaat, gaat de pony ook weg.. En dat niet alleen met haar pony, maar met alles dat ze krijgt.. Ze hoort het te warderen, en er dankbaar voor te zijn en weten dat niet alles vanzelf sprekend is..

Voorbeeldje: We hebben sinds 2 jaar een zwembad in de tuin in de zomer. Een vrij grote en die dingen zijn best duur..
Nu heeft ze van mij er voor moeten sparen ondanks haar jonge leeftijd..
Ze heeft haar oude kleding op de koninginnen markt verkocht.
Ze had dus centjes..
Deze heb ik op haar spaarrekening gezet en hebben wij het zwembad gekocht. Ze is er nu na 2 jaar nog mega happy mee en trots op want het is haar zwembad.. ( ondanks dat wij hem gewoon betaald hebben )

Vind dat kinderen dat in moeten zien dat het luxe is etc..
En niet het geld gewoon uit de muur komt maar dat papa en mama er hard voor moeten werken..
En als mama dan besluit om naar een andere stal te gaan omdat daar meer uitrij mogelijkheden zijn moeten ze dat ook kunnen respecteren.. Ze zullen in hun leven nog meer dingen tegen komen die minder leuk zijn waar ze ook mee moeten leren omgaan en het positieve er uit moeten kunnen halen en niet alles negatief zien..

**Geplaatst**: 12-10-12 09:53

Geplaatst: 12-10-12 09:53

Serendip90 schreef:
Ik zit in de andere situatie en ik ben er niet mee eens dat de beslissing altijd bij de ouder ligt. Het meisje verzorgt haar paard en het is haar verantwoordelijkheid (daar leert ze van). Daarom vind ik ook dat ze gewoon mee moet kunnen beslissen. Ze is geen 10 ofzo, dus ik vind zeker wel dat ze een mening mag hebben. En met goede argumenten en ook haar argumenten erbij, kom je uiteindelijk wel tot een conclusie.

Ik wil mijn paard dus ook verhuizen, mijn moeder vind het wel ok waar we nu staan. (Gaat om 1 pony) Maar we gaan nu wel naar andere stallen kijken. Moeder vindt het daar gezellig, kent er veel mensen... En ik ben zo iemand die iets heeft van "mjah, paardenmensen, je hebt iets gemeen, dus het komt altijd wel weer goed"... Maar denk maar niet dat "ouders" sowieso de laatste stem hebben. Ze mogen advies geven, hun mening geven en alles. Maar de uiteindelijke beslissing wordt besproken en gewoon samen gekeken wat het beste is.

Het is niet dat dochter geen andere vriendinnen kan maken of wat dan ook, het is de manier waarop TS het gaat brengen. Want hier breekt er een hel los als ze zonder mijn "toestemming" het paardje zouden verhuizen. Het is gewoon het idee dat jij voor het paard zorgt, maar uiteindelijk er NIETS over te zeggen hebt. Dat beslissingen zonder jouw visie worden genomen etc. Als je 10 bent, ok, maar als je 15 bent, dan vind ik dat je oud genoeg bent om dingen te kunnen inzien en gewoon je mening kan geven, argumenten kan aandragen etc. En het is vaak genoeg voorgekomen dat ik en mijn moeder niet dezelfde visie hebben, maar dan maak je elkaar duidelijk waarom wel/niet en dan kom je tot een conclusie. En dat lijkt mij een stuk beter dan gewoon "meegedeeld" te krijgen "we verhuizen (niet)"...

Zolang jij niets betaald hoor je gewoon respect te hebben voor je ouders dat ze het betalen en moet je blij zijn dat je überhaupt een eigen paard hebt.. Ongeacht waar hij staat..
Als ze mijn paard verplaatsen breekt de hel los..
Pardon dat klinkt echt respectloos

**Geplaatst**: 12-10-12 10:02

Geplaatst: 12-10-12 10:02

Lindy1982 schreef:
Serendip90 schreef:
Ik zit in de andere situatie en ik ben er niet mee eens dat de beslissing altijd bij de ouder ligt. Het meisje verzorgt haar paard en het is haar verantwoordelijkheid (daar leert ze van). Daarom vind ik ook dat ze gewoon mee moet kunnen beslissen. Ze is geen 10 ofzo, dus ik vind zeker wel dat ze een mening mag hebben. En met goede argumenten en ook haar argumenten erbij, kom je uiteindelijk wel tot een conclusie.

