Bokt.nl

Forums Markt Wiki Nieuws

Registreren |

Actieve onderwerpen

Dominantie en NH

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja

Pagina 1 van de 1

Achterom: Berichten: 23617; Geregistreerd: 28-09-04

Dominantie en NH

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-06 10:31

Wat veel nh methoden volgens mij gelijk hebben is dat jij leert door lichaamstaal je dominant op te stellen voor je paard.
Maar hoe ver moet je daar in gaan?

Bij de level examens van parelli moet je alle bewegingen van je paard kunnen controleren bijvoorbeeld, monty roberts werkt met een join up waarbij het paard tekenen van onderdanigheid moet gaan vertonen en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te verzinnen.

Maar komt er daarna ook een fase van meer samenwerking? Wil je wel altijd dominant zijn over je paard?
Tsja, aan de ene kant wil ik dit op dit moment wel zijn, het geeft mijn paard zekerheid en rust. Maar als hij al wat zekerder van zichzelf geworden is, wat dan?
Is dominantie over je paard dan alleen het begin van NH?

dorientjuh: Berichten: 7271; Geregistreerd: 19-01-05

Re: Dominantie en NH

Geplaatst: 03-02-06 18:41

Volgens mij vinden paarden het helemaal niet erg als jij de leider bent en dus altijd dominant over hem. Paarden voelen zich hier veilig door. Je moet wel bedenken dat wij geen kuddedieren zijn zoals het paard, daardoor denken wij ook anders dan paarden, als het over dominantie gaat.
Natuurlijk moet je het paard wel paard laten, natuurlijk zal hij het niet fijn vinden als hij niets zelf mag beslissen. Maar als jij als leider in grote lijnen beslist wat we gaan doen en hoe we dat gaan doen, dat het paard dat dan wel prettig vindt.

Achterom: Berichten: 23617; Geregistreerd: 28-09-04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-06 19:29

En dat vraag ik me dus serieus af.
Ten eerste vind ik mensen meer kuddedier dan ze vaak zelf willen toegeven, maar das wat anders

Maar vertrouwen moet van 2 kanten komen volgens mij. Is het dan mogelijk dat 1 van de 2 de ander controleert, en geen vertrouwen terug geeft? Moet het paard jou vertrouwen, maar kan je dat nooit teruggeven aan je paard?

dry: Berichten: 499; Geregistreerd: 31-07-05; Woonplaats: Betuwe

Re:

Geplaatst: 03-02-06 21:07

Ik denk dat je in de eerste plaats eigenlijk altijd dominant moet zijn maar je hebt als het goed is weinig of steeds minder nodig om dat duidelijk te maken. En als die duidelijkheid er is, dan kan je het paard meer vrijheid gaan geven.
Vertrouwen moet je wel in je paard hebben, anders is het niet mogelijk om samen steeds verder te gaan. Maar ik vraag me af of het paard dat ook zo ervaart?
Moeilijk hoor...

Anoniem

Re:

Geplaatst: 03-02-06 23:33

Ik hou niet zo van termen als dominantie en leiderschap, omdat ik dat snel associeer met machtsvertoon en boven de ander gaan staan.

Ik vergelijk het altijd met een medewerker-leidinggevende verhouding. Jouw leidinggevende is de baas en is eindverantwoordelijk, maar je kunt pas echt goed samenwerken wanneer je elkaar wederzijds vertrouwt en respecteert en wanneer je open en eerlijk naar elkaar durft te zijn en je ook kwetsbaar durft op te stellen wanneer je je kwetsbaar voelt. Je leidinggevende is de leukste baas wanneer hij gewoon je "gelijke" is, met je omgaat als collega's, jou en je werk waardeert en dit ook laat blijken. Je leidinggevende is geen leuke baas wanneer hij zich autoritair opstelt en je duidelijk laat voelen dat hij "de baas" is, dat hij jouw werk controleert etc.

Vertrouwen moet inderdaad van twee kanten komen. Er kan nooit een vertrouwensband ontstaan als de één de ander niet vertrouwt. Je moet je paard dus vertrouwen geven. En daar moet JIJ mee beginnen.

