Ik heb weer contact gehad met de dierenarts. Tot 12 uur mag hij helemaal geen eten behalve de hele natte slobber die hij met smaak op at en nu de hapjes groen die hij om de track weet te verzamelen. Dat laatste stimuleert het lopen ook. Als hij om 12 uur nog goed is mag hij een klein plukje hooi (inderdaad hapjes). En dan vanmiddag eerst controle voordat hij weer meer mag eten.
Het bewegen moest dus wel echt heel actief. Ik denk vooral omdat het rustige wandelen wat we in eerste instantie deden hem niet vooruit hielp.
Er was/is sprake van entrapment. Dus we kregen ook het advies hem vooral flink te laten schrikken (hobbelen in de trailer was ook een advies maar kunnen we met Nilay niet uitvoeren).
Tot nu toe heb ik alleen nog maar zeer milde koliek meegemaakt bij mijn eigen paarden. De vorm waarbij wandelen en even voorzichtig zijn met voer voldoende is en je niet eens een dierenarts hoeft te laten komen. En Nilay zelf heeft het voor zover ik me kan herinneren zelfs nog nooit gehad.
De dierenarts was ook verbaasd over hoe rustig hij stond. Op het eerste oog leek hij gisteravond geen koliek te hebben. Simpelweg omdat zijn werk knopje om ging toen hij aan het halster voor de stal moest staan. Maar vlak daarvoor vond ik hem liggend in de stal met spasmes en wegdraaiende ogen. Als ze op die manier pijn tonen is het echt heel heftig. Maar zijn instelling om samen te werken is echt goud. Zo'n bijzonder paard.
Nu dus weer lekker buiten met zijn vriendin.

Oh bah Charaz. Klinkt heel vergelijkbaar hoe je haar aantrof. Gelukkig is ze er weer bovenop gekomen!