Ik heb momenteel 2 oudjes al jaren in volpension staan, en heb steeds vaker momenten dat ik mij afvraag waarom. Ik doe er in verhouding niks mee, beetje rondwandelen, beetje poetsen, soms een poging tot wat grondwerkachtige toestanden, ... Daar heb je op zich geen volpension-stal voor nodig natuurlijk. Het kost goed wat geld per maand, terwijl je "niks" aan de paarden hebt ... Nu gaat de stal ook nog uitbreiden qua faciliteiten en gaat het pensiongeld als dit af is ook nog eens omhoog (begrijpelijk).
Maarja, de pony's staan er goed, er wordt rekening gehouden met hun beperkingen (en die zijn er nogal wat.. ) en ik moet niet persé gaan als het eens niet lukt. Naast dat de sfeer op stal gewoon fijn is en ik goed kan opschieten met de mensen daar. Dus we blijven maar staan
Zijn er nog mensen in soortgelijke situaties? Wat doe jij nog met je paard? Gebruik je alle faciliteiten of niet? En heb je soms ook datzelfde gevoel?
Misschien als de toekomst ons verplicht om het anders te doen kan ze wel ergens 24/7 buiten lopen maar voor nu geniet ze nog van een luxe pensioentje en af en toe een buitenritje
Met de mogelijkheden die er zijn voor hun staan ze waar ze nu staan meer dan prima, en heb het idee dat ze het zelf ook helemaal ok vinden op deze manier (heb ze al op diverse manieren gehouden door de jaren heen). Komt dan ook nog eens erbij dat je hier fantastische buitenrij/wandelmogelijkheden hebt en dat is voor mij toch wel een must.
Wilde haren is ze nog niet kwijt, haha.
Als je ze aan huis hebt is het daarom niet altijd makkelijker/goedkoper ... En ergens op een weitje wat je huurt vind ik zelf ook maar niks (zeker niet als het heel afgelegen is of dergelijke).