Ik confronteer jullie graag met de volgende situatie in de hoop dat ik hier enkele meningen kan vergelijken met de mijne en die van mijn vriend.
Situatie: Mijn vriend en ik wonen twee jaar samen (beiden 24), en hebben nu samen een huis gekocht waar we normaal gezien volgende week intrekken. We woonden eerst in een gewoon appartementje, een jaar geleden verhuisden we naar een appartement met stallen en weiden die we ook verhuurden. Zelf heb ik één paard, mijn vriend is geen ruiter (voetballer) maar helpt waar hij kan. Hij heeft wel de ambitie om ook te leren rijden, maar zal zeker nooit mee op wedstrijd gaan rijden, om het zo te zeggen.
Onze kostenverdeling was tot nu toe erg goed: We hebben elk een eigen rekening en één gemeenschappelijke rekening waar we elk maandelijks een bepaald bedrag op stortten zodat ieder hetzelfde bedrag voor zichzelf overhoudt. Zo kunnen we ook zelf spulletjes en zo kopen zonder altijd alles te moeten overleggen. Inkomsten van de stallen gingen direct naar onze rekening, de kosten van mijn paard betaalde ik zelf.
Gisteren ging ik dus het gesprek aan hoe we het zullen aanpakken eens we het nieuwe huis hebben. Hiervoor hebben we een stevige lening, dus moeten we elk iets meer afgeven per maand. Ik heb hier geen probleem mee aangezien ik 'ons' de prioriteit geven boven 'mezelf'. Hij bekijkt dit anders, en is eerder iemand die zegt 'oh, ik heb voorbije week de frieten betaald, krijg ik dan 10 euro terug van onze rekening?'. En tijdens het gesprek raakten we het niet eens over het volgende:
Hij vindt dat ik de kosten van mijn paard zelf moet blijven betalen, zoals hoefsmid, wedstrijden, etc. Ik vind dat niet juist, want het geld dat we verdienen aan het verhuren van de stallen gaat integraal naar onze rekening. En dat terwijl het werk van de stallen en paarden 3/4 op mijn schouders terecht komt. Dus mijn hobby brengt zogezegd op, en aangezien dat geld naar onze rekening gaat vind ik het eigenlijk niet oké dat ik de kosten van mijn paard zelf moet betalen. En om de inkomsten van de stallen dan maar droogjes te gaan verdelen, vind ik ook maar niets. We zijn toch een koppel? We gaan samen voor dit huis, voor de stallen en alles daarrond, dan vind ik het jammer dat er zo geteld moet worden. Voor mij is mijn hobby onlosmakelijk verbonden aan het verhuren van stallen; als ik geen eigen paard meer zou willen zou ik ook zeker geen stallen meer verhuren. Ik verhuur stallen ook niet voor het geld, maar voor het plezier en de mensen die je dagelijks ziet. Ik werk van thuis uit, dus voor mij is het super te doen. Het geld dat we er aan over houden is dan ook zeker niet de hoofdreden, maar een leuk extraatje.
Voor de duidelijkheid: aan reacties zoals 'deze relatie wordt niets' of zo heb ik niets, want verder zit alles echt super tussen ons. Hij heeft alleen van thuis uit meegekregen dat alles tot op de cent verdeeld moet worden, terwijl dat in mijn ogen niet het concept van een relatie is. Als we later kinderen hebben wil ik ook niet zitten denken 'kind A heeft een hobby die 300 euro kost, kind B's hobby kost 350. Dan krijgt kind A 50 euro'.
Dus ... tips over hoe ik het hem aan zijn verstand kan brengen zijn welkom...
.
Mijn vriend heeft inderdaad het gevoel dat hij mee betaalt aan mijn 'dure' hobby. We hebben een huis gekocht met best wat grond en vier stallen, maar het is dan ook een renovatieproject. Dus op zich vallen de kosten best mee, en is het niet duurder dan pakweg een gewoon huis dat volledig in orde is. Bovendien zegt hij paarden aan huis geweldig te vinden, en vind hij ook de verzorging en zo leuk. En uiteindelijk is dit huis dan ook wel van ons, en is de waarde na onze renovatie tig keer meer, waardoor we eigenlijk allebei apart toch een mooi eigendom hebben.
pas met mijn huidige relatie/huwelijk sta ik er heel anders in en heb ik voor het eerst ook echt het "samen" gevoel.