Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-04 23:38

Bewuste keuze: geen kind om een paard? Wie?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-04 23:38

Deze zomer wordt ik 33 jaar. Ik heb altijd gedacht een kind te willen met mijn vriend, eentje maar, later als ik groot ben. Inmiddels ben ik al heel lang groot. Ik heb volgende week al 15 jaar hetzelfde vriendje dus je zou zeggen...

Ik heb mijn vriend jarenlang verweten dat hij niet echt op een kind van ons samen zat te wachten tot ik er achter kwam dat ik zelf niet zo om een kind zat te springen. Ondertussen denkende dat dit oer-moeder-instinct ooit wel eens zou komen, maak je niet zo druk mens.

Maar nu heb ik sinds 1.5 jaar mijn Gam. Ik merk dat hij steeds meer een grote plaats in mijn leven inneemt. Mijn hart buldert over van liefde voor hem. Een leven zonder hem is ondenkbaar. Veel dingen moeten wijken voor hem, vooral mijn sociale contacten. Ik weeg alles af; ga ik met mijn moeder winkelen of ga ik naar Gam? Ga ik naar mijn beste vriendin en d'r kids of ga ik naar Gam? Gam wint 99 van de 100 keer!!

Om op kinderen terug te komen. Ik hoef ze niet meer, ik ben er wel klaar mee, ik heb mijn kind al. Zal ik een kind krijgen dan heb ik voor mijn gevoel geen tijd (weinig/minder in de werkelijkheid) meer voor Gam en geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt.

Ik vraag me af of ik de enige ben die met soort gevoelens worsteld. Het klokje tikt wel door... Lachen

**Geplaatst**: 23-03-04 23:45

Geplaatst: 23-03-04 23:45

nee hoor ben nog aan de jonge kant maar doe idd maar liever een paard dan een kind denk dat me toekomstige vriendin dat toch zal moeten accepteren

**Geplaatst**: 23-03-04 23:45

Geplaatst: 23-03-04 23:45

nee hoor, heel herkenbaar. Maar ik heb al heel lang gezegd geen kinderen te willen, en dat heeft niets met de paarden te maken. Dat klokje mag dan tikken (ben 32), het moederinstinct blijft ver weg Haha!

**Geplaatst**: 23-03-04 23:48

Geplaatst: 23-03-04 23:48

Ik ben nu 24 en wil ook geen kinderen. Iedereen blijft tegen me zeggen dat dat nog wel zal veranderen, maar van mij hoeft het niet. Ik heb liever een paar goed opgevoede huisdieren Haha!

**Geplaatst**: 23-03-04 23:48

Geplaatst: 23-03-04 23:48

Ik ben nog niet zo oud dat ik daar over na moet denken, maar doe wat je gevoel zegt. Het klinkt misschien heel stom, maar Gammon heeft ook niet het eeuwige leven, hoe denk je er dan over en kan je dan uberhaupt nog wel kinderen krijgen.
Ik moet wel zeggen dat ik er bewondering voor heb dat je er zo over nadenkt. Ik ken genoeg mensen die zwanger werden en het paard hebben verkocht omdat ze:
a. geen tijd
b. geen zin
c. geen geld
meer hadden. En daar nu toch wel spijt van hebben.
Ik zal je dat zeggen. Ik heb nu een pup en ik denk dat mijn gevoel wel aardig overeenkomt. Nu denk ik: "Hoe zal het over een paar jaar zijn, zal ik dan met Finn en een kinderwagen door het bos wandelen?" Maar als ik op dit moment een keuze zou moeten maken, dan zou ik misschien toch wel voor Finn kiezen. (Gelukkig hoef ik geen keuze te maken, moet eerst nog een "potentiële papa" vinden Haha!

)

**Geplaatst**: 23-03-04 23:50

Geplaatst: 23-03-04 23:50

Heel herkenbaar, dacht er vandaag nog aan. Ik ben dan nog heel jong en heb een kinderwens. Maar vanmiddag toen pap zei dat hij één van de paarden eruit zou doen over een paar jaar dacht ik meteen: 'dan neem ik het paard wel over, dan maar een kind minder.' Ook al zo'n gedachte....

**Geplaatst**: 23-03-04 23:58

Geplaatst: 23-03-04 23:58

Helemaal herkennen doe ik het niet maar een beetje wel. Ik heb me ook vaak afgevraagd hoe ik de paarden zou moeten gaan combineren met kinderen maar uiteindelijk heb ik toch de keuze gemaakt voor kinderen. Een paard heeft niet het eeuwige leven helaas, mijn paard is voor mij ook niet echt mijn kind, meer een hele dierbare vriend.