Ik wil mijn paard dus ook verhuizen, mijn moeder vind het wel ok waar we nu staan. (Gaat om 1 pony) Maar we gaan nu wel naar andere stallen kijken. Moeder vindt het daar gezellig, kent er veel mensen... En ik ben zo iemand die iets heeft van "mjah, paardenmensen, je hebt iets gemeen, dus het komt altijd wel weer goed"... Maar denk maar niet dat "ouders" sowieso de laatste stem hebben. Ze mogen advies geven, hun mening geven en alles. Maar de uiteindelijke beslissing wordt besproken en gewoon samen gekeken wat het beste is.

Het is niet dat dochter geen andere vriendinnen kan maken of wat dan ook, het is de manier waarop TS het gaat brengen. Want hier breekt er een hel los als ze zonder mijn "toestemming" het paardje zouden verhuizen. Het is gewoon het idee dat jij voor het paard zorgt, maar uiteindelijk er NIETS over te zeggen hebt. Dat beslissingen zonder jouw visie worden genomen etc. Als je 10 bent, ok, maar als je 15 bent, dan vind ik dat je oud genoeg bent om dingen te kunnen inzien en gewoon je mening kan geven, argumenten kan aandragen etc. En het is vaak genoeg voorgekomen dat ik en mijn moeder niet dezelfde visie hebben, maar dan maak je elkaar duidelijk waarom wel/niet en dan kom je tot een conclusie. En dat lijkt mij een stuk beter dan gewoon "meegedeeld" te krijgen "we verhuizen (niet)"...

Zolang jij niets betaald hoor je gewoon respect te hebben voor je ouders dat ze het betalen en moet je blij zijn dat je überhaupt een eigen paard hebt.. Ongeacht waar hij staat..
Als ze mijn paard verplaatsen breekt de hel los..
Pardon dat klinkt echt respectloos

Eerste zinnetje: mijn situatie is anders... net andersom dus... Ik betaal voor het paard, mams helpt mee met de verzorging.

Het heeft niets met respect te maken, het gaat erom dat ik het paard als "gezamelijk" zie, dus moeten de beslissingen ook gezamelijk worden genomen. En in dit geval is het dus ook meer "mijn paard" dan haar paard. (Paard denkt er anders over, want mams heeft altijd wat lekekrs voor hem mee

)

Ben heel blij dat ze mij helpt, maar puur omdat ze mijn moeder vind ik niet dat ze een beslissing kan maken die ons gezamelijk aangaat. Bij TS vind ik het, hetzelde. Natuurlijk heeft TS als ouder wel wat meer te zeggen en is haar beslissing uiteindelijk leidend. Maar ik blijf erbij dat het een gezamelijke beslissing is. En niet zo zeer dat dochter/ik zo graag mijn zin moet hebben, maar omdat het iets is van hun samen, gezamelijke hobby. Dochter heeft ook verantwoordelijkheden naar het paard toe, dus ik vind dat haar mening ook moet meetellen voor dit soort beslissingen.

Breekt de hel los, is overdreven, maar ikheb wel eisen en dingen die ik heel belangrijk vind, mijn moeder deelt die mening gelukkig wel hoor. Maar er worden geen "beslissingen" genomen over het paard zonder overleg. Ik heb het een beetje slecht verwoord ja :p (Komt ook omdat ik van mezelf weet hoe belangrijk ik het vind dat ik mijn paard met een vertrouwd gevoel achterlaat aangezien we het een en ander hebben meegemaakt met een staleigenaresse die mijn paard wel even dingen zou leren... DA-rekeningen en alles

dus ik ben voortaan voorzichtig met stalkeuzes :p)

**Geplaatst**: 12-10-12 10:14

Geplaatst: 12-10-12 10:14

Ja maar dan is het anders, je betaald zelf nadat ik mijn paarden zelf ben gaan betalen hadden mijn ouders er ook niets meer over in te brengen..
Maar daarvoor schikte ik mij naar hun wensen.. Hun betaalde het tenslotte de stalling

Maar mijn moeder was als de dood voor paarden en mijn vader had er niets mee..
Ze deden het dus puur alleen voor mij

**Geplaatst**: 12-10-12 10:18

Geplaatst: 12-10-12 10:18

Dus ouder kind relaties gaan alleen om geld?

