Skippy01 schreef:ik zie ook heus wel in dat ze niet alles meer kan omdat ze drachtig is, ondanks dat je er nog niets van ziet (op ongeveer 6 maanden nu)... ik laat haar haar grenzen aangeven, maar het kan niet zo zijn dat zij alleen maar bokt bij alles wat ik vraag. en als ze nu alleen zou bokken om aan te geven 'dit wil ik niet', dan was het nog niet erg, maar ze bokt doelgericht om mij er af te werken...
Als ze jou er af wil werken, dan is dat toch een duidelijk signaal en grens. Ze wil het niet, om wat voor reden dan ook. Òf ze kàn het niet, en/of ze heeft lichamelijk pijn, en/of het is te zwaar voor haar, en/of ze associeert het met een trauma in het verleden. Kortom, ze geeft haar (uiterste) grens heel duidelijk aan.
Skippy01 schreef:ik zie ook wel in dat de verandering bij mij moet zitten, anders ga ik niet bij NH informeren terwijl bij ons op stal iedereen alles volgens de 'traditionele' manier wil oplossen (lees: als hij niet luistert moet je slaan, anders leren ze nooit) ik probeer me hiervan te distantiëren en een andere weg in te slaan,
Het is ook hartstikke positief dat je op het NH forum informeert en dat je niet op de traditionele manier verder gaat. 
Zie mijn vorige (en dit) bericht dan ook niet als een aanval, maar als een duwtje in de goede richting. Zo is het in ieder geval wel bedoeld. 
Skippy01 schreef:maar wil daarbij wel gewoon engels blijven rijden (meest dressuur en af en toe een keertje springen tot ongeveer 60/70 cm). ik geef al aan dat het paardje moeite heeft met dingen, een daarvan is momenteel het netjes aan teugel lopen, maar ik wil dat er eerst ontspanning is en ik haar dus niet rond ga dwingen. daarentegen wil ik niet dat ze haar hoofd ver in de lucht heeft want dan draagt ze niet en wordt het rijden voor haar wél problematisch voor haar rug (een paard moet nou eenmaal dragen vanuit zijn achterhand en zijn rug goed gebruiken)...
daarom rij ik ook alleen aan een contactteugel en probeer ik haar op eigen benen te laten lopen... ze moet gewoon drastisch haar bespiering aanpassen, want daar zit wel een probleem. ze heeft tijden stil gestaan, en we pakken het nu rustig aan op. toen ze stilstond, of althans in de wei en de paddock heeft ze haar moeilijke kant niet gebruikt waardoor de bespiering nu ongelijkmatig is. dit wil ik gaan oplossen door (onder begeleiding) haar aan een bijzet te zetten op de meest losse stand zodat ze wat meer recht komt in haar bespiering...
Kijk nu eens naar de vetgedrukte woorden; je wilt van alles .
Een heel moeilijk, maar oh zo belangrijk begin, is ‘loslaten’. Loslaten wat je wilt, verwacht, verlangt en tot nu toe belangrijk vindt. En je doel(en) bijstellen.
Daarbij, heel belangrijk: ontspanning kun je niet dwingen. Het is een traditionele opvatting (en misvatting) dat “hoofd naar beneden dwingen” tot gevolg “ontspanning” en “rug loslaten” heeft. Dat kàn namelijk niet. Ik kan jou bijv. ook niet dwingen om je te ontspannen; sterker nog, wanneer ik jou dwing, zul je je nog meer gaan spannen.
Ontspanning kun je dus niet afdwingen. Als je paard haar hoofd in de lucht gooit (èn bokt), dan is dit een teken van verzet. Verzet tegen ongemak, pijn. Met het hoofd omhoog gooien, geeft ze dus al aan dat er iets niet lekker gaat. Daar is al een eerste grens. Luister daarnaar.
Rechtrichten bereik je ook niet met bijzet, hoe losjes ook. Lees wat het rechtrichten betreft eens de website van Antoine de Bodt en Marijke de Jong, dan zul je zien dat nageeflijkheid, rechtgerichtheid, balans etc op een geheel andere manier verkregen wordt.
Skippy01 schreef:ik zeg niet dat ze zich niet moet aanstellen ,ik zeg alleen dat er FYSIEK niets aan de hand is, ik begrijp best dat er MENTAAL het een en ander niet goed zit... verder hoeft ze ook helemaal niet super braaf te worden, ze wordt nooit een beginnerspaardje en de manegelessen gaat ze ook nooit in, daar wordt heus wel voor gezorgd. dus ze mag best wat uitspattingen blijven hebben, een beetje eigenzinnig en 'paard' blijven, maar ik wil niet dat ze haar en mijn rug naar de maan helpt met dat bokken...
Dat er fysiek niets aan de hand is, dat weet je niet, omdat er alleen een DA bij geweest is (begrijp ik uit je posts).
Skippy01 schreef:en dressuurmatig trainen is niet alleen volgens MIJ belangrijk, het is gewoon belangrijk dat een paard over zijn rug loopt en zijn achterhand onderbrengt, dat is de enige manier waarop ze een ruiter kunnen dragen... dus dat dressuurmatig trainen belangrijk is is geen mening, maar een feit voor wie met zijn paard wil werken. ik weet dat engels dressuur daar niet het beste voorbeeld van is omdat daar pas in de hogere klassen op de achterhand gereden wordt, maar ga dan uit van het klassiek dressuur, ook dressuurmatig trainen...
Net als jij vind ik goed dressuurmatig rijden ook erg belangrijk. Mijn punt is, dat jij het – ondanks alle omstandigheden en problemen – nù en desondanks belangrijk vindt.
Ze heeft lang stil gestaan, ze moet weer helemaal in conditie komen, weer langzaamaan soepel en rechtgericht worden, ze draagt een trauma met zich mee en ze is nog zwanger van een tweeling ook. Is het wel fair wat je wilt?
Skippy01 schreef:ik probeer ook heus wel te achterhalen waarom ze niet wil, maar als niet precies bekend is wat er in het verleden gebeurd is, dan kan ik dus ook niet precies weten waarom ze niet wil, of waarom er een geestelijke blokkade in haar hoofd zit...
Wat er exact gebeurd is, is niet eens zo belangrijk om te weten. Begrip, liefde en respect voor het paard is al voldoende.
Nogmaals Skippy, het is absoluut geen aanval of iets dergelijks. NH is niet alleen een ‘methode’ of anders ‘doen’, maar zeker ook ‘anders zijn’ en anders naar je paard kijken. NH is een soort van verandering van binnen in jezelf. Waarbij je open staat voor andere inzichten en benaderingen, oude gedachten loslaat, kritisch naar jezelf durft te kijken, en jezelf telkens weer afvraagt “Wat laat mijn paard me zien, wat wil ze me duidelijk maken, wat doe ik ‘fout’, hoe kan ìk het anders en beter doen”.
Geplaatst 