Dat ik voor kinderen heb gekozen betekende bij mij niet dat ik daarom ben gestopt met de paarden want dat heb ik nooit gedaan. Ik heb er minder tijd voor gehad de afgelopen jaren, dat is meteen één van de belangrijkste redenen dat ik een Tinker heb gekocht om recreatief te rijden. Nu wordt het gemakkelijker, de kinderen kunnen mee naar wedstrijden, ze rijden zelf en we delen de hobby nu met zijn allen en dat geeft er een extra dimensie aan. Ik vind dat zelf heel leuk.

Jij hebt je paard nu 1,5 jaar en bent er vol van maar je moet je wel realiseren dat het eigenlijk nooit een vervanging kan zijn voor kinderen. Aan de andere kant, kinderen zijn niet zaligmakend. Je kan als mens ook heel gelukkig zijn zonder kinderen en je leven wordt er zeker niet minder waard door wanneer je besluit je niet voort te planten Knipoog

Ik ken een aantal mensen in mijn omgeving die hun leven hebben gevuld met een heleboel dieren maar zonder kinderen en die hebben het prima naar hun zin. Ik ben hebberig, ik wilde én kinderen én heel veel dieren Haha!

**Geplaatst**: 24-03-04 00:00

Geplaatst: 24-03-04 00:00

Mikkie schreef:
Ik ben nog niet zo oud dat ik daar over na moet denken, maar doe wat je gevoel zegt. Het klinkt misschien heel stom, maar Gammon heeft ook niet het eeuwige leven, hoe denk je er dan over en kan je dan uberhaupt nog wel kinderen krijgen.
Ik moet wel zeggen dat ik er bewondering voor heb dat je er zo over nadenkt. Ik ken genoeg mensen die zwanger werden en het paard hebben verkocht omdat ze:
a. geen tijd
b. geen zin
c. geen geld
meer hadden. En daar nu toch wel spijt van hebben....

Inderdaad! Waarom zijn wij het altijd zo met elkaar eens Scheve mond

Toevallig had ik het er vandaag met mijn ouders over. Ik wou altijd een jongetje en een meisje ooit als ik daar klaar voor was maar nu heb ik zoiets van. Nee eerst alles op een rijtje in de paarden. Ik doe er alles aan om mijn beroep ervan te maken en dan zou ik gewoon te weinig tijd hebben voor een kind. Dus heb ik me bedacht dat ik misschien nooit kinderen zal nemen maar dat ik daar vrede mee heb omdat de paarden mijn lust en leven zijn!

**Geplaatst**: 24-03-04 00:02

Geplaatst: 24-03-04 00:02

Ik ben nu 25 en krijg nog steeds geen warme gevoelens bij het zien van een kind, ik heb dat nooit gehad en ik heb niet het idee dat het nog komen gaat...
De kans dat ik ooit aan de kinderen ga schat ik wel heel klein in.
Ik vind het fokken van paarden veel intressanter en dat kost minder geld dan een kind.

**Geplaatst**: 24-03-04 00:13

Geplaatst: 24-03-04 00:13

als ik mag kiezen, dan kies ik voor een leven zonder kinderen, maar met paard.... Lachen

Ik moet er niet aan denken om zelf met krijsende kinderen te zitten, terwijl ik kinderen van anderen helemaal geweldig vind...
Banjer is mijn kind, net als Nikita, Kyra en mijn andere beestjes.... ik wil ze de optimale zorg kunnen blijven bieden die ze nu krijgen, en altijd verdienen...

Mocht ik onverhoopt zwanger raken, dan zal ik het zeker niet weg laten halen, maar als ik de keuze heb... liever niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-04 00:13

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-04 00:13

Dank je wel Mikkie. Lachen

Ik weet dat Gam het eeuwige leven niet heeft, ik hoop alleen dat hij heel erg oud bij me mag worden. Ik weet ook niet wat ik zal gaan doen als hij gaat hemelen. Dat hangt van het jaartal af... Haha!

Maar ik weet wel dat ik iets nodig zal hebben om voor te zorgen en dat het meer werk moet zijn dan mijn hond en 3 katten. Ik vraag me ook af of ik, door middel van Gam, mijn moeder gevoel niet enorm aan het ontkennen en onderdrukken ben, de verantwoording niet aandurf... zeg het maar.

