Welke dingen vinden jullie nou belangrijk als je een bijrijder hebt of bent?
Ik ben zelf al een aardige tijd (inmiddels alweer zo'n 4 jaar geloof ik, kan ook wel langer zijn nog) bijrijder, 3x in de week, en dat bevalt ons allebei prima (logisch, anders ging het niet zo lang goed!) Ik betaal er niets voor, maar ik zorg wel voor bepaalde dingen zoals voedingssupplementen of eens een nieuw sjabrakje, dat soort dingen. Dat hoeft van haar ook nog niet eens, maar ik doe het gewoon zelf graag, wil toch iets terug doen en als ik 3x per week op een manegepaard zou moeten rijden zou het me nog veel meer geld kosten en een stuk minder leuk zijn!
Ik zorg natuurlijk altijd dat ik de spullen netjes achterlaat, ik ben echt geen poetsslaafje, daar laat ik me ook niet voor gebruiken, maar ik zorg gewoon dat de spullen schoon zijn en netjes op z'n plek liggen. Lapje over het tuig als ze erg gezweet heeft of als het onder de modder zit door een natte buitenrit. Nat sjabrak niet onder het zadel laten zitten, singel ervan af halen. Sperriempje dichtdoen zodat er niet afvalt en verdwijnt. Bit schoonmaken. Dingen die ik met m'n eigen spullen ook zo zou doen. Maak niets kwijt, zuinig met andermans spullen, hoevenkrabber kan gebeuren, die verdwijnen soms ook 'vanzelf', maakt niet uit, zorg gewoon voor een nieuwe. Zijzelf is bijna panisch netjes, borstels altijd in een bepaalde volgorde in de mand, dat doe ik niet, maar wel gewoon netjes. Is ook goed. Zand van de peesbeschermers af borstelen en ze eventueel te drogen hangen (even opschrijven waar ze hangen!!). Kast netjes opgeruimd, alle spullen erin, zadel op slot.
Paard netjes verzorgd achterlaten, geen zweetplekken erop, hoeven schoon, zand uit de staart, dat soort dingen. Deken op, of anders netjes opgevouwen.
Ik ben er ook als ze eens kreupel is en er gestapt moet worden, dat hoort er ook bij vind ik.
Toiletteren is mijn afdeling, heeft ze zelf het geduld niet voor, dus dat doe ik. Zorgen dat het paard er netjes en niet al te harig bij staat.
Ik mag, binnen de grenzen van wat redelijk is natuurlijk, alles met haar doen, dressuur, naar buiten, maakt allemaal niet uit, als ik maar netjes met haar om ga en haar niet afrag (logisch). En als ik weet dat Ursuline de volgende dag les heeft ga ik natuurlijk niet een hele lange buitenrit maken of iets anders doen waar ze de volgende dag toch wat stijver van zijn, maar zij houd op die manier ook weer rekening met mij. Op de dagen dat ik haar rijd is het dus eigenlijk gewoon mijn paard, ik bepaal wat ik met haar doe en ik ben ook verantwoordelijk.
Een ongelukje kan altijd gebeuren, wondjes, los ijzer, passantje van het hoofdstel stuk, kan iedereen overkomen, netjes oplossen (even over bellen bijvoorbeeld) dan is er niets aan de hand.
In een schriftje schrijven we allebei wat we gedaan hebben, wat er goed ging, of juist niet, fijn om te weten wat ze de vorige dag gedaan heeft en waar je eventueel op moet letten.
Als Ursuline op vakantie gaat of weg moet voor haar werk, dan zorg ik in die periode voor het paard. (soms ook voor haar hond) Als ik dan een dag niet kan, zorg ik er ook voor dat ze dan in het boek staat op stal voor losgooien of longeren. Die periode neem ik gewoon de volledige zorg en verantwoordelijkheid op me.
Wat ik zelf ook heel belangrijk vind is dat je goed met elkaar op kan schieten. Regelmatig overleg of gewoon lekker bijkletsen over het paard dat je allebei zo goed kent is hartstikke leuk en ook nuttig. Weet je ook van elkaar hoe je bepaalde dingen aanpakt, is ook wel zo consequent tegenover het paard, wat ze van Ursuline niet mag, mag ze van mij ook niet. Of gewoon tips uitwisselen: Ze is altijd zo lastig met dit of dat. Oh dat doe ik altijd zus of zo en dan gaat het prima.
Ik vind dat het belang van het paard altijd voorop moet staan, misschien doe je dingen op een andere manier, iedereen heeft zo z'n eigen gewoontes, maar het is niet automatisch zo dat iemand die het anders doet het gelijk slechter doet. Een bijrijder is nou eenmaal altijd anders dan jijzelf en zal het nooit exact hetzelfde doen, dat mag je ook niet verwachten vind ik, ik vind het zelf heel fijn als een eigenaar dat begrijpt. En als iets je echt niet zint (er zijn natuurlijk wel grenzen!!!) moet het ook mogelijk zijn om er een normaal gesprek over te voren in de trant van 'ik zou het fijn als je zus en zo de volgende keer op die en die manier doet omdat......'.
Vertrouwen is ook heel belangrijk. Ursuline mag wat mij betreft gewoon langs komen als ik met haar paard aan het rijden ben, maar als dat iedere dag zou gebeuren zou ik het ook niet leuk vinden, ik hoef echt niet gecontroleerd te worden, weet heus wel waar ik mee bezig ben. Bij ons op stal doen er nog wel eens roddels de ronde, gaan echt nergens over, kleinigheden die worden opgeblazen. Wij geloven elkaar en niet de verhalen die andere rondbazuinen, kunnen we soms samen erg hard om lachen. (ja, ik galoppeer wel eens hard als ik naar buiten ga, moet kunnen, op een breed, egaal pad. Nee, ik ga niet in rengalop over een smal bospaadje met uitstekende boomwortels. Nou loopt dat paadje wel parallel aan dat mooie pad en van een afstand kun je slecht zien op welk pad iemand rijdt, hoe ontstaan de wilde verhalen....)
T is een heel verhaal geworden, en ik zal nog wel wat dingetjes vergeten zijn, maar ik vroeg me gewoon af wat jullie belangrijke dingen vinden als eigenaar of als bijrijder. Maakt het nog uit als iemand meebetaalt? Heeft een bijrijder meer 'rechten' als hij er voor betaalt?
Ik zelf betaal dus niet, hebben we het eigenlijk ook nooit over gehad. Ursuline heeft gewoon geen tijd voor 7 dagen in de week en samen komen we daar prima uit, allebei blij, dan ga je ook niet zeuren over geld lijkt me.