BKonline schreef:Mijn paard kon niet aarden in een 24/7 kudde. Hij had die plek voor zichzelf nodig op stal. In die periode heb ik wel geleerd dat ik voortaan alleen nog kijk naar de behoefte van mijn paard en niet wat 'in de boekjes staat'. Ik zou je paard laten staan, wanneer je ziet dat hij ontspannen is waar hij nu staat.
Helemaal mee eens...
Ik keek vroeger wel wat er in de boekjes stond. Toen ik de kans kreeg om haar 24/7 met een vriendje buiten te zetten heb ik die kans met beide handen gegrepen.
In de zomer ging het vrij goed. Wel wat dwarser bij het rijden maar handelbaar. Enkel de faciliteiten waren een drama, was een buitenbak aanwezig maar die lag nooit echt goed. Verder niks aanwezig, nog geen poetsplaats. En dat aan dezelfde prijs van mijn vorige stal, terwijl ik daar álle mogelijke faciliteiten had. Maar goed, het was beter voor een paard dan op stal staan, dus dat nam ik er met liefde bij.
En toen kwam de herfst en de winter. Paard rolde van het ene medische probleem in het andere: oogontstekingen, chronische diarree, mok, hoefproblemen... Haar vacht werd dof, haar ogen veranderden en straalden geen levenslust meer uit. Mijn eens zo trotse, dominante, onafhankelijke merrie werd een zielig hoopje dat van ellende mee in mijn jas kroop.
Dat kon ik niet verdragen dus ik ben terug verhuisd. Terug op stal, was in de winter dus ze kwamen 1x/week buiten in een groepje in de buitenpiste. Mijn merrie leefde helemaal op, ze werd weer de trotse leidersmerrie die ze was. Ze kwam aan, de medische problemen verdwenen en haar ogen blonken weer van de levenslust. Nu in de zomer staat ze buiten van zonsop- tot zonsondergang in een groepje en dat gaat heel goed. Ze blinkt als een spiegel en ziet er veel gezonder uit dan vorig jaar toen ze buiten stond.
En dan mag bokt zeggen wat het wil dat het "een schande is om paarden op te sluiten in een stal en ze daar niet mee zouden kunnen leven", maar ik heb de verandering in mijn merrie gezien. En ik verkies de trotse, levenslustige versie boven het hoopje zieke ellende.
Elk paard is anders, en mijn idee van horsemanship is net elk paard apart behandelen en kijken naar diens noden. Daarop moet gehandeld worden, en niet op wat "men" vind dat het beste moet zijn voor het paard, zonder het paard te kennen...