Als ik terugkijk naar wat Jovarna en ik hebben doorstaan hebben samen en welk proces wij doorlopen hebben, dan zie ik duidelijk dat ik haar steeds vertrouwen heb gegéven. Dat ik het met haar (ondanks allerlei angstvallige voorvallen) aandurfde om bepaalde situaties aan te gaan. Ik ging erop vertrouwen dat zij mij en ons nooit in gevaar zou brengen. En wanneer ze wèl in paniek zou raken, dat ik dan "leider" genoeg zou zijn om haar op te vangen en ons door de situatie heen te helpen.
Dit vertrouwen hebben we stap voor stap opgebouwd, met dikwijls een stap terug, en weer twee stappen vooruit. En tegenwoordig kan ik oprecht zeggen dat ik haar 100% vertrouw, echt altijd en overal. En ik voel heel sterk dat dat wederzijds is.

Hoe plaats je dan leiderschap en dominantie hierin? Voor mij is dat bijv: consequent, daadkrachtig, doelbewust, duidelijk, vastberaden en eerlijk zijn. Dus dat het paard weet wat ie aan je heeft en van je op aan kan. Want dàt heeft ie nodig. En dàn wil ie graag met je samenwerken.

_Tiara: Berichten: 3794; Geregistreerd: 11-08-04

Re:

Geplaatst: 04-02-06 20:35

Ik wil wel dominant zijn tegenover mijn paard.
Ten eerste omdat paarden het prettiger vinden om een leider te hebben, en ten tweede omdat ik zo'n pony heb die anders zelf wel voor leider zou gaan spelen.

Anoniem

Re:

Geplaatst: 04-02-06 20:39

Chestnut schreef:
Ik wil wel dominant zijn tegenover mijn paard.
Ten eerste omdat paarden het prettiger vinden om een leider te hebben, en ten tweede omdat ik zo'n pony heb die anders zelf wel voor leider zou gaan spelen.

Om misverstanden te voorkomen: wat versta jij onder dominantie?

Achterom: Berichten: 23617; Geregistreerd: 28-09-04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-06 16:47

Chestnut schreef:
Ten eerste omdat paarden het prettiger vinden om een leider te hebben

Ik vraag de dus juist af of dat wel waar is.

KiWiKo: Berichten: 51672; Geregistreerd: 19-10-02; Woonplaats: Killstraight

Re:

Geplaatst: 05-02-06 16:49

het wordt iets lastig als 600 kilo pure kracht de leiding over gaat nemen in ons wereldje

Een paard is het gelukkigst in de kudde op de prairy............

Achterom: Berichten: 23617; Geregistreerd: 28-09-04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-06 16:54

Zeker waar. Uit praktische overwegingen is het zeker in het begin belangrijk om de leiding op je te nemen.
Maar wat ik me afvraag is in hoeverre je eigen initiatief bijvoorbeeld wilt toestaan? Jij bepaalt de grens, maar waar ga je die leggen?
Is dat iets wat je gaandeweg gaat ontdekken? Het is immers de bedoeling dat je het paard als het goed is steeds minder op de grenzen moet wijzen, moet je dan altijd gaan vasthouden aan die oude grenzen? consequentie is immers in het belang van het paard en jou. Of ga je de grenzen verleggen?

KiWiKo: Berichten: 51672; Geregistreerd: 19-10-02; Woonplaats: Killstraight

Re:

Geplaatst: 05-02-06 16:56

Dat ligt aan het paard en hoe ver deze zelf wil gaan. De grens ligt bij mij in het gevaarlijk worden.

Anya: Berichten: 32776; Geregistreerd: 01-02-02; Woonplaats: Hengelo

Re:

Geplaatst: 06-02-06 01:03

Daar ligt bij mij de grens ook. Of eigenlijk al eerder... ik heb liever niet dat paarden op mijn voeten staan of door mij heen schouderen. Dat zet ik ze dus duidelijk terug.

Sommige paarden hoef je dat maar een paar keer te doen en het is duidelijk. Andere paarden blijven altijd testen of het nu nog steeds moet. Daar moet je ook consequenter zijn.

Aan de andere kant wil ik ook geen absolute gehoorzaamheid of zo. Soms moet je een paard ook een succesje gunnen. Lan wil bijvoorbeeld graag uit de stal sluipen en een hap hooi pikken. Dus als ze denkt dat ik haar niet zie, gaat ze gauw. Soms laat ik haar en kom pas duidelijk binnen als ze die happen hooi al heeft gehad. Dan gaat ze ook wel weer naar haar stal terug

_Tiara: Berichten: 3794; Geregistreerd: 11-08-04

Re:

Geplaatst: 06-02-06 21:49

Jovarna schreef:
Chestnut schreef:
Ik wil wel dominant zijn tegenover mijn paard.
Ten eerste omdat paarden het prettiger vinden om een leider te hebben, en ten tweede omdat ik zo'n pony heb die anders zelf wel voor leider zou gaan spelen.