Kinderen zijn zeker niet zaligmakend. Ik zie teveel monsters om me heen opgroeien, en vind maar weinig kinderen acceptabel leuk. Ook hiermee verdenk ik mezelf van chronische ontkenning. Mijn psyche is heel erg slim en kan mij goed in het ootje nemen. Ik vermoed dan ook dat als ik begin 40 ben, mijn psyche mijn moederinstinct zal bevrijden, en ik in een groot diep dal val want dan kan ik geen (moeilijk tot onmogelijk) kindertjes meer krijgen.

Maar ik vind Gam een erg goed alternatief tot nu toe. Ik hoef mij voorlopig niet zoveel zorgen te maken want de kinderwens voel ik niet meer en de tijd zal het wel leren...

**Geplaatst**: 24-03-04 00:18

Geplaatst: 24-03-04 00:18

heel mooi gesproken en ik ben het vooral eens met de laatste zin: en de tijd zal het wel leren...

**Geplaatst**: 24-03-04 00:36

Geplaatst: 24-03-04 00:36

Lielle schreef:
Maar ik heb al heel lang gezegd geen kinderen te willen, en dat heeft niets met de paarden te maken.

Zo denk ik er ook over. Het is niet zo dat ik geen kinderen wil omdat ik een paard heb, of omdat ik een paard uberhaupt leuker vind. Mijn reden is dat ik momenteel nog heel veel andere dingen veel leuker vind dan een kind. Reizen bijvoorbeeld. Ik kan oprecht blij zijn voor vriendinnen die moeder worden (of vrienden die vader worden natuurlijk), omdat ik weet hoe graag ze dat willen. Maar ikzelf moet er nog even niet aan denken om verantwoordelijk te zijn voor iets wat 24 uur per dag afhankelijk is van (mijn) zorg. Mijn vriendje denkt er net zo over, dat is op zich wel makkelijk. Knipoog

Ik zeg alleen nooit 'nooit': wie weet komen die moederinstincten bij mij nog wel eens opzetten ...alleen kan ik me dat nu nog helemaaaaal niet voorstellen. Haha!

Ik zie trouwens mijn paard niet als alternatief voor een kind. Als ik mijn paard niet zou hebben, dan zou ik bijvoorbeeld veel meer reizen en dat is ook geen alternatief voor een kind. Het klokje tikt idd door, maar ik denk niet dat je aan een kind moet beginnen met het idee 'laat ik het maar doen, anders krijg ik er misschien later spijt van dat ik nooit kinderen heb gekregen'. Ik vind het op de wereld zetten (en grootbrengen) van kinderen een heel ingrijpend iets - niet iets wat erbij hoort of wat je maar moet laten gebeuren om te voorkomen dat je er misschien later spijt van krijgt. Maar dat is mijn persoonlijke mening. Knipoog

Mocht ik overigens ooit moeder worden, dan zal ik mijn paard niet zonder meer de deur uit doen. Hooguit door iemand anders laten rijden, zodat hij geen aandacht en beweging tekort komt. Maar wegdoen... bij het idee alleen al draait mijn maag om.

**Geplaatst**: 24-03-04 00:49

Geplaatst: 24-03-04 00:49

Ook ik ben al vrij zeker van dat ik geen kinderen wil. (zeg nooit nooit Clown

)
Ik heb ook niet zoveel met kinderen.. wel met mijn twee katten... Cool

Ik ben getrouwd en ook mijn partner denkt er zo over. Wij zijn erg gesteld op onze vrijheid, tijd, ruimte.

Ik heb mijn paard, die wij denkik moeilijk zouden kunne houden, als wij kinderen zouden krijgen. En dat idee... Scheve mond

Ook Peter zou dingen moeten laten, die hij juist zo graag doet.
Zoiezo zouden er behoorlijk wat dingen afvallen. En dat willen we allebei niet. Klinkt egoïstisch... so be it. Wij hebben hier al behoorlijk wat gesprekken over gevoerd...

Niet geheel onbelangrijk te vermelden, is dat wij niet positief tegenover onze geweldige maatschappij staan. Ik ga daar verder niet op in. Maar is voor mij en Peter een belangrijke factor om niet voor kinderen te kiezen. Voorzover ik dat te kiezen heb... Knipoog

Maar goed ik ben nog jong... Ach gut

**Geplaatst**: 24-03-04 00:59

Geplaatst: 24-03-04 00:59

Ik wil geen kinderen, wel of geen paarden!!! Ben nu 34 en geloof niet dat het biolologische klokje ooit voor mij zal tikken en daar ben ik totaal niet rouwig om!!!
Mijn paarden en 3 poezen zijn mijn kinderen en dat vind ik meer dan zat!!!
Ik ben gek met ze (wil niet eens op vakantie)
Baby's snap ik niet. Ik heb nog nooit het gevoel gehad van "o, wat lief" Vind er geen reet aan. Doe mij maar een nest met jonge katjes, een veulen, een puppie whatever........

