hutch84 schreef:ik had het topic wat hier boven genoemd word ook al gezien
maar esther klopt dat stuk? dus eigenlijk niets doen en dan naar tijden gaan ze weg?
dan overwoekerd hij toch eerst alles waardoor paarden er neit meer kunne lopen
Voor zover ik het weet uit de literatuur is Jakobskruiskruid altijd tijdelijk, het nieuwe uit dit stuk is dat ze nu ook weten waarom dat gebeurt. Je kunt dan zeggen Jakobskruiskruid pest zichzelf weg door die schimmels en bacteriën ( vergelijk het maar met aardappelmoeheid) In een wei zou ik niet durven zeggen of het ook zo snel gaat omdat er juist in een weide ook bodemverstoring is, paarden trappen de zode open, grazen het gras kort en geven de concurrentie ook wat minder kans. Jakobskruiskruid heeft ook vaak een ondergrondse zaadbank die je op door het opentrappen naar boven zou kunnen halen. Langs bermen en in natuurgebieden is dat natuurlijk niet zo of veel minder en krijgen concurrerende planten veel meer kans.
Ik had twee jaar geleden hier in de wei ( ik huur een stuk natuurgebied) heel veel boskruiskruid, dat kwam omhoog nadat er bomen waren gerooid. Wij hebben er een gedeelte uitgetrokken, een gedeelte laten staan en gekeken wat er gebeurde, we hebben wel gras bijgezaaid, ook tussen het gedeelte wat we niet uittrokken, dat stuk met rust gelaten dus geen paarden neergezet. Nu is het weg, soms nog een enkel plantje. We hebben het stuk toen afgezet met wat prikpaaltjes en draad.
Het heeft geen verschil gemaakt tussen het uittrekken en het laten staan. Op beide stukken is het gewoon weg.