Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Akshay schreef:DubbelFun schreef:Als hij er verder nog goed mee kan eten en er geen duidelijk last van heeft kun je het dan nog even aankijken. Misschien als de nieuwe tand groter groeit dat ie hem er dan uit duwt.
Hij kijkt heel zielug als je eraan zit. Maar verder eet hij wel. Je ziet alleen aan hem dat hij voorzichtiger hapt/lip beweegt. Net zoals ze bij een distel doen.
Heb gisterenavond en vanochtend een plak hooi voor hem los in de stal gelegd ipv ruif of net. (En vervolgens gaat hij buiten uit de ruif staan eten).
(Vind het ook zo rot dat als de dierenarts/tandarts nu komt, ik buiten de stal en weide moet wachten tot ze klaar zijn want ik mag niet in de buurt. Voelt toch wat.. drempel-achtig
_Lorette_ schreef:Omgekiepte kruiwagens bezorgen mij ook een rothumeur. Als je zelf ook valt is het helemaal naar.
Toen ik als jong meisje een pony wilde, haalden mijn ouders een logeerpony op van kennissen en wensten me veel succes. De kruiwagen kiepte me elke keer om en ik was ook al niet sterk genoeg om emmers water te sjouwen, dus ik was snel genezen.Het was dat mijn oma me later een verzorgpony bezorgde die in conditie gehouden moest worden voor de verkoop (slim bedacht, we waren er toen al aan gehecht en kochten zelf...). Anders had ik nu nog lekker op de manege gereden.
Mijn omaatje ligt momenteel op sterven. Zo naar... Het is al die tijd goed gegaan in het verzorgingstehuis, maar vlak voor het kerstdiner was er ineens een bewoner positief op de preventieve coronatest. Waar we bang voor waren gebeurde, mijn oma werd 2 rondes later ook positief getest. Met de feestdagen opgesloten in de kamer, nauwelijks bezoek en pas nu ze op sterven ligt en er weinig van meekrijgt mogen er meer familieleden bij. Ze was zo benauwd... Vreselijk.