Petrichor schreef:Aargh ik ben vandaag met mijn net nieuwe cape jas met afstappen achter de knop blijven hangen! Paard raakte er door in de stress en begon te lopen en ik kon niks want ik zat muurvast! Gelukkig kon ik mijn paard rustig krijgen en bleef ze op een gegeven moment staan, helaas kreeg ik de jas niet los en omdat ik het een zeer gevaarlijke situatie vond heb ik de hele jas maar kapot getrokken.
Hopelijk kunnen ze de jas nog repareren, hoewel ik het wel een beetje eng vind om weer met die jas op te stappen.
Ow, herkenbaar. Lang geleden toen mijn ene paardje heel jong was ook meegemaakt. Ik begon met buitenrijden en hij was erg jolig, dus had een martingaal. Hij ging alle kanten op, maar was ik wel gewend. Op een stom moment pakt hij de maringaal vast, maar blijft blijkbaar vast zitten met zijn tanden. Ik had een spijkerjack met knopen. Hij komt omhoog en ik duik naar voren met het idee dat ik hem wel los kan krijgen. Blijf achter de knop en hij zat nog vast. Ik kwam erachter dat ik vast zat, toen ik probeerde af te stappen. Hij kwam godzij dank op 4 benen te staan, omdat ik mijn gewicht verplaatste. Ik heb toen ook mn singel losgemaakt en zadel en alles eraf kunnen trekken, alles losgemaakt. Daarna gelukkig nooit meer gebeurt, maar dat was langs een weg, dus was wel even spannend. Hij was overigens verder braaf, maar gewoon echt altijd veel te grappig.
Ik stap dus af met 1 voet in de beugel en zwaai af. Heel rustig, kan ik ook goed landen vanwege gewrichten enzo.
Heb het natuurlijk wel ooit anders geleerd, maar zelfs toen deed ik het al vaak zo, om krassen op zadels te voorkomen.
Helaas ben ik wel kleine paarden gewend en als ik op een grotere zit, is dat wel een ding. Heb echt ooit bijna mn enkel gebroken door zo af te stappen en even te vergeten dat het vanaf ene paard van 1.70m een andere landing wordt.
Maar heel eerlijk gooi ik de helft van de tijd, mijn been over de manenkam en laat me ernaast landen. Als mijn lijf oke is.
Mocht ik afstappen en weer opstappen, doe ik dat altijd vanaf de andere kant.
Ik heb wel andere genante momenten gehad met uit een broek scheuren, een string die springt en een eigen leven ging leiden. Etc.
Of 1 van de eerste hoofdstellen met conchos. Hoofdstel viel uit elkaar tijdens het rijden. Ben wel vaker schroefjes verloren en ben echt hardleers wat dat betreft. Drupje nagellak of seconden lijm staat dan wel op de planning, maar wordt eerst nog 100x vergeten.
Ik singel ook echt nooit aan. Maak mn zadel gewoon goed vast en dat is het. Deed ik vroeger al zo. Waar iedereen de singel strakker deed, leerde ik met springen je paard juist ruimte te geven.
Oke, leuk. Maar wij hebben nog weleens gas erop buiten en dan is het echt lui terug stappen laatste stuk. Ik stond in pension en de stal eigenaresse zei; Je singel hangt los. Dus ik dacht nog dat er misschien een cm tussen zat en zei; Ja, hoort zo.......
Hing die nog in laatste slag tie strap ergens onder de buik. Dan moet je er ook creatief af springen.
Als je terug gaat denken...........Ik heb echt 100 engeltjes op mn schouders.