Altijd dacht ik, als Lotus met pensioen moet gaat ze ergens naartoe waar ze het hele jaar het land op kan, lekker tussen de oudjes. Nu is het echter anders... Ons is afgeraden om haar nog op de wei te zetten, dit omdat de kans dat ze weer bevangen raakt erg groot is en het dan echt afgelopen is. Op zich moet het een keer afgelopen zijn, maar wij willen niet dat ze daarbij pijn lijdt en dat doet hoefbevangen zijn zeker.
Dit jaar hebben we haar iedere dag een half uur op de wei gehad, zodat ze toch op het land stond. Ook stond ze daarnaast ongeveer een uur per dag in de paddock. Onze stal ligt aan een buitengebied en daar reden we ook een aantal keer per week.
Met de winter in aantocht wordt het echter lastig. Ze mogen dan niet meer op de wei en het buitengebied is met vorst niet te rijden. Blijft over de paddock, maar daar staat ze meestal bij het hek, te kijken waar ik blijf. Of rijden in de binnenbak, maar daar doe ik haar eigenlijk echt geen plezier meer mee. Dat doet me pijn, dat alleen dat nog overblijft. Gelukkig heeft ze het erg naar haar zin in haar stal. Ze heeft een ruime buitenbox met luik waar ze het hele erf overziet. Wel staat ze op vlas en nat hooi, omdat ze chronische bronchitis heeft en koliekgevoelig is.
Echt een zorgenpaardje dus, die de nodige verzorging nodig heeft. Mijn moeder is bang dat ze verpietert zonder een beetje aandacht. Ik denk dat ze het op het land, in een kudde, best goed zal doen. Probleem is echter dat dat niet meer mag... En inderdaad, alleen in een paddock ben ik ook bang dat ze verpietert..
Wat een lang verhaal zeg, sorry!

Heeft er iemand wellicht alternatieven qua pensioenmogelijkheden? Of tips...? Wij vinden het echt heel lastig, want ze is nog te goed om in te laten slapen, maar eigenlijk moet ze wel met pensioen nu...