Om misverstanden te voorkomen: wat versta jij onder dominantie?

Dat ik boven mijn paard sta.

Anoniem

Re:

Geplaatst: 06-02-06 21:54

Jovarna schreef:
Om misverstanden te voorkomen: wat versta jij onder dominantie?

Chestnut schreef:
[Dat ik boven mijn paard sta.
[/quote]

Kun je wat specifieker zijn en wat meer vertellen? Wat bedoel je met "boven" je paard staan? Geef anders 'es wat voorbeelden. En wat mag je paard wel en niet?

randalinpony: Berichten: 6935; Geregistreerd: 14-11-05

Re:

Geplaatst: 10-02-06 22:10

Als wij met een paard werken, nemen we dat paard mee in onze wereld, waar wij de weg weten. Een paard weet dat niet! Die ziet bv. de zin niet in van op je beurt wachten bij een rood stoplicht, of niet door een deur denderen die maar 50 cm. open staat.
Alleen daarom al is het belangrijk dat wij de leiding hebben. Om het paard voor zijn eigen domheid te behoeden.
Aangezien de relatie nooit zo ver kan komen dat je samen beslist of je op de terugweg wel of niet voor de drukke overweg zult wachten, kun je wel stellen dat de mens het paard altijd moet domineren.

En zelfs als je je op het terrein van het paard begeeft, is het verstandig als hij weet hoe de verhoudingen zijn. Om bijv. te voorkomen dat je ondersteboven gelopen wordt.

Dus, ja, de mate kan varieren, maar als mens heb je de plicht altijd de baas te zijn.

_Tiara: Berichten: 3794; Geregistreerd: 11-08-04

Re:

Geplaatst: 12-02-06 22:22

Jovarna schreef:
Kun je wat specifieker zijn en wat meer vertellen? Wat bedoel je met "boven" je paard staan? Geef anders 'es wat voorbeelden. En wat mag je paard wel en niet?

Dat Santos bijvoorbeeld niet over me heenwalst (letterlijk én figuurlijk

) en dat ze mij dus wel als leider ziet.

Mac: Berichten: 11798; Geregistreerd: 09-07-01; Woonplaats: Lettuce Pants

Re:

Geplaatst: 13-02-06 17:09

Respect, daar kan ik iets mee, want dat is wederzijds. Met dominantie heb ik meer problemen. Dat heeft niks te maken met dat ik een watje ben of zo, maar ik ben gewoon van mening dat een paard ook wel eens iets in te brengen heeft. Ik neig in dat opzicht dus ook meer naar Rashid (komt tot oplossingen door het vanuit het paard te bekijken) of Lyons (controle door respect) dan tot Parelli of Roberts.

Anoniem

Re:

Geplaatst: 13-02-06 20:35

Mac schreef:
Respect, daar kan ik iets mee, want dat is wederzijds. Met dominantie heb ik meer problemen. Dat heeft niks te maken met dat ik een watje ben of zo, maar ik ben gewoon van mening dat een paard ook wel eens iets in te brengen heeft. Ik neig in dat opzicht dus ook meer naar Rashid (komt tot oplossingen door het vanuit het paard te bekijken) of Lyons (controle door respect) dan tot Parelli of Roberts.

Dat heb ik dus precies zo. Zie ook mijn vorige post.
Wanneer ik met mijn paard ben, wat we ook doen, ik ben niet bezig haar te 'domineren'. We zijn en doen het sàmen, in vertrouwen en respect voor elkaar. We voelen elkaar perfect aan en liggen nooit in de clinch. Dus nee, ik zie die 'dominantie' ook niet.

randalinpony: Berichten: 6935; Geregistreerd: 14-11-05

Re:

Geplaatst: 14-02-06 00:38

Maar, dat kan ook liggen aan het paard dat je hebt.
Al eens met een volwassen dekhengst gewerkt?
Of met een jong dier dat nog bezig is zijn plaats te verwerven. Dat zal echt weleens de rangorde ter discussie stellen, of jij dat nu wil of niet.

En ieder paard heeft zijn eigen karakter. Zoals je mensen hebt die over je heen denderen als je zelf niet bot genoeg bent, zo heb je dat ook bij sommige paarden.

