terpentijn schreef:Doe het wel geleidelijk, dat afvallen, ik heb ook 2 Shets, VOORAL bij Shetlanders kan te snel op afknijp dieet tot grote (lever) problemen leiden.
Die zelfs fataal kunnen uitpakken.
Het mengen van je ruwvoer (hooi) met stro wil wel goed helpen, dan moet je wel geleidelijk de hooiverstrekking terugbrengen anders eten ze gewoon het hooi er eerst uit, en wordt het stro niet meer bekeken: ze moeten NET trek/honger hebben. Uit vers stro wordt vaak "het lekkerste" opgedoken, de rest wordt genegeerd.
Shetten kunnen goed afvallen, maar dat moet heel langzaam aan.
Heb je de mogelijkheid ze ook nog actieve beweging te geven (longeren, kinderen die er op rijden, wandelen (als je een kleine hebt en je stapt zelf flink door, moeten ze gewoon in draf met je mee) dan gaat het aanzienlijk sneller.
Ik ken het probleem: ik had een mooie sportmodel-Shet, die moest uit de weide weg bij mijn bonte Tinker x Fries want ik kocht er een leuke bonte merrie bij. De Shet was mijn paard toen opeens te veel, die bleef door de draden gejaagd worden, die wilde ik niet kwijt: naar huis gehaald. Stond-ie alleen. Ook niks, hij begon zelfs te schuren (nooit eerder gedaan!) dus jongere relatief magere Shet-merrie voor hem bij genomen. De ruggengraat lag er op, de vacht was om te huilen zo slecht. Met plukken tegelijk kon je die bij de voorjaarswisseling er af halen, met lappen kale huid ten gevolge.... Bij de hoefsmid bleek al gauw een knie probleem. Maar wat een leuk en schattig meiske! Mijn Shet was totally in love met het meisje. Nooit meer geschuurd, de manen zitten er weer aan. Dat was dus duidelijk sterss (mijn Shet had nooit in diens leven alleen gestaan) Maar ZIJ: Dat werd veel ruwvoer, vitamines, ontwormingen, en WENNEN. Vooral voor haar. Ze zag er niet uit. Hij was gek op haar, zij was vooral erg MOE.
Mijn eerste Shet kwam eerst aan als een tierelier, omdat de Shet merrie in bar slechte conditie verkeerde en die echt moest opkomen.
We zijn een jaar verder.... Nu komt alles in balans.... laten we zeggen: ze beginnen steeds meer op elkaar te lijken, in conditie.
Uiteraard had ik madammetje wel apart (met een draadje er tussen) kunnen voeren, maar het meiske stond elders al eerder in haar uppie, dat leek me ook niks. En meer stress opleveren.
Inmiddels is dus ook sport Shet weer tot normale proporties, en het merrietje ziet er nu leuk uit. Niet de dik, niet te dun, het duurt echt zo lang wel voor je een te dikke of te dunne (bestaat dat? ja dus) Shet eens een beetje in de balans krijgt.
Uiteraard krijgt hier niemand van de 2 onbeperkt toegang tot ruwvoer, maar het is er wel enkele keren per dag een (gemengde) hooi verstrekking. De rest verzinnen ze er maar bij.
Het proberen te doen afvallen van een dikke Shet is niet moeilijker, maar wel gevaarlijker dan bij een groot paard. Niet alleen dat Shetten veel kleiner zijn, maar zij hebben ook een zuinige stofwisseling, wat hen de barre tijden kan doen doorstaan. Het opslaan van eea bij te veel voeraanbod is dan ook bekend (suiker/insulinerestentie, hoefbevangenheid, etc.) maar het gegeven van het relatief snel ontwikkelen van een levensbedreigende aandoening bij te weining voedsel (ruwvoer) aanbod is veel minder bekend.
Heel erg bedankt voor je verhaal en je tips,ik heb hier zeker weten wel wat aan!
Ik heb de mogelijkheid om te wandelen,longeren en rijden geen idee
De shet is 7 en heb hem net een weekje en weet nog niet echt wat hij wel en niet kan,maar het is allemaal het proberen waard
Bedankt!