Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-12-13 13:56

Geplaatst: 02-12-13 13:56

FindingJack schreef:
Klopt troi, dat zou ik ook willen fokken. Een paard dat te rijden is voor de doorsnee ruiter en toch bij verdere training een leuke wedstrijd kan lopen. En dan heb ik het niet over een 74 lopen bij de Reining.....
Ik kijk naar de bouw van een paard, hoe hij of zij beweegt en het karakter. Bij oudere paarden is dat moeilijk omdat het karakter dan veranderd kan zijn door de mensen die ermee gewerkt hebben. Super afstammingen komen er alleen uit onder een deskundige ruiter. Deskundigheid is nog veel te vaak ver te zoeken bij het trainen van paarden. Dus een wat minder stralende afstamming, gezond, goed karakter en kundige ruiter komen dan vaak verder. Aqua is correct in haar bouw, een beetje het oude stock-type. Daar zoek ik een iets luxere hengst bij. En omdat ze een Few-spot is een effen hengst voor een leuke kleur. En wat ik leuk vind is dat de bloedlijn teruggaat naar een paard uit de Nez Perce stud. Dit is bij Aqua iig wel het geval. De originele roots. En achter de moeder van Aqua dus wel volbloed dus helemaal onzin is het niet dat er volbloed in de bloedlijnen zit.

Die Nez Perce fixatie maakt je verhaal niet geloofwaardiger. Wat maakt dat eigenlijk uit? 1 paard dat 20 generaties terug werd gefokt. Denk je ten eerste dat er toen zo veel kennis over fokken was? Ten tweede dat er nu nog iets van overblijft na al die jaren at random fokken met die bloedlijnen?
Om een QPA te vinden zonder thoroughbred zal je lang moeten zoeken, dus dat is echt geen verrassing.
Deskundigheid bij de ruiter allemaal goed en wel, maar fokken zonder deskundigheid is minstens even erg. Ik heb nooit gezegd dat er een stralende afstamming moet zijn met allemaal presterende paarden, maar als je vertrekt met paarden met een afstamming waarbij niet op kwaliteit werd geselecteerd, maar op kleur (of uit de Nez Perce stud afkomstig) is het ook geen verrassing als de nafok niet consistent is qua type, kwaliteit en prestaties.

**Geplaatst**: 03-12-13 09:34

Re: Appaloosa fokkerij Olan in Belgie

Geplaatst: 03-12-13 09:34

Ik vraag mij hier af wat FJ doet besluiten dat ze een goed sportpaard heeft gefokt. Het beestje is godbetert een VEULEN. Een veulen mag er nog zo leuk uitzien, dat zegt niks over de latere prestaties. Ik betwijfel sterk of dit ooit een goed sportpaard zal worden. Ik zou hem/haar iig niet kopen. Je weet nog niet eens of een rechtstreekse Gunner uit een Wimpys Little Step moeder ooit een goed sportpaard wordt, laat staan een app uit twee compleet onbekende ouders. Het is ook niet zo raar dat je weinig appaloosas tegenkomt in de sport, gewoon omdat het over het algemeen minder goede sportpaarden zijn dan QH. Fokken is geen concrete wetenschap, maar starten met twee ouderdieren uit prestatielijnen geeft je toch al net iets meer kans op succes dan "op de wilde bots" twee paarden samengooien, en hopen dat er een tweede Gunner uitvalt. Het is fijn voor FJ dat ze kan dromen, maar ik zou dit toch ietsje meer realistisch bekijken en die roze bril afzetten. Het is een leuk diertje met een leuk kleurtje. That's all. Zo zijn er meer dan ik er te vreten zou willen geven.

**Geplaatst**: 04-12-13 11:06

Geplaatst: 04-12-13 11:06

Hieronder stukken uit een artikel http://americashorsedaily.com/horse-genetics-decoded/ die aangeven op welke manier succesvolle fokkers uit de aqha geschiedenis werkten. Zij hanteren 4 criteria: bouw, afstamming, karakter en sportprestaties.

Ik vraag mij af waarom sommigen denken dat ze obv karakter en kleur sportpaarden kunnen fokken, terwijl onderstaande tekst aangeeft dat zelfs indien deze 4 criteria worden gebruikt het niet zo eenvoudig is om goeie paarden te fokken.

“King Ranch carried through inbreeding and line breeding to Old Sorrel and brought about great horses,” he says. “But they culled and got rid of the ones that didn’t work. That’s important to understand.
…
“Inbreeding a line of horses is only the path you take to get to where you can outcross that line,” Larry says.
In his opinion, the real “magic” to a successful breeding program is not reaching a high percent of blood for a particular great ancestor. It’s in knowing when to introduce the right amount of genetic diversity to a family of horses through an outcross.
“You don’t have true genetic improvement until you introduce hybrid vigor,” he says. “Introducing that outcross blood at strategic times to give you that hybrid vigor boost, that’s the key to it all. That’s the process that produces the better individuals.
“Hank Wiescamp was a genius at introducing outside blood at key times,” Larry says. “Bar Mount was one example. He also loved the mare Lena’s Bar (TB), the mother of Easy Jet, and he ended up using Double Dancer as an outcross because of her.
“King Ranch is another good example,” he says. “They came to the point in their program where they had a lot of great line bred mares to Old Sorrel, but there was no hybrid vigor when they crossed them back on their own stallions. They hit a plateau and leveled out.
“That’s when Mr San Peppy came in. He carried the King Ranch bloodlines, so he tied back into the mares, but he also had other outcross blood that put genetic diversity back into the King Ranch horses.
“Line breeding reaches a point where if the horses are going to continue to improve, you’ve got to outcross.”
Just One Tool
“The most important thing is to never use percent of blood without looking at the individual,” Larry says. “There are some people that go out and breed by pedigree alone, and that’s a mistake.
“Using percent of blood and pedigrees is only a part of what we do as breeders,” he says. “Conformation is so important, and performance and disposition.”
“We have to remember that pedigree is only one of our selection tools.”