Omdat je als ouder betaald, heb je het voor het zeggen en that's it?

Je kan je kind ook op een andere goede manier leren dat iets waardevol is.

Onze zoon van 15 heeft al vanaf zijn 3e een eigen pony en vanaf zijn 8e zijn hondje. Daar heeft hij altijd verantwoordelijk voor gezorgd.

Maar hij hoeft niet te betalen nu of te werken. Wij wilden een kind en daar moet je voor zorgen. Wij hebben hem dat gegeven en wij zijn verantwoordelijk dat er wordt betaald.

Hij zit in 4 VWO en met de uren van huiswerk erbij zit je al op een aardig volledige baan. Daarbij ben je maar 1 keer jong en moet je nog lang genoeg werken. Nu is het belangrijk dat hij ook sport, hobby;s heeft en vrienden naast school.

Mijn ouders hebben het met mij net zo gedaan en ik kan prima voor mezelf zorgen, ons gezien en onze dieren.

Met 15 zijn zo ook al redelijk op weg naar volwassenheid, dus overleggen kan prima. Ze leren van alles op school en dan zouden ze geen overleg met ouders kunnen hebben?

respect en dus ook wederzijds respect heeft niks te maken met wie wat bepaald. Hier meer dan voldoende wederzijds respect en ook een fijne band. Ken genoeg mensen die zoals wordt beschreven omgaan met hun kids en juist op deze leeftijd dan problemen krijgen, succes!

**Geplaatst**: 12-10-12 10:22

Geplaatst: 12-10-12 10:22

Overleggen uiteraard, maar de eind beslissing blijft bij de ouders en daar hoor je als kind zijnde gewoon respect voor te hebben..

Ik neem aan dat als ouders iets beslissen ze het beste met het kind voort hebben .. Een kind ziet dit niet altijd in vooral pubers niet..

En later als ze groot zijn denken ze.. ja mijn ouders hadden toch gelijk..

Uiteraard is er overleg je hoort me niet zeggen van niet..
Ik overleg zelfs al wel eens met mijn dochtertje maar de eindbeslissing ligt bij mij en kies wat ik denk dat het beste is voor mijn kind en dat hebben ze te respecteren

Overgens heb ik een super goede band met mijn dochtertje..
( ze is ook pas 4 die van mij

)

**Geplaatst**: 12-10-12 10:30

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 12-10-12 10:30

Een kind van 15 moet beslissingen kunnen nemen en soms hebben ze ook weleens gelijk. Onze zoon kan goed relativeren en heeft ook weleens gelijk in situaties.

Daarbij moeten ze op school ook vaak beslissingen nemen. Nu moeten ze buitenlandse reis kiezen. Er komt op de middelbare hooguit in de 1e en 2e een briefje mee naar huis, maar in de 3e en 4e echt niet meer. Hij moet zelf beslissen naar welk land hij gaat. Hij heeft wel met ons overlegd uit zichzelf.
Vorig jaar waren ze op uitwisseling en moesten ook veel zelf regelen.

Op deze leeftijd is het gewoon heel slecht om te zeggen tegen je kind; wij beslissen en jij hebt pech. daar krijg je zoveel weerstand van. Ze zijn geen kleine kinderen meer.
En het feit dat je als ouder betaald, dus dat als zwaarste weegt vind ik zo materialistisch. Hij is 15 en verdiend de eerstkomende jaren nog lang niet wat wij verdienen.

Dus als wij iets leuk vinden betalen we het wel en als hij iets leuk vind moet hij maar afwachten? Vind ik echt sneu. daar krijg je dus die gefrustreerde volwassenen van die als kind niks hebben gehad of niks mochten.

**Geplaatst**: 12-10-12 10:42

Geplaatst: 12-10-12 10:42

Nee je begrijpt me volledig verkeerd..

en je leest waarschijnlijk ook niet alles..
Want er staat dat ik zelf met mijn 4 jarige al overleg en dat ze keuzes mag maken..
Daar leren ze van en worden ze sterk van.. Ze moeten ook af en toe op hun bek gaan om te leren..

Maar er blijven gewoon zaken waar de ouder de eind beslissing in heeft..
En dat heeft met meerdere factoren te maken..