Blijkbaar heb jij het geluk, Jovarna, dat je een paard hebt getroffen met een heel bijzonder karakter. Ben maar zuinig op haar.
Ik weet wat ik zeg, want ik heb ook zon bijzondere merrie gehad, waar ik ook een heel diepe en bijzondere band mee had. Ik ben haar verloren, en zelfs nu ik dit schrijf komen de tranen op. (Is 4 jaar geleden gebeurd.)

Hoewel er nu weer andere fantastische paarden in mijn leven zijn, is het anders.

Je kan het vaak al zien aan hoe het paard tussen andere paarden is. Sommige paarden zoeken nooit een confrontatie op, zoeken vriendschap. Anderen willen graag de leiding en zijn daar actief mee bezig. Dat vraagt een andere aanpak.

En dominantie, kun je uitleggen als het paard 'overheersen'.
Bedenk wel dat er paarden zijn die jou nooit zullen respecteren als je niet duidelijk kunt maken dat jij de dominante partner in de relatie bent.

Zoals er ook paarden zijn die jou nooit zullen vertrouwen als je te dominant overkomt.

Maar voor mij staat boven alles, dat de mens het paard moet leiden. Hij heeft er niet om gevraagd in onze wereld te worden opgenomen. En dat schept bij ons de plicht om hem te leiden, zodat hem niets kwaads overkomt. Zie het voor mijn part als een ouder die een kind begeleidt, het steunt en aanmoedigt, maar ook de regels leert en het terechtwijst als dat nodig is.

Anoniem

Re:

Geplaatst: 14-02-06 10:52

@randalinpony:
Ik kan me ook veel meer vinden in het woord 'leiden'. Leiden voelt voor mij veel beter dan 'domineren'.
En ja, natuurlijk ben ik leider wanneer het erop aankomt. Zoals ik dat ook in mijn vorige post schreef over leidinggevende-werknemer, en zoals jij nu schrijft over ouder-kind. Dáar kan ik me prima in vinden. 'Leiden' heeft voor mij gewoon een andere klank dan 'domineren' of 'boven je paard staan'. Dus ik denk dat wij het wel hetzelfde zien.

Je hebt gelijk dat ik een heel bijzonder paard heb (en ik ben inderdaad héel zuinig (en trots) op haar

). Ze is trouwens 'onder de paarden' een alpha; in de kudde heeft zíj het voor 't zeggen.

dry: Berichten: 499; Geregistreerd: 31-07-05; Woonplaats: Betuwe

Re:

Geplaatst: 14-02-06 21:52

De leidende merrie is ook de dominanste merrie toch?
En als mens moet je de rol van dominante merrie op je nemen in samenzijn met het paard. Maar dat is dan wel dominantie zonder fysiek of psychisch geweld en dat is denk ik waar het wel automatisch mee geassocieerd wordt.
Dus om misverstanden te voorkomen kun je misschien wel beter het woord leiden gebruiken.

KiWiKo: Berichten: 51672; Geregistreerd: 19-10-02; Woonplaats: Killstraight

Re:

Geplaatst: 14-02-06 21:57

Zal je toch een vent zijn en de rol van dominante merrie aan moeten nemen

dry: Berichten: 499; Geregistreerd: 31-07-05; Woonplaats: Betuwe

Re:

Geplaatst: 14-02-06 22:45

Tja, paarden maken daar geen onderscheid tussen. Kijk maar naar Hempfling.

randalinpony: Berichten: 6935; Geregistreerd: 14-11-05

Re:

Geplaatst: 15-02-06 16:22

Ook paarden maken gebruik van geweld als dat nodig is om de rangorde duidelijk te maken.
Alleen willen sommige mensen dat niet zien of zo.

Ik vind wel dat je als mens ernaar moet streven om je paard op zon vriendelijk mogelijke wijze te beleren... bij africhten is geweld niet op zijn plaats, vertraagt ook het leerproces aangezien een paard een vluchdier is.
Maar als een paard onbehoorlijk 'paards' gedrag naar mij toe laat zien (bijten, mij uit zijn buurt slaan) krijgt ie toch gewoon een mep hoor... had ie van de alphamerrie ook gekregen.

Gelukkig heb ik dat niet vaak... kwestie van even de rangorde bepalen

Pagina 1 van de 1

↑ Naar het begin van de pagina