Maar hoe moet dat dan als je oud bent??? Nou, ik vervoer veel oude mensen in het rolstoel vervoer en je wilt niet weten hoe vaak ik hoor dat de kinderen amper langskomen want te druk, wonen in een andere stad of bonje in de famillie... Dus voor je oude dag hoef je het ook niet te doen!! Ik ga wel met alle oude grijze bokkers herinneringen ophalen in het verpleeghuis.......

**Geplaatst**: 24-03-04 01:00

Geplaatst: 24-03-04 01:00

Een paard vervangt geen kinderen.Een kind geen paard .Ik ben bezeten van mijn paard ,ik heb ook twee kinderen,3 honden, 1 kat ,en nog wat meer huisgespuis.Maar van mijn paard droom ik, lig ik wakker, leef ik voor ,Dit is mijn tweede. Mijn eerste heb ik 6 jaar gehad die heb ik moeten laten inslapen toen mijn zoontje net een week oud was omdat ze een ongeluk had gehad.Ik ben er gewoon van in een depressie geraakt heb toen jaren geroepen ik wil niks met paarden te maken hebben,maar bloed kruipt waar het niet gaan kan hè .Dus ben ik nu in het bezit van mijn grote liefde.
Ik zie mijn kinderen ook graag hoor, al zou ik ze af en toe eens achter een grote rol behang willen plakken.Maar het is best wat regelwerk om alles samen te combineren.Vooral omdat mijn dochter paarden ook leuk vind en altijd met me mee wil,maar dat houdt wel in dat ik de helft van de tijd op haar moet letten,wat ze uitspookt of dat zij wil rijden op mijn paard!Gelukkig gaan ze naar school en dan ga ik naar het paard Knipoog

**Geplaatst**: 24-03-04 01:00

Geplaatst: 24-03-04 01:00

Het is wel erg opvallend dat juist veel 'paardenvrouwen' geen kinderen willen, soms zelfs een afschuw hebben voor dat verschijnsel Schijnheilig

, terwijl ze juist wel zo zorgzaam zijn met de paarden.

Iemand enig idee waar dit uit voort komt?

**Geplaatst**: 24-03-04 01:03

Geplaatst: 24-03-04 01:03

Een aantal van mijn vriendinnen riepen ook altijd heel hard: Kinderen? NEEEEEE!

Tot ze beide Mr. Right Guy tegenkwamen. Een van de bovenstaande is vorige week moeder geworden van haar tweede zoontje! Ze heeft nog steeds beide paarden.

De andere heeft inmiddels ook 2 kids, en een stal vol paarden. Dus paarden en kinderen gaan volgens mij prima samen Haha!

Het leukst is nog zoals vanmiddag toen ik de oudste van 3,5 jaar oud even op zijn pony zette en we een buitenritje gemaakt hebben aan de hand Haha!

Ik weet niet of ik kinderen wil, op dit moment vind ik dat ik niet in een situatie zit, waar ik er uberhaupt over na hoef te denken.

**Geplaatst**: 24-03-04 01:05

Geplaatst: 24-03-04 01:05

Ik rijd pas 10 jaar en ben ook al flink wat jaren (9) bij mijn Mr Right. En daarvoor wilde ik ook al geen kinderen!!

**Geplaatst**: 24-03-04 01:07

Geplaatst: 24-03-04 01:07

Sjuimpje schreef:
Ik ben nu 25 en krijg nog steeds geen warme gevoelens bij het zien van een kind, ik heb dat nooit gehad en ik heb niet het idee dat het nog komen gaat...
De kans dat ik ooit aan de kinderen ga schat ik wel heel klein in.
Ik vind het fokken van paarden veel intressanter en dat kost minder geld dan een kind.

Zo voel ik het ook wel een beetje!

Ik ben nu bijna 35 en van mij hoeft het ook niet. Ik heb ook nooit echt een kinderwens gehad. Geef mij maar een veulen! Haha!

**Geplaatst**: 24-03-04 01:15

Geplaatst: 24-03-04 01:15

Ja!! Of poessies, puppies en ander klein harig frut... Zou dat het zijn??? Baby's hebben geen vachtje......