Als ik beslis dat mijn kind een pony mag wat mijn dochter overgens ook al heeft op haar 4 jarige leeftijd..
Beslis ik uiteindelijk waar het paard komt te staan... We kunnen overleggen etc en ze kan haar mening geven waarom daar..
Maar ze mag op een stal staan naar mijn portemonnee.. Ik moet er hard voor werken niet zij.. Ze kan wel een stal kiezen van 400 euro per maand terwijl er een andere stal van 200 euro per maand is waar het ook leuk is..
Nou dan kan ze hoog of laag springen maar van die 200 euro dat het meer kost kunnen wij als gezin heel veel leuke dingen van doen..

Als zij straks op school wat voor mij dus nog niet aan de orde is.. Naar het buitenland gaat en ze mogen gaan kiezen.. mag ze het van mij zelf helemaal beslissen.. Dan moet ze gaan naar het land waar zij denkt het meeste van de leren en wat haar het meest aantrekt..
Daar zal ik niet in mee beslissen ik kan alleen voor haar meedenken..

Maar als het om geld gaat wat uit mijn portemonnee komt bepaal ik nog altijd of ik het wel of niet kan betalen en of ik het er voor over heb..
Ik zie kinderen in mijn omgeving van mijn dochter hun leeftijd die alles krijgen wat ze willen.. Stront verwent zijn en dat zijn eigenlijk behoorlijke rot kinderen dit puur omdat ze altijd alles krijgen wat ze willen..

Maar bepaalde keuzes in haar leven moet ze idd gewoon helemaal zelf weten ik kan daar alleen mijn mening in geven..
Wil ze het roze shirtje in plaats van de blauwe prima.. ze moet leren kiezen en keuzes maken..
Maar er zijn ook grenzen.. Vooral die van mij is pas 4 en moet ook leren dat geld niet zomaar uit de muur rolt..

Ze mag van mij een hoop maar als ouders moeten wij onze kinderen ook sturen in het leven en begeleiden..

En dat is net met stallen.. In overleg kan een hoop alleen wel naar mijn portemonnee.. Ik en mijn man moeten het kunnen betalen dus de eind beslissing ligt bij mij..

tevens wil ik dat mijn kind er van bewust is dat het niet vanzelf sprekend is dat ieder kind zomaar een pony krijgt want nee het is best iets duurs.. Wat veel ouders niet eens kunnen betalen!!!

Onze denkwijze is dus eigenlijk zo goed als het zelfde..
want uiteraard is er overleg..
natuurlijk kan je er samen over nadenken..
Alleen zijn er grenzen..

En zal ze niet alles mogen..
Wijze beslissingen mag ze zelf nemen.. keuzes van school voor schoolreis etc moet ze ook allemaal zelf weten

Laatst bijgewerkt door Blablabla11 op 12-10-12 10:57, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-10-12 10:50

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 12-10-12 10:50

Ik heb de rest van de reacties niet gelezen, even alleen op reactie van de TS:

Heb je al andere stallen bekeken en welke alternatieve stallen heb je? Zijn er bijvoorbeeld meer stallen waar veel jongeren lopen én waar je goed naar buiten kan? Ik weet niet in welke regio je wat zoekt?

**Geplaatst**: 12-10-12 11:01

Geplaatst: 12-10-12 11:01

Ik hoef nu dan ook volgens de "wie betaalt, bepaalt" geen rekening te houden met... Maar dat maakt het juist zo "stom" want mijn mams helpt me wel met de verzorging. En voor mij is het geen verschil of het nu een moeder of dochter is, zolang het iets gezamelijks is... Het "voelt" fout om alleen die beslissing te nemen die de ander ook beinvloed.... Dat komt gewoon omdat ik opgevoed ben met "gezamelijke beslissingen nemen". Gewoon argumenten voor, argumenten tegen en als je allebei redelijk bent, kom je vanzelf tot een conclusie. En alles speelt mee, financieel, afstand, eisen voor de stal etc. Maar een 15-jarige snapt echt wel dat niet alles kan, een gouden stalletje gaat het dus niet worden

Natuurlijk moet je respect hebben voor je ouders, maar ik vind persoonlijk dat dit toch echt om een gezamelijke beslissing gaat omdat er meer mensen bij zijn betrokken. Vanaf mijn 13e ben ik redelijk vrij gelaten met beslissingen over verzorgpaarden/paarden. Mijn ouders mochten altijd hun mening geven, discussies genoeg gehad, maar als ze dat niet zo hadden gedaan en heel erg waren geweest van "ik ben ouder, dus ik ben de baas" (drogreden

) dan had ik waarschijnlijk nu ook geen rekening gehouden met hen?

