Cabelona schreef:Als we de paarden een stuk kapot laten lopen wordt het echt drek, daar wordt niemand gelukkig van.
De pp-eigenaren hebben een deel laten keren. Dat is jaarrond goed te doen. Wordt nat, maar de paarden zakken er niet diep in weg.
Op de erge plekken van het zwarte stuk hebben we wat wit zand gestort, het is minder erg dan de andere blub, maar houd niet lang...
Hebben ook een stuk verhard rond de grote hooiruif en het pad richting de mestbuld. Dat is echt ideaal! Onze bekappen vind dat voor de hoeven ook echt een goede toevoeging.
We zijn nog wel aan het nadenken over wat we met het modderige deel van de track willen. Hopelijk tzt ook laten keren of zijn er andere mooie oplossingen?
Hebben jullie nog tips qua hoofdlampjes oid? Het is nu zo vroeg donker met uitmesten en dergelijke is het nu echt een strijd tegen de klok.
Hier per groepje een verharde schuilstal met rubbertegels van 3* 6. Daarvoor een groot stuk met paddockplaten (de ene 10*7; andere 7*7). daaraansluitend zandpaddocks (trekpaarden 18*19, rijpaarden 18*10), en vanuit de zandpaddocks zullen de tracks vertrekken.
Voorlopig zal het gewoon zijn wat het is, ze kunnen erop maar zijn niet verplicht, dus wordt het drek het wordt drek.
Bedoeling is om bij de rijpaarden aan de andere kant nog een zandpaddockje te maken en bij beide groepen nog voerpunten, maar ik vermoed dat deze eerder in de droge periodes zullen gevuld worden en in de echter winter we het voer en waterpunt gewoon aan de stallen houden zodat er geen verplichtingen zijn om door de drek te gaan.
De trekpaarden zijn erg gevoelig aan hoefzweren, dus verharden met steentjes oid is geen strak plan.
Plan nu is om een brede (4-5 m) wintertrack rondom de weides te maken. En dan smallere tracks tussen de stukjes weide die enkel in de zomer opengaan, die kunnen we bij het wennen aan het gras in stukjes openzetten, ook regelmatig afsluiten en varieren zodat ze verschillende routes moeten doen. En zo wordt het weiland ingedeeld in meerdere kleinere stukken ipv een grote vlakte.