**Geplaatst**: 24-03-04 01:29

Geplaatst: 24-03-04 01:29

Jorie schreef:
Ik wil geen kinderen, wel of geen paarden!!! Ben nu 34 en geloof niet dat het biolologische klokje ooit voor mij zal tikken en daar ben ik totaal niet rouwig om!!!
Mijn paarden en 3 poezen zijn mijn kinderen en dat vind ik meer dan zat!!!
Ik ben gek met ze (wil niet eens op vakantie)
Baby's snap ik niet. Ik heb nog nooit het gevoel gehad van "o, wat lief" Vind er geen reet aan. Doe mij maar een nest met jonge katjes, een veulen, een puppie whatever........

idem hier, incl. leefdtijd Haha!

ik heb ook helemaal niets met kinderen, sterker nog die van mijn zus kan ik na 5 minuten al achter het behang kwijt Bloos!

nee echt doe mij een dier en ik ben op en top gelukkig, maar moet ik 2 minuten op het kind van mijn zus passen en je kunt me opbergen.

en het is idd heel opvallend te horen dat veel paardevrouwen geen kinders willen.

**Geplaatst**: 24-03-04 01:33

Geplaatst: 24-03-04 01:33

Citaat:
Dus voor je oude dag hoef je het ook niet te doen!! Ik ga wel met alle oude grijze bokkers herinneringen ophalen in het verpleeghuis.......

Een soort senior-real-live-bokt voor mensen-vóór-paarden-tégen-kinderen Knipoog

Het was mij trouwens ook al opgevallen hoeveel paardenmensen geen kinderen willen of het iig niet zeker weten. Ik zou me er iets bij voor kunnen stellen dat je nest-effect en behoefte om ergens voor te zorgen een stuk minder kan worden als je een paard hebt: daar kan je je namelijk wat zorg betreft erg goed op uitleven Knipoog

Bovendien denk ik dat paardenmensen misschien zowieso wel meer nadenken over het wel of niet kinderen krijgen: je weet namelijk hoe groot de verantwoordelijkheid is die je op je neemt met een paard, laat staan als je een kind krijgt. Dan sta je volgens mij meer stil bij de consequenties en denkt je misschien wel sneller dat je het dan toch liever niet doet.

Misschien slaat dit allemaal nergens op...Ik ben zelf nog veel te jong om er serieus over te beslissen en zou het op dit moment absoluut niet weten omdat het idee van kinderen krijgen nog zóó ver van m'n bed ligt...

Ik vind het overigens wel heel goed dát mensen erover nadenken: er zijn volgens mij veel te veel mensen die te weinig nadenken over zo'n belangrijke beslissing Scheve mond

**Geplaatst**: 24-03-04 01:35

Geplaatst: 24-03-04 01:35

Ik ken ook genoeg niet-paardenvrouwen die (nog) geen kinderen willen. Gewoon omdat ze andere bezigheden hebben waar ze gelukkig mee zijn: werk bijvoorbeeld, of een andere hobby/way of life (bij paarden kun je al bijna niet meer van een hobby spreken Knipoog

). Denk niet dat dit typisch iets voor paardenvrouwen is. Hoewel Eliane wel een punt heeft met dat beseffen van je verantwoordelijkheden. Maar dat heeft een 'carrièrevrouw' in feite ook.

Ikzelf wil trouwens alleen een kind op de wereld zetten als ik er zelf volledig achter sta, en niet omdat 'de buitenwereld' vindt dat het tijd wordt. 'Als je eenmaal een serieuze relatie hebt, dan ga je er wel anders over denken', die heb ik ook zo vaak gehoord. Nou, die serieuze relatie is er inmiddels maar ik denk er nog steeds niet anders over. Knipoog

Laatst bijgewerkt door Karin op 24-03-04 01:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-03-04 01:35

Geplaatst: 24-03-04 01:35

Jeetje, aparte vergelijking. Ik moet zeggen dat ik nog lang geen last heb van een biologische klok die hard begint te tikken, maar een kind en een paard zijn toch niet te vergelijken?

Ik houd veel van paarden, maar ik mag hopen dat als ik ooit een kind krijg, dat ik daar toch op een hele andere manier van ga houden Schijnheilig

. Paarden komen en gaan, zijn vervangbaar. Mochten ze blijvend 'arbeidsongeschikt' raken, dan ga je toch al redelijk snel op zoek naar een ander, waar je wel wat mee kunt. Als het echt niet blijkt te klikken ruil je ze meestal wel in voor een ander... Ik hoop dat dit voor zoveel mogelijk kinderen niet opgaat eigenlijk...