Het enige wat je doet, doen wij nu ook:
- Wat is het budget?
- Wat zijn de eisen?
- Voor/tegens blijven
- rond gaan kijken

Moet TS trouwens ook even een schouderklopje geven... Blijf het geweldig vinden dat ze het zo doet! Als ik nu zie, hoe mijn ouders altijd alles gedaan hebben en dat ik altijd nog met ze overleg over vanalles en nog wat om hun mening te horen, andere inzichten te krijgen omdat zij toch meer ervaring etc hebben, dan denk ik wel dat het onze band een stuk sterker heeft gemaakt (ook niet zonder slag of stoot en er vallen heus wel eens woorden als er een hevige discussie is), maar wel wederzijds respect. Ik denk dat je aan deze manier om "samen" beslissingen te nemen, uiteindelijk veelt terugkrijgt.

**Geplaatst**: 12-10-12 11:10

Geplaatst: 12-10-12 11:10

Serendip90 schreef:
Ik hoef nu dan ook volgens de "wie betaalt, bepaalt" geen rekening te houden met... Maar dat maakt het juist zo "stom" want mijn mams helpt me wel met de verzorging. En voor mij is het geen verschil of het nu een moeder of dochter is, zolang het iets gezamelijks is... Het "voelt" fout om alleen die beslissing te nemen die de ander ook beinvloed.... Dat komt gewoon omdat ik opgevoed ben met "gezamelijke beslissingen nemen". Gewoon argumenten voor, argumenten tegen en als je allebei redelijk bent, kom je vanzelf tot een conclusie. En alles speelt mee, financieel, afstand, eisen voor de stal etc. Maar een 15-jarige snapt echt wel dat niet alles kan, een gouden stalletje gaat het dus niet worden

Natuurlijk moet je respect hebben voor je ouders, maar ik vind persoonlijk dat dit toch echt om een gezamelijke beslissing gaat omdat er meer mensen bij zijn betrokken. Vanaf mijn 13e ben ik redelijk vrij gelaten met beslissingen over verzorgpaarden/paarden. Mijn ouders mochten altijd hun mening geven, discussies genoeg gehad, maar als ze dat niet zo hadden gedaan en heel erg waren geweest van "ik ben ouder, dus ik ben de baas" (drogreden ) dan had ik waarschijnlijk nu ook geen rekening gehouden met hen?

Het enige wat je doet, doen wij nu ook:
- Wat is het budget?
- Wat zijn de eisen?
- Voor/tegens blijven
- rond gaan kijken

Moet TS trouwens ook even een schouderklopje geven... Blijf het geweldig vinden dat ze het zo doet! Als ik nu zie, hoe mijn ouders altijd alles gedaan hebben en dat ik altijd nog met ze overleg over vanalles en nog wat om hun mening te horen, andere inzichten te krijgen omdat zij toch meer ervaring etc hebben, dan denk ik wel dat het onze band een stuk sterker heeft gemaakt (ook niet zonder slag of stoot en er vallen heus wel eens woorden als er een hevige discussie is), maar wel wederzijds respect. Ik denk dat je aan deze manier om "samen" beslissingen te nemen, uiteindelijk veelt terugkrijgt.

Zo probeer ik het ook te omschrijven.. Maar zoals je idd aangeeft er zijn grenzen in combi met budget etc..

**Geplaatst**: 12-10-12 11:14

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 12-10-12 11:14

Dat sowieso, ik heb mijn paard ook het liefst in een grote groene wei, een hele grote stal en ja, dan doen we meteen maar witgouden tralies bij zijn stalletje, van een of ander duur tropisch hardhout

maar het moet gewoon realistisch blijven. Maar in het geval van TS, speelt het budget voor de stal die zij wil en waar ze nu staan geen punt? (Tenmisnte, neem aan dat ze op een stal staat die ze goed kan betalen en dat de stal waar ze naar toe wil ook voor hun goed betaalbaar is.)

Maar mocht dochter de stal niet leuk vinden of zijn er dingen die toch "tegenvallen"/minpunten zijn, dan kunnen ze gewoon verder kijken, maar gewoon 1 goed gesprek is voldoende dan... En voor de rest gewoon goed rondkijken.

**Geplaatst**: 12-10-12 11:34

Geplaatst: 12-10-12 11:34

Een alternatief is dat jullie samen uitkijken naar een andere stal waar lekker kan worden buitengereden en ook jonge mensen zijn? Dochterlief maakt op die stal dan vast ook andere vriendinnen en dan zijn zowel moeder als dochter blij. Als je nu nog een paar jaar blijft staan op die stal waar je niet naar buiten kunt, heb je over een paar jaar misschien spijt. Misschien kun je dan wel niet meer naar buiten. Ik heb geleerd dat je beter dingen niet te veel kunt uitstellen want er komt een dag dat het niet meer kan, dus wellicht is een verhuizing op korte termijn een stuk beter en dan naar een stal waar jullie het beiden naar jullie zin zullen hebben. En eventueel kan de 15-jarige dochter over een paar jaar terug verhuizen naar de oude stal als ze dat nog steeds wil.

**Geplaatst**: 12-10-12 11:52

Geplaatst: 12-10-12 11:52

Ik maakte vroeger de beslissingen voor de paarden, omdat ik mijn agenda'tje keurig bijhield wanneer de smid weer moest komen, wanneer ze weer ontwormt moesten worden en wanneer geént.. Ik was daar stipt in, mijn moeder wat minder en vond het eigenlijk wel prima dat ik het heft in eigen handen nam en zo de zorg voor de paarden op me nam, werd er vrij vroeg volwassen van, want ik voelde me altijd verantwoordelijk voor ze.. Niet dat zij minder er voor zorgte, in tegendeel.. Zij betaalde de stalling toendertijd en alles wat er bij kwam en zorgte dat de paarden het altijd goed hadden..
Dus ja, meebeslissen is zeker een goed punt, daar leren ze inderdaad van en krijgen er verantwoordelijkheidsgevoel van (al weet ik niet of meebeslissen op een leeftijd van 4 zo verstandig is..), echter op je bek gaan met keuzes maken kan ook een heel andere uitwerking hebben.. Als de ouder uitlegt waarom een bepaalde keuze wordt gemaakt, valt het te begrijpen.

Toen de stal van eigenaar wisselde en de sfeer en de zorg voor de paarden er ernstig op achteruit gingen, gingen we wel met wat tegenzin naar stal.. Ik heb uiteindelijk de keuze gemaakt om naar een andere stal te verhuizen destijds, die ons meer rust gaf en ook de paarden een beter leven gaf (dat wil zeggen: rustige stal met veel vrije uitloop), die keuze vond mijn moeder moeilijk, want ja.. paard is al oud en we zijn hier zo gewend en we konden er super buitenrijden.. Het punt is: als je ergens niet meer gelukkig bent, dan moet je er wat mee doen.. Dat wil niet zeggen: alles moet maar wijken voor mijn wensen. Je moet het op een rijtje zetten en het bespreken 'wat willen we, waar worden we gelukkig van?' Als je het niet bespreekt met je dochter, moeder, vader of weet ik veel wie met wie je het samen deelt, dan blijft het een onbesproken punt, wie weet zegt de dochter van TS: "Mama ik begrijp het, we gaan op de andere stal kijken". Want ook dáár leren kinderen van, consessies maken.. Het leren respecteren van andermans geluk en wensen.

**Geplaatst**: 12-10-12 12:29

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 12-10-12 12:29

@lindy 1982, Heb wel gelezen hoor. Maar ik denk waar ik over val is de manier waarop mensen steeds zeggen; ik betaal, dus ik bepaal.
Onze zoon weet zo ongeveer wel wat betaalbaar is en niet. Die stal van 400 euro komt dus niet zo snel ter sprake.
Ik zeg niet zo snel iets over m'n man, omdat hij niet op bokt zit, maar hij kreeg thuis weinig mee van financien bijv of hoe dingen geregeld moeten worden. Mijn moeder was middenstander en we waren er open in thuis. Mijn man heeft dus echt alles moeten leren toen hij al volwassen was en aan het werk. Opende toen ook pas een bankrekening.

Een kind van 4 leg je niet alles uit, maar door de jaren heen heeft hij steeds iets meer info gekregen.

Als we boodschappen doen rekent hij vaak uit voor me wat goedkoper is en of een aanbieding echt scheelt etc. Hij is dan wel bewust van prijzen. Maar dat neemt niet weg dat hij dingen mag kopen wat hij lekker vind en we eten wat we alle 3 lusten. Ik eet soms ander vlees en dan doe ik hun vlees apart. Ga daar niet moeilijk over doen en dwingen.

Ik ben wel degelijk degene die klaagt over een stal of het welzijn van de pony's. Man en zoon hebben dan wel alle begrip of relativeren. Maar als ik ergens ongelukkig ben ( zoals in het Noorden wonen ) denkt mijn zoon echt wel aan mij. Hoe moeilijk soms ook, willen we alle 3 dat de anderen ook gelukkig zijn en doen we water bij de wijn. Je komt er samen uit. En zoals nu betalen we meer voor een stal dan we eigenlijk willen, maar stal was naar onze eisen.

Mijn zoon is erg verwend, met name door oma. Ik word ook nog steeds tot op het bot verwend door mijn moeder, maar zoonlief is echt niet vervelend daardoor. Hij heeft geleerd dank je wel te zeggen, voor 1 euro en voor 100 euro. Het is mijn moeders geluk om ons te verwennen. En ik zelf vind geven ook ontzettend leuk. Mijn verjaardag wordt niet gevierd, maar als ik mijn man, zoon, moeder, broer iets kan geven vind ik dat dubbel genieten.

Mensen zeggen zo standaard dat een kind verwend is als ie krijgt waar hij om vraagt. Maar dat hoeft niet als je een kind wel bewust dingen geeft en laat krijgen. Zo heb ik nooit rommel gekregen en onze zoon ook niet. Niet zeuren in een winkel om snoep of speelgoed etc. Hij was dus geen jankerd in de bart Smit of AH tijdens boodschappen doen. Gewoon overleggen.

**Geplaatst**: 12-10-12 12:46

Re: Ik wil naar een adere stal dan mijn dochter...

Geplaatst: 12-10-12 12:46

Wat raar dat jullie die vriendschappen allemaal zo belangrijk vinden. Daar heb je toch geen paard voor? Ik heb nooit vriendinnetjes gehad op stal en op een vereniging reed ik geen clublessen dus het was mijn pony en ik. En ik heb het nooit gemist hoor. Socializen doe ik ergens anders, niet op stal.

**Geplaatst**: 12-10-12 12:46

Geplaatst: 12-10-12 12:46

superpony schreef:
Dus ouder kind relaties gaan alleen om geld?

Omdat je als ouder betaald, heb je het voor het zeggen en that's it?

Je kan je kind ook op een andere goede manier leren dat iets waardevol is.

Onze zoon van 15 heeft al vanaf zijn 3e een eigen pony en vanaf zijn 8e zijn hondje. Daar heeft hij altijd verantwoordelijk voor gezorgd.

Maar hij hoeft niet te betalen nu of te werken. Wij wilden een kind en daar moet je voor zorgen. Wij hebben hem dat gegeven en wij zijn verantwoordelijk dat er wordt betaald.

Hij zit in 4 VWO en met de uren van huiswerk erbij zit je al op een aardig volledige baan. Daarbij ben je maar 1 keer jong en moet je nog lang genoeg werken. Nu is het belangrijk dat hij ook sport, hobby;s heeft en vrienden naast school.

Mijn ouders hebben het met mij net zo gedaan en ik kan prima voor mezelf zorgen, ons gezien en onze dieren.

Met 15 zijn zo ook al redelijk op weg naar volwassenheid, dus overleggen kan prima. Ze leren van alles op school en dan zouden ze geen overleg met ouders kunnen hebben?

respect en dus ook wederzijds respect heeft niks te maken met wie wat bepaald. Hier meer dan voldoende wederzijds respect en ook een fijne band. Ken genoeg mensen die zoals wordt beschreven omgaan met hun kids en juist op deze leeftijd dan problemen krijgen, succes!

Fijne reactie, kan ik het 100% mee eens zijn.

**Geplaatst**: 14-10-12 18:16

Geplaatst: 14-10-12 18:16

jamy112 schreef:
Dank je wel superpony voor je reactie en ik heb ook al gereageerd op de reactie van chaos die ik niet echt klopt omdat haar dochter 3 jaar is. Dit is totaal niet te vergelijken met een 15 jarige.

Mag ik je er heel even op wijzen dat ik 21 ben en kind-loos?

We hebben er wel om gelachen, meiden in mijn HK-topic vroegen waarom ik er nooit iets over had verteld enzo.
Maar ik heb geen dochter!